- شروع کننده موضوع
- #1
behradv
کاربر نیمهحرفهای
- ارسالها
- 183
- امتیاز
- 958
- نام مرکز سمپاد
- علّامه حلّی تهران
- شهر
- تبریز و تهران
- دانشگاه
- دانشگاه تورنتو
- رشته دانشگاه
- علوم مهندسی
خــــوب... تابستونـــه، فصل شادی و خنـــــده؛ بچه هــــا، توی کوچـــه، گرم بــــازی، مثه چند تا پرنـــــده
از اونجایی که عده ی زیادی دیگه تو کوچه بازی نمی کنن و بازی های کامپیوتری جای بازی های کوچه رو گرفته (حالا با خوب یا بدش کاری ندارم)، ناچاریم بازی های کامپیوتری معرفی کنیم!
اول از همه هم بگم که این بازی، یه بازی آنلاین اینترنتی رایگانه. دلیلم هم برای این که توی تاپیک بازی های اینترنتی نذاشمتش اینه که به نظرم این بازی به قدری وسیع هست که به نظرم یه تاپیک جدا واسه خودش داشته باشه...! جای بحث هم در مورد خیلی زیاده، اگه کسی بخواد امتحانش کنه یا قبلا امحتانش کرده باشه. در واقع یه بازی ساده نیست، یه دنیاس
بازی RuneScape یه دنیای مجازیه در واقع. یه بازی به سبک MMORPG و فانتزیه که خیلی هم معروف و پر طرفداره [nb]Massive Multiplayer Online Role-playing Game[/nb]. از سال 2001 به زحمت شرکت Jagex شروع به سرگرم کردن عده زیادی از مردم کرده، و معمولا حدود 10,000,000 کاربر فعال در ماه داره و تا حالا تقریبا 200,000,000 حساب ثبت شده داشته. توی کتاب رکوردهای جهانی گینس هم اسمش به عنوان محبوب ترین بازی این مدلی رایگان ثبت شده[nb]ویکیپدیا[/nb].
حالا اندکی در باب خود بازی!
اینجوریه که اولش یه شخصیت می سازیم، یعنی ظاهر و اسم و جـنسیتش و رو انتخاب می کنیم. بعد وارد محیط آموزش می شیم و به مدت یکی دو ساعت یا بیشتر آموزش می بینیم (لازم نیست مدام باشه!). بعد از تموم شدن آموزش، وارد دنیای واقعی می شیم و از اون بعد آزادیم هر طور که می خوایم بازی کنیم و با کنترل کاراکترمون هر کاری که خواستیم بکنیم.
بازی مردن داره، ولی باختن نداره؛ پیروزی هم داره، ولی بردن نداره ! به این معنی که ممکنه در نبردی بمیرید و تمام وسایلی که تو کیفتونه از دست بدید، ولی دوباره به یه مکان خاص برگشته و بازی رو ادامه می دید، بدون این که امتیازا و مهارت هایی که کسب کردین از دست بدین. بردن هم نداره، و هیچ وقت تموم نمی شه. البته این نکته باعث نمی شه که انگیزه واسه بازی کردن از بین بره، چون در طول بازی به قدر کافی انگیزه ها و هدف های سرگرم کننده هست که همون بهتر کلا تموم نشه...!
بعد از وارد شدن به دنیای اصلی، کنترل کاراکتر کاملا دست بازیکنه، و فقط کلیک موشواره ( ) کافیه که شخصیت مورد نظر این ور و اون ور بره. اطرافمون هم کاراکترای آدمای متخلف از سراسر جهان حرکت می کنن و حرف می زنن. شخصیت های کامپیوتری هم هستن از موشای کوچیک و اسب شاخدار و کوتوله گرفته تا غولای بزرگ غارنشین و اژدها ها. هر بار هم خواستیم می تونیم از بازی خارج بشیم و بار بعد که وارد می شیم، آدمای اطرافمون مسلما عوض شده ن، ولی مهم نیست! هر کس کار خودش رو می کنه. با این حال، امکان دوست شدن یا رد کردن آدمای مختلف هم وجود داره، که می شه از کمک دوستا در آینده هم استفاده کرد، یا فقط باهاشون حرف زد و اینا...!
هیچ روند خاصی هم واسه دنبال کردن نیست: سرنوشت بازیکن شما دست خود شماست!
به نظرم مهم ترین وجهه های بازی (که علاوه بر اینا کلی هم امکانات دیگه داره) رو میشه اینطوری تقسیم بندی کرد:
مهارت ها: تعداد زیادی مهارت وجود داره که با شرکت تو فعالیت های مختلف می شه تو هر کدوم پیشرفت کرد. تعدادشون زیاده و اینجا نمی گنجه، ولی برای مثال ماهیگیری داره، آشپزی داره، جواهرسازی داره، حفر معدن داره، و کلی مهارت دیگه... اولش سطح همه ی مهارت ها 0 ئه (یا 1؟!). حداکثر سطح هم 99 ئه واسه بیشتر مهارت ها (به جز یکیش)، ولی فاصله ی سطحا رفته رفته زیاد می شه و از یه حد به بعد واقعا زیاد کردنشون سخته و زحمت می خواد. مثلا من اگه بخوام ماهیگیریم پیشرفت کنه، اولش می تونم فقط از رودخونه ماهی های کوچیک رو بگیریم. رفته رفته که این کار رو تکرار کردم و سطحم زیاد شد، ماهی بزرگ تر و بهتری می تونم بگیرم. یا در مورد آشپزی، رفته رفته می تونم غذاهای بهتری بپزم، و غذاهام کمتر می سوزه! می تونم انواع پیتزا یا کیک رو بپیزم. منظورم هم از "بهتر" اینه که ارزش مالی اون محصول، مثلا ماهی یا غذا می ره بالا، چون خودشون جون بیشتری می ده به طرف (این رو پایین بیشتر توضیح داده م، تو قسمت نبرد). یا مثلا اگه بخوام سنگ های معدنی بهتر و با ارزش تری رو حفر کنم، می رم و با یه کلنگ ساده آروم آروم شروع می کنم تمرین، تا سطحم زیاد شه و بتونم با سرعت بیشتری سنگ های بهتری حفر کنم...
بعد یه سری از این مهارتا هم تا حد زیادی به هم مربوطن. مثلا بعد از این سنگ ها رو حفر کردیم، می تونیم سنگ های معدنی حفر شده رو تو کوره بذاریم و تبدیل به شمش فلزی ش کنیم، که این مهارت ذوب فلز رو زیاد می کنه. بعدش با استفاده از تعداد کافی شمش فلزی می تونیم تو مکان مناسب، یعنی کنار یه سندان با یه چکش زره جنگی و کلاه خود و شمشیر و اینا درست کنیم، که اینم مهارت آهنگری رو زیاد می کنه. این سری کار ها که گفتم شامل مهارت های حفر معدن، ذوب کردن مواد معدنی، و آهنگری می شه. فقط تکرار کنم که برای درست کردن محصولات بهتر، سطح بالاتری تو هر کدوم از مهارتا لازمه.
یا مثلا دو تا مهارت هیزم شکنی و آتش سازی هم به هم مربوطن. کلا مهارت ها چیز جالبین... به خصوص یه سریاشون خیلی دیر خسته کننده و تکراری می شن. مهارت های جواهرسازی، سفالگری، جادو کردن، دفاع شخصی، و کلی مهارت دیگه هم داره!
تجارت و داد و ستد: در طول بازی می تونیم از جاهای مختلف روی زمین اشیای مختلف برداریم، می تونیم با کشتن موجودات مختلف کالایی رو به غنیمت ببریم، یا می تونیم با استفاده از مهارت هایی که گفتم مواد خام استخراج کنیم (مثل مواد معدنی، ماهی خام، سنگ های قیمتی)، یا کالاهای جدید بسازیم (مثل زره و شمشیر، غذاهای پخته و کیک و اینا، جواهرات و گردنبند و اینا!). همه ی اینا بسته به مهارت هایی که براشون لازمه، یا کمیاب بودنشون، یا حتی بسته به این که اوضاع عرضه و تقاضای بازای برای هر کالا چه قدره، به اندازه یه تعدادی سکه ارزش دارن.
وقتی اینا رو جمع می کنیم، اولش می ره تو کیفمون و با خودمون حملش می کنیم. ولی طرفیت کیف محدوده و 28 تا بیشتر جا نداره. ضمنا، اگه بمیریم اکثر کالای کیفمون رو از دست می دیم. در نتیجه، استفاده از بانک خیلی مهمه ! در فواصل مختلف و تو شهرای مختلف، یه سری بانک ها هستن که هر کس حساب شخصی خودش رو داره و می تونه اموالش رو اونجا ذخیره کنه که اگه مرد از دست نده.
همونطور هم که گفتم هر کدوم ارزش مالی مختلف دارن. حالا این ارزش مالی به چه درد می خوره؟ در طول بازی می تونیم یا با بازیکنای دیگه که اطرافمون راه می رن، یا حتی با مغازه هایی که جنس های مختلف می فروشن (اینا شخصیت های کامپیوتری ن) داد و ستد بکنیم! یعنی می تونیم یه سری کالا به یه بازیکن دیگه پیشنهاد بدیم و عوضش یه مقدار پول یا کالای دیگه که لازم داریم تحویل بگیریم. یا می تونیم کالاها رو به مغازه بفروشیم و در ازاش پول بگیریم.
بعد کلا این ثروت مجازی به چه درد می خوره؟! نه به درد دنیامون می خوره، نه آخرتمون ! فقط در طول بازی می تونیم خیلی پیشرفت کنیم، زره های بهتر بخریم، جنس های گرون بخریم که تو حل یه سری از ماجراجویی ها کمکون کنه، ابزار بهتر بخریم برای پیشرفت سریع تر تو مهارت های مختلف، و ...
ماجراجویی ها و جستجو ها: یه تعداد محدودی هم ماجراجویی برای بازیکنا در نظرگرفته شده، که یه چیزی مثه ماموریته. من اینا رو خیلی دوس داشتم! کلا انگیزه های خوبی هستن واسه بازی کردن. واسه شروع کردنشون هم باید با کاراکترهای کامپیوتری تو جاهای مختلف نقشه حرف بزنیم. بعضیاشون آسونن، در حد این که بری دو سه تا تخم مرغ و شیر و اینا پیدا کنی و بیاری. بعضیاشون ولی خیلی سختن و کلی مهارت مختلف می خوان، یا هوشی ن و باید فکرو یه کم به کار انداخت، یا معماهای کوچیکی دارن که لازمه تمم کردن ماموریته. همه شون هم یه سری جایزه دارن، که هم می تونه کالا و پول توی بازی باشه، هم می تونه تجربه برای مهارتای مختلف باشه. تعدادشون برای بخش مجانی کمه، ولی به نظرم واسه چند ماه بازی کردن کافیه! بازم می گن این ماجراجویی ها قسمت جالبی از بازی هستن، و حتی کمک کردن به و کمک گرفتن از بازیکنای دیگه هم می تونه سرگرم کننده ترشون کنه.
نبرد تن به تن: این نبردا می تونن با یه بازیکن دیگه باشن، یا با شخصیت های کامپیوتری. مهارت جنگی هم مثه بقیه ی مهارتا از کم شروع می شه و رفته رفته زیاد می شه، ولی هر کس فقط می تونه با کسی که 8 سطح مهارت جنگی ش کمتر یا بیشتره بجنگه.
با شخصیت های کامپیوتری معمولا میشه همه جا جنگید (اگه شخصیت های خاص مثه مغازه دار نباشن!)، و بیشتر وقتا کاری به کار آدم ندارن مگر این که آدم خودش دعوا رو شروع کنه. ولی با بازیکنای دیگه فقط تو یه محدوده ی خاص، یا سرورای خاص می شه جنگید، و جنگاشون معمولا خطرناک تر و خون بار تره!
در طول نبرد تن به تن یه سری از مهارت ها زیاد می شن، مثه دفاع یا قدرت بدنی و اینا... علاوه بر اون، کلا هیجان انگیره بعضی وقتا، و واسه یه سری ماجراجویی ها یه لازمه ست. ضمنا، موجودات بعد از مردن علاوه بر استخون (که می شه دفنش کرد!)، غنایمی هم می ندازن که بسته به سطحشون می تونه کم ارزش یا ارزشمند باشه. اگه یه بازیکن کشته بشه، بیشتر محتویات کیفش (به جز دو سه تا) به عنوان غنیمت می مونه برای طرف! مثلا کلی پول می تونه باشه، یا زره های با ارزشی که خیلی سخت می شه ساختشون...
این نبردا هم قسمت جالبی از بازی هستن. بعضی وقتا می تونه خیلی هیجان انگیز باشه. سه مدل هم می شه جنگید:
1) سلاح سرد (مثه شمشیر، گرز، خنجر)
2) کمانداری و تیر اندازی
3) سحر و جادو
در طول جنگ هم بسته به قدرت خود شخص، حرکتایی که انتخاب می کنه برای نبرد، زرهش، کیفیت سلاح، و حتی معجونایی که می خوره، جون طرفین در اثر ضربات هم دیگه کم می شه. هر کس زودتر جونش تموم بشه می میره و بر میگرده به نقطه ی آغاز بازی. ولی خیلی کار دیگه قبل از مردن می شه کرد. مثلا کسی که جونش کمه می تونه غذا بخوره و جونش زیاد بشه! منظورم هم از غذاهای بهتر که تو قسمت مهارت گفتم همین بود: غذاهایی که پختنشون سطح زیاد می خواد یا ارزششون زیاده، یا ماهی هایی که مهارت ماهی گیری زیاد می خوان، جون بیشتری می دن! بعد از نبرد، سلامتی خودش در اثر گذر زمان زیاد می شه، ولی خوردن غذا بلافاصله زیادش می کنه.
حتی اگه اوضاع خیلی خراب بود می تونیم در حین جنگ فرار کنیم یا آپارات کنیم! این البته سطح بالای جادوگری می خواد و همیشه ممکن نیست...!
بعضی از نبردا هم به خاطر توافق طرفین تا دم مرگن...! یعنی باید مردونه بجنگی تا یکی بمیره!
لزوما هم جنگا یک به یک نیستن. تو بعضی محوطه ها چند نفره با هم می جنگن.
فکر کنم اساس بازی همینا بود. بازم لا به لاشون کلی چیزای جالب هست، که دیگه اینجا نمی گنجه...! مثلا یه سری حوادث اتفاقی، یه سری مینی-بازی های جالب، رویدادهای مناسبت های خاص، و... و... و...!
یه سری نکات مثبت بیشتر:
* مجانیه [nb]اگه کسی از مجانیش خسته شد، می تونه با پرداخت حدود 7.5 دلار در ماه فکر کنم عضو بشه، و از امکانات خیلی بیشتر برخوردار باشه. البته عضو بودن هیچ برتری ای نسبت به بقیه تو نبردا به وجود نمیاره، فقط کارایی که می شه کرد خیلی بیشتره. تعداد ماجراجویی هاشون خیلی بیشتره و کلی مهارت اضافه دارن،دنیاشون هم خیلی بزرگتره. [/nb] !
* دانلود نمی خواد و ثبت نامش هم خیلی راحته.
* بازه سنی خیلی وسیعی داره. من از 8 ساله دیده م، تا 42 ساله! (بر اساس گفته خودشون البته!).
* در طول بازی می شه دوست و هم بازی هم پیدا کرد، با فرهنگ و جوامع دیگه آشنا شد. آدمای جالبی هم پیدا می شن که بعضی وقتا مفتی کمک می کنن و چیز میز مجانی می دن به آدم!
* می شه زبان انگلیسی رو تقویت کرد! با حرف زدن و کمک خواستن از دیگران، داد و ستد، و حتی خوندن و تلاش برای فهمیدن حرفای بقیه و شخصیت های کامپیوتری.
* می شه دوستان و آشنایان کنونی رو یه جا جمع کرد و با هم بازی کرد، با هم به صورت تیمی جنگید، و با هم لذت برد! اگه استقبال بشه حتی می تونیم یه گروه سمپادیا راه بندازیم و تو ساعتای مشخص قرار بازی گروهی بذاریم .
یه سری نکات منفی از نظر من:
* ممکنه برای بعضیا معتاد کننده باشه! اصلا برای کنکوری های 92 توصیه نمی شه، و برای بقیه هم فقط برای تابستون و بس!
* مثه هر جامعه مجازی دیگه، آدمای ناباب اینجا هم پیدا می شن. با رد کردن اونا آرامش بیشتری رو تجربه کنید! البته کلماتی که عفت کلامی رو خدشه دار می کنه سانسور می شن معمولا.
* توی داد و ستدا هم متاسفانه بعضی وقتا کلاه می ذارن سر آدم، باید حواستون جمع باشه. یه سری هم حساب های اتوماتیک وجود دارن که هی تند تند اسپم می دن.... خیلی رو اعصابن اونا هم! ولی با گزارش بقیه حذف می شن.
* بعد از یه مدت که همه ماجراجویی ها تموم می شه و تو بیشتر مهارت ها به مقدار کافی پیشرفت کنید، شاید بازی کم کم خسته کننده بشه. ولی خیلی طول می کشه این اتفاق بیفته...! شاید بعد از 5000 ساعت بازی و اینا !
* گرافیکش مورد انتقاد بعضیاس... اون هم این اواخر پیشرفت کرده تا حدودی، ولی کماکان ممکنه خیلیا خوششون نیاد.
* مسلما به خاطر آنلاین بودنش، باید در حین بازی به اینترنت وصل بود! این برای افرادی که دسترسی محدود دارن خوب نیست.
نکات متفرقه در صورتی که خوشتون اومد و خواستید شروع کنید:
* اسم درست و حسابی انتخاب کنید! ملت شما رو با اون اسم صدا خواهند کرد، حتی شخصیت های کامپیوتری.
* اگه شروع کردید و وارد قسمت آموزش شدید، دقت کنید و خوب آموزش رو یاد بگیرید! نکات مهمی می گه که در طول بازی به درد می خوره. اگه هم به نظرتون خسته کننده اومد، به نظرم ادامه بدید تا وارد قسمت اصلی بشید، بعد قضاوت کنید.
* با بقیه در ارتباط باشید. کمک بکنید، کمک بگیرید، داد و ستد کنید، و حرف بزنید!
* حواستون باشه بیشتر اونا هم آدمای واقعی ن، حتی شاید یه بچه کوچیک! سرشون به هیچ وجه کلاه نذارید، و احساساتشون رو جریحه دار نکنید!
* اگه تو نبردی شکست خوردید و کلی چیز میز از دست دادین، بی خیال ! بازی ای بیش نیست.
در مجموع، هدف بازی: پیشرفت در یک زندگی مجازی، و سرگرمی در حین پیشرفت. کاراکتری در اختیار بازیکنه که باهاش می تونه تو فعالیت های مختلف بازی شرکت کنه و کلا پیشرفت کنه و سرگرم بشه...
دنیای مجازی RuneScape در انتظار شماست!