به اين مربوط نميشه كه وقت بيشتري به همكلاسي هاتون اختصاص داده ميشه و مسلما اون ها سمپادي هستن ؟؟
+من خودم رابطم با همكلاسي هام بيشتر از بقيه دوستانمه .
_-_-_-_-_-_
بنظرم سمپادي ها چون تقريبا يكدست هستند بهتر ميتونن باهم كنار بيان.
اگه دقت کنید(میتونید از اطرافیانتون بپرسید)همه فکر میکنن بچه های سمپادی یه عده ادم حسود هستند که حاضر نیستند و از حسادت میمیرند اگه ببینند دوستشون از خودشون نمرش بیشتر شده...در صورتی که اصلا اینطوری نیس!
اونروز داشتم واسه یه نفر ماجرای تقلب دسته جمعیمونو (اخ چه حالی داد )تعریف میکردم،خیلی با تعجب گفت شما مگه باهم تقلب میکنید؟
من گفتم چطور؟گفت من فکر میکردم بچه های سمپادی اصلا حاضر نیستن تو امتحان بهم کمک کنن
من دوستامو حاضر نیستم با هیچ کس عوض کنم!معرکه ان :)
راستش رابطه من با سمپاد و سمپادیا خیلی خوبه . جوری که هیچ وقت از اینکه بگم سمپادی ام ناراحت نشدم هیچ ، بلکه افتخارم کردم .
اینکه چقدر نون سمپادی بودنمو خوردم ، شاید بگم زیاد . چون اغلب از بچه های فامیل میان اشکالاشونو میپرسن و من وقتی میتونم جوابشونو بدم خب به سمپادی بودنم افتخار میکنم .
ولی یه باور غلط که "همه" ی سمپادی ها مغرورن ، باعث میشه بعضیا از آدم دوری کنن که فکر میکنم خوب نیست .
آره.
خیلی دوست میشه پیدا کرد و حتی صمیمی شد ولی همین دوستای به اصطلاح صمیمی به خاطر درس بهت خیانت میکنن..
رفیق پن ساله ات برا درس و نمره از پشت بهت خنجر میزنه.
تو راهنمايي كه بوديم همه بچه ها باحال پايه بودن و از وقتي كه اومديم دبيرستان و٨٠ نفر اضافه گرفتن و ما رو از هم جدا كردن يه كم گند خورد به مدرسه يه بار معلممون مي خواست فيلم بذاره يكي از بچه ها گفت آقا فيلم به چه درد مي خوره شما درستون و بديد از اون تازه وارده بود
مدرسه ی ما اینقد دانش اموز داره که من تا حالا وقت نکردم حتی اسمشون رو بتونم.الان مدرسه ی. ما فقط 350 نفر اول داره که من حدودا با 80 نفرشون دوستم.
با 280 نفر بقیه هم انشاالله سالای دیگه :)
پ.ن تازه دوم ها مون هم همینطور :)