پاسخ : انتخاب رشته
درباره سال دوم موندن، صبر کنین رتبه ها هم بیاد .. بعد نگاه کنید واقعا چقدر خرخون بودید؟!
اگه تلاش کمی داشتید در سال کنکور و قبلش، حتا سمپادی هم که باشین، خیلی بعیده تغییر و تحولِ ناگهانی در شما رخ بده و .. !!
اما نـه؛ اگه هدف و برنامه و پشتکارِ بالا داشتید و حالا به هر دلیل، به چیزی که میخواید با این رتبه نـمی رسین، شاید بمونین بد نـباشه!
..
موارد و مثالهایی که بچه ها میزنن همه ش درسته ؛ و تناقض نـدارن! چون اون آدمهایی ک مثال زده شدن، شخصیت های متفاوتی داشتن!
=> فامیل ما سال اول نزدیک 2000 تجربی شد حدودا، پزشکی میخواست و البته نه هرجایی ؛ موند سال دوم و حدود 600 ، پزشکی مشهد نمیسال دوم قبول شد و الان راضیه و عاشق رشته ش.
کسِ دگ میشناسم، تجربی بود اما خیلی عاشق پزشکی هم نـبود. سال دوم هم نـموند آخر و رفت زیستِ سلولی مولکولی فردوسی، الانم درسش تموم شده و آماده میشه برا ارشدی که دوست داره = ایمونولوژی !
پسرخاله ام میگه سه تا دوست بودیم تو
دانشگاه گیلان و شیمی .. یکی که برنامه شو میشناخت و هدفمند بود دگ خیلی، ارشد 1 شد در سه گرایش! و رفت شریف!! الانم امریکا ست برا دکترا.
یکی دگ شون، ارشد رفت تربیت مدرس (اینو خوب یادم نیس!) ؛ الانم کاناداست برا دکترا!
پسرخاله منم ارشد شهیدبهشتی رفت و دکترا بخاطر شرایط خانوادگی اومد فردوسی و .. .
..
تو ریاضی هم بالای 4-5 نفر حداقل میشناسم، رتبه ی حتا سه رقمی اما خب نزدیک 1000 آورده بوده طرف! مونده و سال بعد شده 100 و خورده ای!
و بعضی شونم بدتر از 2000 !
_ _ _
خلاصه تجربه دیگران موثره! اما باید خودتونو بشناسید. اگه از یک رشته به حدِ کافی اطلاعات دارید ک هدفتون هست واقعا و از سر جوّ و .. دوسش نـدارین و صبر و پشتکار دارین، موندن بد نـیست.
البته یاتون باید باشه روزِ کنکور سال بعد گر مونده بودین، هرچیزی ممکنه رخ بده که تمام برنامه هاتون رو به هم بریزه! جوانب زیادی داره کار که باید بررسی شه ..
پ.ن: من بشخصه، از بچگی حوصلهِ درس خوندن های مداوم و طولانی نـداشتم هرچن بخاطر سبک بودن درسا تا قبل از کنکور، جزء نفرات برتر هم بودم خب!
منتها انقدر میدونم که عُمرا تحملِ یکسالِ دگ موندن رو نـدارم و دعا میکنم فقط به حدی خراب نـشه نتیجه ام ک نـشه هیچی رفت.
.
