بهرحال حافظ جزو شعرای کمکار و گشاد(از نظر تعداد شعر) در طول تاریخ بوده
برای همین وقتی پول کم میاورده دیگه مث بقیه ی شعر کامل برای مدح نمی سروده،(خسته بوده ) همون شعرای قبلی رو برمیداشته دوبیت تملق میچسبونده تهش میبرده تحویل میداده صله میگرفته
برای همین هم غالبا خودشیرینی هاش آخرای شعره حتی بعد تخلص