آشنایی با سبک ها و مکتب های هنری

[elahe]

اکسپرسیونیسم شیوه‌ای نوین از بیان تجسمی است که در آن هنرمند برای القای هیجانات شدید خود از رنگ‌های تند و اشکال کَجوَش (معوج) و خطوط زمخت بهره می‌گیرد.
دوره شکل گیری این مکتب از حدود سال ۱۹۱۰ تا ۱۹۳۵ میلادی بود ولی در کل این شیوه از گذشته‌های دور باهنرهای تجسمی همراه بوده و در دوره‌های گوناگون به گونه‌هایی نمود یافته‌است.
برای نمونه مکتب تبریز در نگارگری ایرانی و مکتب سونگ در هنر چین را اکسپرسیونیست هنر ایران و چین می‌نامند.
پیشینه

عنوان «اکسپرسیونیسم» در سال ۱۹۱۱ برای متمایز ساختن گروه بزرگی از نقاشان به کار رفت که در دههٔ اول سدهٔ بیستم بنای کار خود را بر باز نمایی حالات تند عاطفی، و عصیان گری علیه نظامات ستم گرانه و ریاکارانهٔ حکومت‌ها، و مقررات غیر انسانی کارخانه‌ها، و عفونت زدگی شهرها و اجتماعات نهاده بودند.

این هنرمندان برای رسیدن به اهداف خود رنگ‌های تند و تشویش انگیز، و ضربات مکرر و هیجان زدهٔ قلم مو، و شکل‌های اعوجاج یافته و خارج از چارچوب را باژرفا نمایی به دور از قرار و سامان ایجاد می‌کردند و هرآنچه آرامش بخش و چشم نواز و متعادل بود از صحنهٔ کار خود بیرون می‌گذاشتند.

بدین ترتیب بین سالهای ۱۹۰۵ تا ۱۹۱۳ مکتب اکسپرسیونیسم با درکی خاص از هنر خاص ونسان ونگوگ و به پیشتازی نقاشانی چون
کوکوشکا، امیل نولده و کرشنر
در شهر درسدن و با عنوان «گروه پل» به وجود آمد.

پیکره سازی

پیکره تراشی اکسپرسیونیستی به کارگیری حفره و برآمدگی، راست خطی و خمیدگی، برش و حجم آفرینی به شیوهٔ حجم گری، اعوجاج بخشی و برهم زنی تناسبات طبیعی به شیوهٔ اکسپرسیونیسم، بر ما عرضه می‌دارد.
زادکین پیکره تراش روسی(که در فرانسه به کار مشغول بود) آثاری در این سبک از خود به جا گذارده‌است. با بهره برداری از اصول و اسلوب آن مکتب متدرجا تمایلات اکسپرسیونیستی را در آثار خود نمایان ساخت، و سرانجام تنها آن شیوه را برای ابراز عصیان و بدبینی عمیق خود مناسب یافت.

 

[elahe]

پوریسم, ناب گرایی (Purism)

Purism
جنبشی منشعب شده از کوبیسم، با هدف بیان همه جانبه و کلی مضامین و تأكيد بر وضوح و عینیت در بازنمایی ، با وفاداری به اصول جهان شناختی شکل و فرم.

هنرمندان برجسته:

لوکوبوزیه ، اوزنفان.

اوزانفان و معماری بنام لوکوربوزیه Le Corbusie، ایدئالیسم افلاطونی را با عقاید مربوط به ماشینی کردن و نوگرایی درآمیختند و به این ترتیب عقاید سورینی را گسترش دادند. آنها نظام خود را نابگرایی نامیدند و نظریاتشان را در مجله ای که در سال 1920 به نام
"لسپری نوو L'esprit Nouvea " بنیان گذاشته بودند، تشریح می کردند.

آنها سلسله مراتب اشکال هندسی و درجه بندیهای رنگی را که از لحاظ ترکیب بندی به وسیله قوانین نسبت تقسیم طلایی Golden Section کنترل می شدند مطرح کردند. این قوانین در تعیین تناسبهای هندسی ای نیز به کار می رفتند که با یک نظام مدولار به یکدیگرمربوط می شدند.

لوکوربوزیه اولین کسی بود که از این نظریات در معماری و طراحی استفاده کرد. نظریات نابگرایی بر مفهوم خاصی از انسان استوار بود. در این دیدگاه انسان ساختاری است که به وسیله فرایندهای انتخاب طبیعی تکامل یافته و طبق اصول اقتصاد عمل می کند. این کمال در اشیای کاربردی ای انعکاس می یافت که انسان آنها را طبق همین اصول می ساخت. تعریف خانه به صورت " ماشینی که در آن زندگی می کنند " از همین جا ناشی می شود. در نظر آنان خانه ساختکاری کاملا عملکردی بود که نیازهای کارکردی انسان را برآورده می کرد. اشیایی که به کاملترین وجه نیازهای انسان را رفع می کردند، اشیای نمونه نامیده می شدند که کاملا کاربردی و استاندارد بودند. در مجموع ، رابطه انسان و ماشین به صورت واکنشی نسبت به اصول تغییر ناپذیر تعریف می شد و به نوعی زیبایی شناسی منجر می شد که از نظم و وضوح کلاسیک برخوردار بود.

در سال 1925 در نمایشگاه بین المللی هنرهای تزئینی پاریس، لوکوربوزیه این ایدئالها را در غرفه هنر نو تجسم بخشید. این غرفه که در محلی تنگ و کوچک برپا شده بود، خانه کوچکی بود که نهایت استفاده از فضای قابل دسترس را نشان می داد و با استفاده کامل از اسباب و اثاثیه استاندارد، تصویری از امکانات زندگی مدرن را ارائه می کرد. چهارچوب بدنه، دیوارها، پنجره ها و کف آن همگی از قطعات استاندارد بود. درهای فلزی را کارخانه مبلمان دفتری رونئو ساخته بود. قطعات و گنجه های نصب شدههمگی بر طبق نظام مدولار بودند که قسمتهای مختلف را منظم و یکپارچه می کرد. مبلمان و اثاثیه آن در زمره اشیای نمونه قرار داشتند که از آن جمله می توان صندلیهای تونت Thonet را که از چوب خمیده ساخته شده بودند، مثال زد. لوکوربوزیه با این غرفه و اشاعه نظریاتش از طریق مجله لسپری نوو، شاخصترین چهره جنبشهای هنری بین المللی دهه 1920 شد.

 

[elahe]

نودریافتگری یا نئوامپرسیونیسم (Neo-Impressionism)



نودریافتگری یا نئوامپرسیونیسم جنبشی در نقاشی فرانسوی بود که هم ادامه دهندهٔ دریافتگری (امپرسیونیسم) بود هم واکنشی در برابر آن. نئوامپرسیونیسم اصطلاحی است که منتقد فرانسوی فلکس فنئون در سال ۱۸۸۷ برای این جنبش وضع کرد. نودریافتگری مانند دریافتگری دلمشغول بازنمایی رنگ و نور بود، ولی بر خلاف دریافتگری می‌کوشید که آن را بر مبانی علمی استوار کند. اساس نظریهٔ نودریافتگری، دیویزیونیسم و تکنیک مرتبط با آن نقطه چینی (پوانتیلیسم) بود. یعنی نقطه‌های مجزا با رنگهای خالص را به گونه‌ای در نقاشی به کار برده می شوند که در صورت دیده شدن از فاصلهٔ مناسب، حداکثر شفافیت و درخشش را به دست دهند. در چنین نقاشی‌هایی نقطه ها هم اندازه‌اند و به گونه‌ای انتخاب می شوند که با مقیاس تابلو هماهنگی داشته باشند.



ژرژ سورا برجسته‌ترین هنرمند این جنبش بود. پل سینیاک که نظریه پرداز اصلی آن بود و برای مدتی کامی پیسارو، دیگر همبستگان مهم این جنبش بودند. هر سه هنرمند، تابلوهای نودریافتگری خود را در واپسین نمایشگاه دریافتگری در سال ۱۸۸۶ به نمایش گذاشتند.



نودریافتگری عمر چندانی نداشت، ولی بر شماری از نقاشان اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم همچون گوگن، ونسان ونگوگ، ماتیس و لوترک تأثیر بسزایی بر جای گذاشت.

یه نمونه :

 

[ma(-)Dye]

خب اینجا سبک ها و مکتب های هنری رو معرفی کنید


اولیو من میگم:
هنر نرم(پیکره ی نرم)soft artین اصطلاح به آن دسته از آثار مجسمه سازی اطلاق میشود که در آن از مواد غیر صلب و سخت استفاده میشودو بین سالهای دهه ی 1969 و1970 مد و رایج شد موادی که برای ساخت اینگونه مجسمه ها استفاده میشودبسیار متنوع و گسترده اند:طناب،پارچه،لاستیک،چرم ،کاغذ، پوم،پلاستیک و...در حقیقت هر چیزی که تا حد معینی به خود فرم میگیرد اما فاقد شکل یا خشکی ماناست.

 

[zahra96]

پاسخ : سبک ها و مکتب های هنری

سورئالیسم
در سورئالیسم هدف هنرمند این است که یک واقعیت تازه و مطلق در بیاورد، به عبارت دیگر واقعیت و رویا را به هم بیامیزد"واقعیتی برتر از واقعیت" بیافریند. از مشهور ترین هنرمندان سورئالیست، "سالوادوردالی" و "رنه ماگریت" هستند.
این قبیل افکار و اندیشه ها و آرزوها غالباً در خواب و رویا و در شوخی ها و حرف هایی که از زبان انسان می پرد تجلی می کند و سورئالیستم طرفدار بیان صادقانه و صریح این قبیل افکار و تصورات و اوهام و آرزوها است.
سورئالیست ها فعالیت اصیل انسان را همان فعالیت رویا مانند ندای درونی دنیای ناخودآگاه می دانند.
{به زبان ساده از دیدگاه بنده آثار سورئالیسم همون چیزای عجیب غریب و کابوس و رویا و این چیزان }

BY:Ivan colman عکاس سورئالیست
سالوادور دالی
منبع : http://www.akkasee.com و http://www.persiangfx.com/

نام اثر : The Persistence of Memory از سالوادور دالی

 

[Emperor of Shadow]

پاسخ : آشنایی با سبک ها و مکتب های هنری

من که هنرمند نیستم ولی شما بگید کوبیسم شد هنر به نظر من ابداع کنندش در حال حاضر داره به طرف داران کوبیسم می خنده یه ملتی سرکارن

 

[N.M]

پاسخ : آشنایی با سبک ها و مکتب های هنری

رئالیسم

به طورِ کلی ناتورالیسم یعنی این که طبیعت رو همونطور که هست ، بدون احساس دیگه ای به تصویر کشید .

انوره دومیه میگفته که رئالیسم مفهومی متضاد با آرمان گرایی، انتزاع گرایی، چکیده نگاری و رمانتیسمه !

توضیح بیشتری نمی دونم که بگم .اما پرشین جی اف ایکس اینجا کامل توضیح داده ناتورالیسم رو !

 

[zahra96]

آشنایی با سبک ها و مکتب های هنری (اکسپرسیونیسم)

اکسپرسیونیسم
اکسپرسیونیسم جنبشی در ادبیات بود، که نخست در آلمان شکوفا شد. هدف اصلی این مکتب نمایش درونی بشر، مخصوصاً عواطفی چون ترس، نفرت، عشق و اضطراب بود.
به عبارت دیگر اکسپرسیونیسم شیوه‌ای نوین از بیان تجسمی است که در آن هنرمند برای القای هیجانات شدید خود از رنگ‌های تند و اشکال کج و معوج و خطوط زمخت بهره می‌گیرد.

هنرمندان این سبک: ونسان ویلِم ون گوگ (۱۸۵۳- ۱۸۹)
(نقاشی ِ شب پر ستاره اثر ونگوگ)

جیمز انسور : در ۱۸۶۰در بلژیک به دنیا آمد و در ۱۹۴۹ در همان شهر درگذشت.
ادوارد مونک یا (مونش) نروژی که پردهٔ معروفش "جیغ "(scream) به تنهایی مفهوم کامل شیوهٔ اکسپرسیونیسم را نمایان می سازد.

منبع:http://www.akkasee.com

 

[negginnium]

پاسخ : آشنایی با سبک ها و مکتب های هنری

ممنون جالب بود...

به نظر من اتفاقا کوبیسم خیلی خیلی جالبه یعنی یه سبکیه که میشه خیلی آزاد روش کار کرد و حتی با یه سری اشکال ساده کلی مفهوم رو جا داد...

این اکسپرسیونیسم هم خیلی رنگ بندیش باحاله !
کارای آزاد و کلا خیلی دوست دارم!

رئالسیمم بد نیست فقط نسبت به بقیه کمتر دوسش دارم چون یه جورایی حس میکنم کپی برداریه...!!! ولی بازم خوبه خب....

 

[nahid]

پاسخ : آشنایی با سبک ها و مکتب های هنری

امپرسیونیسم (Impressionism )
در لغت به معنای دریافتگری، دریافت آنی، یا دریافت حسی است.
امپرسیونیسم نخستین و مهمترین جنبش مدرن هنری در سده نوزدهم محسوب می شود. این مکتب تشکل آزادانه هنرمندانی بود که به سبب برخی نظرات مشترک و به منظور عرضه مستقل آثارشان در کنار هم قرار گرفتند.
آثار نقاشی امپرسیونیست ها ثبت تغییرات گذرا و ناپایدار در طبیعت بود. نخستین هسته ی این جنبش توسط مونه، رنوار، سیسلی و پیسارو بود که وجه اشتراکشان گسست از آموزش های رسمی فرهنگستانی بود. این هنرمندان ابتدا نام خود را "انجمن هنرمندان نقاش مجسمه ساز و گراور گمنام" گذاشتند. اما بعدا نام یکی از تابلوهای مونه به نام امپرسیون طلوع آفتاب منتقد جوان لوئیس لروی(لویی لروا) را واداشت تا در مجله charivari (شاری واری) کل گروه را امپرسیونیست ها نام نهد و این نام که با لحنی تمسخر آمیز ابداع شده بود، بعداً از سوی خود هنرمندان گروه به عنوان گواهی بر حداقل یکی از جنبه های برجسته اهداف آنان پذیرفته شد.

امپرسیون طلوع آفتاب - مونه​

تمایل منظره پردازان امپرسیونیست به ثبت "بیان تصویری لحظه ها" به جای جنبه های پایدار موضوعات, آن ها را وادار می کرد تا با نقاشی در فضای باز و اتمام تابلو در نقطه ای پیش از آنکه شرایط نوری عوض شود، گنجینه ای غنی فراهم سازند. در نقاشی های آنها نه به رنگ خاکستری و سیاه بلکه به رنگ مکمل نقاشی می شدند. آنان با "کم ارج کردن خطوط اشیا" ارجحیت خصوط اشیا را گرفتند و نقاشی های امپرسیونیستی بدل به رنگ آمیزی نور و فضا شدند.

امپرسیونیسم در سینما و عکاسی
در این سبک، معتقد به نوعی مبانی زیبایی شناسی تصویری در هنر سینما و عکاسی بودند. امپرسیونیستها با داستان پردازی به شیوه معمول در سینما مخالف بودند و هر نوع قصه را نفی می کردند، اما در عمل کمتر به آن وفاداربودند.
در دوران این سبک هم در عکاسی و سینما مشخصات ظاهری خاصی بروز کردند از جمله: بازی نور و سایه ،حرکت(در سینما) و ریتم تصویری نرم(در عکاسی)، نگرش ایجازی به اشیاء (در هردو) و قدرت القایی در تصاویر سینمایی. هدف اصلی در این سبک، به وجود آوردن نظم نبود؛ بلکه رسیدن به افکار و احساسات موجود ولی نادیدنی و رسیدن به نوعی امپرسیونیسم ظریف دربرش فیلم بود.
آثار امپرسیونیستی Paul Elson :

منبع, اطلاعات و تصاویر بیشتر
آثار Paul Elson ,امپرسیونیست

 

[zahra96]

پاسخ : آشنایی با سبک ها و مکتب های هنری

کوبیسم cubism :

در این عرصه با امتناع از برداشتهای عاطفی و شخصی درباره چیزها، صرفا به ترکیب صور هندسی و نمودارهای اشیا پرداختند. آنان بازنمایی جو و نور و جاذبه ی رنگ را – که دستاورد امپرسیونیستها بود – از نقاشی حذف کردند و حتی عملا به نوعی تکرنگی رسیدند. با کاربست شکلهای هندسی از خطهای موزون آهنگین چشم پوشیدند و انگیزشهای احساسی در موضوع یا تصویر را تابع هدف عقلانی خود کردند.

کوبیست ها – برخلاف هنرمندان پیشین – جهان مرئی را به طریقی بازنمایی نمی کردند که منظری از اشیا در زمان و مکانی خاص تجسم یابد. آنان به این نتیجه رسیده بودند که نه فقط باید چیزها را همه جانبه دید، بلکه باید پوسته ظاهر را شکافت و به درون نگریست. نمایش واقعیت چند وجهی یک شی مستلزم آن بود که از زوایای دید متعدد به طور همزمان به تصویر در آید، یعنی کل نمودهای ممکن شیء مجسم شود.

{من خودم از معلمم پرسیده بودم میگفت مثلا یه صورت میکشی که دماغشو از یه بعد میکشی (مثل نیم رخ) ولی اجزای دیگه ی صورت از بعد های دیگه مثل روبه رو ئن به این میگن کوبیسم تو یه اثر از ابعاد مختلف کشیدن و رو یه صفحه اوردن}

کوبیسم را معمولا به سه دوره تقسیم می کنند:
1-« کوبیسم نخستین»(اوایل 1907) {جابجایی و درهم بافتگی ترازها، تلفیق همزمان نیمرخ و تمامرخ و نوعی فضای دوبعدی را در آن می توان مشاهده کرد.}

2-"کوبیسم تحلیلی"(1912-1910) {اصول زیبایی شناسی کوبیسم کامل تر شد. پیکاسو و براک به نوع مسطح تری از انتزاع صوری روی آوردند که در آن ساختمان کلی اهمیت داشت و اشیای بازنمایی شده تقریبا غیر قابل تشخیص بودند. آثار این دوره غالبا تکرنگ و در مایه های آبی، قهوه ای و خاکستری بودند. به تدریج اعداد و حروف بر تصویر افزوده شدند و سر انجام اسلوب تکه چسبانی یا کلاژ به میان آمد که تاکید بیشتر بر مادیت اشیا و رد شگردهای وهم آفرین در روشهای نقاشانه ی پیشین بود.}

3-"کوبیسم ترکیبی"(1912-1914) {اگر پیکاسو و براک در مرحله ی تحلیلی به تلفیق همزمان دریافتهای بصری از یک شیء می پرداختند و قالب کلی نقاشی خود را به مدد عناصر هندسی می ساختند، اکنون گریس می کوشید با نشانه های دلالت کننده ی شیء به باز آفرینی تصویر آن بپردازد. بدین سان تصویر دارای ساختمانی مستقل اما همتای طبیعت می شود و طرح نشانه واری از چیزها به دست می دهد. گریس در تجربه های خود رنگ را به کوبیسم باز آورد.}

برای خوندن متن کامل و دونستن درباره ی عکاسی به سبک کوبیسم اینجا برین!

منبع:سایت عکاسی

 

[nimche]

پاسخ : آشنایی با سبک ها و مکتب های هنری

صرفا واسه ی این که اشتباه خیلی مرسومیه یادآوری میکنم.
سورئالیسم همون رئالیسم جادویی نیست.
سورئالیسم یه حرکتی بود تو اروپا که الآن تبدیل به یه سبک شده و ویژگیش برخورد کردن با مسائل رئال به شکل فانتزیه.مثل این که با یه مینیبوس توی چهارراه لشکر مثل یه کرگدن بالدار رفتار کنی.
رئالیسم جادویی یه جنبش ادبی بود که تو آمریکای جنوبی به اوج رسید.البته الآن دیگه فقط تو ادبیات نیست.هرچند توی جلوه های دیگر هنر خیلی راحت با سورئالیسم قابل تفکیک نیست.ویژگی اصلیش آوردن عناصر فانتزی توی دنیای رئال هست.مثل اینکه یه کرگدن بالدار رو یهو بندازی وسط چهارراه لشکر.

 

[negginnium]

پاسخ : آشنایی با سبک ها و مکتب های هنری

ینی چی؟ یه کم میشه بیشتر مثال بزنین؟!

 

[nimche]

پاسخ : آشنایی با سبک ها و مکتب های هنری

ینی چی؟ یه کم میشه بیشتر مثال بزنین؟!

فکر کنم واضح تر نمیشد گفت!
Surrealism is often confused with magical realism as they both explore illogical or non-realist aspects of humanity and existence. There is a strong historical connection between Franz Roh's concept of magic realism and surrealism, as well as the resulting influence on Carpentier's marvelous reality; however, important differences remain. Surrealism "is most distanced from magical realism [in that] the aspects that it explores are associated not with material reality but with the imagination and the mind, and in particular it attempts to express the 'inner life' and psychology of humans through art." It seeks to express the sub-conscious, unconscious, the repressed and inexpressible. Magical realism, on the other hand, rarely presents the extraordinary in the form of a dream or a psychological experience. "To do so," Bowers writes, "takes the magic of recognizable material reality and places it into the little understood world of the imagination. The ordinariness of magical realism's magic relies on its accepted and unquestioned position in tangible and material reality."[]

 

[negginnium]

پاسخ : آشنایی با سبک ها و مکتب های هنری

منظورم مثال بیشتر بود باشه ممنون به هر حال...

 

[nimche]

پاسخ : آشنایی با سبک ها و مکتب های هنری

منظورم مثال بیشتر بود باشه ممنون به هر حال...

این هم مثال خوب
مثال بینظیر برای رئالیسم جادویی:داستان مسخ.نوشته ی کافکا.بهترین ترجمه:علی اصغر حداد
مثال بینظیر برای سورئالیسم:تابلوهای زیر اثر مارگرت
Son of the man

False Mirror

 

[zahra96]

پاسخ : آشنایی با سبک ها و مکتب های هنری

در مورد سورئالیسم معلم ادبیاتمون چیز جالبی گفت، اینکه یک ضلع سورئالیسم خوابه یک ضلعش دیوانگی! مثل هذیان گفتن تو خواب که اول بی معنی به نظر میاد ولی معنی ای داره!
بعد اینکه اجزای سورئالیسم به تنهایی در دنیای واقعی وجود دارن اما ترکیبشون تو اثر غیر واقعیه!

 

[سنگین دل]

پاسخ : سبک ها و مکتب های هنری

سورئالیسم
سورئالیست ها فعالیت اصیل انسان را همان فعالیت رویا مانند ندای درونی دنیای ناخودآگاه می دانند.
{به زبان ساده از دیدگاه بنده آثار سورئالیسم همون چیزای عجیب غریب و کابوس و رویا و این چیزان }

ندای درونی دنیای ناخودآگاه. دقیقا!
بهترین مثالی که برای سورئال زده میشه، قسمتی از تیتراژ پلنگ صورتیه.
یک جارو برقی همه ی اطرافش رو می بلعه و درآخر، خودش هم بلعیده می شه.

 

[nimche]

پاسخ : آشنایی با سبک ها و مکتب های هنری

در مورد سورئالیسم معلم ادبیاتمون چیز جالبی گفت، اینکه یک ضلع سورئالیسم خوابه یک ضلعش دیوانگی! مثل هذیان گفتن تو خواب که اول بی معنی به نظر میاد ولی معنی ای داره!
بعد اینکه اجزای سورئالیسم به تنهایی در دنیای واقعی وجود دارن اما ترکیبشون تو اثر غیر واقعیه!

این هم یه تعبیریه خب...یه سری از سورئالا جای ضلع خواب،ضلع "تب" رو ترجیح میدن...
آره دیگه!گفتم!سورئالیسم یعنی دید فانتزی نسبت به دنیای واقع داشتن...

 

[pershia]

پاسخ : آشنایی با سبک ها و مکتب های هنری

یکی از دوستام یه طرح معماری خوب داره و میخواد با اونایی که تو معماری پروژه داشتن برای خوارزمی یا جاهای دیگه کمک بگیره.......
اگه کسی میتونه کمک کنه بهش، پیغام خصوصی بده به من ...ممنون :)