made in china تیشه به ریشه اقتصاد

[هلهله]

اون اوایل که واردات جنس چینی زیاد شده بود هیچ کس فکرشو نمیکرد که روزی برسه که ما سوزن و قران وتسبیح چینی وارد کنیم نمیدونم شاید از فردا عروس چینی با مهریه کم فوتبالیست چینی با دستمزد کم وکارمند چینی با کارزیاد وحقوق کم وارد کنیم اصلا چرا ما وقتی به دروبرمون نگاه میکنیم همه چی چینیه حتی لباس تنمون؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

 

[نسترنگار]

پاسخ : made in china تیشه به ریشه اقتصاد

خب این از جمله سیاست های اقتصادی کشور های پیشرفته است. همون طور که قرار بود این اتفاق برای مکزیک بیفته. دلیلش هم طبیعتا اینه که نیروی کار توی چین ارزونه و کارگر فراوونه. مثلا شرکت اپل درباره انتقال نیروهاش به چین از آمریکا گفته بود که همون تعداد کارگری که توی چین در عرض دو ماه پیدا کردند رو توی آمریکا باید نُه ماه میگشتن تا پیدا کنن.

 

[armin1272]

پاسخ : made in china تیشه به ریشه اقتصاد

اصلی ترین دللش حمایت نکردن دولت از تولید کننده های داخلیه.چیزی که خودمون بهترین جنسش رو میسازیم باید از چین وارد کنیم.میدونین چرا؟چون آقازاده ها سود کنن

 

[ariadne]

پاسخ : made in china تیشه به ریشه اقتصاد

خودمونیم که باعث شدیم این فاجعه در کشورمون بوجود بیاد.
میشه گفت تاجرای ایرانی بیشتر برای سود و منفعتشون این اجناس رو وارد میکنن.چون ارزونن.و با وجود همین ارزونی اونا میتونن با قیمت خیلی بیشتر تو ایران بفروشنشون.
مثلا یکی از آشنایان کارخونه دارو سازی داره ولی میگه ما داروهامونو از چین وارد میکنیم اینجا بسته بندیشو عوض میکنیم.چون هم پول کارگر و اینامون زیاد نمیشه و هم سود بیشتری میبریم.

 

[farshidGCD]

پاسخ : made in china تیشه به ریشه اقتصاد

اقتصاد کلان، مبحث international trading قسمت comparative advantage

ببینید این به یک فاکتور به نام comparative advantage مربوطه که میگه کشوری که میتونه یک جنس رو با هزینه فرصت [nb]opportunity cost[/nb] (!) کمتر تولید کنه باید وظیفه تولید اون محصول رو به عهده بگیره
این opportunity cost محاسبش به این شکل هست:
فرض کنید توی ایران یک کارگر میتونه یا 10 واحد کفش تولید کنه، یا 40 واحد پنیر (oc تولید کفش میشه 40 تقسیم بر 10 = 4 یعنی برای هر واحد کفش باید از 4 واحد پنیر چشم پوشی کنیم)
و توی چین یک کارگر میتونه 30 واحد کفش تولید کنه یا 10 واحد پنیر (oc تولید کفش میشه 10 تقسیم بر 30 = 1/3 یعنی برای تولید هر واحد کفش باید 1/3 پنیر رو از دست بده)
توی این شرایط مسلما منطقی نیست چین یا ایران هم پنیر رو تولید کنه هم کفش!
در نتیجه کشوری که oc کمتری (در تولید کفش) داره، کفش رو صادر می کنه به کشوری که oc بیشتری داره
اگه مثلا ایران کفش رو تولید کنه، هم قیمت تمام شده کفش زیاد میشه هم پنیر، در نتیجه CPI[nb]consumer price index[/nb] یا همون شاخص قیمت مصرف کننده زیاد میشه، نتیجه => تورم زیاد میشه، نتیجه => Actual interest rate کم میشه، نتیجه => سرمایه گذاری تو ایران کم میشه، نتیجه => همه چی داغون میشه (هرچند نمیدونم اوضاع چجوری میتونه داغون تر از تورم 25% و بیکاری 17% که شاخص فلاکت وحشتناک 37% رو میده بشه )


حالا اینجا نمیخوام فرمول بازی کنم و جدول international trading بکشم، اما درکل این برای این بود که بفهمید چرا یک کشور نباید هم کفش رو تولید کنه هم پنیر (البته میشه ها، ولی در صورتی که oc هردو کشور اندازه هم باشه (این اندازه هم بودن یعنی مثلا حداکثر 8-9 میلیون دلار تفاوت کنه که رقم کمیه چون درباره کلی واحد حرف میزنیم)

اما این حالت دیفالت قضیه هست و چیزایی مثل کیفیت جنس و... به خود تصمیم گیرندگان ربط داره که کدوم رو انتخاب کنن
درباره ایران و چین، ما مسائلی مثل ارزش پایین ارز ایران، تحریم ها و... رو داریم که باعث میشه دستمون برای انتخاب باز نباشه، فرض کنید سه نوع کفش چینی باشه: درجه یک و درجه 2 و درجه 3 که به ترتیب قیمتشون 300 و 200 و 100 میلیون تومن (به ازای هر 10000 تا) باشه
اگه ایران بخواد کفش درجه یک رو به تعداد 10000 تا وارد کنه، کفشی که میاد تو بازار مصرف قیمتش درحد کفشی که خودمون تولید می کنیم (یا حتی بیشتر) خواهد بود، در نتیجه CPI میره بالا که تورم و... بالطبع میره بالا
پس منطقا برای این که یک جنس در حد توانایی خرید بازار مصرف داشته باشیم و تورم زیاد نشه، کفش درجه 2 یا 3 رو وارد می کنیم


یک نکته جالب هست، که طبق نمودار Philips curve توی کوتاه مدت تورم و بیکاری رابطه عکس دارن، یعنی هرچی تورم زیاد بشه بیکاری کم میشه (که منطقیه، تورم زیاد نیاز به تولید زیاد داره، تولید نیاز به اشتغال داره و...)
ولی خب این برای کشوریه که مثلا با تورم 5% بیکاری 3% داره، که تورم رو میکنه 10% عوضش بیکاری میشه مثلا 1%
اما توی ایران ما رکود تورمی داریم با تورم 25 و بیکاری 17! یعنی اگه تورم رو به 60 هم برسونیم تازه شاید بیکاری بشه 5%، که احمقانست اگه این کار انجام بشه!
چون نرخ بهره حقیقی = نرخ بهره اعلام شده - تورم
یعنی الان که نرخ بهره 15% (همین حدوداست) و نرخ تورم 25% ـه، اگه توی بانک سرمایه گذاری بشه یا وامی گرفته شه درواقع سالی 10% ضرر می کنیم
حالا فرض کنید تورم بشه 60%!
گاد ایران میترکه

×ای کسی که این پست را تا اینجا خوانده ای! خدایی چجوری تونستی؟


خلاصه برای همینه که تولید داخلی همیشه خوب نیست

میدونین چرا؟چون آقازاده ها سود کنن

عبارت "آقا زاده ها" رو با بازرگانا عوض کنی حرفت رو تایید می کنم (بازرگان بازرگانه، چه آقازاده باشه چه خانم زاده) و خب طبیعیه که بازرگان همیشه دنبال سوده! نمیشه سرزنشش کرد که چرا از بازار استفاده می کنه برای سود

 

[ارنواز]

پاسخ : made in china تیشه به ریشه اقتصاد

خب حالا چاره چیه ؟


× آقای GCD یه چیزایی فهمیدم ! البته به سختی

 

[armin1272]

پاسخ : made in china تیشه به ریشه اقتصاد

منظورم از آقا زاده اون آقازاده نبود منظورم این آقازاده هست
توضیح کاملی بود

 

[نسترنگار]

پاسخ : made in china تیشه به ریشه اقتصاد

خب این وظیفه یه کشوره که مردمشو تشویق کنه جنسه وطنی بخرن و خود دولت باید یه نقشی داشته باشه یعنی باید این ذهنیت در مردم به وجود بیاد که آقا جنس چینی نخرین به جاش ایرانی بخرین.

من نمیفهمم، مثلا اگر دولت جلوی واردات یک محصول رو بگیره، مردم معادل ایرانیش رو میخرن پس چرا این کارو نمیکنه؟

 

[farshidGCD]

پاسخ : made in china تیشه به ریشه اقتصاد

خب حالا چاره چیه ؟


× آقای GCD یه چیزایی فهمیدم ! البته به سختی

برای چاره دادن نیاز به اطلاعات و صد البته دانش کافی هست، من در حدی میدونم که بتونم بگم چرا همچین اتفاقی میافته، اما آمارهای حسابداری کشور رو ندارم


(هرجاشو نفهمیدی بگو توضیح بدم)

خب این وظیفه یه کشوره که مردمشو تشویق کنه جنسه وطنی بخرن و خود دولت باید یه نقشی داشته باشه یعنی باید این ذهنیت در مردم به وجود بیاد که آقا جنس چینی نخرین به جاش ایرانی بخرین.

من نمیفهمم، مثلا اگر دولت جلوی واردات یک محصول رو بگیره، مردم معادل ایرانیش رو میخرن پس چرا این کارو نمیکنه؟

نه خب من که گفتم، وقتی یک کشور میتونه محصول مورد نیاز در سبد خانوار رو با قیمت کمتر از کشور دیگه وارد کنه اصلا دلیل و توجیه اقتصادی نداره که خودش تولید کنه!
مثلا ایران میتونه کفش رو تولید کنه، بله در تئوری همه چیز هم میتونه تولید کنه
اما کفشی که توی ایران تولید میشه باید مواد اولیه و همه چیزش آماده بشه، بعد یک کارگری بشینه اینو بسازه و نهایتا گرون تر از چیزی در میاد که چین حاضر و آماده میفروشه به ما
فرض کن تو میتونی به راحتی از مغازه ماست بخری
حالا از لحاظ اقتصادی موجهه که خودت گاو بخری و شیرش رو بدوشی و باهاش ماست درست کنی؟
ممکنه بگی خب ماست رو در حجم بالا تولید می کنم و اضافه اش رو میفروشم (صادرات) اما اگه قیمت ماست تو بالاتر از ماست مغازه باشه کسی از تو نمیخره

اینم همونه، اگه ایران خودش کفش درست کنه، اگه فقط برای مصرف خودش باشه که ابدا به صرفه نیست! اگه هم بگیم صادر کنه، یا باید کمتر از قیمت تمام شده اش بده، (برای رقابت با چین) که میشه ضرر، یا باید اندازه قیمت تمام شده بده، که کسی نمیخره

 

[نسترنگار]

پاسخ : made in china تیشه به ریشه اقتصاد

خب ولی مردم وقتی میخوان یه چیزی رو بخرن که تنها فاکتور خرید قیمت نیست، کیفیت هم هست. یعنی این شکلی ما هر چی که وارد کنیم سود کردیم؟ پس تولید بی صرفه است؟ ( چقدر من سژح سواد اقتصادیم پایینه )

این شکلی کارگر ایرانی بیکار میشه. ضررش بیشتر از سودش نیست؟

 

[farshidGCD]

پاسخ : made in china تیشه به ریشه اقتصاد

حالا درباره کیفیت که گفتم ربطی به دولت و سیاست های حمایتیش نداره، ربط به تاجری داره که وارد می کنه
من میخوام 2000 تا کفش وارد کنم، اگه درجه 1 وارد کنم باید 60 میلیون خرج کنم، اگه درجه 3 وارد کنم 20 میلیون
و از اونجایی که من تاجر بی انصاف عوضیی هستم، درجه 3 رو وارد می کنم و به قیمت درجه 2 میفروشم، کسی هم نیس بتونه بهم زور بگه
دولت فقط تعیین می کنه که مثلا جنس X اگه توی ایران تولید بشه به صرفه تره، پس براش محدودیت گمرکی میزاریم

اما یک مساله مهم هست، اونم اینه که این کارگر ایرانی باید بجای کفش، پنیر تولید کنه که کارگر چینی براش به صرفه نیست
که اینو نمیدونم تو ایران چه اتفاقی میافته که بجای اشتغال در یک صنعت دیگه، بیکار میشه
بخاطر رکود تورمیه؟ ایران هیچ comparative advantage ـی نداره؟ نمیدونم
آخه تو ایران یه یحث یارانه و اینا هم داریم که همه معادلات اقتصادی رو به هم میزنه، مثلا فرمول میزاریم که اگه کفش وارد بشه ولی پنیر نه، پنیر تولید میشه
بعد یهو میبینیم دولت از طریق یارانه ها کارخونه رو مجبور به تعطیلی یا فعالیت با ضرر کرده

 

[نسترنگار]

پاسخ : made in china تیشه به ریشه اقتصاد

یعنی با این حساب همه مشکلات اقتصادی رو میشه با دانش کافی و برنامه ریزی درست حل کرد؟ بعد این شکلی که ما اختیاری از خودمون نداریم؛ مثلا فردا چین تصمیم میگیریه یه جنس جدید رو صادر کنه به ایران، همه کارخونه هایی که اون جنس رو تولید میکنن و تخصص دارن توش که ورشکست میشن که! (نمیتونیم بگیم شما برین یه جنس دیگه تولید کنین) پس این وسط دولت چی کاره است؟!

 

[ادیبَک]

پاسخ : made in china تیشه به ریشه اقتصاد

تابناک"
اوج اين شاهكارهاي وارداتي در سالهاي اخير موضوع واردات دسته بيل از اندونزي بود كه در سالهاي اخير سر و صداي زيادي هم به همراه داشت. واردات 54 هزار دسته بيل نو از اندونزي و از طريق امارات به بندرعباس است كه خود مشتي است از خروار واردات كالاهايي كه شايد تصور واردات آن‌ها را نيز نداشته باشيم.
سند اش هم موجود است!


برنج هند و پاکستان،اسباب بازی های چین،گوشت های منجمد برزیل،دسته بیل های اندونزی...

حال در مورد اجناس چینی باید بگویم :
1-ارزان بودن
2-کم درآمد بودن مردم ایران
3-پر فروش بودن در بازار
4-عدم حمایت دولت از اجناس ایرانی
این 4 مورد بیشترین تاثیر را در واردات کالا های چینی دارد.

 

[sahra]

پاسخ : made in china تیشه به ریشه اقتصاد

به نظرم بايد فرهنگ سازي بشه! يعني از بچگي با مردم كار شه! از اون طرف حمايت از توليد داخل و دادن وام ها براي اشتغال زايي! تا تو كشور بين توليد كننده ها رقابت ايجاد شه!‌اينجوري كيفيت ميره بالا و قيمت مياد پايين! تعرفه گمرك رو هم واسه موادي كه تو كشور مثل همون توليد ميشه بالا بره!

 

[matin320]

پاسخ : made in china تیشه به ریشه اقتصاد

اون اوایل که واردات جنس چینی زیاد شده بود هیچ کس فکرشو نمیکرد که روزی برسه که ما سوزن و قران وتسبیح چینی وارد کنیم نمیدونم شاید از فردا عروس چینی با مهریه کم فوتبالیست چینی با دستمزد کم وکارمند چینی با کارزیاد وحقوق کم وارد کنیم اصلا چرا ما وقتی به دروبرمون نگاه میکنیم همه چی چینیه حتی لباس تنمون؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

خوب چرا ما این طوری نشیم که جوامع دیگه بگن واردات جنس ایرانی زیاد شده و هر جا می ریم جنس ایرانیه؟
یعنی ما با هفتاد و سه ملیون جمعیت نمی تونیم یه طرحی رو که کشوری با جمعیت میلیاردی اجرا کرده اجرا کنیم