قبلاً در تاپیک منابع در این مورد نظرم رو گفته بودم؛
ببینید استرایر و لنینجر دو روی یک سکه هستن؛ من هر دو رو در زمان المپیاد خوندم، و به نظرم هیچ کدوم برتری مطلق نداشت. فرق اصلی این دو تا کتاب اینجاست که لنینجر، همه چیز رو گفته، و کتاب خیلی چگالیه، حتی توی مولکولی هم هیچ مسئله رو جا ننداخته، اما این موضوع نباید دلتون رو خوش کنه، چون برای مثال مبحثی مثل رونویسی که براش کتاب 100 صفحه ای وجود داره، توی لنینجر با 8 صفحه سر و تهش هم اومده، نتیجه این شده که خیلی غیرقابل فهم شده. استرایر، هر جایی دردسر داشته، از گفتن مطلب صرف نظر کرده و برای همین کامل نیست، اما روشن تر توضیح داده. بهترین کار اینه که اگر وقت دارین استراتژی دو کتابه رو به کار ببندید، و هر دو رو بخونید. اگر وقتتون زیاد نیست، فصل های ابتدایی لنینجر رو تا آخر ساختار بخونید (میشه بخش اعظم جلد 1) اما متابولیسم رو حتماً از روی استرایر بخونید (عالی توضیح داده) و تمام سوالات پایان فصل استرایر رو حل کنید.
اگه کسی بخوادبیوشیمی رو یاد بگیره لنینجر.اگه بخواد کسی تو المپیاد نتیجه بگیره باید استرایر به همراه سوالاتشو حل کنه به نظر من اگه کسی حال و وقتشو داشته باشه اول لنینجر رو خوب بخونه بعد بره استرایر و مسایلشو حل کنه.اگه نه همون استرایر کافیه و انصافا کتاب جذابیه