هیچوقت نتونستم با گروه dt ارتباط برقرار کنم ! کلا سبک پراگرسیو رو زیاد باش حال نمیکنم ! البته پراگرسیو دث رو یکمی دوست دارم !
کلا این گروه هیچوقت طرفداران زیادی نداشته . . . این که هی ریف های سخت و سرعتی بکار ببری به نظر من مهم نیست ، مهم اینه که آهنگت احساس داشته باشه . . . dt دقیقا احساس رو گذاشته کنار و فقط به تکنیک چسبیده . . !
چند وقت پیش ، رفته بودم پیش آقای میساکیان میگفت بعضی موزیسین ها میان پیش من میگن لطفا بهمون بگو چطوری یه آهنگو غمگین کنیم و . . . تو کارشون هم پیشرفت خاصی نداشتن چون همش به تکنیک چسبیدن و الان که چندتا آلبوم دادن تازه یادشون اومده احساس هم مهمه !
البته گروه هایی هم هستن که هم احساس و هم تکنیک رو بخوبی بکار میبرند ، مثل cob . این سوییپ هایی که الکسی لایهو میزنه ، خداییش خیلی سخته ! و البته بسیار هم زیبا . . .
در ضمن مجله MusicRadar حرف بسیار چرتی زده
! بهترین بیسیست تاریخ استنلی کلارک هستش !