آقا نیما در مورد قطع گردن کاملا حرفت درسته .
همین چن روز پیش هم شنیدم .بعضیها .بعد از مرگ حدود ۷ ثانیه چشما و دهن حرکت میکنه.
مثلا وقتی لاوازیه محکوم به اعدام شد.
به شاگرداش گفت که وقتی گردن من رو زدن ...شما ها تعداد پلک زدن های من رو بشمارید .ببینید تا چند ثانیه هوشیار هستم.
..
.
. و وقتی گردنش رو زدن .دیده شد که حدودا ده بار پلک زد و برا اولین بار این قضیه در تاریخ ثبت شد.
___________________________________________________________________________________________________________
راستی من بعضی موقع ها تو خواب حس میکنم که از یه بلندی به پایین پرت میشم.
و دقیقا هم حس کند شدن زمان .و سریع شدن ضربان قلب بهم دست میده.
شما ها چطور ؟ تا حالا شده .این اتفاق براتون پیش بیفته.
يكي از معلم هاي من ميگفت توجيه ِعلمي ِتونل ِنوراني اينه كه افرادي كه يه ذره ميميرن (!) به دليل ِتخليه ي ناگهاني ِالكترون هاي آزاد و امواج و انژي هاي بدن نور ِسفيدي ميبينن.
طبق ِتجربه ي شخصي خودم يكي دو دقيقه قبل از فينت كردن بيحال بودم و سرگيجه داشتم و تصاوير واضح نبود و تو اون حالت نور ِسفيد رو ميديدم. بعد تصوير كاملا سفيد شد كه دقيقا همون موقع روي زمين افتادم.
به نقل از Vancomycin :
من اما فکر کنم از اساتیدمون شنیدم فرد اعدامی با حلقه ی طناب از خفگی نمیمیره از پارگی اعصاب مرکزی گردنی و شکسته شدن استخوان های گردن هست که هوشیاری شو از دست میده و میمیره
موقع اعدام به اعصاب ِمركزي گردني آسيب ميرسه و شخص فلج ميشه! از دست دادن ِهوشياري هم ميتونه به همين علت باشه. اما علت ِمرگ كمبود ِاكسيژنه.
به نقل از BLACK CHEER :
راستی من بعضی موقع ها تو خواب حس میکنم که از یه بلندی به پایین پرت میشم.
و دقیقا هم حس کند شدن زمان .و سریع شدن ضربان قلب بهم دست میده.
شما ها چطور ؟ تا حالا شده .این اتفاق براتون پیش بیفته.
منم اينجوري شدم. بعد از اين اتفاق احساس ِتنگي ِنفس ميكنم و خيلي سريع از خواب ميپرم! بعد به صورت ِناخودآگاه دو باره به خواب ميرم اما حالت ِبي وزنيه سقوط رو كاملا حس ميكنم و به ياد ميارم!
ميدونيد دليلش چيه؟ يا اصلا به مرگ يا فينت كردن مربوطه يا نه؟
يكي از معلم هاي من ميگفت توجيه ِعلمي ِتونل ِنوراني اينه كه افرادي كه يه ذره ميميرن (!) به دليل ِتخليه ي ناگهاني ِالكترون هاي آزاد و امواج و انژي هاي بدن نور ِسفيدي ميبينن.
من یه چیزی به این اضافه کنم. توی بحث های مربوط به روانشناسی - و البته نوروساینس - احتمالاً در مورد lucid dreaming و phase state خونده باشی. من phase state رو هر شب قبل از خواب ( دقیقاً حالت بین خواب و بیداری ) و صبح ها نیم ساعت قبل از بیدار شدن تجربه میکنم.phase state در واقع یه جورایی جدا شدن روح از بدن هست. ( نمیشه ماهیت دقیقی براش گفت، اما همین جدا شدن رو از بدن تصور کافی رو میده بهتون ) [nb]دقیقاً واژه separation رو بکار میبرن براش[/nb] عبارتی که برای phase state بکار میبرن، near death experience هست، یعنی شما دقیقاً میتونید حس و حال مردن ( جدا شدن واقعی روح از بدن ) رو تجربه کنید. حسی که من موقع ورود به phase state ( و حرکت دادن روحم، در عین ثابت نگهداشتن بدن و عضلاتم ) دارم، یه لرزش خفیف بسیار بسیار لذت بخش هست، بعدش تونل نور رو میبینم، بعد اون محلی که تصور کردم، شکلش برام واضع میشه.
+ انجمن نوروساینس احتمالاً در این مورد داشته باشه.
.منم اينجوري شدم. بعد از اين اتفاق احساس ِتنگي ِنفس ميكنم و خيلي سريع از خواب ميپرم! بعد به صورت ِناخودآگاه دو باره به خواب ميرم اما حالت ِبي وزنيه سقوط رو كاملا حس ميكنم و به ياد ميارم!
ميدونيد دليلش چيه؟ يا اصلا به مرگ يا فينت كردن مربوطه يا نه؟
آره من هم دقیقا منظورم همین بود .
یه حس بی وزنی .و ...چجوری بگم... کرختی به آدم دست میده . بعد هم انگار هوشیاری آدم کم میشه.و یه دفعه کل خاطرات زندگیت به سرعت از جلو چشمت میگذرن
حالا اين دوستون ميگه فك كنين هوشياري داشته باشين ببينين بدنتونو
يه شعرهس كه من الان يادم نيس دقيق متنشو ولي يادمه مضمونش اين بود كه يه نفر تو جنگ وقتي سرشو ميبرن بعد بدن بي سرخودشو بقيه رو ميبينه يه شعر در وصف بديه اون صحنه ميگه
يني اغراقو دارين؟؟؟
وايييي من ترسيدم يه كم :-ss ولي فكر كم خفه شدن خيلي بد باشه و همين طور سوختگي به نظر من بايد با اونايي كه تا نصفه ي راه برگشتن حرف بزنن اونايي كه يه دفعه ديگه علائم حياتي نشون نميدن بعد خوب ميشن
غرق شدن
نخست، ترس و وحشت قربانیان را فرا می‌گیرد و آن‌ها تلاش می‌کنند تا نفس خود را حبس کنند. این فرآیند حدود 30 تا 90 ثانیه به طول می‌انجامد. نجات یافتگان می‌گویند زمانی که آب وارد شش‌ها می‌شود، حسی «سخت و دردآور» تجربه کرده‌اند اما این حس به سرعت جای خود را به «آرامش و راحتی» می‌دهد. نبود اکسیژن سبب از دست رفتن هوشیاری، توقف قلب و مرگ مغز می‌شود.
رفته بودیم دریا واسه شنا ، خواهرم بم یاد داد چطوری رو آب دراز بکشم ، یکم که گذش حس کردم یکم از مامان م اینا دور شدم ، خواستم برگردم پیش شون ، پام ـو که گذاشتم تو آب ، پام به کف دریا نرسید و رفتم توی آب !
میتونم بگم وحشتناکه ! اون چن لحظه ای که زیر آب ـی و فقط آب رو میبینی ، ترس اونم نه یه ترس معمولی ، همه ی وجودت رو میگیره !
من داشتم فکر میکردم نمیشه مرگی باشه که راحت باشه...چرا حتی اگه با ارمش و مثل ادمیزاد میمیری باید دردشو تحمل کنی و اینکه ما شاید بتونیم اسمشو ثانیه بذاریم که مثلا بعد از ده ثانیه میمیره اما خب برای اون هر ثانیه کلی طول میکشه!
یه مستند هست به اسم 1000 ways to die که نحوه مردن به روش های مختلف رو شبیه سازی کردن و نشون میدن، فکر میکنم واسه علاقمندان جالب باشه.
البته اگه قرار باشه به مرگ درناک بمیرم ترجیح میدم با سوختگی شدید حاصل از مقدار فوق بالای رادیواکتیو بمیرم هم زود تموم میشه هم اینکه با کلاسه
تو سریال قهرمانان یه قاتل مرموز هست که با روش های خیلی خاصی آدم میکشه (بریدن نصف جمجمه و فریز کردن بدن - سوختگی شدید حاصل از رادیواکیتو که قاتل خودش منبع رادیواکتیوه و اگه بهش شلیک بشه کل نیویورک میره رو هوا و...) پیشنهاد میکنم این سریال رو نگاه کنین چیزای جالبی نشون میده که ارزش فکر کردن بهشون رو داره.
من 2بار تو خواب حس کردم که دارم به یه خواب عمیق میرم یه حسی مثل فرو رفتن که خیلی خیلی احساس بدی بود و یکدفعه از خواب مبپریدم همه جا هم سیاه بود شاید خیلی به موضوع ربط نداشت ولی من حس می کردم دارم میمیرم!!
به نظر من بايد با اونايي كه تا نصفه ي راه برگشتن حرف بزنن اونايي كه يه دفعه ديگه علائم حياتي نشون نميدن بعد خوب ميشن
و رفتم توی آب !
هم زود تموم میشه هم اینکه با کلاسه 
