شکل9:
این گوش راسته
بخش حلزونی پایین تر از بخش دهلیزی هست
لاله گوش قیف ماننده. مقداری غضروف و مقداری ماهیچه و چربی داره که قدرت انقباضی ماهیچه لاله گوش در انسان کمه و در افراد مختلف هم متفاوته.
بخش عمده لاله گوش از چربیه.چربی>غضروف>ماهیچه
لاله گوش کلا و مجرای شنوایی یک سوم ابتداییش حفاظت استخوانی نداره. استخوان مربوط هم استخوان گیجگاهی هست که نوعی استخوان پهنه
حفاظت استخوانی مجرای شنوایی در نیمه بالایی بیشتر از نیمه پایینی است
بیرونی ترین لایه لاله گوش و مجرای شنوایی پوست هست و پوست لاله گوش نسبت به مجرای شنوایی ضخیم تره
و در طول مجرای شنوایی پوست نازکتر میشه که به خاطر کاهش ضخامت درم هست
پرده صماخ از جنس بافت پیوندی متراکم است
پرده صماخ مایل هست و همین باعث شده دیواره بالایی مجرای شنوایی کوتاهتر ازدیواره پایینی باشه
ازونجایی که کتاب گفته در انتهای مجرای شنوایی پرده ی صماخ قرار دارد پس به گوش بیرونی نسبت داده شده حتی طبق تقسیم بندی تصویر هم پرده صماخ سمت گوش بیرونی قرار گرفته ولی اکثر طراحا پرده صماخ رو نه جز گوش بیرونی و نه جزو گوش درونی در نظر میگیرن(فرهمند نیا)
استخوان های گوش میانی(چکشی سندانی رکابی):
به قدری کوچیکن که میشه گفت مغز استخوان ندارن(استثنا)
نامنظمن و مفصل لغزنده متحرک دارن
ترتیب ضربه زدنشون: چکشی به سندانی و سندانی به رکابی
دو رباط Y شکل چکشی رو از گیجگاهی اویزون نگه میدارن که اونی که پایینتره طویلتره/یا به نوعی اونی که بلند تره به ته استخوان چکشی و اونی که کوتاه تره به سر استخوان چکشی متصله
سندانی و رکابی ازین رباط ها ندارن
شیپور استاش جزو گوش میانیه که نقشش تبادل هواست که بخشی از دیوارش استخوانی و مابقی ماهیچه اسکلتی هست
دریچه بیضی اخرین بخش گوش میانی هست
پایین دریچه بیضی یه دریچه دیگه داریم که نقشش تو کتاب نیومده
استخوان سندانی و چکشی هردو از سر پهن خودشون باهم مفصل شدن
استخوان سندانی از سر باریک با استخوان رکابی مفصل شده
استخوان رکابی نسبت به بقیه استخوان های کوچک در سطح پایینتری قرار دارد