من خودم اسمشو نمیدونم. ولی قبلا دربارش شنیده بودم. اون روز داشتم یک ویدیو از تد نیگاه می‌کردم که درباره‌ی قدرت ذهن بود. بعد وسط حرفاش به یک زنی اشاره کرد که دست می‌ذاشت رو حروف عادی می‌تونست بخوندشون. بیشتر جنبه‌ی ذهنی‌ش فک کنم مطرح بود تا مثلا حس لامسه و اینابه نقل از شقایق.س :راس میگن،یه توضیح میدین؟
راجع به اسمشو اینا!یا اگه عکسی ازش داشتین بزارین لطفا!
نه بریل
فکر می‌کنم دو تا توجیه میشه براش اورد؛ یا به حس لامسه ربط داره (یه چیزی تو مایه‌های حس لامسه فوق قوی) و یا چیزی که این آقا در ادامه حرف‌هاشون مطرح کردن؛ چشم دوم (بیشتر فراسرشت). مشکل این‌جاست که اون مطلب مجله لایف قدیمیه و حرفی از مورد مشابهی در سال‌های اخیر زده نشده که بشه این رو امتحان کرد (دیدن از چشم‌های یک نفر دیگه)
معمولا میگن خدا وقتی یه نعمتی رو از کسی میگیره یه حس دیگه رو تو وجود اون ادم خیلی قوی میکنه مثل نابینا ها.به نقل از maria16 :
جوهري كه روي كاغذ چاپ ميشه مقدار بسيار كمي برامدگي ايجاد ميكنه.به نقل از علی سینا :خوب به نظر من نابینا ها چون قدرت بینایی رو ندارن مغزشون بیش تر رو حوّاس دیگه متمرکز میشه مثلاً همین لامسه یا حتی حس ششم .
نوشته ها هم که ما با خودکار مینویسیم مثلاً ، فرو رفته میشه نه برآمده
اگه کتاب یا نوشته "تایپی" باشه که نه برآمدگی داره نه فرورفتگی چی؟ قدرت خوندن اونا رو هم دارن آیا؟
اون قدرى نيست كه بشه حسّش كرد ! حتى با فرض اينكه نابينايان حس لامسه شون خيلى قوى هست، فكر نكنم بتونن بخونن جوهر روى كاغذ ُ . اگه اينطور بود كه ديگه خط بريل لازم نداشتن.به نقل از كياناز :
