- ارسالها
- 1,032
- امتیاز
- 7,673
- نام مرکز سمپاد
- دبیرستان فرزانگان 1
- شهر
- تهران
- دانشگاه
- دانشگاه تهران
- رشته دانشگاه
- مهندسی مواد و متالورژی
پاسخ : توهین ، آزاد یا نه؟
آزادی بیان اگر منظورتون قانون آزادی بیان پذیرفته شده توسط جامعه بین الملل و کشور های پایبند به حقوق بشر هست ، این قانون اجازه میده فرد هر حرفی رو بیان کنه که البته در جای دیگه برای توهین به شهروند زنده محدودیت گذاشته میشه .
حد توهین با انتقاد تشخیصش در موراد زیادی سخته . مثالی که زدم از قاطی شدن انتقاد و توهین رو شما چی تصور می کنین ؟
ضمنا توهین کردن و در کل طرز حرف زدن یک مسئله ی کاملا فرهنگیه و بخش جدایی ناپذیری از فرهنگ شخص و جامعه هست .
بنابراین باید و نباید هایی که برای طرز حرف زدن وجود داره به عنوان هنجار فرهنگی تعریف میشه .
هنجار فرهنگی در صورت رعایت نشدن برخوردی که باهاش صورت می گیره از طریق فرهنگ باید باشه .
برخورد فرهنگی شامل چیه ؟ مثلا فردی که میاد طی اظهاراتی کاملا بی منطق به یک عقیده توهین می کنه توسط مردم فردی کم خرد و بی ادب شناخته میشه .
مسلما چنین فردی جایگاه اجتماعی خودش رو هم تا حد زیادی از دست میده . این به نظر من مجازاتی کافی و مطابق با خطای مورد ارتکاب هست .
هنجار فرهنگی نباید با هنجار قانونی اشتباه بشه . بنابراین کنترل اجتماعی در مورد هنجار فرهنگی اقدامی نابجا تلقی میشه چون مربوط به هنجار فرهنگی نیست .
اگر ما فرضا اومدیم گفتیم توهین به دین X ممنوع . در گام بعدی عده ای این حرف رو به این صورت تلقی می کنن : زیر سوال بردن احکام دین X توهینه پس ممنوع .
گام بعدی اینه که شما اگر اومدید از احکام دین X انتقاد کردید و تا مرحله ی اثبات پیش رفتید ، احکام زیر سوال رفته پس توهینه . بنابراین برای جلوگیری از توهین انتقاد به دین X ممنوع .
و به همین سادگی این قانون تبدیل به استبداد میشه و به مرحله ای میرسه که شما حق ندارید هیچ نوع حرف انتقادی در مورد دین X بزنید .
آزادی بیان اگر منظورتون قانون آزادی بیان پذیرفته شده توسط جامعه بین الملل و کشور های پایبند به حقوق بشر هست ، این قانون اجازه میده فرد هر حرفی رو بیان کنه که البته در جای دیگه برای توهین به شهروند زنده محدودیت گذاشته میشه .
این بند به وضوح این اجازه رو به افراد میده که هرگونه ای که دلشون می خواد به بیان عقیدشون بپردازن . یعنی اگر یک دین ستیز بپسنده که با بیانی که از نظر معتقدین توهین تلقی میشه نظرشو در مورد اون دین بگه کاملا آزاده .
حد توهین با انتقاد تشخیصش در موراد زیادی سخته . مثالی که زدم از قاطی شدن انتقاد و توهین رو شما چی تصور می کنین ؟
ضمنا توهین کردن و در کل طرز حرف زدن یک مسئله ی کاملا فرهنگیه و بخش جدایی ناپذیری از فرهنگ شخص و جامعه هست .
بنابراین باید و نباید هایی که برای طرز حرف زدن وجود داره به عنوان هنجار فرهنگی تعریف میشه .
هنجار فرهنگی در صورت رعایت نشدن برخوردی که باهاش صورت می گیره از طریق فرهنگ باید باشه .
برخورد فرهنگی شامل چیه ؟ مثلا فردی که میاد طی اظهاراتی کاملا بی منطق به یک عقیده توهین می کنه توسط مردم فردی کم خرد و بی ادب شناخته میشه .
مسلما چنین فردی جایگاه اجتماعی خودش رو هم تا حد زیادی از دست میده . این به نظر من مجازاتی کافی و مطابق با خطای مورد ارتکاب هست .
هنجار فرهنگی نباید با هنجار قانونی اشتباه بشه . بنابراین کنترل اجتماعی در مورد هنجار فرهنگی اقدامی نابجا تلقی میشه چون مربوط به هنجار فرهنگی نیست .
اگر ما فرضا اومدیم گفتیم توهین به دین X ممنوع . در گام بعدی عده ای این حرف رو به این صورت تلقی می کنن : زیر سوال بردن احکام دین X توهینه پس ممنوع .
گام بعدی اینه که شما اگر اومدید از احکام دین X انتقاد کردید و تا مرحله ی اثبات پیش رفتید ، احکام زیر سوال رفته پس توهینه . بنابراین برای جلوگیری از توهین انتقاد به دین X ممنوع .
و به همین سادگی این قانون تبدیل به استبداد میشه و به مرحله ای میرسه که شما حق ندارید هیچ نوع حرف انتقادی در مورد دین X بزنید .
یعنی اینقدر سخته مثل آدم نظرمونو بگیم؟