ويژگي خاص سمپادي ها!

  • شروع کننده موضوع شروع کننده موضوع Hespride
  • تاریخ شروع تاریخ شروع
ویژگی خاصمون؟
نحوه ای که ۶ سال بزرگ میشیم. بنظرم.
این نحوه عه رو هرکسی یه تاثیری می‌زاره و متفاوته.
ولی صرفا این تأثیر خوب نیست.
 
وجه اشتراکشون اینه تو یه آزمون قبول شدن
ویژگی خاصی ندارن
 
جز یه کامیونیتی باحال و بزرگن اما با همه اختلافاشون مثل انسان های متمدن وحدت دارن =))
 
به نظرم هرکی تو سمپاد بوده مثلش تو دیگر جاها هست
اما از نظر جو مدارس باید بگم که خب مدرسه با مدرسه فرق داره (مدارس سمپادو میگم)
فعلا نمیتونم بگم تا سال نهم چیز متمایزی دیدم
ولی احتمالا جوی که الان دارم تجربه میکنم متفاوت باشه نبست به جاهای دیگه. یه چیز کم نظیر :) البته برای قضاوت زوده، هروقت این دو سه سال تموم شد
 
فکر می کنم کیفیت مراکز مختلف فرق داره با هم.( یک مرکز هم در گذر زمان (مثلا مدیریتش که عوض میشه) کیفیتش تغییر میکنه.) مدرسه راهنمایی نه، ولی دبیرستانی که من رفتم، به من هیچ گونه حس خاص و سمپادی و این چیزهایی نمیداد. یک مدرسه بد بود. یعنی متوسط نبود. جای بدی بود. یعنی الان وقتی من میشنوم کسی راجع به "سمپادی" بودن و "خاص" بودن صحبت می کنه اولین چیزی که به ذهنم میاد "غلط اضافی"ـه؛ به خاطر تجربه شخصی خودم. یادم نیست هیچ کس دیگری هم توی اون دبیرستان هیچ وقت صحبت از سمپادی بودن و خاص بودن کرده باشه. ولی توی راهنمایی احتمالا خیلی بیشتر راجع به این چیزها فکر می کردیم(که ما چه عن خاص و موجودات شاهکاری هستیم).
یک دلیلش هم شاید این بود که هر چی بالاتر می رفتیم همه متمرکز روی کنکور میشدن و یک تحرکی که بخواد ما رو متمایز کنه وجود نداشت. یک چیزهای نمایشی داشتیم برای این که ادا دربیاریم. نمایشگاه دستاورد(=)))های سمپاد مثلا. کاملا توخالی. کادر مدرسه یک درصد کار اصولی نمی کرد فقط دنبال حفظ ظاهر بود.
البته شاید دبیرستانای دیگه بدتر بوده باشن. اون جاها رو نرفته‌م که بدونم.
بد بودنش به دلیل این بود که آدم‌های دلسوز و راهنما کم بودن. خیلی‌ها از دبیر و مشاور و معلم چیزای فوق برنامه رسما چیزی جز یک عنوان نبودن و اگر تأثیری هم داشتن، اون تأثیر گمراه کردن دانش‌آموز بود. کادر اجرایی هم کاملا بی‌عمل و خنثی و بی‌خیال بود و بستر رو برای فعالیت شغال‌ها و شارلاتان‌های پول‌پرست فراهم کرده بود.
 
دوستان بالاخره همه ما از یه زمانی به بعد دانش آموز سمپاد شدیم و قبلش به اصطلاح "غیر سمپادی" بودیم ، پس نمیشه گفت قطعا نسبت به بچه هایی که سمپاد نمیان نابغه ایم ... من به شخصه دوستی دارم که هم هوش و هم تلاش بالایی داره ولی تمایلی به آزمون ورودی دادن نداشت ، پس من نمیتونم صرفا با این ملاک آزمون ورودی بگم که از اون بهترم ...
به نظر من مهم ترین دلیل تفاوت هایی که حس میکنیم جوی هست که داخلش قرار می‌گیریم ...
 
توی رادیو مرز یک قسمت مربوط به بچه های سمپادیه گوش بدید جالبه. به این بحث مربوطه.
 
یه خلاصه ای از تمام حرف های این تاپیک (بخش هایی که به مودم میخوره):
ما یه عده ای که با یک ازمون انتخاب شدیم و قراره 6 سال تحت فشار باشیم و یه اسم "سمپادی" رومون بزارن توی این مسیر از تمام اهدافی که دوست داشیم و سرگرمی هامون باید فاصله بگیریم تا بتونیم یک سری مطلب که بیشترشون مزخرف هستن رو حفظ کنیم تا توی کنکور موفق بشیم؛ اما کسی نمیگه که اگر نشدیم قراره چه صدمه ی سنگین روحی و جسمی بهمون وارد شه :|
 
هیچ خاصیتی نداره
فقط اینکه سمپادی ها ۶ سال قبل از سمپاد رو مثل بقیه بچه های دیگه
تلاش کردن علاوه به درس ، مهارت هم یاد گرفتن
ولی بعد از سمپاد عموما بدلایلی نتونستن ازش ماست بگیرن
 
سمپاد مزیت داشته
حداقل برای من
منم وقتی هفتم هشتم بودم دلم میخواست زار بزنم ، باعث و بانی سمپاد رو لعنت میکردم😅
ولی هر چی زمان میگذره ، ویژگی های خاص سمپاد بیشتر برام مسجل میشه
من نوعی اگه تو مدرسه ی عادی دولتی درس میخوندم ، کسی قرار نبود منو ببینه ، قرار بود یه تک بعدی باشم مثل بقیه
من ۴ سال ابتدایی شعر گفتم ، به هر معلمی نشون دادم سعی کرد خوردم کنه ، گفت اینا به درد نمیخوره ، مهم اینه که نمره هات خیلی خوبن ، گفت کار خیلی مهمی نکردی ، فوقش شعر و داستان نوشتی دیگه
سال بعدش توی همین سمپاد ، استاد پژوهشم دفتر شعرم رو اتفاقی دید ، بهم گفت فوق العاده ست ، من اون روز غرق شعف شدم ، تشویق اون باعث شد شعرم بشه اول استان ، داستانم بره جشنواره فردوسی
من توی سمپاد معماری کار کردم ، دو سال نوروساینس خوندم و پژوهشگر شدم ، من تو همین سمپاد مستند ساختم
یادم نمیره ها ، کلاس هفتم اولین نمره ی فیزیکم شد ۱۷ ، تا صبحش گریه کردم ، وقتی کلاس هفتم اسمم جرو سه نفر اول پایه نشد و نفر چهارم شدم گریه کردم ، وقتی جواب یه سوال رو بلد نبودم ، دستام لرزید ، اکثر روزا با استرس رفتم مدرسه ، در حالی که دیشبش داشتم مقاله می‌نوشتم و نخوابیده بودم
منم اینا رو چشیدم و الان واقعا میگم وقتی که شما وارد اجتماع های بزرگتر میشید و با آدم های دیگه معاشرت میکنید این حضور توی سمپاد خیلی براتون بولد میشه
اینجوری مثال بزنم که کلاس هشتم یکی از دوستای ابتدایی م تولد دعوتم کرد و قرار بود برم که شبش یهو فهمیدم فردا کوئیز فیزیک دارم و باید بخونم و نتونستم برم ، در حالیکه بقیه دوستام با لیبل خرخونی داشتن مسخره م میکردن
حضور توی سمپاد چیز هایی رو برای آدما ارزش قرار میده که شاید اگر در مدرسه و مکانی دیگه بودن ، اصلا به اون ارزش ها واقف نبودن ، مهارت سختکوشی ، معاشرت با آدمای فرهیخته و خیلی چیزای دیگه
سمپاد همونطور که خوبی داره بدی هم داره ، همونطور که بالا گفتم ، ولی برای من مزیت هاش به قدری ه که میتونم ضعف هاش رو ندید بگیرم و از بودن تو چنین جایی لذت ببرم
 
سمپاد جاییه که ما شیوه اندیشیدن را یاد میگیریم نه اندیشه هارا این باعث میشه که ما بتونیم راستا و خط فکری خودمون رو تشکیل بدیم و بسازیم مثل برخی مدارس به شکل عروسک کارخونه ای یه شکل بیرون نیایم
 
به شدت معتقد بودم سمپاد یه زندانیه که توش گیر کردیم.ولی دیگه اینطوری فکر نمیکنم
به نظرم هیچچچچ چیزی توی این دنیا نمیتونه خوب مطلق یا بد مطلق باشه{به استثنائات کاری ندارم}
1.سمپاد باعث میشه بیشتر درس بخونین و انگیزه بگیرین{مثلا فکر کنین توی یه مدرسه این که هیچکی درس براش مهم نیست.شماهم کم کم همونجوری میشین ، من دخترعمم به خاطر جو مدرسه و خانوادش رفت کامپیوتر خوند.یه 5-6 ماه رفت یه زبان توی بالاشهر.ایقندر تحت تاثیر دوستاش قرار گرفت.میگفت اونا یه عالمه هدف دارن.فلان دارن و....که سال دوازدهم رفت ریاضی خوند و خودش به شدتتت راضیه}منظورم اینه شما دو هفته توی جایی باشه که همه اشپزیشون خوبه شماهم دلتون میخواد یاد بگیرین....به اون رقابتی که بعضیا دچارشن و معلم و مدیر و خانواده درگیرشه کاری ندارم.اگر یکم تلاش کنین میتونین خودتون رو از رقابت بکشین بیرون.فکر میکنین تو مدرسه ای باشین که هیچکی برای امتحان نخونه و همه 10-12 بشن واقعا براتون مهمه که 20 بشین؟؟شماهم میگین یکی مثل بقیه.نمیگم دچار اون رقابت مزخرف بین همکلاسیاتون بشین ولی ببازم خیلیییی موثره
2.من توی دبستان همیشه رتبه اول بودم و فکر میکردم واااای دیگه باهوش تر از من تو دنیا نیست .ولی تیزهوشان که رفتم فهمیدم نه بابا من هنوز کلی جای کار دارم{تیزهوشان باعث میشه بفهمین چه ادمای زرنگ تر از شمایی هم وجود داره.همین ازمون پیشرفته تحصیلی ...درسته فقط بین سمپادیاس و خیلیا بهش اهمیت نمیدن.ولی بلاخره اگه تلاش کنین میتونین خودتون رو بسنجین.مثل همین قلم چی ولی بدون هزینه و فقط بین سمپادیا}
3.اونایی که میگن ما فقط توی یه ازمون قبول شدیم{نظرشون برام محترمه}ولی خب زندگی همینه.یکی تو مصاحبه قبول میشه میره سر کار.یکی میره ازمون میده میره توی یک کلاس.کنکور هم یه تسته.میتونیم بعدش بگیم ما فقط یه عده ایم که توی یه تست قبول شدیم؟خدایی بعد کنکور میگین؟؟ماهم بلاخره هرچی بوده اون زمان از بین متقضایان رتبه بالاتری اوردیم و قرار شده بیشتر باهامون کار بشه.
4.و بعضی جاهاش واقعااا امکانات خوبی داره.درسته شاید بعضی مدارس عادی هم همچین شرایطی داشته باشه ولی با یه هزینه ی بزرگی...ببینین من خودم هم تیزهوشان کرمان بودم هم بندر لنگه.شاید جاهای کوچیک بعضی امکانات رو نداشته باشه.ولی بازم توی همون شهر کوچیک بهترین مدرسه هست.و توی شهر های بزرگ هم براتون با هزینه ی کم امکانات قرار میدن.یه لباس ورزشی یه سالن امفی تئاتر یه سالن اجتماعات یه ازمایشگاه بزرگ یه کارگاه کامپیوتر....شاید کم چیزی در نظرش بگیرین ولی واقعا اینا کم چیزی نیست.
5.و ببینین مثلا یه سمپادی مدرسه رو قشنگ خونده.{به این کاری ندارم بعضیا فقط حفظ میکنن.ولی با این امکانات و کلاس های فوق برنامه و...}اگر واقعا توجه کنی خیلی خوب دهم و یازدهم و دوازدهم رو یاد میگیری.ولی برای مثال دختر عمه ی من کل دهم و یازدهم فقط بیرون و تفریح و...شاید تو مدارس عادی کسی باشه که درس بخونه ولی توی سمپاد این شرایط به خوبی محیا میشه.
6.......
*میدونین میتونستم بدی های سمپادو ردیف کنم اینجا منم بهش بدوبیراه بگم.ولی واقعا حقش نیست.نباید به خاطر عیب یه چیز خوبی هاشو کاملا فراموش کنی.و اینکه فکر نکنین من خودم توی بهترین شرایط ممکنم.چون تا همین الان با عالم و ادم جنگیدم.همه چی به اون دیدگاهه شما بستگی داره.من جای شما باشم با یه دید دیگه نهایتتتت استفاده رو ازش میبرم{ببخشید زیاد شد}
 
نگاه کنین میخوام بی طرف نظر بدم
به طور کلی کاملا حرفاتون درسته و به عنوان ویژگی ها خوب میتونم از اینا دفاع کرد
ولی خودمون باشیم بار کدوم طرف ترازو بیشتره

به نقل از Bluebell :
سمپاد مزیت داشته
حداقل برای من
منم وقتی هفتم هشتم بودم دلم میخواست زار بزنم ، باعث و بانی سمپاد رو لعنت میکردم😅
ولی هر چی زمان میگذره ، ویژگی های خاص سمپاد بیشتر برام مسجل میشه
من نوعی اگه تو مدرسه ی عادی دولتی درس میخوندم ، کسی قرار نبود منو ببینه ، قرار بود یه تک بعدی باشم مثل بقیه
من ۴ سال ابتدایی شعر گفتم ، به هر معلمی نشون دادم سعی کرد خوردم کنه ، گفت اینا به درد نمیخوره ، مهم اینه که نمره هات خیلی خوبن ، گفت کار خیلی مهمی نکردی ، فوقش شعر و داستان نوشتی دیگه
سال بعدش توی همین سمپاد ، استاد پژوهشم دفتر شعرم رو اتفاقی دید ، بهم گفت فوق العاده ست ، من اون روز غرق شعف شدم ، تشویق اون باعث شد شعرم بشه اول استان ، داستانم بره جشنواره فردوسی
من توی سمپاد معماری کار کردم ، دو سال نوروساینس خوندم و پژوهشگر شدم ، من تو همین سمپاد مستند ساختم
یادم نمیره ها ، کلاس هفتم اولین نمره ی فیزیکم شد ۱۷ ، تا صبحش گریه کردم ، وقتی کلاس هفتم اسمم جرو سه نفر اول پایه نشد و نفر چهارم شدم گریه کردم ، وقتی جواب یه سوال رو بلد نبودم ، دستام لرزید ، اکثر روزا با استرس رفتم مدرسه ، در حالی که دیشبش داشتم مقاله می‌نوشتم و نخوابیده بودم
کلیک کنید تا باز شود...

نگا خب درسته تو، تو یه موضوعی خیلی خوب بودی و بهت بها داده نمیشده منم دقیقا همنیجوری بودم تو "شاهد" بهم میگفتن تو این اپ ها رو خودت نمیسازی و بابات برات میسازه ولی تو سمپاد شکوفا شدم
سمپاد معلم ها و دانش اموزای فوق العاده خفنی داره که دمشون گرم ولی خودمون باشیم سخت گیری های بیش از حد درسته تهش به سودمون ولی نباید به هر قیمتی کل زندگیمونو بزاریم سر درس

مثلا مدرسه ای که هدفش اینه بهترین ها رو تو ازمون ها، مسابقات و.. در همه ی زمینه ها داشته باشه باید بها بده نه اینکه تو این موارد خاص اصلا اهمیت نمیدن.
من فیزیکم سر کلاس فوق العادس تو ورقه امتحان بد میدم معلمم میدونه و خودش قبول داره اما چون مدرسه نمره میخواد میگه من باید همین نمره رو بزارم.
مدرسه ی تیزهوشان برای شکوفا شدن خوبه ولی شکوفا که میشی دیگه باید اینقدر جون بکنی تا دیده شی بگرنه نگات نمیکنن
از این لحاظ که بستر خوبیه برای تحصیل و شکوفا شدن درست؛ اما باید به استعداد ها هم بها داد؛ طرف داریم روز قبل و بعد امتحان هیچی نمیدونه شب امتحان حفظ میکنه نمره میگره اما منی که حفظیاتم ضعیفه چی برای یه درس ساده هم قشنگ میشینم نکته در میارم و میخونم تا شاید خوب بگیرم.
تیزهوشان، تیزهوش کم داره، خرخون داره
قبول کنین
این اصلا چیز خوبی نیست
چون ما باید یاد بگیریم نه حفظ کنیم
 
به نقل از shayanfpg9 :
نگاه کنین میخوام بی طرف نظر بدم
به طور کلی کاملا حرفاتون درسته و به عنوان ویژگی ها خوب میتونم از اینا دفاع کرد
ولی خودمون باشیم بار کدوم طرف ترازو بیشتره



نگا خب درسته تو، تو یه موضوعی خیلی خوب بودی و بهت بها داده نمیشده منم دقیقا همنیجوری بودم تو "شاهد" بهم میگفتن تو این اپ ها رو خودت نمیسازی و بابات برات میسازه ولی تو سمپاد شکوفا شدم
سمپاد معلم ها و دانش اموزای فوق العاده خفنی داره که دمشون گرم ولی خودمون باشیم سخت گیری های بیش از حد درسته تهش به سودمون ولی نباید به هر قیمتی کل زندگیمونو بزاریم سر درس

مثلا مدرسه ای که هدفش اینه بهترین ها رو تو ازمون ها، مسابقات و.. در همه ی زمینه ها داشته باشه باید بها بده نه اینکه تو این موارد خاص اصلا اهمیت نمیدن.
من فیزیکم سر کلاس فوق العادس تو ورقه امتحان بد میدم معلمم میدونه و خودش قبول داره اما چون مدرسه نمره میخواد میگه من باید همین نمره رو بزارم.
مدرسه ی تیزهوشان برای شکوفا شدن خوبه ولی شکوفا که میشی دیگه باید اینقدر جون بکنی تا دیده شی بگرنه نگات نمیکنن
از این لحاظ که بستر خوبیه برای تحصیل و شکوفا شدن درست؛ اما باید به استعداد ها هم بها داد؛ طرف داریم روز قبل و بعد امتحان هیچی نمیدونه شب امتحان حفظ میکنه نمره میگره اما منی که حفظیاتم ضعیفه چی برای یه درس ساده هم قشنگ میشینم نکته در میارم و میخونم تا شاید خوب بگیرم.
تیزهوشان، تیزهوش کم داره، خرخون داره
قبول کنین
این اصلا چیز خوبی نیست
چون ما باید یاد بگیریم نه حفظ کنیم
کلیک کنید تا باز شود...
تاحدی دقیق بود
 
ضربه روحی که این سازمان به بچه ها وارد میکنه اصلا قابل جبران نیست. ای کاش این سازمان علاوه بر تست هوش، یک تست شناخت روح و روان داوطلب هم می‌گرفت که حداقل این آسیب مقداری فروکش بکنه
 
You must log in or register to reply here.
Back
بالا