پاسخ : زن ناموس مرد نیست !
به نقل از crestfallen :
تکه ای ازتفسیر آیه ای که دوست عزیز رادیکال متذکرشدند
3. ﺗﻨﺒﯿﻪ ﺑﺪﻧﯽ ﺩﺭ ﺍﯾﻨﺠﺎ-ﻫﻤﺎﻥ ﻃﻮﺭ ﮐﻪ ﺩﺭ ﮐﺘﺐ ﻓﻘﻬﯽ ﺁﻣﺪﻩ ﺍﺳﺖ- ﺑﺎﯾﺪ ﻣﻼﯾﻢ ﻭ ﺧﻔﯿﻒ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﻧﻪ ﻣﻮﺟﺐ ﺷﮑﺴﺘﮕﯽ ﻭ ﻧﻪ ﻣﺠﺮﻭﺡ ﺷﺪﻥ ﮔﺮﺩﺩ ﻭ ﻧﻪ ﺑﺎﻋﺚ ﮐﺒﻮﺩﯼ ﺑﺪﻥ.[3]
ﭼﻮﻥ ﻫﺪﻑ ﺍﺯ ﺗﻨﺒﯿﻪ ﺑﺪﻧﯽ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﯾﺎﻓﺘﻦ ﭘﯿﻮﻧﺪ ﺯﻧﺎﺷﻮﯾﯽ ﻭ ﮔﺮﻡ ﻧﮕﻬﺪﺍﺷﺘﻦ ﮐﺎﻧﻮﻥ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﺍﻣﺎ ﺍﯾﻦ ﻣﻄﻠﺐ ﺑﺪﯾﻦ ﻣﻌﻨﺎ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﺯﺩﻥ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎﯼ ﺑﻪ ﻣﯿﻞ ﺁﻭﺭﺩﻥ ﺯﻥ ﺑﻪ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺍﺳﺖ.
4. ﺍﺯ ﻧﻈﺮ ﻗﺮﺁﻥ ﻇﻠﻢ، ﺳﺘﻢ ﻭ ﺗﺠﺎﻭﺯ ﻣﻮﺭﺩ ﻧﻬﯽ ﺍﺳﺖ ﺍﻣﺎ ﻫﺮ ﺧﺸﻮﻧﺘﯽ ﻇﻠﻢ ﻧﯿﺴﺖ ﻣﺜﻼ ﺩﻓﺎﻉ ﺍﺯ ﺣﻖ ﻭ ﻟﻮ ﻣﻮﺟﺐ ﺟﻨﮓ ﻭ ﺧﻮﻧﺮﯾﺰﯼ ﺷﻮﺩ[4]
ﮔﺮﭼﻪ ﺧﺸﻮﻧﺖ ﺍﺳﺖ ﻭﻟﯽ ﻇﻠﻢ ﻧﯿﺴﺖ ﻟﺬﺍ ﺍﺯ ﺁﯾﺎﺗﯽ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻇﻠﻢ ﻧﻬﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﻧﻤﯽ ﺗﻮﺍﻥ ﺍﺳﺘﻨﺒﺎﻁ ﻧﻤﻮﺩ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻧﻈﺮ ﻗﺮﺁﻥ ﻫﺮ ﺧﺸﻮﻧﺘﯽ ﻣﻮﺭﺩ ﻧﻬﯽ ﺍﺳﺖ.
5. ﻗﺮﺁﻥ ﺑﻪ ﺩﻧﺒﺎﻝ «ﻭ ﺍﺿﺮﺑﻮﻫﻦ» ﻭ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺣﺼﻮﻝ ﻧﺘﯿﺠﻪ ﮐﻪ ﻫﻤﺎﻥ ﺍﻃﺎﻋﺖ (ﻓﺎﻥ ﺍﻃﻌﻨﮑﻢ) ﺍﺳﺖ ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﯾﺪ: ﺑﺮ ﺯﻧﻬﺎ ﺗﻌﺪﯼ ﻧﮑﻨﯿﺪ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﻗﺴﻤﺖ ﺁﯾﻪ ﻧﻤﯽ ﺗﻮﺍﻥ ﭼﻨﯿﻦ ﺍﺳﺘﻨﺒﺎﻁ ﻧﻤﻮﺩ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻧﻈﺮ ﻗﺮﺁﻥ ﺗﻨﺒﯿﻪ ﺑﺪﻧﯽ ﺑﻪ ﻫﯿﭻ ﻭﺟﻪ ﺟﺎﯾﺰ ﻧﯿﺴﺖ ﻭ ﻣﻨﻈﻮﺭ ﺍﺯ "ﻭ ﺍﺿﺮﺑﻮﻫﻦ" ﺯﺩﻥ ﻓﯿﺰﯾﮑﯽ ﻧﯿﺴﺖ ﺑﻠﮑﻪ ﻣﻨﻈﻮﺭ ﺁﻥ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻌﺪ ﺣﺼﻮﻝ ﻧﺘﯿﺠﻪ ﺍﺯ ﺣﺪ ﻧﮕﺬﺭﯾﺪ ﻭ ﺍﯾﻦ ﮐﺎﺭ ﺭﺍ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﻧﺪﻫﯿﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺻﻮﺭﺕ ﺑﻪ ﺯﻥ ﻇﻠﻢ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﯾﺪ.
6. ﻫﻤﺎﻥ ﮔﻮﻧﻪ ﮐﻪ ﺍﺷﺎﺭﻩ ﮐﺮﺩﯾﺪ ﺁﯾﻪ ﺷﺮﯾﻔﻪ ﺩﺭ ﺻﺪﺩ ﺩﺭﻣﺎﻥ ﺑﯿﻤﺎﺭﯼ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺭﻭﺍﻧﮑﺎﻭﺍﻥ ﺍﻣﺮﻭﺯﻩ ﻣﻌﺘﻘﺪﻧﺪ ﮐﻪ ﺟﻤﻌﯽ ﺍﺯ ﺯﻧﺎﻥ ﺩﺍﺭﺍﯼ ﺣﺎﻟﺘﯽ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ «ﻣﺎﺯﻭﺷﯿﺴﻢ» (ﺁﺯﺍﺭ ﻃﻠﺒﯽ) ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺍﮔﺮ ﺍﯾﻦ ﺣﺎﻟﺖ ﺩﺭ ﺁﻧﻬﺎ ﺗﺸﺪﯾﺪ ﺷﻮﺩ ﺗﻨﻬﺎ ﺭﺍﻩ ﺁﺭﺍﻣﺶ ﺁﻧﺎﻥ ﺗﻨﺒﯿﻪ ﻣﺨﺘﺼﺮ ﺑﺪﻧﯽ ﺍﺳﺖ. [5]
ﺍﯾﻦ ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﻣﻌﺠﺰﺍﺕ ﻋﻠﻤﯽ ﻗﺮﺁﻥ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﯼ ﺩﺭﻣﺎﻥ ﺍﯾﻦ ﺑﯿﻤﺎﺭﯼ ﻣﺮﺍﺗﺐ ﺷﺪﺕ ﻭ ﺿﻌﻒ ﺁﻥ ﺭﺍ ﻧﯿﺰ ﺭﻋﺎﯾﺖ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ. ﺍﺑﺘﺪﺍ ﺑﺮﺧﻮﺭﺩ ﮐﻼﻣﯽ ﻭ ﻣﻮﻋﻈﻪ ﻭ ﺩﺭ ﺻﻮﺭﺕ ﺷﺪﺕ ﺑﯿﻤﺎﺭﯼ ﻭ ﮐﺎﺭﮔﺮ ﻧﺒﻮﺩﻥ ﻣﻮﻋﻈﻪ، ﻧﻮﻋﯽ ﻗﻬﺮ ﻭ ﺑﯽ ﺍﻋﺘﻨﺎﯾﯽ ﻭ ﺩﺭ ﺣﺎﻝ ﺷﺪﺕ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺑﯿﻤﺎﺭﯼ، ﺗﻨﺒﯿﻪ ﻣﺨﺘﺼﺮ ﺑﺪﻧﯽ ﺭﺍ ﭘﯿﺸﻨﻬﺎﺩ ﻣﯽ ﺩﻫﺪ؛ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﺍﮔﺮ ﻣﻨﻈﻮﺭ ﺍﺯ ﻓﺎﺿﺮﺑﻮﻫﻦ ﻏﯿﺮ ﺍﺯ ﺗﻨﺒﯿﻪ ﻣﺨﺘﺼﺮ ﺑﺪﻧﯽ ﺑﺎﺷﺪ ﺍﯾﻦ ﺑﯿﻤﺎﺭﯼ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺣﺎﻟﺖ ﺍﻭﺝ ﻭ ﺷﺪﺕ، ﺩﺭﻣﺎﻥ ﻧﺸﺪﻩ ﺍﺳﺖ.
7. ﺍﮔﺮ ﺍﯾﻦ ﻧﻮﻉ ﺑﺮ ﺧﻮﺭﺩ ﺑﻪ ﺩﻟﯿﻞ ﺍﯾﻦ ﮐﻪ ﺧﺸﻮﻧﺖ ﺍﺳﺖ ﻗﺎﺑﻞ ﭘﺬﯾﺮﺵ ﻧﯿﺴﺖ ﭼﮕﻮﻧﻪ «ﻓﺎﻫﺠﺮﻭﻫﻦ ﻓﯽ ﺍﻟﻤﻀﺎﺟﻊ » (ﺩﻭﺭﯼ ﻧﻤﻮﺩﻥ ﺩﺭ ﺑﺴﺘﺮ) ﺭﺍ ﮐﻪ ﻧﻮﻋﯽ ﺧﺸﻮﻧﺖ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺩﺭ ﻣﺮﺣﻠﻪ ﻗﺒﻞ ﺍﺳﺖ ﻗﺒﻮﻝ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﺍﯾﺪ ﺑﻪ ﺧﺼﻮﺹ ﺍﯾﻦ ﮐﻪ ﺧﻮﺩﺗﺎﻥ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﯿﺪ ﺩﻭﺭﯼ ﺍﺯ ﻫﻤﺴﺮ ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮﺭ ﺍﯾﺠﺎﺩ ﺍﻋﺘﻤﺎﺩ ﺑﻪ ﻧﻔﺲ ﺩﺭ ﻣﺮﺩ ﻭ ﺗﺴﻠﻂ ﯾﺎﻓﺘﻦ ﻭﯼ ﺑﺮ ﻋﺎﺭﺿﻪ ﯼ ﺗﺮﺱ ﻭ ﺩﺍﺩﻥ ﺍﺑﺘﮑﺎﺭ ﻋﻤﻞ ﺑﻪ ﺍﻭﺳﺖ ﻭ ﺑﺪﯾﻬﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﻨﺒﯿﻪ ﺑﺪﻧﯽ ﻧﯿﺰ ﺩﺭ ﺟﻬﺖ ﺗﺎﻣﯿﻦ ﺍﯾﻦ ﺍﻫﺪﺍﻑ، ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻮﺟﯿﻪ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ.
نه جونه من شما بیا به همسرتم تجاوز کن
اقا رابطه ی جنسی به خودیه خود روابط دو نفره رو بهتر می کنه. ولی وقتی که به میل هر دو نفر باشه. وقتی یکی از طرفین میل به رابطه ی جنسی نداره مجبور کردنش به رابطه ی جنسی باعث سرد شدن بیشتر فرد میشه.
در صورتی که هر دو نفر می تونن با خودارضایی نیاز خودشون رو بر طرف کنن وقتی یکی از طرفین میل به رابطه ی جنسی نداره.
نکته ی دیگه ای هم که هست اینه که هیچ زنی از داشتن رابطه ی جنسی با همسرش مشکلی که نداره هیچ مایل هم هست هرچند که شاید خیلی واضح بیان نکنه ولی در هر صورت میلش وجود داره. و البته این به این شرط هست که شما صرفن به فکر ارضا کردن خودتون نباشید و همسرتون رو هم به ارگاسم برسونید. در اون صورت همسر شما هم مایل به داشتن رابطه ی بیشتر با شما هست.
تنبیه بدنی به هر شکلی باعث گرم شدن رابطه ی دو نفره به هیچ شکلی نمیشه. چون به هر حال اون رابطه بعد از تنبیه به هر ترتیب خلاف میل طرف هست و کینه هم بهش اضافه شده..
ببینید کتک زدن همسر به هیچ شکلی شامل دفاع نمیشه. و بر عکس اون چیزی که فکر می کنید کسی نمیگه اسلام دین خیلی ناز و خشگل و ملایمت امیزیه. اسلام یک دین خشک و خشن محسوب میشه و عواقبش رو در حکومت ایران و به شکل افراطیش تو طالبان دید.
مثلن تجاوز کردن به مفسد مجاز هست برای گرفتن اعتراف در زندان ها و تازه تشویق هم شده!
همینه که تقریبن اکثر افراد غیر مسلمون اسلام رو بر خلاف حقوق بشر می دونن.
5. ﻗﺮﺁﻥ ﺑﻪ ﺩﻧﺒﺎﻝ «ﻭ ﺍﺿﺮﺑﻮﻫﻦ» ﻭ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺣﺼﻮﻝ ﻧﺘﯿﺠﻪ ﮐﻪ ﻫﻤﺎﻥ ﺍﻃﺎﻋﺖ (ﻓﺎﻥ ﺍﻃﻌﻨﮑﻢ) ﺍﺳﺖ ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﯾﺪ: ﺑﺮ ﺯﻧﻬﺎ ﺗﻌﺪﯼ ﻧﮑﻨﯿﺪ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﻗﺴﻤﺖ ﺁﯾﻪ ﻧﻤﯽ ﺗﻮﺍﻥ ﭼﻨﯿﻦ ﺍﺳﺘﻨﺒﺎﻁ ﻧﻤﻮﺩ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻧﻈﺮ ﻗﺮﺁﻥ ﺗﻨﺒﯿﻪ ﺑﺪﻧﯽ ﺑﻪ ﻫﯿﭻ ﻭﺟﻪ ﺟﺎﯾﺰ ﻧﯿﺴﺖ ﻭ ﻣﻨﻈﻮﺭ ﺍﺯ "ﻭ ﺍﺿﺮﺑﻮﻫﻦ" ﺯﺩﻥ ﻓﯿﺰﯾﮑﯽ ﻧﯿﺴﺖ ﺑﻠﮑﻪ ﻣﻨﻈﻮﺭ ﺁﻥ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻌﺪ ﺣﺼﻮﻝ ﻧﺘﯿﺠﻪ ﺍﺯ ﺣﺪ ﻧﮕﺬﺭﯾﺪ ﻭ ﺍﯾﻦ ﮐﺎﺭ ﺭﺍ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﻧﺪﻫﯿﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺻﻮﺭﺕ ﺑﻪ ﺯﻥ ﻇﻠﻢ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﯾﺪ.
اقا اخه این دقیقن خلاف انسانیت. حالا چه اهمیتی داره کی گفته ؟
هر کی گفته این حرف غلطه. ما حق نداریم هیچ انسانی رو مجبور به هیچ کاری کنیم.
ما تو جامعه ای زندگی می کنیم که دیگه جبر به اون معنی وجود نداره.
وقتی مثلن میگیم مازیار مجبور به انجام کاری شده به این معنی هست که بابات انجام اون کار درامد داره و اگه انجام نده درامد نداره و جبر به خاطر اینه که پول میگیره بابت کارش! کسی با کتک دنبال من نیافتاده تا مثلن من سره کارم برم!
می فهمی تفاوتشو ؟
6. ﻫﻤﺎﻥ ﮔﻮﻧﻪ ﮐﻪ ﺍﺷﺎﺭﻩ ﮐﺮﺩﯾﺪ ﺁﯾﻪ ﺷﺮﯾﻔﻪ ﺩﺭ ﺻﺪﺩ ﺩﺭﻣﺎﻥ ﺑﯿﻤﺎﺭﯼ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺭﻭﺍﻧﮑﺎﻭﺍﻥ ﺍﻣﺮﻭﺯﻩ ﻣﻌﺘﻘﺪﻧﺪ ﮐﻪ ﺟﻤﻌﯽ ﺍﺯ ﺯﻧﺎﻥ ﺩﺍﺭﺍﯼ ﺣﺎﻟﺘﯽ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ «ﻣﺎﺯﻭﺷﯿﺴﻢ» (ﺁﺯﺍﺭ ﻃﻠﺒﯽ) ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺍﮔﺮ ﺍﯾﻦ ﺣﺎﻟﺖ ﺩﺭ ﺁﻧﻬﺎ ﺗﺸﺪﯾﺪ ﺷﻮﺩ ﺗﻨﻬﺎ ﺭﺍﻩ ﺁﺭﺍﻣﺶ ﺁﻧﺎﻥ ﺗﻨﺒﯿﻪ ﻣﺨﺘﺼﺮ ﺑﺪﻧﯽ ﺍﺳﺖ. [5]
ﺍﯾﻦ ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﻣﻌﺠﺰﺍﺕ ﻋﻠﻤﯽ ﻗﺮﺁﻥ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﯼ ﺩﺭﻣﺎﻥ ﺍﯾﻦ ﺑﯿﻤﺎﺭﯼ ﻣﺮﺍﺗﺐ ﺷﺪﺕ ﻭ ﺿﻌﻒ ﺁﻥ ﺭﺍ ﻧﯿﺰ ﺭﻋﺎﯾﺖ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ. ﺍﺑﺘﺪﺍ ﺑﺮﺧﻮﺭﺩ ﮐﻼﻣﯽ ﻭ ﻣﻮﻋﻈﻪ ﻭ ﺩﺭ ﺻﻮﺭﺕ ﺷﺪﺕ ﺑﯿﻤﺎﺭﯼ ﻭ ﮐﺎﺭﮔﺮ ﻧﺒﻮﺩﻥ ﻣﻮﻋﻈﻪ، ﻧﻮﻋﯽ ﻗﻬﺮ ﻭ ﺑﯽ ﺍﻋﺘﻨﺎﯾﯽ ﻭ ﺩﺭ ﺣﺎﻝ ﺷﺪﺕ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺑﯿﻤﺎﺭﯼ، ﺗﻨﺒﯿﻪ ﻣﺨﺘﺼﺮ ﺑﺪﻧﯽ ﺭﺍ ﭘﯿﺸﻨﻬﺎﺩ ﻣﯽ ﺩﻫﺪ؛ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﺍﮔﺮ ﻣﻨﻈﻮﺭ ﺍﺯ ﻓﺎﺿﺮﺑﻮﻫﻦ ﻏﯿﺮ ﺍﺯ ﺗﻨﺒﯿﻪ ﻣﺨﺘﺼﺮ ﺑﺪﻧﯽ ﺑﺎﺷﺪ ﺍﯾﻦ ﺑﯿﻤﺎﺭﯼ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺣﺎﻟﺖ ﺍﻭﺝ ﻭ ﺷﺪﺕ، ﺩﺭﻣﺎﻥ ﻧﺸﺪﻩ ﺍﺳﺖ.
مازوخیسم منظورته فکر کنم ؟
و فکر کنم خبر داری که مازوخیسم در هر دو جنس وجود داره و روش درمانش با تنبیه نیست. در کنار مازوخسیم بیماری دیگه ای وجود داره به اسم سادیسم. یک فرد دارایه بیماری مازوخیسم معمولن دنبال فردی با بیماری سادیسم می گرده. و این زوج یک رابطه ای رو تشکیل میدن که یک نفر از ازار دادن و دیگری از ازار دیدن لذت میبره.
و این روابط اگه افراطی باشی ممکنه باعث صدمات جدی به اون که مورد ازار قرار گرفته بشه. درمانش هم با ازار دادن و کتک زدن نیست. بلکه باید فرد سراغ روانکاو بره و بیماریشو با اون فرد در میان بذاره.
این معجزه ی اسلام نیست. این نشون از این داره که اسلام چطور به سلطنت طلبی مرد اعتقاد داره و تشویق کرده ( یکی دیگه از نشونه هایی که گفته یمشه قران توسط خود محمد نوشته شده. )
7. ﺍﮔﺮ ﺍﯾﻦ ﻧﻮﻉ ﺑﺮ ﺧﻮﺭﺩ ﺑﻪ ﺩﻟﯿﻞ ﺍﯾﻦ ﮐﻪ ﺧﺸﻮﻧﺖ ﺍﺳﺖ ﻗﺎﺑﻞ ﭘﺬﯾﺮﺵ ﻧﯿﺴﺖ ﭼﮕﻮﻧﻪ «ﻓﺎﻫﺠﺮﻭﻫﻦ ﻓﯽ ﺍﻟﻤﻀﺎﺟﻊ » (ﺩﻭﺭﯼ ﻧﻤﻮﺩﻥ ﺩﺭ ﺑﺴﺘﺮ) ﺭﺍ ﮐﻪ ﻧﻮﻋﯽ ﺧﺸﻮﻧﺖ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺩﺭ ﻣﺮﺣﻠﻪ ﻗﺒﻞ ﺍﺳﺖ ﻗﺒﻮﻝ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﺍﯾﺪ ﺑﻪ ﺧﺼﻮﺹ ﺍﯾﻦ ﮐﻪ ﺧﻮﺩﺗﺎﻥ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﯿﺪ ﺩﻭﺭﯼ ﺍﺯ ﻫﻤﺴﺮ ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮﺭ ﺍﯾﺠﺎﺩ ﺍﻋﺘﻤﺎﺩ ﺑﻪ ﻧﻔﺲ ﺩﺭ ﻣﺮﺩ ﻭ ﺗﺴﻠﻂ ﯾﺎﻓﺘﻦ ﻭﯼ ﺑﺮ ﻋﺎﺭﺿﻪ ﯼ ﺗﺮﺱ ﻭ ﺩﺍﺩﻥ ﺍﺑﺘﮑﺎﺭ ﻋﻤﻞ ﺑﻪ ﺍﻭﺳﺖ ﻭ ﺑﺪﯾﻬﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﻨﺒﯿﻪ ﺑﺪﻧﯽ ﻧﯿﺰ ﺩﺭ ﺟﻬﺖ ﺗﺎﻣﯿﻦ ﺍﯾﻦ ﺍﻫﺪﺍﻑ، ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻮﺟﯿﻪ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ.
دوری نمودن در بستر خشونت نیست.
ادم ممکنه خسته باشه. حوصله نداشته باشه. اماده نباشه.
رابطه ی جنسی نیاز به میل و علاقه داره و امادگی روحی و جسمی.
و اگه شما می خواید با یک نفر رابطه داشته باشید باید شرایط روحی و جسمی رو برای شریکتون به وجود بیارید. ( حالا شما می خواید مرد باشید یا زن. ) این یک هنره و با خشونت تامین نمیشه.
و تو روابط جنسی لزومن این مرد نیست که لیدره. قدرت لید کردن یک رابطه می تونه به دست هر کدوم از شریک ها باشه و این حتا به نوعی ایجاد تنوع تو سکس محسوب میشه.