• اگر سمپادی هستی همین الان عضو شو :
    ثبت نام عضویت

صائب تبریزی

  • شروع کننده موضوع vox
  • تاریخ شروع
  • شروع کننده موضوع
  • #1

vox

کاربر فعال
ارسال‌ها
47
امتیاز
130
نام مرکز سمپاد
shahid beheshti
شهر
abhar
سلام میدونین از بهترین افرادی که اسلوب معادله میگه صائب تبریزیه!!!
خیلی از اشعارش برای ما قابل درکه اصلا مرد باحالیه
تروخدا یکمی از اسلوب معادله هایی که متفاوت باشه بگین استفاده کنیم
 

sk1v

کاربر فوق‌حرفه‌ای
ارسال‌ها
721
امتیاز
1,933
نام مرکز سمپاد
دبیرستان علامه حلی 3
شهر
تهران
پاسخ : صائب تبریزی

صائب مشهورترین شاعر سبک هندیه و بیشترین تعداد غزل رو هم در زبان فارسی داره. در شعر سایرین هم متتبع بوده
و این به قوت شعرش کمک کرده. شیوۀ صائب در سبک هندی مثل بیدل نیست که فهم معنی رو دشوار کنه و به فصاحت و زبان هم
توجه داره بر عکس سایر شعرای سبک هندی.
 

amir h

کاربر فوق‌حرفه‌ای
ارسال‌ها
988
امتیاز
1,819
نام مرکز سمپاد
سلطانی
شهر
کرج
سال فارغ التحصیلی
90
پاسخ : صائب تبریزی

تاپیک صائب چرا اینچا داره خاک میخوره
و ما ادراکَ صائب...

صائب تو تک بیت سرایی شهره شعر فارسیه
تک بیتاشو اینجا به اشتراک بذارید
اینم اولیش

"بس که حرف حق کسی در دهر نتواند شنید
گیرد اول در اذان گفتن موذن گوش را"
 

mj chemist

کاربر حرفه‌ای
ارسال‌ها
451
امتیاز
717
پاسخ : صائب تبریزی

از نظر من اگه بخوایم شعرا هندی و عراقی رو جدا رنک بندی کنیم حافظ تو عراقی اوله و صاِئب در هندی


ریشه ی نخل کهنسال از جوان افزونتر است
بیشتر دلبستگی باشد به دنیا پیر را
 

Sepidd

کاربر نیمه‌حرفه‌ای
ارسال‌ها
220
امتیاز
3,104
نام مرکز سمپاد
فرزانگان
شهر
رشت
سال فارغ التحصیلی
93
رشته دانشگاه
ژنتيك.
پاسخ : صائب تبریزی

آسودگی به کنج قناعت نشستن است
سیر بهشت در گره چشم بستن است

هشیاریی است عقل که مستی است چاره‌اش
بدمستیی است توبه که عذرش شکستن است

ماهی به شکر بحر سراپا زبان شده است
غافل که حد شکر، لب از شکر بستن است

طفلی است راه خانه خود کرده است گم
هر ناقصی که در صدد عیب جستن است

شوخی به این کمال نبوده است هیچ‌گاه
خال تو چون سپند درانداز جستن است

ما از شکست توبه محابا نمی‌کنیم
چون زلف، حسن توبه ما در شکستن است

کفّاره‌ی شراب خوری‌های بی‌حساب
هشیار در میانه‌ی مستان نشستن است

غافل مشو ز مرگ که در چشم اهل هوش
موی سفید، رشته به انگشت بستن است

درمان ما که سوخته‌ایم از فراق می‌
چون داغ لاله در دل ساغر نشستن است

بستن به گوشه دل عشاق، خویش را
دامان خود به شهپر جبریل بستن است

صائب به زیر چرخ فکندن بساط عیش
در رهگذار سیل، فراغت نشستن است

صائب تبریزی
 

پرنیان.ک

کاربر خاک‌انجمن‌خورده
ارسال‌ها
2,272
امتیاز
47,370
نام مرکز سمپاد
فرزانگان
شهر
خرم آباد
سال فارغ التحصیلی
94
این چه حرف است که در عالم بالاست بهشت؟
هر کجا وقت خوشی رو دهد آنجاست بهشت


باده هر جا که بود چشمه کوثر نقدست
هر کجا سرو قدی هست دو بالاست بهشت

دل رم کرده ندارد گله از تنهایی
که به وحشت زدگان دامن صحراست بهشت

از درون سیه توست جهان چون دوزخ
دل اگر تیره نباشد همه دنیاست بهشت

دارد از خلد ترا بی بصریها محجوب
ورنه در چشم و دل پاک مهیاست بهشت

هست در پرده آتش رخ گلزار خلیل
در دل سوختگان انجمن آراست بهشت

عمر زاهد به سر آمد به تمنای بهشت
نشد آگاه که در ترک تمناست بهشت


صائب از روی بهشتی صفتان چشم مپوش
که درین آینه بی پرده هویداست بهشت

+...که در ترک تمناست بهشت...
 

پرنیان.ک

کاربر خاک‌انجمن‌خورده
ارسال‌ها
2,272
امتیاز
47,370
نام مرکز سمپاد
فرزانگان
شهر
خرم آباد
سال فارغ التحصیلی
94
ترک یاران کرده ای ای بیوفا، یار این کند؟
دل زِ پیمان برگرفتی، هیچ دلدار این کند؟

ترک ما کردی و کردی دشمنی با دوستان
شرم بادت زین عمل ها، یار با یار این کند؟

جور تو با عاشق سرگشته امروزینه نیست
آزمودم عشق را صدبار، هر بار این کند

طالب عشق رخ خوب تو بودم سال ها
خود ندانستم که با من آخر کار این کند

نرگست در عین بیماری کند قصد دلم
کس ندانم در جهان با هیچ بیمار این کند
 

پرنیان.ک

کاربر خاک‌انجمن‌خورده
ارسال‌ها
2,272
امتیاز
47,370
نام مرکز سمپاد
فرزانگان
شهر
خرم آباد
سال فارغ التحصیلی
94
زلفت که همچو شام غریبان گرفته است
صبح نشاط در ته دامان گرفته است

از دست رستخیز حوادث کجا رویم؟
ما را میان بادیه باران گرفته است


این سهو بین که دیده حق ناشناس من
روی تو را برابر قرآن گرفته است

از ابر نوبهار چمن جان گرفته است
گلزار رنگ چهره مستان گرفته است

از بس که نوبهار به تعجیل می رود
شاخ از شکوفه دست به دندان گرفته است
 

Mαiα

Trα lα lα-
عضو مدیران انجمن
ارسال‌ها
361
امتیاز
7,077
نام مرکز سمپاد
فرز 2
شهر
قم
سال فارغ التحصیلی
00
باد بهار مرهم دل‌های خسته است
گل مومیایی پر و بال شکسته است


شاخ از شکوفه پنبه سرانجام می‌کند
از بهر داغ لاله که در خون نشسته است

وقت است اگر ز پوست بر آیند غنچه‌ها
شیر شکوفه زهر هوا را شکسته است

زنجیریی است ابر که فریاد می‌کند
دیوانه‌ای است برق که از بند جسته است

پایی که کوهسار به دامن شکسته بود
از جوش لاله بر سر آتش نشسته است

افسانه‌ نسیم به خوابش نمی‌کند
از ناله‌ که بوی گل از خواب جسته است؟

صائب به هوش باش که داروی بیهشی
باد بهار در گره غنچه بسته است
 

Strangers

کاربر فوق‌حرفه‌ای
عضو مدیران انجمن
ارسال‌ها
1,208
امتیاز
21,008
نام مرکز سمپاد
علامه حلی۱
شهر
همدان
سال فارغ التحصیلی
0000
مو بمو دارم به خاطر خط جانان را تمام
هیچ کس چون من ندارد حفظ قرآن را تمام

صفحه رخسار خوبان را قماش دیگرست
دیده ام چون شبنم اوراق گلستان را تمام

نیست جز خورشید تابان مومیایی ماه را
عشق کامل می کند ناقص عیاران را تمام

حسن می بالد به خود درپرده شرم و حیا
می نماید چاه و زندان ماه کنعان را تمام

باده بی پشت پیش باده خواران نارس است
کرد خط پشت لب آن لعل خندان را تمام

نیست یک دل در جهان بی داغ عالمسوز عشق
هست در زیر نگین عالم سلیمان را تمام

نیست ممکن نیم بسمل عشق بگذارد مرا
می کنند اهل مروت زود احسان را تمام

بازگشتی آتش را به شمع نیم سوز
میکند سوز محبت ناتمامان را تمام

رفت در دنیای بی حاصل سراسر عمر تو
ریختی در شوره زار این آب حیوان را تمام

می شود از صاحبان دل شکست دل درست
می کند خورشید صائب ماه تابان را تمام
 
بالا