اَفرا - 27955

[زهرا]

همچنان در ظلمتِ شب‌های بی‌مهتاب،
همچنان پژمرده در پهنای این مرداب،
همچنان لبریز از اندوه می‌پرسم:

"جام اگر بشکست؟
ساز اگر بگسست؟
شعر اگر دیگر به دل ننشست؟"

جعبه متن مخفی: :‌))

 

[زهرا]

جعبه متن مخفی: مفتون

برگ زردی با سماجت شاخه را چسبیده بود،
دست‌های خویش و دامان تواَم آمد به یاد.

[ولی آخه مردنِ من مردنِ یه برگ نبود. تو رو به خدا بود؟]

جعبه متن مخفی: .-.

 

[زهرا]

آه از این دم‌سردی‌ها خدایا.

جعبه متن مخفی: ~

 

[زهرا]

جعبه متن مخفی: مجدداً آه

 

[زهرا]

[باد ما را با خود خواهد برد]

اگر اگر فایل صوتی اولِ این دکلمه رو داشتید، ممنون می‌شم برام بفرستیدش. :")

جعبه متن مخفی: ~

 

[زهرا]

جعبه متن مخفی: Moon River

 

[زهرا]

پر کن پیاله را،
کاین آب آتشین،
دیری است ره به حال خرابم نمی‌برد!

جعبه متن مخفی: .

«آب آتشین» کنایه از «شراب» است، انگلیسی‌ها به چنین عبارت و استعاره‌ای kenning میگویند. گوینده با اینکه اعتراف می‌کند که مدت‌هاست این «آب آتشین» حال خراب او را خوب نمی کند، باز به همان متوسل می شود. او از نااُمیدی دست به دامان ساقی شده است. این نااُمیدی از چیست؟ این مخاطبِ مجهول -این ساقی- کیست؟ یا چیست؟

تصویر این نااُمیدی را در نامی که برای شراب برگزیده و در تناقضی که در آن گذاشته است می شود دید: «آب آتشین»! آب و آتش ضدّ همند. آب باید بتواند آتش را خاموش کند؛ و آتش باید بتواند آب را تبخیر کند و از میان بردارد. اگر آتش به جان و خانمان آدم بیفتد، آب باید باشد تا آن را خاموش کند؛ و اگر آب و سیلاب همه جا را گرفته و راه را بسته باشد، آتشی خورشیدی باید باشد تا آب را بُخار کند و ببرد. گاهی آب که باید زندگی بخش باشد، جان آدم را می‌گیرد؛ و گاهی آتش که باید خانه برانداز باشد، کارش آبادانی است. حال، شاعر ما در لابه لای این کارکردهای ضد و نقیض آب و آتش، از شراب، این آب آتشین چه می‌خواهد؟

این جام ها -که در پی هم می شود تهی-
دریای آتش است که ریزم به کام خویش،
گرداب می‌رباید و آبم نمی‌برد!


من، با سمند سرکش و جادوئی شراب،
تا بیکران عالم پندار رفته‌ام
تا دشت پر ستارۀ اندیشه‌های گرم
تا مرز ناشناختۀ مرگ و زندگی
تا کوچه باغ خاطره‌های گریزپا،
تا شهر یادها...
دیگر شراب هم
جز تا کنار بستر خوابم نمیبرد!


هان ای عقاب عشق!

از اوج قله‌های مه‌آلود دوردست
پرواز کن به دشت غم انگیز عمر من
آنجا ببر مرا که شرابم نمی برد...!


آن بی‌ستاره ام که عقابم نمیبرد!



در راه زندگی،
با این همه تلاش و تمنا و تشنگی،
با اینکه ناله می کشم از دل که: آب... آب...!
دیگر فریب هم به سرابم نمی‌برد!


پر کن پیاله را...

~ فریدون مشیری

جعبه متن مخفی: تا شهر یادها

یاد ما را در خود خوا هَد داشت.

 

[زهرا]

جعبه متن مخفی: مه، مه صبحگاهی

 

[زهرا]

جعبه متن مخفی: now we are free

 

[زهرا]

جعبه متن مخفی: بُهت آیینه‌ها

 

[زهرا]

جعبه متن مخفی: The End of the world

50 در 50 سانت

80 در 120 سانت

50 در 50 سانت

40 در 50 سانت

60 در 70 سانت

 

[زهرا]

جعبه متن مخفی: ~

 

[زهرا]

[رو بر رهش نهادم و بر من گذر نکرد]
صد لطف چشم داشتم و یک نظر نکرد

جعبه متن مخفی: ~

 

[زهرا]

جعبه متن مخفی: .

 

[زهرا]

[آغازی باش تا پایان نپذیرم]
+

جعبه متن مخفی: پرواز

نقّاشی اصلی از Edvard Munch.

 

[زهرا]

Lili.

جعبه متن مخفی: ~

The kiss - Edvard Munch