- شروع کننده موضوع
- #1
cowboy
کاربر حرفهای
- ارسالها
- 284
- امتیاز
- 712
- نام مرکز سمپاد
- شهید بهشتی
- شهر
- مياندوآب
- مدال المپیاد
- کمی ریاضی و کامپیوتر
- دانشگاه
- شریف
- رشته دانشگاه
- نرم افزار
راستش یه مدت بود نمیخواستم تاپیک بزنم . در مورد این موضوع هم فکر میکردم تو جاهای دیگه بحث شده ولی به نظرم به خاطر اهمیتش بهتره یه تاپیک جداگانه بزنم.
"...ولی اصلا ازرتبه هام رازی نیستم هرچقدرم میخونم بازم گند میزنم من چیکارکنم بااین وضع باید قیدتهرانو بزنم.من روحیمو ازدست دادم.."
" من تلاشمو میکنم ولی مطمئن نیستم بتونم یا نه" " من که نمیتونم تهران بیارم" " ما کجا فلانی کجا" " تابستون رو از دست دادم واسه همین بیخیال تهران شدم" " من که بیشتر برای سال آینده برنامه میریزم(اینو یکی از دوستام پارسال گفت)"
این حرفا نشونه های آدمای نا امیده!! بلاتشبیه همونطوری که ناامیدی بزرگترین گناهه تو کنکور هم بزرگترین اشتباهه.
من به چشم خودم دیدم کسایی رو که وضعشون خوب بود ولی تو سال کنکور به خاطر ناامیدی و ... نتیجه های بدی گرفتن.
این آدما بخش قابل توجهی از انژِیشون رو صرف چیزای دیگه مثه سر در آوردن از کار دیگران ، گرفتن آمار کتابها ، کلاسها و ساعت مطالعه و برنامه بقیه آدما میکنن. این کارا واقعن انرژِی زیادی ازشون میگیره و همچنین بدجوری روی روحیشون اثر میذاره.
تا اونجایی که طرف دی ماه برمیگرده به من میگه من که معافیتم جوره میمونم واسه سال بعد.
نشانه ی بعدی این آدما اینه که هی میبینی دارن مقایسه میکنن. بین خودشون و دیگران و دیگران!! و مثلن تو مهرماه به این نتیجه میرسن که بعله... من میشم شاگرد چندم شهر و فلانی ... . در حالی که به عینه دیدیم این پیشبینی ها بعضی وقتا چقدر ...
حرف آخر(آخر ِ حرف) : یک دانش آموز کنکوری به هیچ وجه حق نداره سال کنکور ناامید بشه. حتی اگه تا اینجا خوب نخونده . حتی اگه ساعت مطالعش پایینه. حتی اگه نتیجه ی آزموناش بدباشه و حتی اگه ...
شما باید کاری بکنین که به دردتون بخوره. ناامیدی به چه دردتون میخوره. چرا الکی به خودتون تلقین میکنین ناامیدی رو. ناامیدی هم پز دادن داره آخه؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
حالا اینایی که گفتیم برای بعضیا حجت نشه که برن بخوابن و کاری نکنین .
اگه تا حالا کاری نکردین الان به جای این کارا برین ببینین از این به بعد چه کارا باید بکنین. تا یه ماه دیگه دوباره برنگردین اینجا که ما تا الان (یه ماه دیگه) کاری نکردیم!!!!!!!!!
ساعت مطالعتون پایینه : دلیلشو پیدا کنین . عوامل اتلاف وقت . تکمیل دفتر برنامه ریزی و ..
نتایج آزموناتون خوب نیست: برین ریشه یابی کنین مشکلاتتون رو . با این کار نصف بیشتر مشکلا حل میشه. مثلن میبینین شما مشکلتون اصلن اون چیزی نبوده که فکر میکردین. بعد برای حل مشکلا برنامه بریزین. هر مشکلی راه حلی داره که در اکثر اوقات خیلی هم ساده است . فقط اصرار و سماجت در اجرای راه حل باعث میشه مشکلتون حل بشه. برای حل مشکلاتتون اول مطمئن بشین کارتون رو به درستی انجام میدین ،برای گرفتن نتیجه اصلن اصلن عجله نکنین( داستان پیله ی پروانه). شاید نتیجه تلاش این دوهفتتون رو قراره 4هفته ی بعد ببینین( دیر و زود داره تلاشتون ولی سوخت و سوز نداره)
پس میبینین برای حل هر مشکلی میتونین راه حلی پیدا کنین ولی بعضیا به جای پیدا کردن راه حل و رودرروشدن با مشکل پشت به مشکلات میکنن و ننه من غریبم بازی در میارن که نمیدونم من ناامیدم و ...
ناامیدی بدترین راه حل در مقابل مشکلات. خب اگه با مشکلی رودررو بشین فوقش نمیتونین حلش کنین و اصطلاحن شکست میخورین ولی بعضیا از ترس مرگ خودکشی میکنن و اول کاری با ناامیدی همه چیز رو به هم میزنن...
"...ولی اصلا ازرتبه هام رازی نیستم هرچقدرم میخونم بازم گند میزنم من چیکارکنم بااین وضع باید قیدتهرانو بزنم.من روحیمو ازدست دادم.."
" من تلاشمو میکنم ولی مطمئن نیستم بتونم یا نه" " من که نمیتونم تهران بیارم" " ما کجا فلانی کجا" " تابستون رو از دست دادم واسه همین بیخیال تهران شدم" " من که بیشتر برای سال آینده برنامه میریزم(اینو یکی از دوستام پارسال گفت)"
این حرفا نشونه های آدمای نا امیده!! بلاتشبیه همونطوری که ناامیدی بزرگترین گناهه تو کنکور هم بزرگترین اشتباهه.
من به چشم خودم دیدم کسایی رو که وضعشون خوب بود ولی تو سال کنکور به خاطر ناامیدی و ... نتیجه های بدی گرفتن.
این آدما بخش قابل توجهی از انژِیشون رو صرف چیزای دیگه مثه سر در آوردن از کار دیگران ، گرفتن آمار کتابها ، کلاسها و ساعت مطالعه و برنامه بقیه آدما میکنن. این کارا واقعن انرژِی زیادی ازشون میگیره و همچنین بدجوری روی روحیشون اثر میذاره.
تا اونجایی که طرف دی ماه برمیگرده به من میگه من که معافیتم جوره میمونم واسه سال بعد.
نشانه ی بعدی این آدما اینه که هی میبینی دارن مقایسه میکنن. بین خودشون و دیگران و دیگران!! و مثلن تو مهرماه به این نتیجه میرسن که بعله... من میشم شاگرد چندم شهر و فلانی ... . در حالی که به عینه دیدیم این پیشبینی ها بعضی وقتا چقدر ...
حرف آخر(آخر ِ حرف) : یک دانش آموز کنکوری به هیچ وجه حق نداره سال کنکور ناامید بشه. حتی اگه تا اینجا خوب نخونده . حتی اگه ساعت مطالعش پایینه. حتی اگه نتیجه ی آزموناش بدباشه و حتی اگه ...
شما باید کاری بکنین که به دردتون بخوره. ناامیدی به چه دردتون میخوره. چرا الکی به خودتون تلقین میکنین ناامیدی رو. ناامیدی هم پز دادن داره آخه؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
حالا اینایی که گفتیم برای بعضیا حجت نشه که برن بخوابن و کاری نکنین .
اگه تا حالا کاری نکردین الان به جای این کارا برین ببینین از این به بعد چه کارا باید بکنین. تا یه ماه دیگه دوباره برنگردین اینجا که ما تا الان (یه ماه دیگه) کاری نکردیم!!!!!!!!!
ساعت مطالعتون پایینه : دلیلشو پیدا کنین . عوامل اتلاف وقت . تکمیل دفتر برنامه ریزی و ..
نتایج آزموناتون خوب نیست: برین ریشه یابی کنین مشکلاتتون رو . با این کار نصف بیشتر مشکلا حل میشه. مثلن میبینین شما مشکلتون اصلن اون چیزی نبوده که فکر میکردین. بعد برای حل مشکلا برنامه بریزین. هر مشکلی راه حلی داره که در اکثر اوقات خیلی هم ساده است . فقط اصرار و سماجت در اجرای راه حل باعث میشه مشکلتون حل بشه. برای حل مشکلاتتون اول مطمئن بشین کارتون رو به درستی انجام میدین ،برای گرفتن نتیجه اصلن اصلن عجله نکنین( داستان پیله ی پروانه). شاید نتیجه تلاش این دوهفتتون رو قراره 4هفته ی بعد ببینین( دیر و زود داره تلاشتون ولی سوخت و سوز نداره)
پس میبینین برای حل هر مشکلی میتونین راه حلی پیدا کنین ولی بعضیا به جای پیدا کردن راه حل و رودرروشدن با مشکل پشت به مشکلات میکنن و ننه من غریبم بازی در میارن که نمیدونم من ناامیدم و ...
ناامیدی بدترین راه حل در مقابل مشکلات. خب اگه با مشکلی رودررو بشین فوقش نمیتونین حلش کنین و اصطلاحن شکست میخورین ولی بعضیا از ترس مرگ خودکشی میکنن و اول کاری با ناامیدی همه چیز رو به هم میزنن...