من همیشه میبینم که المپیادی ها بعد از اینکه کارشون جدی شد ، کم کم به دو دسته تقسیم میشن !
یکی کسایی که با هم گروه میشنُ همراهِ هم درس میخونن !
و بعدی گروهی هستن که نمیخان بقیه از چیزایی که خوندن خبر داشته باشن! که این باعث میشه دوستیاشون یکم کمرنگ تر بشه !
پس میشه تاپیکُ دو مدل بررسی کرد !
یکی بررسیِ تاثیرِ دوستی رو المپیاد ؛ یکی تاثیرِ المپیاد رو دوستی
خب، حالا به نظرِ شما چه تاثیراتی دارَن اینا رو هم ؟
گروهی درس بخونیم بهتره یا فردی خوندن ؟ راندمانِ کدوم بالاتره ؟
چی باعث میشه نخایم بقیه بدونن ما چقدر خوندیم .. ؟ مگه رقابت چقدر پر اهمیته ؟
گروه ریاضی مدرسه ی ما مثل اونایی اند که نمیخواد هم کلاسی ش پیشرفت کنه. واسه همین هم استرس داشتن که نکنه قبول نشن و به اصطلاح رفیق شون قبول بشه. یه قبولی دادن!!
دوم های المپیاد فیزیک (اونهایی که امید به قبولی شون بیشتر از بقیه بود)همگی قبول شدن.(3تا قبولی میخواستن 4 تا گرفتن)
البته بعضی موقع ها باید خونه و تنهایی درس خوند ... ولی نه با منظور قایم کردن مطالبی که بلدیم. یکی از بجه ها مون هم چون بیشتر از
بقیه واسه گروه تلاش میکرد خدا کمکش کرد و دو تا المپیاد رو زد توگوشش!!!
در کل المپیاد رقابت بدیه چون این رفاقت ها وقتی وارد باشگاه بشه قطعا" تحت تاثیر قرار میگیره(حتی اگه تو باشگاه به هم کمک کنن ولی
یکی شون نتیجه نگیره ... خودش رو از رفیق هاش جدا میبینه!)(دلیل :حسادت یا سو ظن) حرفم راجع به همه صادق نیست.
ما جو المپيادمون خيلي خوبه!
همه با هم خيلي خوبيم و دوستيم و از اين قايم كردنا و اينا هم نداريم
به نظر من گروهي خوندن واينا اول اينكه بيشتر از تنهايي خوندن خوش ميگذره بعد هم ايده ها و طرز فكر كردن جديد رو از بقيه ياد ميگيري
ولي فكر كنم تنهايي خوندن تو خونه راندمان بالاتري داشته باشه چون تمركزت بيشتره و فقط رو راه خودت فك ميكني ولي وقتي گروهيه همزمان هم فك ميكني هم به راه بقيه گوش ميدي حتي ممكنه اون وسطا راهت يادت بره
در كل دوتاش لازمه!
خوب اینکه گروهی درس بخونن یا انفرادی فقط مربوط به این نمیشه که طرف نمی خواد بقیه بدونن چی خونده
گاهی اون طرف تمرکزش رو اونجوری به دست میاره برای خوندن و سوال حل کردن
دسته ی دیگه یی هم هستن مثل خود من که وقتی تنها هستن نمی تونن تمرکز کنن
و وقتی با یکی دارن می خونن راحت تر می تونن بخونن
این تفکر هم که نمی خوان بقیه بفهمن چقدر درس خوندن واقعا مذخرفه
چون خوندن بخشی از قضیست
و میزان هوش بخشی دیگر
که تو المپیاد مخصوصا بیشتر نمایان میشه و تو کنکور حالا کمتر
آره درسته ولی خب من فکر میکنم به خود فرد هم بستگی داره
خب شاید یک نفر بخواد تو آرامش بیشتری درس بخونه
ولی به نظر خوده من گروهی درس خوندن بهتره چون هم کمتر خسته میشیم هم از بقیه چیزی یاد میگیریم و هم چنین برامون یک نواخت نمیشه
خود منم وقتی گروهی درس میخونم نتیجش بهتره
اینکه نخوایم بقیه بدونن چقدر درس خوندیم به خود طرف هم بستگی داره خب یک نفر وقتی میبینه اگه بگه واقعا چقدر درس خونده بقیه همه میگن خرخون ( ) و از این حرفا ترجیح میده نگه یا اینکه ساعت واقعیش رو نگه
ببينيد كاملا بستگي به خودتون داره!
مثلا مدرسه ي ما يه كلاس خالي رو داده بود به ما المپيادي ها تا اونجا با همديگه درس بخونيم بعد ما ٥ تا زيستي مي رفتيم اونجا يه كلمه مي خونديم ١٠ تا سوال برامون پيش ميومد و از همديگه مي پرسيديم بعد طرف كه عقل كل نبود همه ي مسائل رو بدونه شروع مي كرد به ايده زدن!همين جور ايده رو ايده ميومد يهو بحث مي رفت جاده خاكي و ديگه تا زنگ بخوره مي نشستيم حرف مي زديم!
شماهام يه بار امتحان كنيد ببينيد اگه جواب داد و تونستيد همه ساكت باشيد و دور هم درس بخونيد اونوقت هميشه با هم باشين!وگرنه اگه مثل اكيپ ما باشين اصلا اصلا خوب نيس!كلي كيف و حال داره دور همي بحث كردن اونم در زيست كه كلش ايده و بحثه اما خب در آخر به خودتون مياين مي بينين هيچ درس خاصي نخوندين!
كلا سيستمش اينكه آدماي المپيادي خيلي خاص اند و افكار و دنياشون كم كم از بقيه فاصله مي گيره و واسه خود من اينطور شد كه از دوستاي ٤ سالم كه همش توي جو فوتبال و اينا بودن جدا شدم و همه ي دوستام فقط بچه هاي المپيادي شدن!به خاطر همينه كه دوستي هاشون محدود به يه اكيپ خاص مي شه!
خوب هرکی نباید همه دوستاشو از دست بده
باید جلوی هر دوستی 1 مدل بود.
مثلا: برا بچه های المپیادی با هم سوال بگید . حل کنید . مثلا المپیادیا میگن: یه سوال خفن دیروز دیدم بیا با هم حل کنیم... که همین سبب تقویت دوستی میشه.
ولی جلو بقیه مثلا از فوتبال یا فیلم سینما و اینا بگید
نباید بخاطر 1 چیز چیزیرو فدا کرد.
ولی اگه دوستی بود که می خواست ما رو از هدفمون دور کنه باید جلوشو بگیریم
سلام.
دوستی خیلی تاثیر داره به نظرم.
جو کلا عوض میشه.
کلا ۲ تا دوست بودیم/هستیم ما.
من و امین عابدی (البته باهم المپیاد نمیخوندیم چون ازم ۲ سال بزرگتر بود.)
امین به دوستش (حامد ولی‌زاده) نگاه کرد که سال دوم طلا شده بود. خوند و تمرین کرد و کار کرد و اونم سال دوم طلا شد.
الان من دارم تمرین میکنم و کار میکنم که اگه شد(به امید خدا) سال دوم طلا شم.
دوستا بهم نگاه میکنن برای اینکه از همدیگه عقب نمونن تمرین میکنن. کلا دوستی خیلی خیلی تاثیر داره. خصوصا اگه دوستای صمیمی باشین.
دوره 19 کامپیوتر اصفهان، 4 نفر میخوندن، هر 4 تا طلا شدن! خودشون دلیلشو باهم خوندن و با هم حل کردنشون میدونن!
ما الان خودمون دومایی که برا المپیاد میخونیم، پارسال با اینکه هم کلاسی بودیم خیلی دوست صمیمی نیودیم اما امسال که یه مدته تو جو المپیادیم خیلی به هم دوست شدیم! کلن خیلی خوش میگذره بهمون! همین دوستی هامون ارزشش خیلی زیاده اگه هم قبول نشدیم حداقلش این دوستی ها رو به دست آوردیم که خوب خیلی ارزش دارن
دوستی خیلی تاثیر داره طبیا..ول یخب صادقانه!
دیده شده,آسیب هاش هم خیلی سخت خواهد بود..
درکل باید حواست جمع باشه و در نهایت به نظرم میتونه خیلی مفید باشه اگر گروه مصمم باشه :)
ببینید گروهی درس خوندن یه قسمتش اینه که باهم درس بخونیم یا رفع اشکال کنیم. به نظر من قسمت اعظمش برنامه ریزی عه. وقتی با دوستت مثلا یه برنامه ای رو در نظر میگیری که تا فلان موقع تمومش کنی اونوقت بیشتر از وقتی که تنهایی, ب برنامت پایبند می مونی.در ضمن میتونید با هم اون قسمت هایی که خوندید رو رفع اشکال کنید یا ایده های جدیدو جالبی که دیدید رو به هم بگید.
علاوه بر همه ی اینها اعتماد به نفس افزایش پیدا میکنه و در خیلی از مواقع یه سری دوست دیگه داری که درکت میکنند و به هم دیگه روحیه می دید.
در کل فکر کنم مهم ترین چیزی که از المپیاد برامون می مونه دوستی هامونه ..... این فرصت رو از دستش ندید
آره واقعا تاثیر داره
تاثیرش تو من به حدی بود که باعث شد تغییر رشته بدم تو المپیاد ^-^
باعث شد مبحثی که واقعا بهش علاقه داشتمو پیدا کنم .
اون رقابت دوستانه باعث میشه که بچه ها خودشونو به پای هم برسونن و با هم جلو برن و احتمال موفقیت بیشتر میشه به نظرم :)
یه سوال.
حالا فرض کنید که بحث درمورد یه گروه المپیادی نیست، یه چند تا دوست هستن که یکیشون المپیادیه!
به نظرتون ارزش داره آدم هی دوستاش رو ناراحت کنه و بگه بیرون نمیام، یا سر کلاس نمیام که درس بخونم؟
یا به نظرتون اصن بقیه حق دارن از این چیزا ناراحت بشن؟
یه سوال.
حالا فرض کنید که بحث درمورد یه گروه المپیادی نیست، یه چند تا دوست هستن که یکیشون المپیادیه!
به نظرتون ارزش داره آدم هی دوستاش رو ناراحت کنه و بگه بیرون نمیام، یا سر کلاس نمیام که درس بخونم؟
یا به نظرتون اصن بقیه حق دارن از این چیزا ناراحت بشن؟
خب یه چیزی هست این وسط! دوستات کی هستن؟ کسایی که میخوان از هدف دورت کنن یا کسایی که واقعا دلشون میخواد بیرون رفتنی باهاشون باشی! خب تفریح هم توی این مسیر لازمه ! ولی یکی بگه هر روز بیا بریم بیرون و تو بگی نه، هر روز نمیشه ، خب ناراحت هم بشه به خودش دیگه ربط داره!
× به نظرم کلا تو جو بچه های المپیادی باید یه جور بود، تو جو دوستای غیر المپیادی هم جور دیگه!
من برا مرحله دو با دوستم درس میخوندم و به نظرم کار خوبی بود هم باعث شد باهاش ارتباطم بهتر بشه هم باعث شد من تنبلی میکردم اون دعوام کنه اون تنبلی میکرد من دعواش کنم ...
استرسم هم کمتر میشد !
ولی دوست آدم باید از خود ادم خفن تر باشه وگرنه برا من باعث میشه تنبل شم
) و از این حرفا ترجیح میده نگه یا اینکه ساعت واقعیش رو نگه 
