[nb]اینا رو از این جهت مینویسم تا اگه سال دیگه برگشتم و این تاپیک رو باز کردم بفهمم پارسال چی گذشته بود.[/nb]
و همین هم باعث شد برنامه‌ای که برای عید امسال داشتم رو بیخیالش بشم کلا.
[/nb] و خبرگزاری رو به امون خدا ول کرده و تا چندوقت دیگه هم به احتمال زیاد موزیک ویدئو میفرسته بیرون. [nb]غیرمستقیم الان بهت یه ایده جدید پیشنهاد دادم. [/nb] 
) امسال بازگشت مقتدرانه و پیروزمندانه ای داشتم و کم کم دارم یاد میگیرم دوستای خوبی پیدا کنم ) تا وقتی که از سمپادیا رفتم حداقل یکی یادش باشه منه بیچاره رو 
اون موقع ها بود که با محمد و کهربا و پریوش آشنا شدم.اوایل واسه نشریه خیلی خوب کار میکردیم.من نه ها.بیشتر کارا رو بچه ها مخصوصن محمد با اینکه کنکوری بود میکرد. و خب چون مطهری بد سلیقست نشد همون موقع ها بود سره اکسس با مدیرا دعوام شد محمدرضا میگفت بیا بگو چته؟ میگفتم تو نمیفهمی. چقد به بهار بد و بی راه گفتم اون مدت خلاصه گذشت تا اینکه فرشید اومد قضیه اکسسو جمع کرد گذشت تا اینکه صندلی داغ بهار و محمدرضا شد بعد بهار خودش بخشید منو دیگه.صندلیه محمدرضا هم که تاریخی بود اصن کی باورش میشه چقدر منو نگین نقش داشتیم تو اون صندلی.خودشم نفهمید چجوری شد 69 صفحه و خب محمدرضا شد جزو اون دسته از رفیقایی که واقن گرم میگیره باهت حتی اگه فقط یه هفته باهش حرفیده باشی.حیف شد رفت واقعن. همینجور میخندم میخونم صندلیشو اون موقع ها بود که هی منو تشویق کردن منم دست به اسپمم خوب شد. 
تصوراتمون از کاربران سایت و اشاعه های سوگند و کی دافه. چجوری با دختری که اصلن ندیدمش انقد حرفم میاد آخه! 
و بقیه چیزا که الان به ذهنم نمی‌رسه. 
الان که سعی میکنم از اول سال به سمپادیا فکر کنم و اتفاقاتش رو مرور کنم اینا میاد تو ذهنم : ، حماسه های این مدلی ، انتخاب رشته ، مهسا و نرم سخت آی تی ، کمک های خوب بچه ها تو اون دوران ، دوستای خوبی که از اونموقع دارم ، بعدترش حتی ، شب اعلام نتایج ، اون چت باکس دوست نداشتنی ، و خب راستش از اینجا به بعد رو چیزی نمیتونم براش بنویسم چون ذهنم مونده پیش دوستایی که هدیه امسال سمپادیا به من بوده و دوست دارم ثبت شه اینجا که 93 با همه ی بدی هاش دوست های خوبی رو بهم داده ، میترا ، باران ، علیرضا ، نیلوفر ، امیررضا ، مهشاد ، فات ، زینب ، الهام ، حس میکنم بیشتر بودن کم شدن یهو چرا ؟! ، حالا به هر حال ، وای داشت یادم میرفت ، امروز رو ! ، عالی ترین روز 93یه سمپادیا میذارم اسمش رو ! ، فضولی به یاد ماندنی ، نه نه اولین عیدی ! 
بعد هم هی اینترنتمون وصل نشد تا همین ۲-۳ ساعت پیش. هي مي‌خواستم خداحافظي کنم و نيام ديگه و هي نمي‌شد! بعد رسيديم به اعلام رتبه‌هاي بچه‌ها و گفتم خب الان باشم و بعد برم. بعد رفتم و ديدم نه نمي‌شه که! موقع انتخاب رشته‌ي بچه‌هاست و نياز به کمک دارند! به همين خاطر دوباره برگشتم به سايت و کلا اتفاقي که افتاد اين بود که نرفتم هيچ وقت از سايت و حضور فعال خودم رو حفظ کردم تابستون رو با اعلام نتايج کنکور، رتبه‌های عالی بچه‌ها و انتخاب رشته‌شون به ياد دارم و حرص‌هايي که خوردم از دستشون به خاطر اشتباهات احتماليشون :دي و نگراني از تصميماتشون. به خصوص براي ميلاد و فاطمه خيلي نگران بودم. بعد کلا هم که من شده بودم «کامپیوتر،نرم،سخت،آی‌تی، علوم کامپیوتر» تا حدی که تا چند وقت به این اسامی حساسیت بیمارگونه پیدا کرده بودم! و خب اون اواخرش برام شد یه خاطره‌ی تلخ از سمپادیا. از دست يکي از بچه‌ها به شدت ناراحت شدم و در حالي که اصلا توقعش رو نداشتم از خودم، شکستم و کشيدم کنار. خسته بودم و فشار زيادي روم بود و توقع اون رفتار رو هم واقعا نداشتم راستش... به خاطر اون قضيه پويا از سايت خداحافظي کرد و براي چندين ماه حاضر نشد برگرده به سايت. که خب البته اين اتفاقات باعث شد که من خيلي پويا رو بيش‌تر از قبل بشناسم و خيلي دوست‌هاي نزديکتري شديم. و واقعا ناراحتم که چرا بعد از ۳ سال هم‌دانشگاهي بودن تازه شناختمش... ولي بعدش يه گروه وايبري ساختيم و ديگه زياد سمپاديا نميومديم. تاااازه معصومه رو هم ديدم 
بعد خب خيلي بحث کرديم با هم. از من انکار و از محسن اصرار! در نهايت از اونجا که شب امتحانم بود و واقعا مي‌خواستم برم درس بخونم، محسن موفق شد! ولي اشتباه مي‌کردم! تازه بعدش يه سري پ.خ و اينا به سمتم سرازير شد در اين راستا و همچنين يه دعوا تو سايت ايجاد شد و ... :دي خلاصه که درس نخوندم و اون امتحانو گند زدم و پايين‌ترين نمره‌ي ترم هفتم رو ازش گرفتم عالي بود اصلا :دي
بعدش نئو گفت که از یخچال خونه‌تون عکس بزارین و خودش پیش قدم شد :د
