- شروع کننده موضوع
- #1
trustme
لنگر انداخته
- ارسالها
- 2,810
- امتیاز
- 900
- نام مرکز سمپاد
- شهید بهشتی
- شهر
- کاشان
- سال فارغ التحصیلی
- 1387
- دانشگاه
- دانشگاه خواجه نصیر طوسی
- رشته دانشگاه
- مهندسی مکانیک
توصیه های Derrick Story نویسنده کتاب راهنمای جیبی عکاسی دیجیتال
شاید قبلا این جملات را شنیده اید: " دوربین های دیجیتال تمام کار را خودشان انجام می دهند، فقط کافی است دکمه را فشار دهید تا عکسی سحر آمیز به دست آید. هرچه دوربین بهتر باشد عکسی بهتر به دست می آید." آیا درست است؟ من اصلا قبول ندارم!
واقعیت این است که شما می توانید با استفاده از دوربین های ساده اتوماتیک عکسهای جالبی بگیرید و یا برعکس با استفاده از گرانترین دوربین نیکون عکسی بد! این دوربین نیست که عکسی زیبا می گیرد، عکاس است. با کمی دانش و آمادگی می توان با انجام تنظیم های صحیح و استفاده از تکنیک های کار، با استفاده از کوچکترین دوربین دیجیتال عکسی به یادماندنی گرفت.
برای کمک به شما برای گرفتن عکسهای خوب، ده نکته در اینجا ذکر می کنم که شما را قادر می سازد عکسی در حد حرفه ایها بگیرید بدون اینکه پول زیادی برای خرید دوربین های گرانقیمت حرفه ای پرداخته باشید.
1- رنگها را گرم کنید.
آیا تا بحال متوجه شده اید که عکسهایتان بعضی وقتها سرد و بی روح هستند؟ اگر چنین احساسی دارید، بدانید که شما تنها نیستید. تراز سفیدی (White Balance) پیش فرض برای دوربین های دیجیتال روی حالت اتوماتیک تنظیم شده است که برای بیشتر وضعیت ها نیز مناسب است، ولی معمولا کمی تمایل به رنگهای سرد دارد.
وقتی در حال عکاسی از چهره و یا منظره در هوای آزاد هستید، سعی نمایید تراز سفیدی دوربین را از حالت اتوماتیک به حالت ابری (Cloudy) تغییر دهید. بله ابری! چرا؟ این حالت مثل اینست که یک فیلتر ملایم گرم کننده رنگ را روی دوربین خود نصب کرده باشید. د راین حالت رنگهای قرمز و زرد قوی تر شده و تصاویر گرمتری به دست می آید.
در شکل (1-الف) - عکسی از جایی در نزدیک کوهستان که در حالت تراز سفیدی اتوماتیک گرفته شده است.
در شکل (1-ب)- با استفاده از حالت تراز سفیدی ابری و نگه داشتن یک عینک افتابی در مقابل لنز رنگها گرمتر شده اند. (دوربین Canon PowerShot S200, Program mode ).
اگر باو رنمی کنید امتحان کنید. در هوای آزاد چند عکس با تراز سفیدی اتوماتیک بگیرید و سپس همان عکسها را با تراز سفیدی ابری تکرار نمایید. عکسها را روی کامپیوتر منتقل نموده و در کنار یکدیگر قرار دهید و با هم مقایسه نمایید. من حدس می زنم که شما عکسهای گرمتر را بیشتر خواهید پسندید.
2- از فیلتر قطبی کننده (پولاریزه) استفاده نمایید.
اگر می خواهید به عکسهای خود جانی ببخشید از فیلترهای پولاریزه استفاده نمایید. این فیلتر، جزو لوازم واجبی است که باید هر عکاسی برای گرفتن عکس منظره و عکاسی در هوای آزاد همراه داشته باشد. این فیلتر با کاهش درخشندگی بیش از حد و حذف انعکاسهای ناخواسته باعث به دست آمدن تصاویری با رنگهای غنی تر و اشباع تر بخصوص در آسمان می شود.
چی؟ دوربین شما قابلیت نصب فیلتر را ندارد؟ اصلا مهم نیست! من سالهاست که از این حقه در دوربین اتوماتیک خودم استفاده می کنم. اگر یک عینک آفتابی با کیفیت دارید، به سادگی از آن به عنوان فیلتر پولاریزه استفاده نمایید. شیشه عینک را تا جایی که ممکن است به لنز دوربین نزدیک کنید و قبل از گرفتن عکس در مانیتور دوربین دیده نشدن قاب عینک در تصویر را بررسی کنید.
شکل 2-الف- عکس معمولی بدون فیلتر
شکل 2-ب- همان عکس با استفاده از نگه داشتن عینک افتابی روی لنز. به بهبود رنگها و بخصوص طیف های عمیق تر آسمان در این عکس توجه نمایید. (Canon PowerShot S200)
برای گرفتن بهترین نتیجه طوری قرار بگیرید که خورشید در طرف راست یا چپ شما واقع شود. اثر پولاریزه شدن هنگامی که منبع نور دارای 90 درجه زاویه با آن باشد به حداکثر می رسد.
3- گرفتن عکسهای پرتره درخشان در هوای آزاد.
یکی از مشخصات بسیار جالب دوربین های دیجیتال که ناشناخته مانده مد fill Flash یا فلاش روشن است. با زدن فلاش هر جا که شما تشخیص دهید بجای اینکه هر جا که دوربین تشخیص دهد یک قدم مهم به سمت گرفتن عکسهای عالی در هوای آزاد برداشته اید.
در حالت فلاش روشن، دوربین ابتدا برای صحنه پشت تصویر نورسنجی می کند و سپس به اندازه ای فلاش می زند که پرتره مورد عکاسی شما را روشن نماید. نتیجه یک عکس در حد حرفه ای است که همه چیز در آن دارای ترکیبی مناسب به نظر می آید. عکاسان عروسی از این استفاده زیادی می برند.
شکل 3- با گذاردن موضوع عکاسی در پشت سایه یک درخت و استفاده از fill flash هم بچه ها و هم منظره پشت بخوبی نورسنجی شده اند. (Canon G2, 250/1 , F4 ، با فلاش).
وقتی به اندازه کافی با روش استفاده از فلاش در هوای آزاد آشنا شدید، چند تغییر در این روش بدهید و آن اینکه موضوعات عکاسی را در وضعیتی قرار دهید که نور خورشید موها را از طرفین و یا پشت روشن نماید که اصطلاحا به آن نوردهی حاشیه ای گفته می شود. یک تکنیک خوب دیگر اینست که مدل عکاسی خود را در زیر سایه درخت قرار داده و با استفاده از فلاش آن را روشن نمایید. این کار باعث می شود که مدل عکاسی در زیر سایه احساس راحتی و خنکی نموده و چشمها به علت آفتاب حالت نیمه بسته نداشته باشد. در این حالت پرتره گرفته شده حالت راحت تری خواهد داشت.
به یاد داشته باشید که بیشتر فلاشهای سرخود دوربین ها حداکثر بردی در حدود 3 متر دارند. بنابر این باید مواظب باشید که هنگام استفاده از فلاش در هوای آزاد فاصله ای بیش از این نداشته باشید.
4- مد ماکرو را از یاد نبرید!
آیا تا بحال کودکی را که برای اولین بار در علفها قدم می زند دیده اید که با چه دقتی برای کشف ناشناخته ها جلو و پشت پای خود را نگاه می کند؟ وقتی شما به زمین خیلی نزدیک شوید، اجتماعی از موجودات عجیب و غریب را خواهید دید که تا بحال هرگز متوجه آنها نشده اید!
برای دیدن این شگفتیها لازم نیست در باغ یا حیاط پشتی با شکم روی زمین دراز بکشید! فقط کافی است مد ماکروی دوربین خود را فعال نموده و به جستجوی موجودات ریز دنیای اطراف خود بپردازید. دستاورد شما از این کار تصاویری جدید از موضوعاتی است که تا بحال عکسی از آنها نگرفته بودید!
حتی ساده ترین شئ د رمد ماکرو جاذبه جدیدی دارد. و جالبترین بخش این داستان این است که انجام این کار با دوربین های دیجیتال بسیار راحت است.
شکل 4- طبیعت از نزدیک بسیار متفاوت و عجیب به نظر می رسد. (Canon Powershot G2)
فقط کافی است مد ماکرو که معمولا دارای ایکون یک گل است را روی دوربین خود پیدا نمایید و تا جایی که دوربینتان اجازه می دهد به موضوع نزدیک شوید. وقتی چیزی در خور توجه برای عکاسی یافتید دکمه شاتر را تا نیمه فشار دهید تا دوربین فوکوس نماید . سپس با دیدن علامت فوکوس، شاتر را تا ته فشار دهید تا عکس گرفته شود.
به یاد داشته باشید که در مد ماکرو عمق میدان بسیار باریکی دارید. بنابر این روی بخشی از جسم که بیشتر برای شما اهمیت دارد فوکوس کنید و اجازه بدهید بقیه تصویر مات شود.
5- اهمیت خط افق را فراموش نکنید.
بدلایلی مبهم بیشتر افراد، هنگامیکه از LCD دوربین برای عکاسی استفاده می کنند سعی دارند که دوربین را در حالت افقی نگه دارند. معمولا نتیجه بدست آمده غروبی کج، منظره ای یک وری یا برجی کج است!
بخشی از مشکل از آنجا ناشی می شود که دوربین شما هنگام نمایش منظره ای وسیع روی صفحه دو اینچی نمایشگر دچار کمی اعوجاج می باشد! ممکن است درختها به چشم صاف دیده شوند، ولی روی مانیتور دوربین شما حالتی کمانی داشته باشند.
شکل 5- برای پرهیز از اشتباه از خطوط افقی طبیعت به عنوان خطوط راهنما استفاده کنید. در این عکس از خط ساحلی آب برای تنظیم ترکیب عکس استفاده شده است. (Canon powershot G2).
چکار می توانید کنید؟ یک کلید سحر آمیز برای حل مشکل خطوط افقی وجود ندارد، ولی با در نظر داشتن چند نکته می توان مشکل را به حداقل رساند.
اول از همه بدانید که باید تا جایی که ممکن است عکس خود را در حالت همتراز با افق بگیرید. اگر در کادر بندی دلخواه تصویر مشکل دارید چند عکس با تغییرات جزئی در موقعیت دوربین بگیرید. در این حالت حتما هنگام مرور عکسها در کامپیوتر یکی از آنها درست به نظر خواهد رسید. اکنون با انتخاب عکس درست می توانید سایر عکسها را حذف نمایید.
با گذشت زمان و بعد از کسب تجربه در کادر بندی صحیح افق در عکس هایتان شما خواهید توانست تراز افقی عکسهایتان را با دقت بالایی به راحتی انجام دهید.
6- کارت حافظه با ظرفیت مناسب بخرید.
هنگامی که برای خرید یک دوربین دیجیتال برنامه ریزی می کنید، خرید یک کارت حافظه اضافی را هم در بودجه خود لحاظ نمایید. چرا؟ چون کارت حافظه برای دوربین شگفت انگیز شما حکم یک کیف پر از خوراکی برای شما هنگام گرسنگی شدید را دارد!
برای یک دوربین 2 مگاپیکسلی حداقل به 64MB، برای 3MP حداقل به 128MB و برای دوربین 4MP و بالاتر حداقل به 256MB و بالاتر حافظه نیاز خواهید داشت. با این انتخاب تقریبا می توان مطمئن شد که بخاطر پر شدن حافظه دوربینتان از گرفتن یک عکس دیگر محروم نخواهید شد.
7- همیشه با رزولوشن بالا عکس بگیرید.
یکی از مهمترین دلایلی که می گویم حافظه بالا برای دوربین تان بخرید اینست که بتوانید با حداکثر رزولوشن دوربین عکس بگیرید. اگر برای خرید یک دوربین 3MP پول خرج کرده اید برای پولتان ارزش قائل شوید و عکس 3MP بگیرید. و با استفاده از با کیفیت ترین تنظیم فشرده سازی دوربین عکسها را ذخیره نمایید، نه با فشرده ترین حالت.
چرا نباید با پایین آوردن کیفیت فشرده سازی و رزولوشن، تصاویر بیشتری را روی حافظه جای داد؟ چون شما هیچگاه آگاه نیستید که کدام عکس شما ممکن است جزو منتخب بهترین عکسهای قرن 21 شود!! و اگر شما عکسی زیبا را با دقت 480*640 گرفته باشید، به مفهوم اینست که فقط می توان پرینتی به اندازه یک عکس پرسنلی از آن گرفت، نه به اندازه ای که قابل ارائه در هیچ موزه یا نشریه ای باشد.
به عبارت دیگر با ثبت تصویر با دقت 1536*2048 (3 مگاپیکسل) یا بزرگتر، شما میتوانید یک عکس دوست داشتنی در اندازه A4 پرینت بگیرید که براحتی روی جلد مجله ای مثل تایمز را بیاراید! حتی با داشتن پیکسل اضافی می توانید برای اینکه به موضوع نزدیکتر باشید حاشیه های ناخواسته تصویر را بریده و هنوز هم به اندازه کافی دقت در تصویر داشته باشید که پرینت مناسبی از عکس بگیرید.
نکته در اینجاست که با داشتن حافظه کافی شما مجبور به گرفتن عکسهای کم دقت و از دست دادن یک فرصت طلائی برای گرفتن عکسی معروف و مهم نیستید.
شاید قبلا این جملات را شنیده اید: " دوربین های دیجیتال تمام کار را خودشان انجام می دهند، فقط کافی است دکمه را فشار دهید تا عکسی سحر آمیز به دست آید. هرچه دوربین بهتر باشد عکسی بهتر به دست می آید." آیا درست است؟ من اصلا قبول ندارم!
واقعیت این است که شما می توانید با استفاده از دوربین های ساده اتوماتیک عکسهای جالبی بگیرید و یا برعکس با استفاده از گرانترین دوربین نیکون عکسی بد! این دوربین نیست که عکسی زیبا می گیرد، عکاس است. با کمی دانش و آمادگی می توان با انجام تنظیم های صحیح و استفاده از تکنیک های کار، با استفاده از کوچکترین دوربین دیجیتال عکسی به یادماندنی گرفت.
برای کمک به شما برای گرفتن عکسهای خوب، ده نکته در اینجا ذکر می کنم که شما را قادر می سازد عکسی در حد حرفه ایها بگیرید بدون اینکه پول زیادی برای خرید دوربین های گرانقیمت حرفه ای پرداخته باشید.
1- رنگها را گرم کنید.
آیا تا بحال متوجه شده اید که عکسهایتان بعضی وقتها سرد و بی روح هستند؟ اگر چنین احساسی دارید، بدانید که شما تنها نیستید. تراز سفیدی (White Balance) پیش فرض برای دوربین های دیجیتال روی حالت اتوماتیک تنظیم شده است که برای بیشتر وضعیت ها نیز مناسب است، ولی معمولا کمی تمایل به رنگهای سرد دارد.
وقتی در حال عکاسی از چهره و یا منظره در هوای آزاد هستید، سعی نمایید تراز سفیدی دوربین را از حالت اتوماتیک به حالت ابری (Cloudy) تغییر دهید. بله ابری! چرا؟ این حالت مثل اینست که یک فیلتر ملایم گرم کننده رنگ را روی دوربین خود نصب کرده باشید. د راین حالت رنگهای قرمز و زرد قوی تر شده و تصاویر گرمتری به دست می آید.
در شکل (1-الف) - عکسی از جایی در نزدیک کوهستان که در حالت تراز سفیدی اتوماتیک گرفته شده است.
در شکل (1-ب)- با استفاده از حالت تراز سفیدی ابری و نگه داشتن یک عینک افتابی در مقابل لنز رنگها گرمتر شده اند. (دوربین Canon PowerShot S200, Program mode ).
اگر باو رنمی کنید امتحان کنید. در هوای آزاد چند عکس با تراز سفیدی اتوماتیک بگیرید و سپس همان عکسها را با تراز سفیدی ابری تکرار نمایید. عکسها را روی کامپیوتر منتقل نموده و در کنار یکدیگر قرار دهید و با هم مقایسه نمایید. من حدس می زنم که شما عکسهای گرمتر را بیشتر خواهید پسندید.
2- از فیلتر قطبی کننده (پولاریزه) استفاده نمایید.
اگر می خواهید به عکسهای خود جانی ببخشید از فیلترهای پولاریزه استفاده نمایید. این فیلتر، جزو لوازم واجبی است که باید هر عکاسی برای گرفتن عکس منظره و عکاسی در هوای آزاد همراه داشته باشد. این فیلتر با کاهش درخشندگی بیش از حد و حذف انعکاسهای ناخواسته باعث به دست آمدن تصاویری با رنگهای غنی تر و اشباع تر بخصوص در آسمان می شود.
چی؟ دوربین شما قابلیت نصب فیلتر را ندارد؟ اصلا مهم نیست! من سالهاست که از این حقه در دوربین اتوماتیک خودم استفاده می کنم. اگر یک عینک آفتابی با کیفیت دارید، به سادگی از آن به عنوان فیلتر پولاریزه استفاده نمایید. شیشه عینک را تا جایی که ممکن است به لنز دوربین نزدیک کنید و قبل از گرفتن عکس در مانیتور دوربین دیده نشدن قاب عینک در تصویر را بررسی کنید.
شکل 2-الف- عکس معمولی بدون فیلتر
شکل 2-ب- همان عکس با استفاده از نگه داشتن عینک افتابی روی لنز. به بهبود رنگها و بخصوص طیف های عمیق تر آسمان در این عکس توجه نمایید. (Canon PowerShot S200)
برای گرفتن بهترین نتیجه طوری قرار بگیرید که خورشید در طرف راست یا چپ شما واقع شود. اثر پولاریزه شدن هنگامی که منبع نور دارای 90 درجه زاویه با آن باشد به حداکثر می رسد.
3- گرفتن عکسهای پرتره درخشان در هوای آزاد.
یکی از مشخصات بسیار جالب دوربین های دیجیتال که ناشناخته مانده مد fill Flash یا فلاش روشن است. با زدن فلاش هر جا که شما تشخیص دهید بجای اینکه هر جا که دوربین تشخیص دهد یک قدم مهم به سمت گرفتن عکسهای عالی در هوای آزاد برداشته اید.
در حالت فلاش روشن، دوربین ابتدا برای صحنه پشت تصویر نورسنجی می کند و سپس به اندازه ای فلاش می زند که پرتره مورد عکاسی شما را روشن نماید. نتیجه یک عکس در حد حرفه ای است که همه چیز در آن دارای ترکیبی مناسب به نظر می آید. عکاسان عروسی از این استفاده زیادی می برند.
وقتی به اندازه کافی با روش استفاده از فلاش در هوای آزاد آشنا شدید، چند تغییر در این روش بدهید و آن اینکه موضوعات عکاسی را در وضعیتی قرار دهید که نور خورشید موها را از طرفین و یا پشت روشن نماید که اصطلاحا به آن نوردهی حاشیه ای گفته می شود. یک تکنیک خوب دیگر اینست که مدل عکاسی خود را در زیر سایه درخت قرار داده و با استفاده از فلاش آن را روشن نمایید. این کار باعث می شود که مدل عکاسی در زیر سایه احساس راحتی و خنکی نموده و چشمها به علت آفتاب حالت نیمه بسته نداشته باشد. در این حالت پرتره گرفته شده حالت راحت تری خواهد داشت.
به یاد داشته باشید که بیشتر فلاشهای سرخود دوربین ها حداکثر بردی در حدود 3 متر دارند. بنابر این باید مواظب باشید که هنگام استفاده از فلاش در هوای آزاد فاصله ای بیش از این نداشته باشید.
4- مد ماکرو را از یاد نبرید!
آیا تا بحال کودکی را که برای اولین بار در علفها قدم می زند دیده اید که با چه دقتی برای کشف ناشناخته ها جلو و پشت پای خود را نگاه می کند؟ وقتی شما به زمین خیلی نزدیک شوید، اجتماعی از موجودات عجیب و غریب را خواهید دید که تا بحال هرگز متوجه آنها نشده اید!
برای دیدن این شگفتیها لازم نیست در باغ یا حیاط پشتی با شکم روی زمین دراز بکشید! فقط کافی است مد ماکروی دوربین خود را فعال نموده و به جستجوی موجودات ریز دنیای اطراف خود بپردازید. دستاورد شما از این کار تصاویری جدید از موضوعاتی است که تا بحال عکسی از آنها نگرفته بودید!
حتی ساده ترین شئ د رمد ماکرو جاذبه جدیدی دارد. و جالبترین بخش این داستان این است که انجام این کار با دوربین های دیجیتال بسیار راحت است.
شکل 4- طبیعت از نزدیک بسیار متفاوت و عجیب به نظر می رسد. (Canon Powershot G2)
فقط کافی است مد ماکرو که معمولا دارای ایکون یک گل است را روی دوربین خود پیدا نمایید و تا جایی که دوربینتان اجازه می دهد به موضوع نزدیک شوید. وقتی چیزی در خور توجه برای عکاسی یافتید دکمه شاتر را تا نیمه فشار دهید تا دوربین فوکوس نماید . سپس با دیدن علامت فوکوس، شاتر را تا ته فشار دهید تا عکس گرفته شود.
به یاد داشته باشید که در مد ماکرو عمق میدان بسیار باریکی دارید. بنابر این روی بخشی از جسم که بیشتر برای شما اهمیت دارد فوکوس کنید و اجازه بدهید بقیه تصویر مات شود.
5- اهمیت خط افق را فراموش نکنید.
بدلایلی مبهم بیشتر افراد، هنگامیکه از LCD دوربین برای عکاسی استفاده می کنند سعی دارند که دوربین را در حالت افقی نگه دارند. معمولا نتیجه بدست آمده غروبی کج، منظره ای یک وری یا برجی کج است!
بخشی از مشکل از آنجا ناشی می شود که دوربین شما هنگام نمایش منظره ای وسیع روی صفحه دو اینچی نمایشگر دچار کمی اعوجاج می باشد! ممکن است درختها به چشم صاف دیده شوند، ولی روی مانیتور دوربین شما حالتی کمانی داشته باشند.
چکار می توانید کنید؟ یک کلید سحر آمیز برای حل مشکل خطوط افقی وجود ندارد، ولی با در نظر داشتن چند نکته می توان مشکل را به حداقل رساند.
اول از همه بدانید که باید تا جایی که ممکن است عکس خود را در حالت همتراز با افق بگیرید. اگر در کادر بندی دلخواه تصویر مشکل دارید چند عکس با تغییرات جزئی در موقعیت دوربین بگیرید. در این حالت حتما هنگام مرور عکسها در کامپیوتر یکی از آنها درست به نظر خواهد رسید. اکنون با انتخاب عکس درست می توانید سایر عکسها را حذف نمایید.
با گذشت زمان و بعد از کسب تجربه در کادر بندی صحیح افق در عکس هایتان شما خواهید توانست تراز افقی عکسهایتان را با دقت بالایی به راحتی انجام دهید.
6- کارت حافظه با ظرفیت مناسب بخرید.
هنگامی که برای خرید یک دوربین دیجیتال برنامه ریزی می کنید، خرید یک کارت حافظه اضافی را هم در بودجه خود لحاظ نمایید. چرا؟ چون کارت حافظه برای دوربین شگفت انگیز شما حکم یک کیف پر از خوراکی برای شما هنگام گرسنگی شدید را دارد!
برای یک دوربین 2 مگاپیکسلی حداقل به 64MB، برای 3MP حداقل به 128MB و برای دوربین 4MP و بالاتر حداقل به 256MB و بالاتر حافظه نیاز خواهید داشت. با این انتخاب تقریبا می توان مطمئن شد که بخاطر پر شدن حافظه دوربینتان از گرفتن یک عکس دیگر محروم نخواهید شد.
7- همیشه با رزولوشن بالا عکس بگیرید.
یکی از مهمترین دلایلی که می گویم حافظه بالا برای دوربین تان بخرید اینست که بتوانید با حداکثر رزولوشن دوربین عکس بگیرید. اگر برای خرید یک دوربین 3MP پول خرج کرده اید برای پولتان ارزش قائل شوید و عکس 3MP بگیرید. و با استفاده از با کیفیت ترین تنظیم فشرده سازی دوربین عکسها را ذخیره نمایید، نه با فشرده ترین حالت.
چرا نباید با پایین آوردن کیفیت فشرده سازی و رزولوشن، تصاویر بیشتری را روی حافظه جای داد؟ چون شما هیچگاه آگاه نیستید که کدام عکس شما ممکن است جزو منتخب بهترین عکسهای قرن 21 شود!! و اگر شما عکسی زیبا را با دقت 480*640 گرفته باشید، به مفهوم اینست که فقط می توان پرینتی به اندازه یک عکس پرسنلی از آن گرفت، نه به اندازه ای که قابل ارائه در هیچ موزه یا نشریه ای باشد.
به عبارت دیگر با ثبت تصویر با دقت 1536*2048 (3 مگاپیکسل) یا بزرگتر، شما میتوانید یک عکس دوست داشتنی در اندازه A4 پرینت بگیرید که براحتی روی جلد مجله ای مثل تایمز را بیاراید! حتی با داشتن پیکسل اضافی می توانید برای اینکه به موضوع نزدیکتر باشید حاشیه های ناخواسته تصویر را بریده و هنوز هم به اندازه کافی دقت در تصویر داشته باشید که پرینت مناسبی از عکس بگیرید.
نکته در اینجاست که با داشتن حافظه کافی شما مجبور به گرفتن عکسهای کم دقت و از دست دادن یک فرصت طلائی برای گرفتن عکسی معروف و مهم نیستید.