آموزش و پرورش و جامعه توی ارزش گذاری دوست و دوستی شکست خورده هستن، چون باعث نشده که بچه ها دوست های بهتری پیدا کنن درواقع فقط باعث شدن نوجوون ها حتی جوون ها دچار تجریه یک نوع از آبسشن غیر منطقی با دوست بشن و فکر کنن تنهایی یعنی آخر دنیا! و همچنین بیشتر از چیزی که باید به دوست بها بدن و در نتیجهی اون انتظارات بیشتری هم ازش فراهم کنن!