تـئـــــــــاتـــــــــر

[Sahar.Z]

پاسخ : تـئـــــــــاتـــــــــر

توی بیشتر نمایش های تئاتر همیشه یه نمایشنامه ای وجود داره و یه بازیگر که سعی میکنه با پیدا کردن شباهت های بین خودش و نقشی که بازی میکنه ،اجرای بهتری داشته باشه ولی بازم همه چیز به دست یه نمایشنامه نویس نوشته شده و بازیگر عملا نمیتونه هیچ خلاقیتی داشته باشه.
شاید بیشتر شما ندونید رقص معاصر چیه و اصلا چه ربطی به تئاتر داره خوب رقص معاصر یا Contemporary Dance یکی از زیر مجموعه های
performance art هست که روی صحنه(یا جا های دیگه) اجرا میشه و هدف اصلی اون دادن آزادی کامل به بازیگره تو این رقص احساسات و ادراک بازیگر توسط خودش تبدیل به حرکت حروف یا حتی کلمه و جمله می شه.
قرار نیست که تماشاگر چیزی از موضوع بفهمه اما حرکات به علاوه قسمت زیبایی شناسیشون باید یک سری معنی برای خود بازیگر داشته باشند.
خوب ما تو پژوهش تئاترمون رقص معاصر کار میکنیم برای هممون یه چیز جدیدیه و برای همین خواستم ببینم نظر بقیه چیه اینکه شما تو پژوهش تئاترتون تا حالا رقص معاصر کار کردیدآیا؟

منظورتون در واقع یک سری حرکات فرم هست که گویای یک سری دیالوگ باشن؟یعنی به جای گفتن دیالوگ و استفاده از صدا با حرکات منظورُ برسونن؟خوشحال میشیم توضیح بیشتری بدید. :د

 

[yasaman hoseyni]

پاسخ : تـئـــــــــاتـــــــــر

بیشتر اوقات اینجوری نیست یعنی ایده آلش اینه که حرکات برای خودت معنی داشته باشن اما همیشه یه حسی از حرکات به بیننده منتقل میشه که بیننده ها میتونن اونو به عنوان دیالوگ در نظر بگیرن

 

[Sahar.Z]

پاسخ : تـئـــــــــاتـــــــــر

بیشتر اوقات اینجوری نیست یعنی ایده آلش اینه که حرکات برای خودت معنی داشته باشن اما همیشه یه حسی از حرکات به بیننده منتقل میشه که بیننده ها میتونن اونو به عنوان دیالوگ در نظر بگیرن

خُب ببین چیزی که هست این ِ که تئاتر در واقع یک نمایشی هست برای عموم.و اگه بازیگر تئاتر بخواد از یک سری حرکات استفاده کنه که صرفاً برای خودش معنی داشته باشه نمیتونه منظور خاصیُ منتقل کنه.پس ایده آلش فکر میکنم باید این باشه که از یک سری حرکات عامه فهم با خلاقیت خودش استفاده کنه.حالا نمیدونم شاید منظورتُ از ایده آل متوجه نشدم. :د

 

[yasaman hoseyni]

پاسخ : تـئـــــــــاتـــــــــر

خوب اینکه عموم مردم در واقع فقط می تونن دریافت خیلی سطحی ای از نمایش ها داشته باشن یکی از دلیل هایی که بیشتر مردم تئاتر رو با نمایشنامه ترجیح می دن اما خوب این نوع هم طرفدار های خاص خودشو داره ولی بیشتر اوقات برای اینکه هم خود بازیگر آزادی عمل داشته باشه هم فهم نمایش به آسون تر بشه کسی که کلیت نمایش رو مشخص می کنه(مثل اینکه چند نفر اجرا کنن یا اینکه حرکتاشون رو کی انجام بدن)جوری حرکات رو کنارهم تنظیم می کنه که بیشترین مفهوم رو برسونن مثلا:مگ استوارت
همیشه تو نمایش هاش می تونی موضوع کلی رو در غالب احساسی که بهت میده بفهمی اما نمیتونی یه موضوع واحد در حد یه جمله براش پیدا کنی

 

[ماهِ ـشاد]

پاسخ : تـئـــــــــاتـــــــــر

خُب ببین چیزی که هست این ِ که تئاتر در واقع یک نمایشی هست برای عموم.و اگه بازیگر تئاتر بخواد از یک سری حرکات استفاده کنه که صرفاً برای خودش معنی داشته باشه نمیتونه منظور خاصیُ منتقل کنه.پس ایده آلش فکر میکنم باید این باشه که از یک سری حرکات عامه فهم با خلاقیت خودش استفاده کنه.حالا نمیدونم شاید منظورتُ از ایده آل متوجه نشدم. :د

بیشتر اوقات اینجوری نیست یعنی ایده آلش اینه که حرکات برای خودت معنی داشته باشن اما همیشه یه حسی از حرکات به بیننده منتقل میشه که بیننده ها میتونن اونو به عنوان دیالوگ در نظر بگیرن

خب بااجازه یاسمن :
ببینین منظور از این حرکات اینه که مثلا شما یه مشکلی،یا یه چیزی که دوس دارین خلاصه یه چیزی رو درنظر میگین بعد طبق احساستون براش حرکت میرین مثلا شما یه نفر رو میبینین بعد دوس دارین همون موقع سرتونو بچسبونین به پاتون
خیلی بحث پیچیده ای هستش خیلی طول کشید تا ماهم متوجهش بشیم
یه مثال دیگه اینکه مثلا شما از رنگ دیوار اتاقت خوشتون میاد بعد مثلا براش حرکت میرین که مثلا دارین پرواز میکنین به سمت اون رنگ
خب بیننده هیچوقت متوجه نمیشه شما داری چکار میکنین فقط حس میگیره از شما همین
خیلی کار سختیه واقعا ما خودمون فقط از مهر تا بهمن داشتیم تمرینای رهایی و، تمرکز و انتقال احساسات و اینا رو انجام میدادیم ذهن باز میخواد شدید الانم ما واقعا اونطور که باید نیستیم ولی خب..........

 

[بهار1998]

پاسخ : تـئـــــــــاتـــــــــر

به نظرمن اگه ادم باعشق وعلاقه وارداین عرصه بشه میتونه هنرواقعی خودشوبه نمایش بذاره تئاتریعنی زندگیه پشت پرده یعنی انگارادم توی یه صحنه داره زندگی میکنه که اگه بشه درکش کنی میتونی راحت حس خودتوبه دیگران القاکنی.من تئاترروخیلی دوست دارم چون توی اون ادم همیشه یه شخصیت نداره ومیتونه شخصیت های مختلفی روداشته باشه واین زندگی هیچ وقت یکسان نیست وادم ازش خسته نمیشه واقعاادم بودن سخته اونم اگه عمره زیادی داشته باشی.....

 

[Sahar.Z]

پاسخ : تـئـــــــــاتـــــــــر

به نظرمن اگه ادم باعشق وعلاقه وارداین عرصه بشه میتونه هنرواقعی خودشوبه نمایش بذاره تئاتریعنی زندگیه پشت پرده یعنی انگارادم توی یه صحنه داره زندگی میکنه که اگه بشه درکش کنی میتونی راحت حس خودتوبه دیگران القاکنی.من تئاترروخیلی دوست دارم چون توی اون ادم همیشه یه شخصیت نداره ومیتونه شخصیت های مختلفی روداشته باشه واین زندگی هیچ وقت یکسان نیست وادم ازش خسته نمیشه واقعاادم بودن سخته اونم اگه عمره زیادی داشته باشی.....

ببین عشقُ علاقه و این چیزا مسلماً مطرحِ امّا باید در نظر گرفت که عشقُ علاقه به این معنی نیست که : « من چند تا تئاتر خوب دیدم ؛ خوشم اومد.چقدر هیجان انگیز ِ آدم روی صحنه باشه...» و این قبیل چیزا. دیده شده آدمایی که صرفاً واسه چهار تا دونه تئاتری که دیدنُ خوششون اومده رفتن سراغ اینکه به صورت حرفه‌ای یهش بپردازن در حالی که این اصلاً درست نیست.عشقُ علاقه لزوماً به این معنی نیست که من در اون زمینه استعدادی دارم.

بعدم اینکه حتی اونایی که تا حدّی واردش شدن ؛ یک مشکلی که دارن اینِ که توی اجرا قادر نیستن مرزها رُ به طور کامل کنار بذارن.میدونی تو تئاتر تو نباید «خودت» رُ بازی کنی.باید نقش آدمیُ بازی کنی که احتمالاً هرگز جای اون آدم نخواهی بود.پس تمام حرکاتُ ری‌اکشنِ ت باید با حالت عادی‌ت فرق بکنه.اینا گفتنش راحتِ ولی وقتی وارد عمل بشی متوجه سختی‌ش میشی.

×صرفاً جهتِ ادامه دادنِ تاپیک: کسی راجع به «بداهه پردازی» چیزی میدونه؟

 

[Mahshid.M]

پاسخ : تـئـــــــــاتـــــــــر

و اینکه برای شروع هر هنری باید استعداد هم داشته باشی، صرفا عشق و علاقه کافی نیست.

 

[Sahar.Z]

پاسخ : تـئـــــــــاتـــــــــر

خُب من راجع به بداهه پردازی بگم.

خُب ؛ برای پرداختن به تئاتر دو فاکتور وجود داره که باید در بازیگر تئاتر تقویت بشه.این دو فاکتور به طور کلی عبارتند از:

1- بدن
2- بیان

بداهه پردازی که یکی از تمرین‌های مربوط به حرفه‌ی تئاتر میشه و طبیعتاً در دسته‌ی دوّم جای میگیره همون جور که از اسمش پیداست یعنی:
بازیگر تئاتر بنابر خلاقیت خودش ؛ بدون آمادگی ذهنیِ قبلی یک سری دیالوگ‌ها رُ در آنِ واحد ردُ بدل کنه.

×کسی درموردِ تمرین‌های بداهه پردازی چیزی میدونه یا اینم خودم بگم؟

 

[Mahshid.M]

پاسخ : تـئـــــــــاتـــــــــر

یک تئاتری بود که کاوه آفاق توش بازی کرده بود. به این صورت که نمایشنامه رو داده بودن دستش و قبلا اصلا نخونده بود و همون لحظه تصمیم می‌گرفت که چه طور بازی کنه. و چه طور کلمات رو ادا کنه.
این هم میشه بداهه پردازی؟

 

[Sahar.Z]

پاسخ : تـئـــــــــاتـــــــــر

یک تئاتری بود که کاوه آفاق توش بازی کرده بود. به این صورت که نمایشنامه رو داده بودن دستش و قبلا اصلا نخونده بود و همون لحظه تصمیم می‌گرفت که چه طور بازی کنه. و چه طور کلمات رو ادا کنه.
این هم میشه بداهه پردازی؟

یه جورایی میشه به نظرم.
ولی مثلاً یکی از تمرین‌هایی که من دیدم این بوده که: دو نفر روبه‌روی هم میشینن ؛ یکی‌شون موظفِ که یک کلمه‌ای بگه و طرف مقابل با به کار بردن اون کلمه شروع کنه به صحبت کردن و بعد ، هر از گاهی طرف مقابل یک کلمه‌ جدید بگه و اون شخص بحثُ با خلاقیت و توانایی خودش به اون سمت بِکشونه.کلاً چیز جالب و به درد بخوریِ.

 

[Golenazzz]

پاسخ : تـئـــــــــاتـــــــــر

کلا تو عمرم دو تا تئاتر رفتم:
1."ملاقات" شهاب حسینی
2."ویتسک" رضا ثروتی
دوتاشونم عالی بودن!
کلا تئاتر خیلی تاثیر گذاره! خیلی دوست دارم!

 

[Sahar.Z]

پاسخ : تـئـــــــــاتـــــــــر

کسی در مورد تنفس دیافراگمی چیزی میدونه؟

 

[Sahar.Z]

پاسخ : تـئـــــــــاتـــــــــر

کسی در مورد تنفس دیافراگمی چیزی میدونه؟

خُب به سلامتی خودم میگم.

تا حالا فکر کردین بازیگران تئاتر چه‌جوری صداشونُ جوری تنظیم میکنه که به همه‌ی سالن برسه؟تا حالا فکر کردین که چرا صدای بازیگران تئاتر بعد از مدتی خش دار نمیشه؟دلیلش اینه که بازیگران تئاتر صداشونُ به جای اینکه از حنجره‌شون بیرون بدن از دیافراگم‌شون برای تولید صدا استفاده میکنن و همین باعث میشه که علاوه بر اینکه حنجره‌شون آسیب نبینه و صداشون خش دار نشه ؛ برد صداشون هم بالا بره.در واقع تنفس دیافراگمی یکی از مهارت‌های مورد نیاز برای وارد شدن به حرفه‌ی تئاتره.

من الآن یک توضیح کلّی راجع بهش دادم. کسی اطلاعات دقیق‌تری داره؟

 

[Sahar.Z]

پاسخ : تـئـــــــــاتـــــــــر

آپ کنیم اینجا رُ .

راجع به یکنواختی ِ لحن دیالوگ گویی توی تئاتر ، تا اونجایی که یادم میاد بهش میگفتن کلیشه (مطمئن نیستم البته . اگه کسی مطمئنه ما رُ مطلع بسازه . ) . یعنی برای اینکه بیننده‌ی تئاتر از دیدن تئاتر خسته نشه ، شما نباید با یک ولوم و ریتم یکنواخت صحبت کنین . بلکه باید صداتون پس و پیش داشته باشه .

× کیست اینجا اظهار فضل کند ؟ کیست سئوال بپرسد و مدیر انجمنِ خسته را سر حال آورد ؟

 

[ARAGOL]

پاسخ : تـئـــــــــاتـــــــــر

سلام بر شما.
خب من خیلی تئاتر ندیدم تا حالا؛ شاید دو بار یا سه بار. اما همین امسال رفتم یه تئاتری که نوع حرکت بازیگرها خیلی برام جالب بود. اونجا سن نداشت، برای همین بازیگر ها بین تماشاگرها حرکت میکردن، از پله ها بالا پایین میرفتن، میرفتن رو صندلی یا یهو میشستن رو زمین و دیالوگ میگفتن. مثلا ممکن بود یهو وایسن و نگاهت کنن و دیالوگ رو، رو به تو بگن.
اطلاعاتی از این نوع تئاتر ندارین؟

 

[ماهِ ـشاد]

پاسخ : تـئـــــــــاتـــــــــر

سلام بر شما.
خب من خیلی تئاتر ندیدم تا حالا؛ شاید دو بار یا سه بار. اما همین امسال رفتم یه تئاتری که نوع حرکت بازیگرها خیلی برام جالب بود. اونجا سن نداشت، برای همین بازیگر ها بین تماشاگرها حرکت میکردن، از پله ها بالا پایین میرفتن، میرفتن رو صندلی یا یهو میشستن رو زمین و دیالوگ میگفتن. مثلا ممکن بود یهو وایسن و نگاهت کنن و دیالوگ رو، رو به تو بگن.
اطلاعاتی از این نوع تئاتر ندارین؟

به این نوع تئاتر میگن پرفورمنس آرت (هنر اجراء) در واقع تو هیچوقت نمیفهمی تو ذهن بازیگر چی میگذره ذهنش مال خودشه در واقع اون چیزی ک بهت القاء میکنه حس هستش. تو این نوع اجراء معمولا بازیگر ها میرن تو ی خلسه و به یک چیزی فک میکنن و هر چی ک تو ذهنشون میاد به اجراء درمیارن یا در قالب اجراء یا درقالب حرف. و این کار خیلی سخته! من خودم حدود 6ماه روش کار کردم تا بتونم درست اجراش کنم ولی ولش کردم سخت ترین قسمتش همون خلسه رفتنه! البته نه مثل درویشا این خلسه ی جور کنده شدن از زمین و رفتن به ذهنت ـــه یعنی نباید کوچکترین صدا یا هر چیزی از دنیای مادی بهت برسه وگرنه خلسه بهم میخوره تنها صدایی ک باید بیاد صدای راوی هست ک بهت میگه راجع به چی فکر کنی! گفتم خلسه سخته چون ک خیلی ازت انرژی میبره ما تو کلاس ک انجام میدادیم یکی دوبار خود من ضعف کردم ولی کلا چیز خوبیه

 

[-zarA-]

پاسخ : تـئـــــــــاتـــــــــر

سلام بر شما.
خب من خیلی تئاتر ندیدم تا حالا؛ شاید دو بار یا سه بار. اما همین امسال رفتم یه تئاتری که نوع حرکت بازیگرها خیلی برام جالب بود. اونجا سن نداشت، برای همین بازیگر ها بین تماشاگرها حرکت میکردن، از پله ها بالا پایین میرفتن، میرفتن رو صندلی یا یهو میشستن رو زمین و دیالوگ میگفتن. مثلا ممکن بود یهو وایسن و نگاهت کنن و دیالوگ رو، رو به تو بگن.
اطلاعاتی از این نوع تئاتر ندارین؟

از ایـن نوع تـئاترا زیـاد دیـدم و بشـدت هـم بنـظرم جـالبه

یبـار یکـی از بـازیگـراے ایـن نـوع تـئاترا بـهم گـفت بلـند شو و مـنم مجـبور شـدم بـازے کـنم

کـه از اونجـا بـازیگـر تئـاتر شـدم

 

[shnava]

پاسخ : تـئـــــــــاتـــــــــر

من توی کل عمرم فقط یه بار تئاتر رفتم اونم وقتی بچه بودم اما بهتون توصیه می کنم حتما تئاتر هایی که توی تماشاخانه سنگلچ برپا میشه رو ببینید چون این تماشاخانه خیلی خوبه!

 

[mysterious queen]

پاسخ : تـئـــــــــاتـــــــــر

سی و دومین جشنواره بین‌ المللی تئا‌تر فجر با همت مرکز هنرهای نمایشی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، انجمن هنرهای نمایشی و موسسه بین‌المللی تئا‌تر در قالب ۱۳ بخش از بیست و چهارم دی ماه لغایت دوزادهم بهمن ماه 1392 برپا می‌شود.

مرور تئا‌تر ایران، برگزیدگان تئا‌تر مناطق، جشنواره جشنواره‌ها، چشم انداز تئا‌تر ایران در سال ۹۳، تئا‌تر نسل نو، تئا‌تر ملل، بخش رقابتی تئا‌تر صحنه‌ای، تئا‌تر خیابانی، مسابقه نمایشنامه نویسی، مسابقه و نمایشگاه عکس، مسابقه و نمایشگاه پوستر، چهارمین بازار تئا‌تر ایران، کارگاه آموزشی و نشست‌های تخصصی بخش‌های سی و دومین جشنواره بین‌المللی تئا‌تر فجر به شمار می‌روند.