پاسخ : برای امنیت شخصی خودتان چه می کنید؟
خب؛ امنیت خونه خوبه، بد نیست. کلا ورودی ِ ما، 4 تا در پایین داره، هر واحد هم دو تا در
از در های پایین، در جلویی و دو تا در پشتی عین چی قفل میشن، بعد در ِ راه پله ها همیشه ی خدا بازه .
بالا هم یه در حفاظه یدونه هم معمولی ، که من اصولا دوست دارم به معمولیه قفل بزنم، چفت ها و زنجیر هاشم میندازم.
گوشیم پسورد نداره، چون کلا هیچی توش نداره. sms هامم مطالب خیلی سرّی ای نیستن. بیرون هم نمیبرم زیاد گوشیم ُ .
در واقع من تو گوشیم هیـــچی ندارم، فقط برای زنگ زدن و بعضی وقتا sms بکار میره. بک گراند و آهنگ اینا هم نداره اصلا.
کامپیوترم پس داره. البته من توش چیزای خیلی سرّی ای ندارم، ولی به هر حال داره. البته مامان و بابام میدونن پسوردشو. دست کم بابام که میدونه، مامانم هم اگه بخواد بهش میگم.
اصل note های خصوصی و آهنگ هامم رو ipod هستن که اون یه رمز داره که اگه کسی بفهمه اول موهای سرشو میکنه بعد کله منو میکنه در نهایت خودش رو میکشه
خیلی چیز وحشتناکیه !
سایت هایی که عضو میشم ، معمولا رمز های خوبی دارن.
پسورد جیمیلم 47 رقم بود زمانی. یه 52 رقمی هم به ذهنم رسیده بود ولی جیمیل اون موقع حد اکثر 47 رقم رمز قبول میکرد! ^-^
ولی از اون جایی که آلزایمرم عود کرد مجبور شدم یه ذره کمش کنم !
چون من عادت دارم رمز ِ جیمیل رو حفظ باشم.
یه سری عکس سوژه دارم که نباید دست هیچ احدی بیفتن؛ فولدر اون زیپه، یه رمز طولانی داره. خود اون فولدر زیپ هم توی یه فولدر زیپ دیگس، که اونم یه رمز طولانی داره.
اون فولدر زیپه هم یه گوشه ای توی کامپیوتر جاش امنه، بک آپ هم ازش دارم. در واقع تنها عکس ها و فیلم هایین که اگه دست کسی بیفته فاجعه به بار میاد، بقیه عکسها مشکلی ندارن. این از این. اگه دوستام سر لپ تاپ فضولی کردن اول کار اصلا نمیتون هیچ چی ببینن چون همه فایل های من توی فولدر های پیچ تو پیچ و فولدر تو فولدرن که هیچ کس حوصله نمیکنه بره سر وقتشون.
همه پسورد هام رو یه جای توی یکی از Note های خیلی خصوصی ِ ipod و توی یه فولدر توی لپ تاپ ِ بابام دارم. لپ تاپ بابام هم امنیت فوق العاده بالایی داره و بخش پس ورد هاشم یه سلسله رمز میخواد، که رمزهای اولیه ـشو بابام بلده، رمز آخری رو من. کلا من فقط رمز جیمیل و رمز آخر ِ اینو حفظم.
