آزمونهای آزمایشی که شرکت می کنید،در چند بعد باید براتون مفید باشند.اگر یکیشون هم نباشه، باید درشیوه آزمون دادنتون تجدید نظر کنید.
1- برنامه و نظم مطالعاتی: شما می دونید که تا تیر ماه سال آینده باید تمام کتابهای دوم تا چهارم دبیرستانتون رو تموم کرده باشید و به تسلط خوبی روی مباحث رسیده باشید. اما خیلی سخته که این 9 ماه رو خودتون به شکل درست و متعادل تقسیم کنید. پس به یه برنامه کوتاه مدت تر نیاز دارید. آزمونهایی که میدید، این برنامه رو براتون فراهم می کنه و نمیگذاره تعادلتون در برنامه ریزی به هم بخوره. اگر با برنامه های آزمونهاتون پیش برید، تعادل در درسهای پایه و پیش، عمومی و اختصاصی را رعایت خواهید کرد.پس به هیچ عنوان از برنامه آزمونتون عقب نیفتید.
2-مهارت آزمون دادن: می دونید که روز کنکور،باید 4ساعت بشینید رو یه صندلی و به مجموعه ای از سوالات که شامل کلیه دروس همه پایه ها و همه مباحث میشه، پاسخ بدید. در ضمن در زمان محدودی باید به بیشترین و بهترین تعداد سوالی که می تونید پاسخ درست بدید. این چیزیه که قبلا تجربه شو نداشتید. با آزمونهای مستمری که در طول سال می دید، این مهارتهای لازم رو کسب می کنید. سرعتتون رو افزایش می دید، نحوه برخورد با سوالات شکدار رو یاد می گیرید، ترتیب سوالات و دروس دستتون می آد،یاد می گیرید از سوالات وقت گیر بگذرید و خیلی چیزهای دیگه که به مرور یاد می گیرید.
3-سنجش آموخته ها و روش مطالعه: در طول مدت 2 یا 3 هفته ای که فرصت داشتید، طبق برنامه آزمونتون درس خوندید و الآن می خواهید ببینید چقدر خوندنتون خوب و کافی بوده. درصدهاتون اینو به خوبی نشون می دن. از روی کارنامه آزمون می تونید بفهمید اشتباهاتتون چی بوده و نقاط قوتتون چی بوده.
برای این منظور استفاده از کلاسور ارزیابی خیلی خیلی مفیده. ولی متاسفانه تعداد کمی از بچه ها کلاسور ارزیابی رو جدی می گیرن!
تحلیل آزمون، از خود آزمون خیلی خیلی مهمتره!بعد از ظهر هر آزمونی که شرکت می کنید رو اختصاص بدید به بررسی و تحلیل آزمون اون روز و تکمیل کلاسور ارزیابی. بچه های ضعیفتر که تعداد غلطهاشون زیادتره، می تونن فقط سوالات شکدار و غلط رو بررسی کنن و نکاتش رو وارد کلاسور ارزیابی کنن. ولی بچه های قوی تر که تعداد پاسخهای نادرستشون کمتر هست، باید تمام سوالات نزده،غلط و شکدارشون رو بررسی کنن و نکاتشون رو وارد کلاسور ارزیابی کنن و یا حتی متن سوال رو در کلاسور ارزیابی یادداشت کنن. این کار علاوه بر این که باعث میشه مطالبی که بهشون تسلط نداشتید تو ذهنتون تثبیت بشن، یه منبع خیلی خیلی خوب سوال رو براتون فرهم می کنه که در ایام جمعبندی، قدرش رو خواهید دونست!
خواهش می کنم این کار رو جدی بگیرید.تاثیرش رو چند ماه بعد خواهید دید...
4-آموزش: به جز سنجش آموخته ها، شما باید سر آزمون یه چیز جدید یاد بگیرید! چند تا سوال باید براتون جدید باشن،راه حل یا ایده جدیدی رو بهتون یاد بدن. برای همین آزمونهایی که می دید نباید سوالاتشون بیش از حد ساده باشه!
5-پی بردن به جایگاه خودتون در بین داوطلبها: این آخرین چیزی هست که مهمه! و متاسفانه برای بیشتر بچه ها اولین چیز قلمداد میشه! ما آزمون میدیم تا اشتباهات خودمون رو بفهمیم و دیگه تکرارشون نکنیم. نه اینکه فکر کنیم همه چیز رو بلدیم و همه چی آرومه!!! پس از هر اشتباهی که در آزمونها مرتکب میشید خوشحال بشید!! چون باعث میشه، یه تجربه جدید به دست بیارید و دیگه اون اشتباه رو در کنکور اصلی تکرار نکنید!
من خودم، چون تو آزمونهام خیلی کم اشتباه می کردم، همه اشتباهاتو گذاشتم یهویی سر کنکور اصلی!!!
چندتا نکته خیلی خیلی مهم و ساده وجود داره درمورد آزمون دادن که در عین سادگی، عمل کردن بهشون خیلی سخته!
1-از نتیجه خوب آزمونهاتون مغرور نشید.چون کلی راه مونده تا کنکور... مغرور شدن باعث میشه روزهارو از دست بدید و در همون زمان کسانی که از شما پاین تر بودن با تلاش خودشونو بکشن بالا و ازتون جلو بزنن...
2- از هیچ نتیجه بدی ناامید و دلسرد نشید! هر آزمون بعد زا اینکه اشتباهات مطالعاتی و آزمون دادنتون رو بررسی کردین، به خودتون قول بدید که آزمون بعدی با رفع اون اشتباهات نتیجه بهتری بگیرید. این قول رو هم به صورت مکتوب در یه دفترچه ثبت کنید که تاثیرش بیشتر بشه!
3- ذره ذره پیشرفت کنین و دنبال جهشهای یکدفعه ای نباشین!این جهشهای رو به بالای یکدفعه ای، به همون سرعت هم میتونه بیاد پایین...(اتفاقی که واسه من افتاد...)
4-آخرین چیز و شاید مهمترین چیز اینه که: یه آدم، تابع کلی شرایط و عوامله! پس نمی توینن خودتون رو با هیچ کس مقایسه کنید!چون شرایط و عوامل هرکدومتون متفاوته! فقط و فقط به دنبال رقابت با خودتون باشید.روی خودتونو کم کنید!!هر آزمون پیشرفت کنید و برای هر پیشرفت به خودتون پوئن مثبت بدید. مثلا 1ساعت انجام کاری که خیلی دوستش دارید! و برای پسرفتهای احتمالیتون به خودتون هشدار بدین و جبرانش کنید! در یک کلام: خودکار خودکار باشید!! چون هیچ کس بیشتر از خودتون قلبش برای موفقیتتون نمی تپه!!
یه نکته کلی رو هم این آخر اضافه کنم(با عرض معذرت که خیلی طولانی شد): شعار نمی دم! هرچی میگم اشتباهات خودمه و تجربه هام...وقتی میگم یه کاریو نکنید، دستور نمی دم! خواهرانه درخواست می کنم اشتباهات منو تکرار نکنید...
و تراز کلمم تو رنج 7200 هست.
علیک سلام!به نقل از incognito :سلام!
من سر قلمچی اول از اختصاصیا شروع میکنم و وقت خیلی زیادی روشون میذارم بعد میرم سراغ عمومی
توی عمومی معمولا ادبیات رو خیلی خوب میزنم. برای ریدینگای زبان اصلا وقت نمیذارم.
تراز اختصاصیامم معمولا خیلی خوب میشه ولی عمومی نه حتی خیلی اوقات پایین 6000
یعنی در کل برا عمومی شاید 30 دقیقه وقت بذارم.
به این روش عادت کردم.و خیلی سخته که تغییرش بدم.حالا من با عمومی سر کنکور چیکار کنم؟
یه چیزی یکی بهم میگفت عمومی تو قلمچی زیاد خودشو نشون نمیده ولی تو کنکور خیلی ضربه میزنه.درسته؟
ولی بهتر از تغییر دادن عادتت سر کنکوره! مثلا یه ساعت بیکار بشینی سرکنکور بعد زمان بقیه رو ادغام کنی!!!!!!! البته نمی تونی دفترچه هارو عوض کنی!
برنامه قلمچیبه نقل از .shadi. :
منم قبول دارم این حرف روبه نقل از Nadiye :
:-& :-& :-&( اخه به خودت بگو به بقیه چه ربطی داره !)
و البته یه خوبی دیگه برنامه کانون دو هفه یه بار بودنشه که شاید اینقدری خوب باشه که همه ی بدی ها رو بپوشونه !!! من که کاملا با دوهفته بودنش حال میکنم!!! و شاید تنها دلیل دودل بودنم واسه تابستون همین موضوع باشه!! 
حدودا 5 ساعت.به نقل از ı ๓คгzเє ı :
