سوالات و اطلاعات در مورد نت ها

parnian.d

کاربر خاک‌انجمن‌خورده
ارسال‌ها
1,470
امتیاز
6,404
نام مرکز سمپاد
فرزنگان1 بندرعبّاس
دانشگاه
تهران
رشته دانشگاه
داروسازی
پاسخ : سوالی در مورد نت ها

تو بعضی کارای کلاسیک ارجاع های عجیب غریب میبینه آدم. به جای می مثلا" گفته "ر دوبل دیز"!!
نمیدونم چه کاریه واقعا". کسی حکمتش رو میدونه؟
 

parnian.d

کاربر خاک‌انجمن‌خورده
ارسال‌ها
1,470
امتیاز
6,404
نام مرکز سمپاد
فرزنگان1 بندرعبّاس
دانشگاه
تهران
رشته دانشگاه
داروسازی
پاسخ : سوالی در مورد نت ها

به نقل از ParNiaN.D :
تو بعضی کارای کلاسیک ارجاع های عجیب غریب میبینه آدم. به جای می مثلا" گفته "ر دوبل دیز"!!
نمیدونم چه کاریه واقعا". کسی حکمتش رو میدونه؟
به نقل از مُحسن :
یه سری استاندارد ها توی کشور های متفاوت هست، همچنین به زمان نت نگاری اون قطعه هم مربوط هست، اما به هر حال هست و نمیشه کاریش هم کرد، علت خاصی نداره..همچنین حدس زده میشه قطعه برای ارکست باشه که نیاز هست سرکلید ها یکسان باشه!اما علت خاصی بعید میدونم.. :-?
من این سوالُ از آقای آوانسف پرسیدم. جوابش خیلی خوفففف بود. اصلا" به این سادگیا نیست که ما فکر میکنیم!!! من سعی میکنم هرچی یادم بود بگم ولی پیشنهاد میکنم هرکی کنجکاوه حتما" بره دنبال جواب کامل و دقیق.
تو هر قطعه ای ما یه خونه داریم. یه جایی که ازش شروع میکنیم و باید همونجا تموم کنیم. این خونه اول هر قطعه تعریف میشه. مثلا سی شارپ ماژور، دو مینور و ...
تو قطعه های حرفه ای با این خونه خیلی بازی میشه. قطعه آروم از خونه دور میشه و بعد خیلی قشنگ به خونه میرسه. مثل یه پرواز. فکر میکنم همه ی قطعه ها اول و آخرشون به خونه برسن ولی خب همه شون به اون قشنگی باهاش بازی نمیکنن. وسطای سونات مهتاب مومان اول بعد از دور شدنِ زیاد از خونه، آهنگساز میخواد حسِ رسیدن به خونه رو تماما" منتقل کنه. چیکار میکنه؟ پله پله نوازنده رو میبره جلو. قدم به قدم. وقتی نوازنده میبینه "فا/فا دیز/فا دوبل دیز" یه همچین حسی بهش منتقل میشه. قشنگیش اینجاست که بعدش 12تا سُل دیز میاره که انگار داره میگه "رسیدم! رسیدم! رسیدم!..."
برعکس وقتی بمل میبینی، حس میکنی باید دور شی. باید بری عقب.
 

Mozartine

کاربر حرفه‌ای
ارسال‌ها
388
امتیاز
1,737
پاسخ : سوالی در مورد نت ها

به نقل از مُحسن :
یه سری استاندارد ها توی کشور های متفاوت هست، همچنین به زمان نت نگاری اون قطعه هم مربوط هست، اما به هر حال هست و نمیشه کاریش هم کرد، علت خاصی نداره..همچنین حدس زده میشه قطعه برای ارکست باشه که نیاز هست سرکلید ها یکسان باشه!اما علت خاصی بعید میدونم.. :-?
به نظر من دلیلش میتونه یکدست بودنِ آهنگ و این که به فرم و گام کلی‌‌ای که آهنگ توش زده می‌شه خلل ایجاد نشه اینجوری می‌کنن...مثلا اگه از شوپن رو دیده باشین توی موومانِ اول چند بار از دوبله دیاز استفاده کرده که گامش یکدست بمونه و خوب چون تعداد استفاده هاش محدوده نیازی نبود که اونجوری کنه ! الان میبینم واضح نشد مثل میزنم:

مثلا خط اول آهنگ یجا سل میخوایم...ولی‌ توی گام این قسمت سل هامون همه دیز هستن..مصنف (کسی‌ که تصنیف می‌کنه !) میاد بجای اینکه بکار کنه و بعدش دوباره توی همین میزان دیز کنه میاد بجای سل مینویسه فا دوبله دیز بعد یه بار توی موومن ۲امّ فک کنم همهٔ اون نتی دیزشو می‌کنه بمل (طبیعتاً راحت تر بود تا اینکه همون گام رو مس خط اول موومان یک هی‌ دوبل دیز اینا بذاره !)
 

melinaa

کاربر نیمه‌فعال
ارسال‌ها
8
امتیاز
2
نام مرکز سمپاد
تهران
شهر
تهران
سال فارغ التحصیلی
96
images

برای همه صدا های موسیقایی از بم ترین تا زیرترین آنها فقط هفت نام وجود دارد. این نام های هفتگانه در برخی کشورهای غربی با کلمات تک هجایی و در برخی به صورت الفبایی به شرح زیر تلفظ میشوند. (نام ها را از چپ به راست بخوانید) :

نامگذاری هجایی :
Do Re Mi Fa Sol La Si


نام گذاری الفبایی :
C D E F G A B
*نام گذاری هحایی با نت Do و نامگذاری الفبایی با حرف A آغاز میشود

در نظام قدیمی تر \"هجایی به جای Do هجای\"اوت\" Ut به کار می رفته است. در برخی از روش های نت خوانی جدید هجای \"سی\" را \" تی\" میگویند.


ریشه تاریخی نظام های هجایی و الفبایی

نظام هجایی همان که در کشورهای ایتالیا و فرانسه معمول استدر قدیم بر اساس تئوری موسیقی قرون وسطایی از شش هجا تشکیل می شده.آموزشگاه موسیقی غرب تهران

ut re mi fa sol la

هجاهای ششگانه را کشیشی موسیقی دان از اهالی فرانسه و مقیم ایتالیا به نام گوییدو د آرتسو Guido d Arezzo از شعر مناجات گونه زیر که آهنگ آن را احتمالا خود ساخته بود آموزشگاه موسیقی در صادقیه برگزید و آن را به خاطر سهولت ازبر کردن اصوات موسیقی و درک زیر و بمی شان نسبت به هم، به شاگردان و سرایندگان خویش می آموخت:
Ut queant laxis resonare fibris mira gestorum famuli tuorum solve poluti labireatum sancta Johannes.

در قرن های بعد که نظام شش نتی گسترش یافت و به هفت نت امروزی رسید،هجای \"سی\" برآن اضافه شد و نیز هجای \"اوت\" که در نت خوانی دشوار بود به هجای \"دو\" بدل گشت.

در نظام الفبایی به تبعیت از تئوری موسیقی یونان باستان و کوک سازهای آن زمان نت \"لا\" مبدا قرار گرفته و نت ها بر طبق همان تئوری با هفت حرف آغازین الفبای لاتین نامگذاری شده اند:

A B C D D E F G
سل فا می ر دو سی لا


این نظام را کشورهای انگلیسی زبان و آلمانی پذیرفته اند و به کار میبرند.اما میان این دو گروه کشورها اختلاف هایی در نحوه نامگذاری به چشم میخورد.
وسعت صداهای اصلی موسیقی یعنی پهنه ای از بم ترین تا زیرترین اصوات متجاوز از 60صوت را در برمیگیرد درحالی که نت ها فقط هفت نام دارند. درواقع در این پهنه گسترده پس از هفتمین نت نام آنها از آغاز تکرار میشود. به گفته دیگر در ادامه پهنه اصوات موسیقی همواره پیش از هر نت \"دو\" نت \"سی\" و پس از هر نت \"سی\" نت \"دو\" قرار دارد. این تکرار تا پایان یافتن اصوات موسیقی ادامه می یابد. البته بسامد نت های تکرار شونده هربار دو برابر بسامد نت های همنام پیشین است. به فاصله این دو نت همنام \"اکتاو\" گفته میشود.منبع:آموزشگاه موسیقی در صادقیه
 
آخرین ویرایش:
بالا