پاسخ : آواتار ها هرگز نمی میرند!
اولین آواتاری که با اولین اکنتم استفاده کردم :
مسیح هستش که واقعا عکس قشنگیه و بهم حس خوبی میده چون این سبک از چهره هارو خیلی دوس دارم.
اکانت بعدیم White Lord August بود که مدتی از همین بالایی استفاده میکردم و بعد شد این:
یه بخش دوست داشتنی از کتاب غزل غزل ها رو نوشته که اون بخش رو دوست داشتم خیلی.
بعد از اون مدتی تا انتهای ماموریت اون اکانت این بود:
لوگوی قدیمی دانشگاه آکسفورد و آرم روی لباس دانشجویان با عبارت Dominus Illuminatio Mea
و بعد شروع کار با اکات جدیدم و اون موقع با نام گندم در ابتدا:
عکس آرامش بخش ساده و جالبی بود.
ویرایش: این رو یادم رفته بود الان دیدمش، یه بعدش یه مدتی این بود آوتارم.
یادم موقع این شروع خوبم رو گرفتم.
بعد از اون:
تو موقع این تولید محتوا گرفتم،عکس بسیار مفهومی و از نظر خودم عالی بود منتها یکی از دوستان گفت نوید خسته شدم ازش و خواست عوضش کنم.
بخاطرش این رو گذاشتم یه مدت کوتاه:
به این میگن رز رنگین کمونی که نحوه ی ساخت اون از رز سفیده و خیلی جالب، یه رز وقت کنم یکی ازش میسازم.
بعد بخاطر دوستان که گفتن شاد باشو اینا و اینا یه آواتار شاد گذاشتم برا همه:
اینو از یه عکس جدا کردمُ ژستش خیلی دوس داشتنی و جالب بود از نظرم :د
و بعد مدت کوتاهی این:
open your mind and thin free
و حال این و تا مدت طولانیی قصد دارم موندگار باشه:
پروفسور ریچارد داوکینز زیست شناس فرگشتی و استاد دانشگاه آکسفورد و عضو انجمن سلطنتی علوم و انجمن سلطنتی ادبیات بریتانیا که یکی از شخصیت ها ی فوق العاده مورد علاقمه ُ چند تا از کتاباشو خوندم یا در دست خوندن دارم دوست دارم بقیش رو هم بخونم.
:
:
این کنونی هم ببرای اینه که سر به سر اون یکی نگین بذارم 
