به نقل از فاطمه م. :
به نقل از یاسین نعیمی :
""
و در آخر این چیزیه که علاوه بر شما از بسیاری از دوستان وبزرگان هم شنیدم و چند وقتیه خیلی سختگیرانه دارم روش کار میکنم
بعله اگه شعر ها نقد بشه زیبایی مسابقه هم کامل میشه ...به نقل از sahere :پ ن:قاطی حرفاتون الطفاتیم به شعرا داشته باشین.مجلس،مجلس نقد هست
) بخواد مورد توجه قرار بگیره 
) ولی به دلیل اینکه گفته بودم شرکت میکنم و با فکر اینکه اگه همه بخوان دَر بِرَن ( ) اینهمه شوق و زحمت به هدر میره شرکت کردم و الان خیلی خوشحالم که شرکت کردم ( ن پ میخوای ناراحت باش ) و دوره ی اول به این خوبی برگزار شد و بازم ممنونم فراوان از همه : ) 
به نقل از احســــــــــــــــــــان :زرد: توضیحاتشو توی قرمز میدم
قرمز: 1) هست : کشیده : بلند + کوتاه : _U
که باید باشه :بلند : _
اصلاحیه پیشنهادی: من هستم، او هم! ما هستیم.
2) قسمت "اندازیم" و "سازیم" وزنشون درسته!!! ولی نکته اینجاس ک برای اینکه وزن اینا درست باشه باید به ترتیب "دستِ" و "جوی" رو با اشباع بخونیم. و از اونجایی ک فکر کنیم، آخر "جوی" ساکن باشه و کسره نداشته باشه، نمیشه با اشباع خوندش. حالا اگه حتی آخرش کسره داشته باشه و بشه با اشباع خوند، وزنش در یک هجا در هر رکن با وزن بقیه ی شعر متفاوته!
به هر حال اصلاحیه ی پیشنهادی: دست در دست خدا اندازیم - آب در جوی روان میسازیم
اول از همه باید بگم خیلی خیلی ممنون که وقت گذاشتی و شعر رو نقد کردی : )
و بعد...
1.من قصدم تاکید بیشتری روی کلمه ی "هست" بود و یه جورایی اینجا وزن رو فدا کردم (
2.اینجا خیلی نظری ندارم میدونم یکّم وزن روی جوی کار میلغزه
به نقل از یاسین نعیمی :2- اما در مورد محتوا در کل باید بگم شعر خوبی بود که مشخصا برای عکس و از روی عکس گفته شده بود و به جهت اینکه شاعر سعی داشته شعرش با عکس انطباق زیادی داشته باشه تمام مفهوم رو با عکس پیش برده و شاید یکی از نقاط قوت این شعر همین موضوع باشه . اما به نظرم شاید بهتر بود شاعر کمی فراتر از عکس حرکت کنه و تنها عکس رو روایت نکنه ! به طوری که به ذهن مخاطب این اجازه رو بده یک پیوند منطقی بین شعر و عکس پیدا کنه !
راستش این شعر در ظاهر کاملن عکس رو یه جورایی توصیف میکرد که کمبود آب هست که من برداشتم از عکس همین بود !
3- نکته ی مهم تری که انتظار می رفت شاعر به اون دقت داشته باشه اینه که مهم ترین پیامی که شخص با دیدن عکس به نظرش میرسه ماهی های نقاشی شده روی زمین هستن بنابر این فرصت بسیار عالی برای شاعر به وجود میاد که بتونه یک عکس که در اون مفاهیم سورئال وجود داره به یک مسئله ی رئال پیوند بزنه که یکی از قوی ترین توانایی های شاعر محسوب میشه اما متاسفانه در این شعر دیده نمی شد (البته من شعر بقیه ی دوستان رو نخوندم اما اگر کسی به این مسئله توجه داشته باشه به نظر من از نظر مفهوم باید نمره ی کامل رو بگیره )
اتفاقن خیلی دوست داشتم که شعر اینطور باشه ولی متاسفانه بازهم کمبود وقت ...
4- مسئله ی مهم دیگه ای که وجود داره و من فکر میکنم شاعر این شعر رو با عجله سروده اینه که در قسمتی از شعر , شاعر از گذرا بودن جوی و غم غربت ماهی ها و جدایی از اونها صحبت میکنه که تا اینجای کار مشکلی نیست .
می نشینم لب جوی
با دلی گرفته از غربت سخت
از غم رفتن این ماهی ها
من فک میکنم کلن اشتباه متوجه مهوم کلی شعر شدین !
اما به طرز عجیبی شاعر در پایان شعر ارزو میکنه که آب در جوی روان باشه ! بنابر این وقتی آب روان باشه ماهی ها هم گذر می کنن و غم غربت سخت تر میشه ! یعنی شاعر حرف اول خودشو نقض میکنه ! و نکته ی دیگه اینه که به نظر من شاعر اصلا به تفاوت "جوی" و "رود" توجه نکرده و مصرع "ماهی ای تشنه لب خشکی رود" به نظر من کاملا مغایر هست با مفهوم کلی شعر .
من هستم او هست ما هستیم !
دست در دست هم اندازیم باز
آب در جوی روان سازیم باز !
دوتا ایراد آخر هم از قدرت درک من خارجه !
بسیار بسیار ممنون به خاطر وقتی که گذاشتی :)
به نقل از sahere :نمیدونم چرا انقدر زبان شعر شما ثقیل عه
مثلا بیت برف و بام کلا نمیفهمم چی میگین !به نظرم شعر قویه ولی روون نیست.من اصن درحدی نیستم که بیام راجب شعرا حرف بزنم
ولی خب واسه خالی نبودن عریضه.
