- مدیر کل
- #141
- ارسالها
- 7,646
- امتیاز
- 37,426
- نام مرکز سمپاد
- علامه حلی
- شهر
- تهران
- سال فارغ التحصیلی
- 1389
پاسخ : انتخاب رشته
من دوست دارم به این نکته هم اشاره کنم اما نمیدونم چطور منظورمو منتقل کنم. در مورد رشته هایی مثل مدیریت مالی، مدیریت صنعتی، مدیریت بازرگانی، اقتصاد و ... هم فکر کنید. یه سری آدمهایی دیدم که رشته های این چنینی دارن ولی حقوق هایی که میگیرن که مهندس ها فکرشم نمیکنن. با شنیدن اینا بیشتر شاید یک فرد حسابدار تو یک شرکت بیافته که باید حساب کتاب پول ها رو بکنه اما تصورتون خیلی خوب نیست. درس هایی که تو این رشته ها هست هم خوندنشون راحته هم چیزهایی هستند که کاربرد عملی دارند. نیروی توانمند و باسواد هم تو این فیلدها به شدت کمه. تا دلتون بخواد مهندس های باسواد داریم ولی مدیر بازرگانی قوی نه. مدیر مالی قوی نه. اقتصاددان قوی نه. واقعا جای سمپادیا خالیه تو این زمینه ها. به شخصه یکی از اسطوره های من این فرده که سمپادی بوده و از مهندسی زده به اقتصاد و پسادکتراشو تو MIT میخونه. برای بچه هایی که دوست دارن تهران بمونند یا بیان تهران ولی نمیتونن رشته های مهندسی قبول بشن هم آپشن خوبیه. دانشگاه تهران - بهشتی - علامه طباطبایی واقعا تو این رشته ها خوبن.
رشته مهندسی کشاورزی هم خوبه. بهش فکر کنید. یه رشته که یک فرد باهوش و باسواد توش اگر عرضه داشته باشه میلیاردر میشه. تو این وضعیت کشاورزی سنتی ایران ، آدمی پیدا بشه از علم روز استفاده بکنه واقعا زندگیش عالی میشه. مصاحبه های بعضی از این کشاورزها رو نگاه کنید میبینید یارو از دو تا مهندس کمک گرفته تولید محصولش از 3 تن رسیده به 8 تن.
خب در مورد تجربی حرف زدن سخته آخه. شما یک سری رشته ناشناخته دارید و چندتا رشته شناخته شده. اولا ایشالله دانشگاهای تهران قبول بشی حداقل شاهد. بعدش ولی خب نشد برو شهر دیگه. بابا اونقدرام سخت نیست. این همه آدم شهرای دیگه میخونن. چیه مگه؟ واقعا اونقدرا سخت نیست. حتی 7 سال هم باشه.به نقل از سمپادك :راست میگه اینا بیشتر مال ریاضیاس.
من خودم برا شناخت بیشتر پزشکی رفتم وبلاگ های مختلف که دانشجو های پزشکی نوشته بودن، خوندم مطلباشونو،
و خب دیدم بازم بدم نمیاد...اما میدونم تا حد تحملم میره سختی پزشکی و یه شهر دیگه خوندن این رشته فرای تحملم میشه...
باز علوم پایه هم هست دارو سازی هم هست که هیچی نمیدونم به خصوص اینده داروسازی خیلی برام مهمه .همش به داروخونه ختم میشه؟ یا اینده دیگه ای هم دارن؟
برای سال دوم موندن هم به نظرم تجربیا باید وقت بیشتر بذارن چون سال های بیشتری درگیر میشن...
من دوست دارم به این نکته هم اشاره کنم اما نمیدونم چطور منظورمو منتقل کنم. در مورد رشته هایی مثل مدیریت مالی، مدیریت صنعتی، مدیریت بازرگانی، اقتصاد و ... هم فکر کنید. یه سری آدمهایی دیدم که رشته های این چنینی دارن ولی حقوق هایی که میگیرن که مهندس ها فکرشم نمیکنن. با شنیدن اینا بیشتر شاید یک فرد حسابدار تو یک شرکت بیافته که باید حساب کتاب پول ها رو بکنه اما تصورتون خیلی خوب نیست. درس هایی که تو این رشته ها هست هم خوندنشون راحته هم چیزهایی هستند که کاربرد عملی دارند. نیروی توانمند و باسواد هم تو این فیلدها به شدت کمه. تا دلتون بخواد مهندس های باسواد داریم ولی مدیر بازرگانی قوی نه. مدیر مالی قوی نه. اقتصاددان قوی نه. واقعا جای سمپادیا خالیه تو این زمینه ها. به شخصه یکی از اسطوره های من این فرده که سمپادی بوده و از مهندسی زده به اقتصاد و پسادکتراشو تو MIT میخونه. برای بچه هایی که دوست دارن تهران بمونند یا بیان تهران ولی نمیتونن رشته های مهندسی قبول بشن هم آپشن خوبیه. دانشگاه تهران - بهشتی - علامه طباطبایی واقعا تو این رشته ها خوبن.
رشته مهندسی کشاورزی هم خوبه. بهش فکر کنید. یه رشته که یک فرد باهوش و باسواد توش اگر عرضه داشته باشه میلیاردر میشه. تو این وضعیت کشاورزی سنتی ایران ، آدمی پیدا بشه از علم روز استفاده بکنه واقعا زندگیش عالی میشه. مصاحبه های بعضی از این کشاورزها رو نگاه کنید میبینید یارو از دو تا مهندس کمک گرفته تولید محصولش از 3 تن رسیده به 8 تن.