تاثيرات روحي ِ طلاق ِ والدين روي ِ فرزندان

[Pan]

وقتی دو نفر دیگه میبینن با هم کنار نمیان طلاق نگیرن چیکار کنن؟ بسوزن و بسازن لابد؟ ضمن اینکه در خیلی از موارد جدا نشدن پدر و مادر و جو متشنج خونه بیشتر می‌تونه به سلامت روان فرزند آسیب بزنه. حتی اگه به طور صد در صد بتونیم بگیم که فرزند در صورت طلاق گرفتن بیشتر ضربه میخوره بازم دو نفر زندگیو به خودشون تلخ کنن صرفا "به خاطر بچه" پیش هم بمونن که چی بشه؟ مگه همیشه باید فرزند اول بیاد بی هیچ چون و چرا؟ پدر و مادر آدم نیستن مگه؟ خدمتکار بچشونن فقط؟

 

[Kda1998]

اول اينكه سعي كنيم ماستا رو قاطي قيمه ها نكنيم؛تاپيك اينطوري نيس كه "طلاق!خوب يا بد؟" داريم راجع به بچه ها صحبت ميكنيم
به نظرم ١رفتار درست "حفظ كردن نقش ها"ست!يعني بايد اين مفهوم رو به بچه نشون بدي كه اكي من مامانتم و اونم پدرته چيزي براي تو تغيير نميكنه اين وسط.خب حالا بسته به سن بچه شرايط متفاوت پيش ميره...مثلا با كودك ده ساله ميتونين صحبت كنين و به كودك ٤ ساله فقط بايد با رفتارتون نشون بدين.(لازمه اين عمل اينه كه اول پدر مادر قبول كنن كه با طلاق فقط نقش همسري رو حذف ميكنن براي هم و تا ابد پدر مادر بچه ها هستن!اين درك باعث ميشه حضور همسر سابق رو هنوز تو زندگيت قبول كني و اصن اجباري بدوني بودنشو،فراموش نكنن كه هنوز موضوع مشترك دارن و عجب موضوعي!!)
خب بعد فك ميكنم اگه قراره بچه اين وسط چيزيو لمس نكنه و آسيب نبينه لازمه كه ٢شرايط زندگيش تغيير نكنه يا حتي الإمكان كمترين تغيير رو ببينه،مثلا اگر صبح ها مادر ميبردش مدرسه و ظهرها پدر مياوردش خونه بعد از طلاق همين ريتم رو حفظ كنن(باز هم بسته به سن فرزند مثال ها متفاوته)
خب دستم درد گرفت بعدا ادامه ميدم

 

[Radikal]

طلاق موجب میشه که کودکان رابطه روزانه شون رو با یکی از والدین از دست بدند (بیشتر اوقات پدر!!) و همین باعث میشه که بچه ها دیگه به اندازه قبل احساس نزدیکی و صمیمیت با والدین نکنند!
طلاق همچنین روی رابطه بچه ها با کسی که به طور دائمی باهاش زندگی میکنند هم تاثیر میذاره ، همچنین گزارش شده که مادر ها بعد از طلاق روحیه شون یک مقدار عوض میشه و کمتر جنبه ی حمایت کننده و مهربان به خودشون میگیرن!

برای اغلب بچه ها شاید طلاق خیلی استرس زا نباشه اما عوض کردن مدرسه ، رفتن و زندگی کردن توی یک خونه ی جدید و زندگی کردن با یکی از والدین از خود طلاق براشون سخت تره!

مشکلات مالی هم بعد از طلاق بسیار شایعه! و بسیاری از افراد بعد از طلاق مجبورند توی خونه ی کوچیکتری زندگی کنند یا حقوق کمتری داشته باشند.

به طور کلی طلاق ممکنه بیماری های روحی و روانی رو افزایش بده ، فارغ از سن، فرهنگ، و جنسیت ، مطالعات اثبات کردند که طلاق میتونه مشکلات روحی روانی رو در فرد افزایش بده!

طلاق همچنین روی تحصیلات آکادمیک تاثیر میذاره!
کودکان طلاق اغلب افت تحصیلی بیشتری از باقی افراد دارند و احتمال اینکه درس رو رها کنند هم بیشتره

کودکان طلاق اغلب ریسک پذیرترند!
در ایالات متحده آمریکا کودکان طلاق بیشتر از باقی بچه ها به طرف مواد مخدر ، سیگار و الکل کشیده میشدند ، همچنین کودکانی که پدر و مادر هاشون در سنین پایین جدا میشن اغلب روابط جنسی رو در سنین کمتری آغاز میکنند.
و کلا افراد ریسک پذیرتری هم هستند

سوالی که خیلی ها میپرسند اینه که آیا ادامه دادن با همسرمون بهتره یا طلاق؟

طبق تحقیقاتی که انجام شده افرادی که در زندگی مشترکشون مدام در حال دعوا هستند و با مشکلات عدیده ای دست و پنجه نرم میکنند به مراتب بیشتر از افرادی که طلاق میگیرند روی بچه ها تاثیر میذارن در نتیجه اگر شما و شریک زندگیتون نمیتونید به صورت سازگار با هم زندگی کنید طلاق بهترین گزینه برای سلامت بیشتر روحی شما و بچه های شماست

با همه ی این تفاسیر راه حل هایی هم برای درمان این مشکلات هست که فکر نمیکنم موضوع تاپیک باشه پس من اون قسمت رو ترجمه نمیکنم! D:

جعبه متن مخفی: منابع

• Carr CM, Wolchik SA. International Encyclopedia of the Social & Behavioral Sciences . 2nd ed. Elsevier Science; 2015.​
• Cronin S, Becher EH, Mccann E, Mcguire J, Powell S. Relational conflict and outcomes from an online divorce education program. Evaluation and Program Planning. 2017;62:49-55.​
• Donahue KL, Donofrio BM, Bates JE, Lansford JE, Dodge KA, Pettit GS. Early Exposure to Parents Relationship Instability: Implications for Sexual Behavior and Depression in Adolescence. Journal of Adolescent Health. 2010;47(6):547-554.​
• Pollak S. Adversities in childhood and their impact on mental health across the life course. European Psychiatry. 2016;33.​
• Sun Y, Li Y. Parental divorce, sibship size, family resources, and children’s academic performance. Social Science Research. 2009;38(3):622-634.​

​

 

[brookspen5]

In the August issue of the Journal of Family Psychology, caregivers of children with developmental disabilities may become separated from caregivers of children without these or other developmental disabilities as their children reach adolescence or adulthood. Separation also affects young people's relationship with the person they will live with forever. It is also known that the mood of mothers changes a bit after separation and they become less constant and kind to themselves. "You're not going to break up because you have a child with ' autism myths ' meaning a chemical imbalance, yet there's a delayed breakup weakness for these families."