اولین بار خب اتفاق خاصی نیفتاد ولی ی خاطره دارم ک واقعا شاهکاره
حدود 3 ماه از اموزشگاه رفتنم میگذشت و خب طبیعتا دستم اومده بود
نشستم تو جاده و سرعت 80 و حدودا یک ساعتی بود تو راه بودم
موقع پیاده شدن اومدم ترمز دستی رو بکشم بالا دیدم بالاس دیگه اخرین باری بود ک سوار ماشین بابام شدم
کلاس هشتم از وسط تابستون کلاس داشتیم، عموم همون نزدیکی ها کار میکرد واسه همین رفت آمد منم با اون بود، بعد کلاس هم میرفتم پیشش اونجا کمکش میکردم( اون سال تابستون مفتی کار کردم)؛ یه روز به صورت کاملا اتفاقی موقع برگشتن گفت بلدی ماشین برونی منم گفتم نه گفت بشین برون، هر چی سعی کردم منصرفش کنم به هیچ جاش حساب نکرد به زور نشوندم پشت فرمون، اول پنج مین همه چیز رو واسم توضیح داد بعد گفت حالا کم کم برو دستت میاد، اولاش از استرس قلبم تو دهنم میزد ولی کمکم اوکی شد، از اون روز به بعد هم دیگه رفت و برگشت من پشت فرمون بودم تا وسطای سال که محل کار عموم عوض شد؛ کلا خاطره خاصی از رانندگی ندارم ولی تا حالا بابام ماشینشو دستم نداده دلیلشم اینه که عموت خودش مثل... رانندگی میکه وای به حال اینکه توکه شاگردشی
دفعه اول تو عروسی بودم و حوصلم هم کلی سر رفته بود، بابام اومد گفت بیا بریم رانندگی. بعد از کلی توضیح دادن و یکی دو باری خاموش کردن دیگه دستم اومد و داشتم هیلان هیلان میرفتم و حواسم به دنده بود که عوضش کنم، یهو بابام داد زد: ترمز کنننننن! منم هول شدم به جای ترمز پامو گذاشتم رو گاز. (= چند تا پسر کنار یه دیوار ایستاده بودن، نزدیک بود خودمون و ماشین و پسرا رو با دیوار یکی کنم که خدا رو شکر بخیر گذشت. (=
اولین بار 2 سال پیش بود فکر کنم.. بابام یه هو واستاد گفت متین بشین پشت فرمون منم کلی اصرار کردم و گفتم نه و ..... ولی خب نتیجه ای نداشت..
خلاصه نشستمو اولش خیلی سخت بود که مثل ادم شروع به حرکت کنی ولی یواش یواش دستم اومد..
آخرین بار هم هم چند روز پیش بود که نشستم
ولی واقعا اولش یک حس غرور بهم دست داد خیلی اصلا جذاب بود
البته بنظرم 80 درصد سختیش بخاطر دنده س اگر دنده اتومات باشه خییلیییییییییییییییییییییییی راحته
اولین بار (و به عبارتی نیز آخرین بار) یادم نیست کی بود ولی خب خیلی سال پیش بود
مامانم داشت به داداش بزرگترم که خیلی ذوق داشت یاد میداد رانندگی رو
به من هم گفت امتحان کنم، جامو با داداشم عوض کردم، چند متر مستقیم رفتیم جلو، بعد پیاده شدم و مامانم نشست پشت فرمون (شاید هم داداشم، یادم نیست)
من یادمه اولین بار یه خانم میخواست امتحان بده..
انداخت تو جوب بزرگ ماشین چپ کرد خانمه در اومد افسر موند توش
ناموسا سرعتشم کم بودااا استعداد میخواد ماشین رو با سرعت ۴۰ چپ کنی
اولا اینو بگم
من جز بیییییییی استعداد ترینا توی رانندگی در جهانم
بار اول و تمام بارهای اول ماشین اصن یه مترم جلو نمیرفت
تا رفتم کلاس رانندگی که واقن مربیم از یه چوب خشک راننده ساخت راننده خوبی نه البته ولی به هر حال راننده
اولین بارو یادم نمیاد ۳ یا ۴ ساله بودم همش میشستم جلوی بابام فرمون رو من کنترل میکردم ولی الان میترسم از در پارکینگ بیام بیرون کوچمون باریکه همیشه هم یه ماشین تو کوچه پارک کرده میترسم از بغلشون رد بشم، دوبار آینه کندم چند بارم سابیدم به در و دیوار کلا دیگه کسی ماشین دستم نمیده
15 سالم بود. به خواهرم گفتم تئوریشو یادم بده (چون واقعا ایده ای از کاربرد پدال کلاچ نداشتم. تو ذهنم مثل بازیا و دنده اتوماتا تعریف شده بود که یه گاز باشه یه ترمز)
اونم برام خیلی قشنگ توضیح داد
بعد به بابام گفتم خب من بلدم. ولی یکی بیاد کنارم بشینه که اگه داشتم خرابکاری میکردم منو متوقف کنه
بعد من استرس اینو داشتم که یهو ماشین بپره یا خیلی بره جلو (چون میخواستم تو یه مسافت کم فقط جلوعقب کنم). ولی کاشف به عمل اومد که اصلا نمیتونم کاری کنم که راه بره
ولی عین فضاپیما بود برام همه چی. خلاصه بعد کلیی خاموش کردن و دودی که داشت از کله بابام بلند میشد، این ماشینو ما یه متر بردیم جلو. بعد دیگه هی میومدم میشستم کلاچ گرفتنو تمرین میکردم که با نیم کلاچ جلوعقب کنم و خاموش نکنم. در همون حد موند تا 19 که برم گواهیناممو بگیرم