نمادهای شعری!

[sahere]

به نظرتون هر کدوم از نماد ها توی شعر های ایرانی چه معنی دارند؟
مثل باد آفتاب درخت گل و...
همونطور که میدونید نمادها در شعر فارسی خیلی استفاده میشن
چه نماد هایی رو میشناسین؟
فلسفه کدوم ها رو میدونید؟
به نظرتون میشه با تکرار نمادها رو ساخت؟
توی نوشته هاتون چه نمادهایی به کار میبرین؟

یکم بحث کنید کم کم مطلب رو کامل میکنم خودم :)

 

[مهسا.ق]

پاسخ : نمادهای شعری!

من به شخصه چیزی نمی دونم
ولی به نظرم خیلی چیز جالبی می شه
اگه هر کس بیاد و اگه اطلاعاتی در این مورد داره بگه
نماد ها کلا چیز هایی هستن که اگه درکشون کنی معنا برات روشن تر می شه
بچه ها اگه چیزی می دونید بگید

 

[sahere]

پاسخ : نمادهای شعری!

بعضی از شاعرا خودشون یه سری نماد رو برای خودشون خیلی مقدس میکنن :)
ینی به وفور اون نماد رو توی شعراشون میبینید
یکی از اونا نیلوفر توی شعرای سهراب ...
نیلوفر یه نماد توی دین بوداست
توی نماد های ایران باستان هم هست مثلا توی اسطوره های ایران داریوش توی یه دستش عصا داره توی یکی نیلوفر آبی... بگذریم
براي اين گل با توجه به ويژگي‌هاي خاصش اعتقاداتي ايجاد شده اگرچه نيلوفر هر روز با طلوع خورشيد باز و با غروب آن بسته مي‌شود ولي صاحب برهان مي‌آورد كه: وقتي اين گل بسته مي‌شود، پرنده‌اي داخل آن مي‌رود و صبح در هنگام باز شدن پرنده از آن بيرون مي‌پرد بدون اينكه هيچ آسيبي ببيند.
پس نیلوفر نماد پاکی هست و همچنین با اینکه از توی لجنزار بیرون میاد ولی پاک میمونه و رو به خورشید باز میشه :)

 

[Fe@r]

پاسخ : نمادهای شعری!

وارد شعر حافظ بشیم جالب میشه!

 

[sk1v]

پاسخ : نمادهای شعری!

بنظرم ممکنه علاقه سهراب بهند هم در نیلوفر-دوستیش نقش داشته باشه
کلاً حالات و ویژگیهای مختلف باعث میشه هرچیز نماد معانی مختلفی باشه مثلا سرو نماد آزادگی هست[nb]زیر بارند درختان که تعلق دارند/ ای خوشا سرو که از بند غم آزاد آمد[/nb]، نماد قد بلند هست[nb]بنشست بر کنار من و باده نوش کرد / آن ماه سروقامت و آن سروکش خرام[/nb]
شمع نماد معشوق بی رحم هست(در مقابل پروانه)[nb].پروانه را شکایتی از جور شمع نیست / عمریست در هوای تو میسوزم و خوشم
[/nb]، نماد عاشق صادق هم هست که میسوزه و صداش در نمیاد[nb]قسمت آخر باب " در عشق و مستی و شور" بوستان (شبی یاد دارم که چشمم نخفت... )خیلی قشنگ بیان کرده(و قمر هم خیلی قشنگ خونده )
ولی مثلاً "پروانه نیستم که به یک شعله جان دهم / شمعم که جان گدازم و دودی نیاورم" هم هست دیگه :)[/nb]
و قس علی ذلک باب فعلل و تفعلل

*****
در راستای تبعیت از مدیر انجمن:
اون یه اصطلاحه که یعنی بقیه رو هم از همینا قیاس کن
اما مثال:

 

[sahere]

پاسخ : نمادهای شعری!(باران)

باران توی شعر نماد خیلی چیز ها هست پررنگ ترین اونها نماد برکت و رحمت الهی هست که به دلیل بارور کردن زمین به این نماد مشهور شده!
نماد کثرت نیز هست (دقت کردین توی همه ی فیلما وقتی همه خیلی ناراحتن بارون میاد یا همه خیلی خوشحالن ...) توی شعر هم به این جنبه از نماد باران توجه فرمایید
توی شعر معاصر نماد آزادی هم هست:

... و درون كومه تاریك من كه ذره ای با آن نشاطی نیست
قاصد روزان ابری، داروك كی می رسد باران.
(نیما یوشیج - داروك)

پاک کننده و شوینده بدی ها و عادات:

فكر را، خاطره را، زیر باران باید برد
با همه مردم شهر، زیر باران باید رفت
دوست را، زیر باران باید دید
عشق را، زیر باران باید جست
(سهراب سپهری )

و نماد طروات تازگی قدسیت و... کلا نماد زیبایی هست

 

[sahere]

پاسخ : نمادهای شعری!

بچه ها قرار نیست که من کار تحقیقاتی ارئه بدما!
خوب یه چیزی بگین شماهم...
مثلا من خودم توی شعرام از شب و باران و هوا خیلی استفاده میکنم...
شب واسه نشون دادن آرامش تنهایی تاریکی
بارون رو نمیدونم هر کس یه برداشتی داره خودم چون دوست دارم به کار میبرم کاری به نماد بودنش و معنیش ندارم ولی همچین بی معنی هم نمیشه...
هوا هم به عنوان یک فضا و زمان مقدس به کار میبرم
شاید معنی نمادین خودشون رو نداشته باشن
به نظرتون میشه با تکرار یه مفهوم یا یک وسیله یا هرچی واسه سبک نوشته ی خودتون میتونید یک نماد خاص درست کنید؟

 

[Hamid.s]

پاسخ : نمادهای شعری!

بهتر نیس مثلا بیاین شاعر شاعر بحث کنین؟

مثلا از یک شاعر شروع کنین نمادایی که زیاد میگرو بگین؟

آخه اینطوری بحث جهت نداره یک کم بد میشه به نظرم

 

[sahere]

پاسخ : نمادهای شعری!

یکم زیادی بحث تخصصی میشه فک میکنم...
اگه شاعر خاصی باشه باید برای بررسی هرکدوم یه تاپیک جدا زد
الان قصد من فقط این بود که یکم نماد ها رو به صورت عمومی بشناسیم یا حداقل بعضی ها رو یادآوری کنیم :)
تخصصی نیست استقبال اینجوری دیگه اونجوری که...

 

[Hamid.s]

پاسخ : نمادهای شعری!

تخصصی نمیشه که بحث

شما اگه بیای تک تک شاعرای بزرگ و محبوب رو روشون بحث کنی(تو این تاپیک یا تاپیک دیه ) بعد یه شعرم مثلا آخر ازشون بزاری که با اون نمادها بشه معنیشو راحت تر فهمید به
نظرم استقبال بیشتر از این میشه.

هر جور صلاح است

 

[kavir]

پاسخ : نمادهای شعری!

باد صبا مصداق پیک در شعر حافظ

 

[N.M]

پاسخ : نمادهای شعری!

نرگس : اگه به شکلِ ظاهریِ گل نرگس دقت کنین( ) ، تقریباً یه شباهتایی با چشم انسان داره . از طرفی ، وسط گل نرگس زرده که یه جور حالتِ بیمار گونه رو القا میکنه به آدم انگار . به خاطرِ همینه که توی شعر فارسی به چشم بیمار و مست و اینا نرگس گفته میشه بعضاً .

از طرفی یه افسانه ای درباره ی گل نرگس هست که عکسِ خودشُ توی آب دید و عاشق خودش شد . بخاطرِ همین فک کنم معنیِ خود شیفته ـم بده بعضی جاها .

اینم ببینین !

 

[sahere]

پاسخ : نمادهای شعری!

باد
توی بیشتر فرهنگ ها مظهر روح و دم حیاتی عالم، پیك ایزد است . به دلیل انقلاب درونی باد، بادها نماد بی ثباتی، ناپایداری، بی استحكامی و گریزپایی هم هستن.

در نمادگرایی هندو، خدای باد یا «وایو» [vayo] همون نفخه كیهانی هست. باد از یك طرف پدیدآورنده «باران» یعنی حیات و از طرف دیگه به وجود آورنده «توفان» یعنی مرگ هست. در كتاب «زبور» باد پیك الهی و همسنگ فرشتگان است.

در آیین اوستایی، باد نقش پشتیبان جهان و تنظیم كننده توازن جهانی و اخلاقی رو بر عهده دارد. در عرفان اسلامی باد نشان و خواست و قدرت الهی است.

در اشعار عرفانی ، «باد» مظهر راحت و انس نیز هست

در شعر _ سهراب سپهری _ باد نماد هوشیاری و آگاهی است و دانش آفرین است:

«عبور باید كرد
صدای باد می آید، عبور باید كرد
و من مسافرم، ای بادهای همراه»

نماد نابودی ایران در شعر معاصر:

كاروانی در سفر
حماسه ای در باد
سایه ای بر باد...
بركتیبه باد

(حسن رجبی، دشنه و ماه)

 

[N.M]

پاسخ : نمادهای شعری!

یه سری از این نمادای تابلو رو بگم ؟
شمع و پروانه نمادِ عاشق و معشوق
خورشید نماد حقیقت
آینه نماد روشنی ( ؟ ) یا زلالی ( ؟ )
کوه نمادِ سرسختی / استواری
سرو نماد آزادگی / ایستادگی
چشمه نمادِ پاکی

 

[F@temeh]

پاسخ : نمادهای شعری!

آپ
جالبن این نمادها، چرا فعالیت نمیکنین ؟

شاعرای سایت هم میتونن بیان بگن که مثلن تو شعرای خودشون از چه نماد هایی استفاده میکنن

 

[Hamid.s]

پاسخ : نمادهای شعری!

چون معلوم نیست قراره چی بگیم. هر کی هر چی نماد بود تو ذهنش بیاد بگه؟

بهتر نیس مثلا بیاین شاعر شاعر بحث کنین؟

مثلا از یک شاعر شروع کنین نمادایی که زیاد میگرو بگین؟

آخه اینطوری بحث جهت نداره یک کم بد میشه به نظرم

 

[F@temeh]

پاسخ : نمادهای شعری!

خوبه اما ممکنه همه شرکت نکنن ممکنه یه نفر درمورد یه شاعر خاص بدونه اونوقت اگه شاعر شاعر کنیم فعالیت نکنه میگیری چی میگم ایشالا؟

حالا شما درمورد هر شاعری که میدونی بیا بگو اگه دیدیم خیلی نا منظم و اینا میشه جدا جدا بحث میکنیم

 

[Hamid.s]

پاسخ : نمادهای شعری!

خوبه اما ممکنه همه شرکت نکنن ممکنه یه نفر درمورد یه شاعر خاص بدونه اونوقت اگه شاعر شاعر کنیم فعالیت نکنه میگیری چی میگم ایشالا؟

حالا شما درمورد هر شاعری که میدونی بیا بگو اگه دیدیم خیلی نا منظم و اینا میشه جدا جدا بحث میکنیم

خوب یکی هم مثه من هیچی نمیدونه چی؟

اونطوری کلا برای نظم بهتره. برای فعالیتم خوب یک عده هستن میگن بقیه میخونن دیگه. تاپیک خوب که فقط به پست زیاد و یا کاربرای زیاد توش نیست که مهم مطلبه

حالا هر جور صلاحه البته

 

[F@temeh]

پاسخ : نمادهای شعری!

خب شرو میکنیم باتشکر از باگ

نمادها نامحدودن. بعضیا خاصن. مثلن یه شاعر خودش اونارو نمادِ یه چیزی میگیره که فقط تو شعر خودشه!

اما بعضی ها کُلی هستن مثه شمع و پروانه و چشم نرگس و...

خب برای اینکه نظم و اینا بگیره از شعرای حافظ شروع کنیم.

 

[F@temeh]

پاسخ : نمادهای شعری!

خوبه که انقد مشتاقین

من با خودم ادامه میدم فعلن

توی شعرای حافظ کلماتی مثه رند و مغ و ساقی و پیر و ... اینا خیلی میبینیم. خب رند نماد عارفِ و مغ و ساقی و پیر نماد راهنما، رهبر و ایتاست. البته بعضی جاها نوشتن و گفتن که اینها شاید نماد خودِ حافظ هم باشه.