ایا حاضر هستید از سمپاد برید؟

  • شروع کننده موضوع شروع کننده موضوع zahra:)
  • تاریخ شروع تاریخ شروع

ایا حاضرید از سمپاد برید؟

  • رای‌دهندگان
    244
برای من جواب یه آره ی محکمه
من سمپادو بعد 6 سال دوری ازش واقن دوست دارم
دلیلمم برای این علاقه برنمیگرده به امکانات آموزشی ، چون مدرسه ی ما کاملا محروم بود
اما من جهت فکری که تو این مدارس کنار هم سن و سالای خودم گرفتم دوست داشتم
این که اغلب همکلاسی های من آدمایی با مغز بسته نبودن و توی همون سن کم تلاش میکردن عمیق تر به زندگی نگاه کنن ( که من فکر میکنم به خاطر اینه که توی این مدارس بچه هایی جمع شدن که اکثرا ذهن پویا و کنجکاوی دارن)
و همچنین مدیون اون حس اعتماد به نفس و خودباوری هستم سمپاد بهم داد
 
خود نفس سمپاد واسه من نبود. تا قبل شیشم من از نظر درسی هیچ شکی به خودم نداشتم. و خب چند سال پیشم که بحث برداشتن آزمون ورودی هفتم افتاد و من موافقت صددرصدیمو اعلام کردم:))گفتم که نمیدونم جاهای دیگه چجوریه چون بعضیا گفته بودن ما صب پا شدیم رفتیم آزمون دادیم قبول شدیم. ولی خرم آباد پره گنگ (برازنده ترین لغتیه ک ب ذهنم رسید) تیزهوشانه. منو از تابستون شیشم فرستادن هفته ای ۶ساعت کلاس (۳ ۴ ساعتم کلاس زبان میرفتم) و آزمونم میدادیم. داستان از همونجا شروع شد دیگه. توی کلاس ریاضی من با اینکه میفهمیدم درسارو وقتی نوبت مسابقه(!) سوال حل کردن میشد نمیتونستم به اندازه اون چندنفری ک همیشه اول همه حل میکردن سریع باشم و این میشد که من هرشب بعد کلاس ریاضی و جمعه ها بعد آزمون گاج یدور بابت خنگ بودنم گریه میکردم. این ترس انقدر زیاد شد که توی خود آزمون ورودی با اینکه وقت داشتم جرءت نکردم حتی سمت ریاضی برم و هیچی نزدم. یادمه روز اولیم که رفتیم مدرسه اد معلم ریاضیه برگشت گفت کسی که ریاضی آزمونو صفر زده اصن لیاقت نداره اینجا باشه:))بحثم سر اون فاز "شما چون یه آزمونو که اصلنم هوشو نمیسنجه بجای ۳۰ تا درست ۴۰ تا درست زدین دیگه خیلی باید بفهمینو خیلی باید سریع باشین"ه که همه کادر مدرسه القا میکنن.
خلاصه هفتم من دیگه ذره ای به خودم اعتماد نداشتم و خیلی سخت تونستم بعد دوماه نمره هامو از ۱۶ ۱۷ بکشم بالاتر.
وقتی دودوتا چارتا میکنم میبینم اگر سمپاد انقدر مهم نبود اینجا؛ من با همون اعتماد بنفس وارد راهنمایی و دبیرستان میشدم. امتحانارو خیلی بهتر میدادمو توی مدرسه ای غیر از سمپاد جز شاگرد اولا محسوب میشدم دیگه. و شاید واسه کنکورم خیلی بهتر عمل میکردم. خیلیم تفاوتی نمیکرد چون معلمامون خیلی مدارس دیگه عم تدریس میکردن و امکانات اضافه ای هم نداشت مدرسه (خب بجز وسعتش که حدقل از لونه مرغای غیر انتفاعی خیلی بزرگتره) و دبیرستانم که ما کلا ۶ ماه رفتیمو اگرم چیزی بود من استفاده نکردم.
این "من که هرچی بدوعم بازم فلانی خیلی بهتر از من انجامش میده" رو سمپاد تو من نهادینه کرد و الان تو خیلی از زمینه های زندگیم اگه از صفر به چهل برسم بازم ناراضیم چون ۱۰۰ نیست؛ و باور دارم اینم بزرگ ترین دلیلش سمپاد بود. الان یکی میاد میگه خب اونموقع بچه بودی الان دیگه اینجوری نباش. ok tiffany. الان سوییچ میکنم رو اعتماد به نفس.
در آخر اینکه از سمپاد رفتن یا حتی قبول نشدنم بخاطر اهمیت خیلی زیادی که واسه خانوادم داشت و تو جو بچه هاعم خیلی مهم بود مشکل منو حل نمیکرد و شاید بدترشم میکرد. پس همون آزمون ورودیو حذف کنین لطفا :د (به این دلیل که تو ایران ترتیب سازوکاری که از این نظر روانشناسانه هم بچه هارو قبل ورود به سمپاد بسنجه غیر ممکنه. سود سمپاد واسه کنکور یا المپیاد قبول شدن فقط به کسی میرسه که این مشکل منو نداشته باشه و بتونه از رقابت استفاده کنه و خودشو بالا بکشه. که تو ۲۵نفر کلاس ما نهایتا ۵ نفر اینجوری باشن. بقیه روز به روز پایین تر میرن.)
 
اگه سمپاد واقعا سمپاد بود یا یک قبول میشدم نه امکان نداشت

ولی واقعا تنها نقطه قوت مدرسه ما مطالب خییییلی زیادی که یاد میدن و دو سه تا معلم خوبه. مدرسه برای این تعداد خیلی کوچیکه و از اول سال تقریبا فقط سر ازمون سمپاده که کتابای تکمیلی رو باز میکنیم. هیچ کدوم از فعالیت هایی که قراره در طی اونها مطالب کتاب تکمیلی رو یاد بگیریم انجام نمیشه و در عوض یه جزوه خشک و خالی میدن که حفظ کنیم. و من واقعا تصورم از سمپاد جایی بود که پر از آدماییه که واقعا بخاطر علاقشون کار میکنن نه برای نمره و واقعا نا امید شدم.
تقریبا مطمئنم که یا انتقالی میگیرم یا از سمپاد میرم.
 
همچنان نه
 
حتما.
البته اگر به عقب بر میگشتم حتما ترتیب الویت هامو عوض میکردم.
البته شانس با من یار شد و مدرسه الویت 3 (همونی که میخواستم)قبول شدم و بهترین مسیر ممکن رو تجربه کردم(طبق پرس و جو ها).
الانم از همه چی راضیم چرا باید تغییر بدم اگر قدرت داشتم؟
 
اگه بر می گشتم دبیرستان
حتما می رفتم سمپاد
چون وضع مدارس غیر سمپاد رو دیدم و شنیدم
فقط به جای مسیر کنکور
احتمالا دو سال اول مسیر المپیاد رو انتخاب می کردم
سمپاد یکی از اتفاقای خوب زندگیم بود واقعا :)
 
درسته عیباش زیاده ولی حس و حال مثبتش به معایبش غلبه داره
( حداقلش واسه من که اینطوری بوده تو دوران تحصیل)
 
واقعا سطح بچه های سمپاد خیلی بالاتر از سطح عموم بچه های این سنیه

نمی تونستم ۱۲ سال بین بچه های معمولی تحمل کنم

معلما هم با این که بعضیاشون رو مخن ولی حداقل اشتباهای روانی کننده یا سطح تدریس پایین مثل بقیه دبیرا ندارن
 
سمپاد برای من پر از حسِ کمال‌گرایی و کم‌بودن اورد. حجم درسای دوره‌ی اول و سخت‌گیری‌ها هنوزم برام ترسناکه. خیلی درس میخوندم تا بهترین باشم و می‌شدم، ولی نهایتا بازم از خودم ناراضی بودم.
معدل ۱۹.۹۰ من توی سمپاد مقایسه می‌شد با معدل ۲۰ هم‌سن‌هام توی‌مدارس عادی. می‌دونستم که ارزش نمرات و تلاش من چند برابره ولی فقط خودم می‌دونستم.
توی دوره‌ی اول وقتایی که تا عصر توی مدرسه بودیم، می‌دونستم که دوستای دوران دبستانم سه ساعت زودتر از من تعطیل می‌شن.بعد مدرسه کلاس زبان داشتم و بعدش تا آخر شب درس و درس...
اون موقع متوجه‌ نبودم، ولی الان که اینجام می‌بینم درس خوندم ولی مهارت خاصی یاد نگرفتم.هیچی!
خلاقیتم توی هرررچیزی به‌شدت زیاده ولی فقط توی حل ریاضی و فیزیک استفاده‌ش کردم و...

با همه‌ی این حرفا برای خودم تعجب‌آوره ولی اگه بازم به عقب برگردم، بازم سمپاد‌ میام :)
سمپاد برای من مثل زهری میمونه که عاشق مزه‌شم...
 
من واقعا از سمپاد راضی بودم ، اگر سمپادی نبودم نه می‌تونستم توی المپیاد موفق باشم و نه کنکورم رو به این خوبی میدادم . من امسال که کنکوری بودم مطلقا هیچ کلاس کنکوری نرفتم و مشاور هم نداشتم و فقط کلاس های مدرسه رو شرکت کردم و توی این سه سال دبیرستان واقعا همه ی معلم های ما خیلی خوب بودند
 
شاید تنها دلیلی که از سمپاد حاضر نیستم برم اینه که خیلی دلم میخاست سمپادی بشم
 
د فعلا که عقلم سر جاشه
:) مگه دیوونم از سمپاد برم
خب اگه برم مدرسه بهتر کجای ایران گیرم میاد؟
عجب سوالایی میپرسین
 
من بچه های مدرسه خودمونم از لحاظ فکری به زور دارم تحمل میکنم [البته یک عده انسان نابِ طلا رو یافتم که واقعا احساس گنج پیدا کردن دارم]
بعد شما تصور کن تو مدرسه دولتی اوضاعم چطور میشه...
از عملکرد معلم هامون که کنکور محور هستن نه علم محور ناراضی ام، بعد شما تصور کن تو مدرسه دولتی که حتی درست درسم نمیدن اوضاعم چجور میشه...

پس خیر نمیرم.

خب حالا بیایم آرمانی فرض کنیم سمپاد سمپاد واقعیه، مدارس دولتی هم کاملا تجهیز و مناسب و دبیرای با سواد که مث آدم درس میدن.
من باز هم داخل سمپاد میمونم. در این حالت مدارس دولتی اوضاعشون خوبه و من لطمه درسی نخواهم دید، اما سمپاد بهشت برین خواهد بود!
 
You must log in or register to reply here.
Back
بالا