خیانت

[Zetsubou Shinji]

شما خیانت رو چی تعریف میکنین؟

اگه تجاوز رو هر نوع "عمل جنسی بدون رضایت طرف مقابل و فریب برای رسیدن به رابطه جنسی" تعریف کنیم، تعریف خیانت هم بنظرم همچین شکلی داره، اما بجای کلمات "جنسی"، باید گذاشت عاطفی، یا عاطفی-جنسی. بنابراین، مصداق اینکه چه عملی تجاوز یا خیانته، کاملا به چارچوب رابطه مورد نظر و قراردادهایی که بطور صریح یا ضمنی در اون پذیرفته شدن بستگی داره؛ با نقض هرکدوم از این قراردادها، یکی از این دو اتفاق افتاده. بنابراین، نه خیانت همیشه به معنای رابطه با دیگرانه(بلکه فریب درباره خودمون برای شکل دادن به یک رابطه عاطفی و اینکه عامدانه شخصیت دروغینی رو برای رسیدن به اهدافمون به طرف مقابل نشون بدیم هم مصداق خیانته)، و نه رابطه به دیگران همیشه به معنی خیانت(مثلا دو نفر ممکنه open relationship داشته باشن و بنابراین، توافق کردن که مشکلی با رابطه با دیگران نداشته باشن؛ اما برای اکثریت روابط، چنین توافقی وجود نداره و بنابراین، انجام این عمل مصداق خیانت و فریب به طرف مقابله).

اگه یه روزی کسی بهتون خیانت کنه چه برخوردی باهاش میکنین؟

برخلاف تجاوز، که مصادیق و مفهوم خیلی روشن و صریح تری داره، خیانت بخاطر سروکار داشتن با بعد عاطفی، آسیب به مراتب کمترش نسبت به تجاوز، عدم وجود قواعد عام دربارش(در حالی که مثلا لمس شدن جنسی توسط یک غریبه رندوم، همیشه مصداق آزار جنسیه)، و اینکه منحصرا خودِ فرد رو مورد تهدید قرار نمیده(در حالی که تجاوز و آزار جنسی، اعمالی زوری و بدون رضایت هستن با "یک شخص"، برخلاف خیانت که برحسب راضی نبودنِ طرف رابطمه‌مون از ارتباطمون با شخص دیگه ای تعریف میشه و منحصرا طرف رابطه رو به معنای واقعی کلمه تهدید نمیکنه)، قانونِ رسمی و حقوقیِ رسمی‌ای نمیشه برای خیانت تعریف کرد، پس هر تصمیمی در اینباره، در حوزه زندگی شخصیه، و نه یک برخورد نظام‌مند اجتماعی. اما از بین همین اقداماتِ مرتبط با زندگی شخصی، تنها کاری که افراد مجاز به انجام دادنشن، یا بخشیدنه، یا تموم کردن رابطه؛ هرنوع فحاشی، خشونت فیزیکی، انتقام‌گیری از طُرُق غیر قانونی، آسیب زدن، قتل ناموسی و...هم به لحاظ حقوقی و هم اخلاقی کاملا مذمومه. حالا اینکه از بین اون دو گزینه بخشش یا پایان رابطه، کدوم انتخاب بشه، بسته به هر موقعیت خاص و ترجیحات هر فرده.

ایا چیزی یا کسی میتونه باعث شه که شما به چیزی یا کسی خیانت کنین؟

بنظرم جوابش برای هرکسی که ذره ای اخلاقیات داشته باشه، منفیه؛ این درواقع از محدود اعمال اخلاقیه که انجام دادنشون، درواقع نیازمند هیچ فداکاری خاصی نیست و کاملا راحت میشه بهش پایبند بود! علت اینه که یک رابطه یا کاملا اختیاریه، که در اینصورت هر انسان عاقل و با ذره ای اخلاقیات هم وقتی میبینه نمیتونه با شرایط طرف بسازه، رابطه رو تموم میکنه و میره با یکی دیگه(نه اینکه همزمان خیانت کنه)، و یا کاملا اجباریه(مثل عدم وجود حق طلاق در ازدواج های اسلامی-ایرانی، و بسیاری ظلم ها و اجبارها و سلسله مراتب نابرابر در این شکل رابطه ها)، که در اینصورت وقتی اون شخص، به تمایلات شخص مقابل اهمیتی نداده و زوری به موندن در این رابطه مجبورش میکنه(و چنین فضایی، اگر با عمل جنسی هم همراه باشه، عملا تجاوز زناشوییه/Marital rape)، که در اینصورت هم اون شخص اول، نمیتونه از طرف مقابل انتظار احترام به احساساتشو داشته باشه، وقتی خودش به احساسات اون احترامی نذاشته؛ بنابراین، اگه طرف دوم حتی همزمان بره با کس دیگه هم، درواقع خیانتی صورت نگرفته، چون فریبکاری و اجبار اول رو همون طرفِ اول انجام داده. به همین دلیل، من اطلاق کلمه "خیانت" رو به هر زنی که در ایران ازدواح کرده، کاملا بی معنا میدونم! چنین کسی از همون اول توسط خانواده و همسر و قوانین بدوی و عقب‌مونده‌ی ازدواج، مورد بی توجهی به احساساتش و حتی اجبار قرار گرفته، بنابراین طرفین مقابل هم شایسته هیچ احترامی به احساساتشون نیستن، وقتی خودشون چنین احترامی رو برای دیگران به رسمیت نشناختن. اگر جوابم درباره اینکه "خیانت نکردن، از راحت ترین اعمال اخلاقیه" براتون عجیب بود، به احتمال خیلی زیاد دلیلش اینه که حالت دومی که توضیح دادم رو هنوز مصداق خیانت میدونید، که البته من چنین امری رو با تعریف خیانت در تضاد میبینم.