انتقاد سازنده

[lof]

پاسخ : انتقاد سازنده

خب دل مردم از خیلی چیزا پره

پدری که از صب میره جون میکنه تا شب

مادری که واسه جهزیه دخترش میمونه

بچه ای که گند میزنه به نمره هاش

و...

خب اینا تاب و طاقت افراد رو میاره پایین

آستانه صبرشون کم میشه

قبلا مردم ساده زندگی میکردن

دغدغه ها کم بود

ولی الان مشکلات خیلی زیاد شده

 

[koorosh.m]

پاسخ : انتقاد سازنده

خب دل مردم از خیلی چیزا پره

پدری که از صب میره جون میکنه تا شب

مادری که واسه جهزیه دخترش میمونه

بچه ای که گند میزنه به نمره هاش

و...

خب اینا تاب و طاقت افراد رو میاره پایین

آستانه صبرشون کم میشه

قبلا مردم ساده زندگی میکردن

دغدغه ها کم بود

ولی الان مشکلات خیلی زیاد شده

آهان... من الان کاملا قانع شدم. خوب حق دارن، بالاخره انتقاد پذیری هم شرایط خودش رو داره، کل روز رو باید با حوری ها بگذرونن و کنیز ها تو دهنشون انگور بذارن و یه نفر هم بادشون بزنه. اونوقت اگه شما بهشون بگی "آقا آشغال نریز رو زمین" شاید برش دارن بندازن سطل آشغال. البته بازم وظیفه ندارن. در هر صورت خسته ان. اصلا انتقاد پذیری مال انسان های ابلهه. مردم ما انقدر خودشون دانا هستند که شما انتقاد بکنی یعنی فحش دادی.
من خودم با این دید اومدم که انتقاد پذیری تو جامعه ما (بقیه جاها رو نمی دونم) خیلی وضع داغونی داره و باید فرهنگ اینها رو از اول نوشت، ولی الان که این پست سروش رو دیدم کلا متحول شدم... منقلب شدم... من عذرخواهی می کنم از این همه نفهمی.

 

[lof]

پاسخ : انتقاد سازنده

آهان... من الان کاملا قانع شدم. خوب حق دارن، بالاخره انتقاد پذیری هم شرایط خودش رو داره، کل روز رو باید با حوری ها بگذرونن و کنیز ها تو دهنشون انگور بذارن و یه نفر هم بادشون بزنه. اونوقت اگه شما بهشون بگی "آقا آشغال نریز رو زمین" شاید برش دارن بندازن سطل آشغال. البته بازم وظیفه ندارن. در هر صورت خسته ان. اصلا انتقاد پذیری مال انسان های ابلهه. مردم ما انقدر خودشون دانا هستند که شما انتقاد بکنی یعنی فحش دادی.
من خودم با این دید اومدم که انتقاد پذیری تو جامعه ما (بقیه جاها رو نمی دونم) خیلی وضع داغونی داره و باید فرهنگ اینها رو از اول نوشت، ولی الان که این پست سروش رو دیدم کلا متحول شدم... منقلب شدم... من عذرخواهی می کنم از این همه نفهمی.

ببین من بیشتر واسه آستانه تحمل مردم گفتم

قبول کن که آستانه تحملا اومده پایین

خب این رو انتقاد پذیری اثر میزاره

من واسه فرهنگ کاملا حرفت رو قبول دارم

کلا حرفت درسته

یکی از پارامترای تاثیر گذار روی انتقاد پذیری رو گفتم من

وگرنه همه قبول دارن که فرهنگش هم نیست!

 

[ریـحـانـه]

پاسخ : انتقاد سازنده

انتقاد پذیری ، چیزی که این روزا من به ندرت تو افراد میبینم
مثلا یه بار که تو صف خودپرداز واستاده بودم ، یه یارو بعد از اینکه کارشو انجام داد به جای اینکه قبضشو بذاره تو جیبش یا بندازه سطل آشغال انداخت رو زمین ، منم بهش گفتم ببخشید آقا اونجا سطل آشغال هست میتونین بندازینش اونجا
یارو همچین داغ کرد که انگار فحش خواهر مادرشو دادم ، به تو چه ؟ اصلا دوست دارم ! و...

به نظر شما چرا این روزا مردم فرهنگ و جنبه ی انتقاد رو ندارن ؟!
تو این روزا هم که انتقاد با دولت برابر است با سر به نیست شدن
نظر شما چیه ؟!

کاملا موافقم ... آستانه ی تحملُ انتقاد پذیری صفر شده تو مردم !
به نظرم یه دلیلش واسه اینه که مردم دیگه بهم اعتماد ندارن ! ینی فک میکنن طرف اگه ازشون انتقاد کرده حتما منظوری داشته ! یا مثلا تو همین مثالی که زدی ، مثلا طرف فک میکنه با این حرفت غرورشُ خورد کردیُ ضایش کردی !!
یه دلیل دیگشم اینه که حس میکنم مردم زیادی خودشونُ قبول دارن بعضی اوقات ... فک میکنن فقطُ فقط کار خودشون درسته !
نظر منه !

 

[zahra96]

پاسخ : انتقاد سازنده

خیلی چیز مهمیه واقعا!
معقول اینه که تو هرچقدر اعصابت خورد باشه و خسته باشی و مشکل داشته باشی دلیل نمیشه تا یکی یه چیزی بهت بگه قاطی کنی! مردم ما معمولا بلد نیستن اینو!
برای مثال رانندگی تاکسیا! واقعا نقش شهر بازی رو دارن با این تفاوت که اینجا میتونی تصادف کنی داغون شی حالا مگه میتونی به راننده هه بگی ببخشید آروم تر؟؟ بگی هم نتیجه نمیگیری اکثرا!
تو همین مثالی که زدی طرف اعصابش از یه چیز خورد بوده یا خیلی خودشو قبول داره یا هرچی بازم دلیل نمیشه که رفتارش غیر منظقی باشه! مطمئن باش خودش میدونه باید مینداخت سطل ولی میگه به این چه (غرور) که به من بگه و چیزای دیگه رو (مشکلای خودشو) هم سرت خالی میکنه!

به نظرم یه جور فرهنگه که تو دراز مدت خودش جا میفته فک نمیکنم بشه مثل راهنمایی رانندگی یه تبلیغ ساخت به عنوان فرهنگسازی! شایدم بشه! البته اگه سر و کارمون با یه شخص خاص باشه میشه رفت با آرامش و منطقی حرف زد و به جاهایی رسید!

 

[روژین د.]

پاسخ : انتقاد سازنده

خب دل مردم از خیلی چیزا پره

پدری که از صب میره جون میکنه تا شب

مادری که واسه جهزیه دخترش میمونه

بچه ای که گند میزنه به نمره هاش

و...

خب اینا تاب و طاقت افراد رو میاره پایین

آستانه صبرشون کم میشه

قبلا مردم ساده زندگی میکردن

دغدغه ها کم بود

ولی الان مشکلات خیلی زیاد شده

به عنوان یه دلیل باهاش موافقم.
وقتی عصبانی ای، وقتی با یکی دعوات شده، وقتی شب کم خوابیدی و... اعصابت میریزه به هم. وقتی هم که اعصابت خراب باشه هر کسی باهات مخالفت کنه تو الکی جبهه میگیری. ما عادتمونه وقتی از یه چیز دیگه عصبانی ایم، میایم سر چیزای دیگه خودمونه تخلیه روانی میکنیم. مثلا وقتی با دوستت دعوات شده میای خونه با مامانت بد حرف میزنی.(خیلی وقتا هم واقعا دست خودمون نیست)
اینطوری نیس؟
وقتی مردم ما اصولا یه چیزی هس که اعصابشونو خورد کنه (ترافیک، کارِ زیاد و...) اعصاب و حوصله اینکه وقتی کسی ازشون انتقاد میکنه وایسن فکر کنن و با ملاطفت بگن "باشه ! " رو ندارن.
دلیل دیگه هم به نظرم اینه که زیادی فکر میکنیم همه کارامون درسته. حتی فکر نمیکنیم شاید 1% حرف طرف مقابل درست باشه. وقتی تو یه کاری تا یه حدی ماهر میشیم دیگه هیچ کسو قبول نداریم. (مثال : همون تاکسی ِ زهرا !)
برای من بارها پیش اومده، یه نفر داره نصیحتم میکنه یا اشتباهمو میگه، در همون لحظه فقط با حرفش مخالفت میکنم. اصلا احتمال هم نمیدم که شاید راست بگه. اما بعد که فکر میکنم میبینم حرفش بی ربط هم نبوده...
(به همون دو دلیل بالا)

 

[SOUL KEEPER]

پاسخ : انتقاد سازنده

یکی از اصلی ترین دلایل وضع انتقاد پذیری تو جامعه ی ما ، دیدیه که مردم نسبت به این قضیه دارن
جدای از بقیه مسائل و مشکلات ، تصور مردم ما اینه که مثلا" اگه من از یکی انتقاد کنم ، فکر میکنه من از اون شخص بالاترم و بیشتر می فهمم ، یک جور دید فرو دست و فرا دست هست ، یک حس قدرت ، واسه همین به جای فکر کردن در مورد انتقاد و رفع اون ضعف ، در وهله ی اول جبهه می گیرن و سعی می کنن نقاط ضعف طرف رو بگن یا با پرخاشگری و ... مسئله رو خاتمه بدن ، حتی اگه بعدا" واقعا" بهش فکر کنن و خودشونو تغییر بدن (که این خیلی کمه)

تو این روزا هم که انتقاد با دولت برابر است با سر به نیست شدن

این هم اگه منظورت انتقاد به دولته فعلیه ، خب دلایل زیادی داره ، هم سیاسی هم افراد دولتی ، که اگه بخوایم باز کنیم ، زیاد مربوط نیست به نظرم و بحثی جداست

یه نکته ی دیگه هم اینکه ، انتقاد کردن رو هیچوقت درست آموزش ندادن ، بهتره بگم آموزش ندادن و همواره کار بدی تلقی شده ، در حال حاضر هم بیشتر سوءاستفاده میشه از این قضیه ، طرف با انتقاد از یه جایی (به خاطر طرز تفکر غلط خودش و اجتماع) میخواد اون مجموعه رو زیر سوال ببره و منزلت اجماعیش رو بکشه پایین یا از بین ببرتش یا بش ضربه بزنه و در عوض خودش رو بزرگ کنه !

بعدشم بعضی انتقاد ها خصوصی و آروم انجام شه بهتره تا با داد وفریاد در ملأ عام گفته شه
بسته به موقعیت هم هست ، هر زمانی شما نمی تونی انتفاد کنی ، باید ببینی شرایط چجوریه ، که این بیشتر ادراکیه و من توضیحی براش ندارم

علاوه بر نحوه ی بیان ، که خیلی مهممه و نقش بسازیی تو تأثیر پذیری یا نپذیری انتقادتون داره ، به اختلاف سنی طرفین هم ربط داره ، درست نیست یک بچه ی 15-16 ساله ، از یک مرد 60-70ساله به صورت مستقیم انتقاد کنه و ... ، حداقل فرهنگ ما و جامعه ی فعلیه ما اینو نمی طلبه ، بهتره اختلاف سنی کمتر باشه یا نباشه ، اونجوری خیلی راحت تر جواب میده

 

[koorosh.m]

پاسخ : انتقاد سازنده

ببینید، شیوه ی انتقاد کردن هم تو جامعه ما نامناسبه. بیشتر از اینکه ما انتقاد داشته باشیم، تمسخر داریم و وقتی یک ابلهی شما رو مسخره می کنه، اگر به عمقش بری توش انتقاد هست، اما اگر اون انتقاد رو قبول کنی اون ابله بیشتر تو رو مسخره می کنه.
مشکل اینجاست که فردی که یک اشتباهی می کنه یا یک عادت نادرستی داره، وقتی مورد انتقاد (یا تمسخر) قرار می گیره احساس بدی بهش دست می ده و از ترس اینکه با قبول کردنش، اون حس رو تشدید کنه و یا تمسخر های بعدی به دنبالش بیان، یک واکنش تدافعی انجام می ده و جبهه گیری های اشتباه می کنه.
می خوام به این حرف نهایی برسم که تو جامعه ما (باز هم ذکر می کنم جاهای دیگه رو نمی دونم... نمی خوام مث اینایی که هر چی می شه می گن تو "خارج" خیلی خوبه باشم. نه، تو خارج هم قطعا از این اتفاقات زیاده) نه انتقاد پذیری وضع خوبی داره، نه انتقاد کردن. شما هایی که تو این تاپیک هستید حداقل از امروز تلاش کنید شیوه درست رو در هر دو مورد پیش بگیرید

 

[dorna]

پاسخ : انتقاد سازنده

فکر میکنم در کل تو فرهنگ ما اینجور جا افتاده که حرف هامون رو تو لفافه بزنیم و اگه کسی خلاف این عمل کنه یعنی حرفش رو ساده و واضح بگه(واضع گفتن به معنی بی احترامی کردن نیست) یه کار غیر معمول انجام داده واسه همین عادت و ظرفیت این رو نداریم که انتقاد بشنویم.همین طور بلد هم نیستیم چه جوری انتقاد کنیم.به خاطر اینکه فرهنگ رک و در عین حال محترمانه حرف زدن و حرف شنیدن تو جامعه جا نیفتاده.یکی دیگه از دلایلش هم اینه که توی جامعه ی ما مرز بین مسائل شخصی و اجتماعی مشخص نیست و مردم نمیدونن تو کدوم مسائل باید انتقاد کنن و انتقاد بشنون و تو کدوم مسائل نه

 

[poorya.kh]

پاسخ : انتقاد سازنده

منم با اینکه شیوه ی انتقاد تو جامعه ی ما اوضاعش خوب نیست ، موافقم
در واقع انتقاد باید یه انتقاد سازنده باشه و پتانسیل حل یه مشکل رو داشته باشه
به نظر من یه انتقاد خوب انتقادیه که در اون :
به طرف مقابل توهین نشه و اونو تحقیر نکنی
از خودخواهی و خودستایی پرهیز کنی
قصدت جلوه دادن خطای اون فرد در مقابل دیگران نباشه ، برای رضای خدا انتقاد کنی

 

[marvelous]

پاسخ : انتقاد سازنده

یکی دیگه از دلایلیم که توی فرهنگ ما انتقاد خوب جانیفتاده اینه که بعضیا از انتقاد برای تخریب و تمسخر استفاده میکنن...

بیشتر وقتا اگه از کسی انتقاد بشه، هر چند صحیح و به جا، طرف سعی میکنه رفتارشو توجیه کنه...میدونه اشتباهه ولی در وهله ی اول طفره میره...شاید بعدش قبول کنه و تغییر کنه ولی کمن کسایی که همون اول جنبه شو داشته باشن...

یه دلیل دیگش غروره...نمیخوایم اشکالو قبول کنیم...

کسی که میخواد انتقاد کنه باید حواسش باشه اون مورد قابل تغییر هس یا نه...اگه نبود گفتنش فقط وقت تلف کردنه...

واضح حرف بزنه، بگه به نظرش کجا اشکال داره، راه حلی چیزیم براش بگه...اگه واسه انتقاد کردن از نیش و کنایه زیادی استفاده شه یه جورایی میشه تخریب و تمسخر...
نظر خودشو به بقیه تحمیل نکنه...اینو در نظر داشته باشه که ممکنه قسمتی از حرفای خودشم اشتباه باشه...

توی موقعیت مناسب حرفشو بزنه نه وقتی که طرفش از نظر روحی و جسمی تو شرایط مناسبی نی...

 

[XoXo]

پاسخ : انتقاد سازنده

تو ایران چنین چیزی کم پیدا میشه ولی خوبه که پیدا میشه

علتشم نمی دونم چیه ولی هر چی هست یه چیزی هست که میگن هست B-) B-) B-)

 

[ناهید]

پاسخ : انتقاد سازنده

.

 

[Mohammadreza128]

پاسخ : انتقاد سازنده

انتقاد شاید یک فرهنگ وجودی و درونی باشه اما در نقطه آنگاهش که انتقاد پذیری باشه نه یک فرهنگ تام نه یک منطق وجودی خالصه شاید من اگه پدرم منتقد باشه منتقد خوبی نباشد در مقابلش شاید پدرم انتقاد پذیر نباشه من باشم یه چیز اعتقادی البته با حرف سروش موافقم آستانه تحمل مهمترین تاثیر رو روی انتقاد پذیری افراد میذاره.

 

[sahere]

پاسخ : انتقاد سازنده

1-تا حالا دقت کردین آدم مشکل بقیه رو زود تر از مشکل خودش متوجه میشه؟

2-امضای یکی از بچه ها بود چیزی که تو دنیا عادلانه تقسیم شده مغزه چون همه فک میکنن به اندازه کافی دارن...

3-همه مثل شما نیستن با توجه به فرهنگ های متفاوت عکس العمل آدما با هم متفاوته! میگی آشغال نریز با خودش فک میکنه الان تحقیرش کردی! میگی برو پشت چراغ قرمز نگه دار بهش بر میخوره

4-همیشه از خودتون شروع کنید

با تشکر

 

[Mohammadreza128]

پاسخ : انتقاد سازنده




۱ -سادست طبیعت انسان اینه به خودش خیلی کم نگاه میکنه چون چشمای آدم جلو میبینن نه خودشونو
۲- دقیقا همه فک نیکنن علامه هستن و تفکر و نظریشون کل دنیارو پکونده و تکه
۳-دقیقا این همون انتقاد پذیریه که حتما فرهنگ کسی نیس مثلا بر فرض به یکی اگه بگم آشغال نریز محترمانه برخورد میکنه اما میتونه در اون لحظه آمادگی ذهنیش و روحیش جوری باشه که زود عصبی شه یا اینکه حساس باشه رویسری اعتقاداتش و... حتما فرهنگ کسی نیست که انتقاد پذیر نباشه البته میتونه به فرهنگم مربوط باشه تا حدی اما نه مطلق.

 

[mh.darya]

پاسخ : انتقاد سازنده

یکی دیگه از دلایلیم که توی فرهنگ ما انتقاد خوب جانیفتاده اینه که بعضیا از انتقاد برای تخریب و تمسخر استفاده میکنن...

بیشتر وقتا اگه از کسی انتقاد بشه، هر چند صحیح و به جا، طرف سعی میکنه رفتارشو توجیه کنه...میدونه اشتباهه ولی در وهله ی اول طفره میره...شاید بعدش قبول کنه و تغییر کنه ولی کمن کسایی که همون اول جنبه شو داشته باشن...

یه دلیل دیگش غروره...نمیخوایم اشکالو قبول کنیم...

کاملا موافقم و فکر میکنم مهم ترین دلیلی هم که بیشتر افراد نسبت به انتقاد واکنش بدی نشون میدن غرور باشه چون اغلب حس میکنن خودشون هیچ اشکالی ندارن و عیب های خودشونو نمی بینن بنابراین طبیعیه که انتقاد رو قبول نکنن.

 

[Mohammadreza128]

پاسخ : انتقاد سازنده

کاملا موافقم و فکر میکنم مهم ترین دلیلی هم که بیشتر افراد نسبت به انتقاد واکنش بدی نشون میدن غرور باشه چون اغلب حس میکنن خودشون هیچ اشکالی ندارن و عیب های خودشونو نمی بینن بنابراین طبیعیه که انتقاد رو قبول نکنن.
ا

غرور میتونه یکی از دلایل بلشه مطمئنن دلیل اصلی نیست مثلا شما یه کار بدیهی بد انجام بدی یکی بت انتقاد کنه مسلما میدونی کارت اشتباهه اما نمیپذیری در این حالت غرور نیس اصولا خیلی انتقاد های منطقی ما تو دلمون و فکرمون بش میرسیم که درسته پس نتیجه میگیریم غرور دلیل اصلی نیس به هیچ وجه.

 

[Mohammadreza128]

پاسخ : انتقاد سازنده

ما خودمون انتقاد رو میپذیریم ولی به روی خودمون نمیاریم
ا

اکثر مواقع شاید اینطور باشه اما مواقعیم هس که ما ارزش های طرفمون رو قبول نداریم در نتیجه حرفشو قبول نداریم.

 

[mh.darya]

پاسخ : انتقاد سازنده

غرور میتونه یکی از دلایل بلشه مطمئنن دلیل اصلی نیست مثلا شما یه کار بدیهی بد انجام بدی یکی بت انتقاد کنه مسلما میدونی کارت اشتباهه اما نمیپذیری در این حالت غرور نیس اصولا خیلی انتقاد های منطقی ما تو دلمون و فکرمون بش میرسیم که درسته پس نتیجه میگیریم غرور دلیل اصلی نیس به هیچ وجه.

خب اگه غرور نیس پس علت چیه؟به نظرم طرف مقابل اگه از سلامت عقلی برخوردار باشه به جز غرور دلیلی نداره که انتقادی که به جا و منطقی گفته شده رو قبول نکنه.