- شروع کننده موضوع
- مدیر کل
- #1
- ارسالها
- 7,646
- امتیاز
- 37,420
- نام مرکز سمپاد
- علامه حلی
- شهر
- تهران
- سال فارغ التحصیلی
- 1389
سلام
بدون مقدمه و بی تعارف خدمت سمپادی های محترم باید عرض کنم که خیلی بیخودی دارید زندگی می کنید. تنها فرقتون با یک غیرسمپادی هوش و قدرت یادگیری هست. وگرنه هیچ فرق خاصی ندارید. تمام زندگیتون رو هم به بطالت شدید دارید می گذرونید. میرید مدرسه درس می خونید یا نمی خونید ، یک نمره ای میگیرید قبول میشید و آخرش هم یک کارنامه و رفت تا سال بعد. اون قدر این اوضاع براتون عادی شده که فکر می کنید در بهترین وضعیت هستید. اما حقیقتا نیستید. تفریحتون هم گشتن خیابون و بازی با کامپیوتر شده. اینترنت هم میرین الاف میگردین و وقتتون رو تو سمپادیا تلف می کنید !
آخه این چه وضعشه ؟ خداییش حال می کنید با این طوری زندگی کردن؟ این که زندگیتون رو همین جوری ریلکس بگذرونید و آخرش هم شاید یک چیزی شدید.
بابا بسه ! یکمی به خودتون تکون بدید. یکمی کلاس کارتون رو بالا ببرید. بچه ابتدایی های دبستان آمریکا به این فکر می کنند که موزه طبیعی آمریکا چرا پلوتو رو جا انداخته ، اون وقت شما نمی تونید سیارات منظومه شمسی رو درست حسابی از اول بشمارید.
اگر به همین وضعیت ادامه بدین آخرش نه چیزی از سمپاد می مونه و نه از این مملکت. شما در خواب و رویا هم نمی تونید پیشرفت رو ببینید.
به جای این همه الافی ، برین مطالعه کنید. برید دنبال چیزی بگردین که دوست دارین. از اینکه چیزی می دونید حال کنید. یاد بگیرید. زبان های مختلف رو یاد بگیرید. فلسفه بخونید. هنر بخونید. خلاقیتتون رو به کار بگیرید.... یک کاری یاد بگیرید. اقتصاد یاد بگیرین. عکاسی حرفه ای ، کارگردانی ، .... چه می دونم ! هر چیزی.
چیزی داشته باشید که بهش افتخار کنید. یک جا رفتین بتونید بگید یک چیزی بلدین.
می دونید چرا تاپیک های علمی اینجا فعال نیستند؟ چون شما هیچی بلد نیستین. نمی تونین درست حسابی توی بحث ها شرکت کنید !
از من گفتن بود. یک روزی به این حرف های من می رسید. البته اون موقع تا حدود زیادی دیر شده براتون !
( مخاطب این تاپیک عامه نیستند. شاید شامل عده ای نشه اما شامل خیلی ها میشه)
بدون مقدمه و بی تعارف خدمت سمپادی های محترم باید عرض کنم که خیلی بیخودی دارید زندگی می کنید. تنها فرقتون با یک غیرسمپادی هوش و قدرت یادگیری هست. وگرنه هیچ فرق خاصی ندارید. تمام زندگیتون رو هم به بطالت شدید دارید می گذرونید. میرید مدرسه درس می خونید یا نمی خونید ، یک نمره ای میگیرید قبول میشید و آخرش هم یک کارنامه و رفت تا سال بعد. اون قدر این اوضاع براتون عادی شده که فکر می کنید در بهترین وضعیت هستید. اما حقیقتا نیستید. تفریحتون هم گشتن خیابون و بازی با کامپیوتر شده. اینترنت هم میرین الاف میگردین و وقتتون رو تو سمپادیا تلف می کنید !
آخه این چه وضعشه ؟ خداییش حال می کنید با این طوری زندگی کردن؟ این که زندگیتون رو همین جوری ریلکس بگذرونید و آخرش هم شاید یک چیزی شدید.
بابا بسه ! یکمی به خودتون تکون بدید. یکمی کلاس کارتون رو بالا ببرید. بچه ابتدایی های دبستان آمریکا به این فکر می کنند که موزه طبیعی آمریکا چرا پلوتو رو جا انداخته ، اون وقت شما نمی تونید سیارات منظومه شمسی رو درست حسابی از اول بشمارید.
اگر به همین وضعیت ادامه بدین آخرش نه چیزی از سمپاد می مونه و نه از این مملکت. شما در خواب و رویا هم نمی تونید پیشرفت رو ببینید.
به جای این همه الافی ، برین مطالعه کنید. برید دنبال چیزی بگردین که دوست دارین. از اینکه چیزی می دونید حال کنید. یاد بگیرید. زبان های مختلف رو یاد بگیرید. فلسفه بخونید. هنر بخونید. خلاقیتتون رو به کار بگیرید.... یک کاری یاد بگیرید. اقتصاد یاد بگیرین. عکاسی حرفه ای ، کارگردانی ، .... چه می دونم ! هر چیزی.
چیزی داشته باشید که بهش افتخار کنید. یک جا رفتین بتونید بگید یک چیزی بلدین.
می دونید چرا تاپیک های علمی اینجا فعال نیستند؟ چون شما هیچی بلد نیستین. نمی تونین درست حسابی توی بحث ها شرکت کنید !
از من گفتن بود. یک روزی به این حرف های من می رسید. البته اون موقع تا حدود زیادی دیر شده براتون !
( مخاطب این تاپیک عامه نیستند. شاید شامل عده ای نشه اما شامل خیلی ها میشه)