- شروع کننده موضوع
- #1
zeynab75
کاربر فوق‌حرفه‌ای
- ارسال‌ها
- 776
- امتیاز
- 5,338
- شهر
- قوچان
- دانشگاه
- فردوسی
- رشته دانشگاه
- مهندسی شیمی
همگی به کرّت با این ضرب المثل مواجه شدیم
اگه دقت کنیم میبینیم این تو ذاتِ خیلی از ماها وجود داره که مرغ همسایه واسمون غازه و غازه خودمون واسمون مرغ !
بهتر بگم
اغلب داشته های دیگران در نظرمون بهترن
بچه که بودیم مدام تو گوشمون می خوندن
" بچه همسایه از تو آرام تره."
"ببین این خارجی ها عجب خوشگل هستن آدم از دیدنشون کف می کنه."
" غذا های شمسی خانم چه خوشمزه است حرف نداره."
" اون پسره بهتریه ! این دختر بهتریه!"
" ماشا لله خانم همسایه عجب دختر با ادبی داره."
"چه خوانواده با سوادی ! کاش خانواده ما هم اینطوری بودن."
"باید مثل این باشی یا کمه کم مثل اون باشی!"
"مگه من چی کم دارم از فلانی...اون همه چیز داره من چی؟"
" اَ ... چقد خارجیا با فرهنگن "
" فلان مدرسرو ببین مدرسه ی مارو ببین ! "
یا همین که تولیدات داخلی با خوردن مارکه خارجی تبدیل به غاز میشن !
اینا جملاتین که همه ی ما حالا با هر ملیت و فرهنگی بکار میبریمشون
به نظر من یه چیزی که تاثیر مستقیم داره تو اینکه هیچوقت به شرایط خودمون راضی نمیشیم و فکر میکنیم که دیگران در شرایط بهتری هستند اینه که همه ی جوانبو در نظر نمیگیریم مثلن نمیگیم که "شاید فلان مدرسه تو این مسئله از مدرسه ما بهتره اما مدرسه ی ما تو خیلی مسائل دیگه برتره"، منفی نگری در وجودمون نهادینه شده، انتظار برآورده شدن بهترین شرایطو بصورت خودبخودی داریم، و مهمتر از همه اینکه اعتماد بنفس نداریم «آنچه خود داریم ز بیگانه تمنا میکنیم»
غافل ازینکه طرف های مقابل هم همین جملاتِ بالا رو درباره ی ما میگن
دلیلش چیه؟
این یک خصلته وجودیه یا اینکه بوجود میاد و قابل از بین بردنه؟
اگه دقت کنیم میبینیم این تو ذاتِ خیلی از ماها وجود داره که مرغ همسایه واسمون غازه و غازه خودمون واسمون مرغ !
بهتر بگم
اغلب داشته های دیگران در نظرمون بهترن
بچه که بودیم مدام تو گوشمون می خوندن
" بچه همسایه از تو آرام تره."
"ببین این خارجی ها عجب خوشگل هستن آدم از دیدنشون کف می کنه."
" غذا های شمسی خانم چه خوشمزه است حرف نداره."
" اون پسره بهتریه ! این دختر بهتریه!"
" ماشا لله خانم همسایه عجب دختر با ادبی داره."
"چه خوانواده با سوادی ! کاش خانواده ما هم اینطوری بودن."
"باید مثل این باشی یا کمه کم مثل اون باشی!"
"مگه من چی کم دارم از فلانی...اون همه چیز داره من چی؟"
" اَ ... چقد خارجیا با فرهنگن "
" فلان مدرسرو ببین مدرسه ی مارو ببین ! "
یا همین که تولیدات داخلی با خوردن مارکه خارجی تبدیل به غاز میشن !
اینا جملاتین که همه ی ما حالا با هر ملیت و فرهنگی بکار میبریمشون
به نظر من یه چیزی که تاثیر مستقیم داره تو اینکه هیچوقت به شرایط خودمون راضی نمیشیم و فکر میکنیم که دیگران در شرایط بهتری هستند اینه که همه ی جوانبو در نظر نمیگیریم مثلن نمیگیم که "شاید فلان مدرسه تو این مسئله از مدرسه ما بهتره اما مدرسه ی ما تو خیلی مسائل دیگه برتره"، منفی نگری در وجودمون نهادینه شده، انتظار برآورده شدن بهترین شرایطو بصورت خودبخودی داریم، و مهمتر از همه اینکه اعتماد بنفس نداریم «آنچه خود داریم ز بیگانه تمنا میکنیم»
غافل ازینکه طرف های مقابل هم همین جملاتِ بالا رو درباره ی ما میگن
دلیلش چیه؟
این یک خصلته وجودیه یا اینکه بوجود میاد و قابل از بین بردنه؟
نمى شد
