Wulfric
Percival's daddy
- ارسالها
- 227
- امتیاز
- 1,762
- نام مرکز سمپاد
- حلی
- شهر
- تهران
- سال فارغ التحصیلی
- 95
- دانشگاه
- تهران
- رشته دانشگاه
- پزشکی
پاسخ : صندلی داغ رتبه های برتر کنکور95-تجربی - آقای حمید ب
تو سالهای گذشته من یه عادت ناجوری داشتم و اونم این بود که درس های حفظی رو در حال راه رفتن بخونم. نمیگم چیز بدی بود، ولی خصوصا تو امتحانای سنگین مثل زیست و زمین، پا های آدم رسما داغون میشد. یه مدتی یادمه زانو درد هم داشتم حتی.
خب، سال کنکور رسید، من هم بعد از قضایای المپیاد و اینایی که برام پیش اومد خیلی عوض شده بودم. نمی دونم دقیقا چی شد، ولی بعد از گذشتن چند هفته از تابستون و استارت کنکور، به خودم اومدم و دیدم دارم درسای حفظی مثل دینی و اینا رو نشسته می خونم. خب قضیه اینه که درستش هم همینه، سال کنکور با سالای قبلی فرق داشت و نمیشد برای تک تک درسای حفظی اینور و اونور سالن مطالعه مون راه پیمایی کنم.
راهکار خاصی ندارم، بهترین چیزی که دارم بگم اینه که واقعا سعی کنید جنبه ی "حفظی" و "تکرار کورکورانه" قضیه رو بذارید کنار. بفهمید و درک کنید که دارید چی میخونید. بعد از اینکه موضوع بصورت داستان واری توی ذهنتون شکل گرفت، حالا شروع به تکرار کنید که مطمئن بشید یادتون نرفته.
در مورد درس دینی که کاملا رعایت این قضیه هم راحت و هم کاربردیه. شاید توی ادبیات یه کمی سخت تر باشه. مثلا توی معنی لغت توی ادبیات هم برای من اینجوری بود که سعی می کردم با همون قضیه درک و فهم و داستانی کردن لغات آخر کتاب رو حفظ کنم. بعد از یادگرفتن تعداد نسبتا کمی لغت(مثلا ۱ صفحه) یه کوییز کوچیک از خودم می گرفتم و سعی می کردم کل لغات صفحه رو خودم از حفظ معنی کنم. چون تعداد لغات هر کوییز کم بود، جواب دادنشون به نسبت راحت بود و با هر بار درست جواب دادن، خب اعتماد به نفس آدم هم بیشتر میشه.
سلام و خیلی خیلی ممنون.به نقل از Farnoosh_H :سلام و عرض تبریک فراوون ((:
امیدوارم همچنان بیش از پیش موفق باشی در ادامه!
میخواستم بپرسم راز موفقیتت تو دروس حفظی چیه ؟ من خودم حتی تو سال کنکور هیچ وقت موفق نبودم در این زمینه .
البته هرچند میگن خیلی از دروس مفهومی ــن و حفظی نیستن . ولی خب شخصا قبول ندارم .
فرض کن یه برگه کاغذ بهت میدن که اون رو باید ریز به ریز بلد باشی . آیا صرفا اون متن رو بارها و بارها از روش میخونی تا تو حافظه ت ذخیره شه؟ یا شگرد خاص دیگه ای وجود داره؟
تو سالهای گذشته من یه عادت ناجوری داشتم و اونم این بود که درس های حفظی رو در حال راه رفتن بخونم. نمیگم چیز بدی بود، ولی خصوصا تو امتحانای سنگین مثل زیست و زمین، پا های آدم رسما داغون میشد. یه مدتی یادمه زانو درد هم داشتم حتی.
خب، سال کنکور رسید، من هم بعد از قضایای المپیاد و اینایی که برام پیش اومد خیلی عوض شده بودم. نمی دونم دقیقا چی شد، ولی بعد از گذشتن چند هفته از تابستون و استارت کنکور، به خودم اومدم و دیدم دارم درسای حفظی مثل دینی و اینا رو نشسته می خونم. خب قضیه اینه که درستش هم همینه، سال کنکور با سالای قبلی فرق داشت و نمیشد برای تک تک درسای حفظی اینور و اونور سالن مطالعه مون راه پیمایی کنم.
راهکار خاصی ندارم، بهترین چیزی که دارم بگم اینه که واقعا سعی کنید جنبه ی "حفظی" و "تکرار کورکورانه" قضیه رو بذارید کنار. بفهمید و درک کنید که دارید چی میخونید. بعد از اینکه موضوع بصورت داستان واری توی ذهنتون شکل گرفت، حالا شروع به تکرار کنید که مطمئن بشید یادتون نرفته.
در مورد درس دینی که کاملا رعایت این قضیه هم راحت و هم کاربردیه. شاید توی ادبیات یه کمی سخت تر باشه. مثلا توی معنی لغت توی ادبیات هم برای من اینجوری بود که سعی می کردم با همون قضیه درک و فهم و داستانی کردن لغات آخر کتاب رو حفظ کنم. بعد از یادگرفتن تعداد نسبتا کمی لغت(مثلا ۱ صفحه) یه کوییز کوچیک از خودم می گرفتم و سعی می کردم کل لغات صفحه رو خودم از حفظ معنی کنم. چون تعداد لغات هر کوییز کم بود، جواب دادنشون به نسبت راحت بود و با هر بار درست جواب دادن، خب اعتماد به نفس آدم هم بیشتر میشه.