اعه سلام حتما مردم که الان این نامه درش باز شده
اولین که به وسیلم دست میتونید بزنید فقط بیرون نندازیدشون چون با ارزشه برام
دوم به تاریخچه جسجتجوهام برید و کمی لبخند بزنید
سوم زیاد گریه نکنید من به حد کافی برا خودم اشک ریختم
چهارم اگه چند روز بعد مرگم یا همون روز یه مراسمی بود برا 40 روز نگهشون ندارین شادباشین بگین خلاص شد
پنجم نمیدونم کی میمرم ولی وقتی مردم هرچقدر که سرمایه داشتم باهاشون برا بچه ها و نوجوان ها که علاقمند کتابن کتاب بخرین
ششم هروقت سر مزارم اومدید به مزار حاجی آنا وحاجی آقام سر بزنید منم اون دنیا ملاقاتشون میرم(مامان و بابا بزرگ مامانم بودن)
هفتم برا کرم ریزی هم بعد مرگم یکیتون از گوشی من تو فضای مجازی و چت ها پیام بفرستیدایمیلم بزنید>>>
.....خیلی چیزا مونده بزرگ شدم شاید چیزهای بزرگانه و بهتر بنویسم
نمیدونم احتمالا دوست داشتم گوشیمو مامان بابام نگه دارن چون کل علاقه مندی هام و زندگیم توشه و اگه دلشون برام تنگ شه میتونن با یه سر به گالریم رفع دلتنگی کنن
کتابای کمپبلم رو بدن به کتابخونه مدرسه شاید بالاخره تو مدرسه ما یه نفر پیدا بشه که بخواد راهشو از بقیه جدا کنه و المپیاد بخونه کاری که خودم جرئتشو نداشتم
بقیه ی کتابام رو هم بدین به کتابخونه شهر توی کارتمم که فعلا پولی نیست ولی خب اگه وقتی مردم چیزی توش بود توی یه گروه کتابخونی مجازی از بچه ها بپرسین چی دوست دارن و اون کتابو براش پست کنین کارب که خودم همیشه دوست داشتم انجامش بدم
خلاصه که امیدوارم گاهی یادتون بیوفته که یه روز یه آدم اينجا تمام تلاششو کرد
به یاد داشته باش روحم همیشه داره نگاهت میکنه برام دعا کنید یه قسمتی از قلب و ذهنم همیشه برای شما میمونه (آبجی و داداشی) حالا که نیستم میتونید از تمامی وسایل و لباسهام استفاده کنید... حلال است اومدی سر قبرم برام گل بیار!
یا حداقل به گلهای دور و برش آب بده نزار خشک بشن