شعرای بچگیمون

[vahidd]

چند وقت پیش داشتم توی نت می گشتم یه جا این شعرو دیدم
صبحا که از خواب پا میشم/ مثل یه قنچه وا میشم/ یکمی ورزش می کنم /تو باغچه نرمش می کنم /بعدش میگم مامان جون/ چایی رو بریز تو فنجون/ بعدش میرم دبستان/ خوشحالو شادو خندان
کلی خندیدمو اینا
کلآ یاد مهدکودک افتادم
حالا اگه کسی شعری از اون دوران یادش هست لطف کنه بگه یا اگه دوست داشتین نظرتونو درباره شعرای کودکی
تا شاید ثانیه هایی چند کوتاه دوباره پاک شیم

 

[Pegi]

پاسخ : شعرای بچگیمون

یه توپ دارم قلقلیه(املا؟!) سرخ و سفید و آبیه می زنم زمین هوا میره نمی دونی تا کجا می ره من این توپو نداشتم مقشامو خوب نوشتم بابام بهم عیدی داد یه توپ قلقلی داد!!!

 

[parnian.d]

پاسخ : شعرای بچگیمون

ترنم کوچولوست/توش پر از آلبالوست/ترنم تند میره تند میره تند میره/شیفو شیفو دوووو دوووو/شیفو شیفو دووووو
ترنم قشنگه/توش پر از پلنگه/ترنم تو کوهه/تو دشته/تو صحراس/شیفو شیفو دوووو دوووو/شیفو شیفو دووو

 

[desiree]

پاسخ : شعرای بچگیمون

نی نی کوچولو گریه میکنه زاری میکنه....(بقیش)

 

[parnian.d]

پاسخ : شعرای بچگیمون

یه روز یه آقا خرگوشه/رسید به بچه موشه/موشه پرید تو سوراخ!/خرگوشه گف آخ!

 

[vahidd]

پاسخ : شعرای بچگیمون

نی نی کوچولو گریه میکنه زاری میکنه....(بقیش)

اشک میزیزه جیرنگ جرینگ

 

[@tin]

پاسخ : شعرای بچگیمون

یه توپ دارم قلقلیه سرخ و سفید و آبیه می زنم هوا زمین میره یه راست تو زیرزمین میره من این توپو نداشتم مشقامو بد نوشتم بابام بهم عیدی نداد یه توپ قلقلی نداد از بس که جیغ کشیدم سبیل بابام و کشیدم بابام بهم عیدی داد یه توپ قلقلی داد

 

[astronomer_girl]

پاسخ : شعرای بچگیمون

ما گلیم ما سنبلیم
ما بچه های بلبلیم
اگر به ما آب ندهید اینوری میشیم
اونوری میشیم(!!)
می پریم بالا
پر پر میشم.


اینا چی بوده می خوندیم؟!!!


دختره اینجا نشسته گریه می کنه...

 

[پگاه 1717]

پاسخ : شعرای بچگیمون

اتل متل توتوله....

 

[panther]

پاسخ : شعرای بچگیمون

دختره اینجا نشسته گریه می کنه زاری می کنه از برای من پرتقال تو یکی رو بچین یکی رو نچین!!(درست گفتم؟)

 

[vahidd]

پاسخ : شعرای بچگیمون

اتل متل توتوله....

گاو حسن چه جوره نه شیر داره نه پستون گاوشو بردن هندستون یک زن کردی بستون اسمشو بزار انقضی دور کلاش قرمزی اچینو واچین یک پاتو بچین

 

[desiree]

پاسخ : شعرای بچگیمون

این خیلی شعر بچگیمون حساب نمیشه ولی خب...
باز باران با ترانه با گوهر های فراوان میخورد بر بام خانه...

 

[vahidd]

پاسخ : شعرای بچگیمون

این خیلی شعر بچگیمون حساب نمیشه ولی خب...
باز باران با ترانه با گوهر های فراوان میخورد بر بام خانه...

متن کامل شعرو اگه یادته بزار لطفآ
من یکم دیگشو یادمه
کودکی 10 ساله بودم نرمو نازک چستو چابک

 

[p.sh]

پاسخ : شعرای بچگیمون

یه توپ دارم قلقلیه....
اتل متل توتوله ..............
بقیشون یادم نیست

 

[YASAMIN]

پاسخ : شعرای بچگیمون

متن کامل شعرو اگه یادته بزار لطفآ
من یکم دیگشو یادمه
کودکی 10 ساله بودم نرمو نازک چستو چابک

تو انجمن شعر هست
http://www.sampadia.com/forum/index.php/topic,15085.0.html
اولاش رو یادم نیست یه تیکش بود
... نشست رو گل
کدوم گل؟
همون که تو باغه
کدوم باغ؟
....
...
کدوم کلاغ؟
همون که پر سیاه
آخرشم یادم نیست

 

[پگاه 1717]

پاسخ : شعرای بچگیمون

تو انجمن شعر هست
اولاش رو یادم نیست یه تیکش بود
... نشست رو گل
کدوم گل؟
همون که تو باغه
کدوم باغ؟
....
...
کدوم کلاغ؟
همون که پر سیاه
...
آخرشم یادم نیست

مطمئنین درست نوشتین؟
منظورشون شعر باز باران بودا!

آخه به "باز باران با ترانه با گهر های فراوان" نمیاد بعدش "کدوم کلاغ؟" باشه

 

[mgh-nano]

پاسخ : شعرای بچگیمون

گاو حسن چه جوره نه شیر داره نه پستون گاوشو بردن هندستون یک زن کردی بستون اسمشو بزار انقضی دور کلاش قرمزی اچینو واچین یک پاتو بچین

انقضی نه ! عمقزی ، یعنی عمه قزی .....
باز تلفن زنگ میزنه ......

 

[parnian.d]

پاسخ : شعرای بچگیمون

تو که ماه بلند آسمونی/منم ستاره میشم دورت میچرخم!!

من روانی این شعر بودم!

 

[desiree]

پاسخ : شعرای بچگیمون

باز باران،
با ترانه،
با گهرهای فراوان
مى خورد بر بام خانه.

من به پشت شيشه تنها
ايستاده
در گذرها،
رودها را اوفتاده.

شاد و خرم
يک دو سه گنجشک پر گو،
باز هر دم
می پرند اين سو و ان سو.

می خورد بر شيشه و در
مشت و سيلی
آسمان امروز ديگر
نيست نيلی.

يادم آرد روز باران:
گردش يک روز ديرين
خوب و شيرين
توی جنگلهای گيلان:

کودکی ده ساله بودم
شاد و خرم
نرم و نازک
چُست و چابک.

از پرنده،
از چرنده،
از خزنده،
بود جنگل گرم و زنده.

آسمان آبي، چو دريا
يک دو ابر، اينجا و آنجا
چون دل،
من روز روشن.

بوی جنگل تازه و تر،
همچو می مستی دهنده.
بر درختان ميزدی پر،
هر کجا زيبا پرنده.

برکه ها، آرام و آبی
برگ و گل هر جا نمايان،
چتر نيلوفر درخشان،
آفتابی.

سنگها از آب جسته،
از خزه پوشيده تن را،
بس وزغ آن جا نشسته،
دمبدم در شور و غوغا.

رودخانه،
با دو صد زيبا ترانه،
زير پاهای درختان
چرخ ميزد همچو مستان.

چشمه ها چون شيشه های آفتابي،
نرم و خوش در جوش و لرزه،
توی انها سنگريزه،
سرخ و سبزو زرد و آبی.

با دو پای کودکانه،
می دويدم همچو آهو،
می پريدم از سر جو،
دور می گشتم ز خانه.

، می پراندم سنگريزه
تا دهد بر اب لرزه،
بهر چاه و بهر چاله،
می شکستم « کرده خاله » *

می کشانيدم به پايين،
شاخه های بيد مشکی
دست من می گشت رنگين،
از تمشک سرخ و مشکی.

، می شنيدم از پرنده
داستانهای نهاني،
از لب باد وزنده،
رازهای زندگانی.

هر چه می ديدم در آنجا
بود دلکش، بود زيبا،
شاد بودم.
می سرودم:
« - روز ! ای روز دلارا !
داده ات خورشيد رخشان
اين چنين رخسار زيبا
ورنه بودی زشت و بی جان.

ای درختان،
با همه سبزی و خوبی
گو چه می بودند جز پاهای چوبی!
گر نبودی مهر رخشان؟

روز ای روز دلارا
گر دلارايی است از خورشيد باشد
ای درخت سبز و زيبا!
هرچه زيبايی ست از خورشيد باشد.

اندک اندک، رفته رفته، ابرها گشتند چيره
آسمان گرديد تيره.
بسته شد رخساره ی خورشيد رخشان
ريخت باران، ريخت باران.

جنگل از باد گريزان
چرخها می زد چو دريا
دانه های گرد باران
پهن ميگشتند هر جا.

برق چون شمشير بران
پاره می کرد ابرها را
تندر ديوانه غران
مشت ميزد ابرها را.

روی برکه مرغ آبی
از ميانه، از کناره،
با شتابی
چرخ می زد بی شماره.

گيسوی سيمين مه را
شانه ميزد دست باران
بادها، با فوت، خوانا
می نمودندش پريشان

سبزه در زير درختان
رفته رفته گشت دريا
توی اين دريای جوشان
جنگلِ وارونه پيدا.

بس دلارا بود جنگل.
به! چه زيبا بود جنگل !
بس ترانه، بس فسانه
بس فسانه، بس ترانه

بس گوارا بود باران.
به ! چه زيبا بود باران!
می شنيدم اندر اين گوهر فشانی
رازهای جاوداني، پندهای اسمانی:

« - بشنو از من. کودک من!
پيش چشم مرد فردا،
زندگانی - خواه تيره، خواه روشن -
هست زيبا، هست زيبا، هست زيبا.

 

[Nooshin_d]

پاسخ : شعرای بچگیمون

دستتو بده تو دستم / که من خدا پرستم
عمو زنجیر باف بله
زنجیر منو بافتی ؟...