پاسخ : صندلی داغ رتبه های برتر کنکور95-تجربی - آقای حمید ب
به نقل از Beyond the Sky :
من برای بار دوم میخوام سوال بپرسم؛
کلاسا چه خصوصی و چه عمومی در چه حد تاثیر دارن؟
پیشنهاد میکنین؟
یه چیزی رو میدونستین؟
یعنی با اختلاف سخت ترین سوالا رو شما می پرسین
خواستم بگم دست کم نگیرین خودتونو.
راستش من کار هیچ کدوم از این کلاسا رو از نزدیک ندیدم، حتی از اطرافیانم هم خیلی کسی رو نمی شناسم که اینا رو رفته باشه. ولی خب یه چیزایی دارم که دربارشون بگم. اول اینکه بستگی به مدرستون داره. معمولا این کلاسا به درد کسایی می خوره که مدارسی میرن که معلماشون کلا از قضیه پرتن.
یا مثلا شخص درست و حسابی تو مدرسه شون پیدا نمیشه که راهنمایی شون کنه. واقعا بعید میدونم فرزانگان تبریز چنین مدرسه ای باشه.
کلاس خصوصی. کلاس خصوصی به درد کسی می خوره که وااااقعا توی درسی مشکل داشته باشه. فرض کنید شما شیمی رو خوب می خونید ولی درصدش رو توی آزمون ها اونقدری که دوست دارید بالا نمی زنید. خب اینجا هیچ ضرورتی برای تدریس خصوصی وجود نداره، بیشتر ماجرا به تلاش خودتون بستگی داره که روی درس تسلط پیدا کنید.
خب آره، بعضی ها هم پیدا میشن که افکار بلندپروازانه تری در سر می پرورند
و برای اینکه درصد شیمی شون از ۶۰ به ۸۰ یا ۹۰ برسه، از معلم خصوصی کمک می گیرن؛ چنین افرادی هم پیدا میشه. ولی خب اون موقع باید توی انتخاب معلم تون دقت کنید. من خیلی توی قضایای تدریس خصوصی وارد نیستم، ولی حدس می زنم حالت دیفالت خیلی از این معلم ها این باشه که دانش آموز ضعیف رو تحویل میگیرن و بعد از آموزش یه سری مفاهیم پایه ای، دانش آموز نسبتا ضعیف یا متوسط تحویل میدن.
اگه یه وقتی خواستید سطحتون از متوسط به خفن برسه، باید دنبال معلمی بگردید که واقعا اینکاره باشه.
آخرین و مهم ترین نکته هم اینه که
چه کلاسی رو در نظر دارید. درصد زیادی از بازار تدریس رو (مخصوصا خصوصی) افرادی تشکیل میدن که واقعا صلاحیت تدریس ندارن. مخصوصا در مورد یه درسایی مثل زیست شناسی باید حواستون رو خیلی جمع کنید. باز هم میگم من خیلی توی این ماجرا ها سررشته ندارم، ولی خب افرادی رو سراغ دارم که کارشون به شکایت از معلم کشیده. چه خصوصی و چه عمومی، خیییییییییییلی خیلی باید حواستون رو جمع کنید که دارید به کی اعتماد می کنید، یا اینکه اینا اصلا برای اینکه باعث پیشرفت شما بشن چه برنامه ای دارن.
به نقل از Beyond the Sky :
ریاضیو چطور میخوندین؟ واسه هر مقطع از چه کتابایی استفاده میکردین؟
اینو قبلا توضیح دادم، البته یادم نیست که راجع به کتاب حرفی زدم یا نه.
من خودم از خیلی سبز و IQ گاج استفاده می کردم. به نظرم بد نیست که یه کتاب جامع مثل خیلی سبز یا مهر و ماه دم دست آدم باشه، برای تست های سخت تر هم از یه کتابی مثل IQ استفاده بشه. خب راستش اگه بخوایم به تست های ۹۵ بسنده کنیم شاید به این نتیجه برسیم که IQ خیلی ضروری نیست، ولی برای تایید اهمیتش شما رو به ریاضی سال ۹۳ ارجاع میدم.
به نقل از Beyond the Sky :
چطوری دقتمون تو آزمونا رو بالا ببریم؟
یعنی همینجوری داره سخت تر میشه.
با اجازه اول شما رو به یکی از پست های قبلی همین تاپیک ارجاع میدم.
به نقل از Albus Percival Wulfric Brian Dumbledore :
خیلی خوبه که یه کنکوری به مسائل نه چندان مهم اطرافش توجه نکنه. اصلا از نظر من کنکوری ایده آل کسیه که کلا از غم دوعالم آزاد آزاد باشه.
من راستش توی شروع سال چهارمم به مرور زمان فهمیدم که استرس ها و فشار های روحی و فکر کردن زیادی به مسائل اطراف، بدجور باعث کاهش تمرکزم میشه... یجورایی یاد گرفتم که دیگه خیلی "فکر نکنم". نمی گم که کار آسونیه، ولی شما واقعا اگه می خواید راحت درس بخونید باید چیزایی که اذیتتون می کنن رو بدون لحظه ای تردید کنار بذارید. هر چی که هست.
این ممکنه شامل قضایای عشق و عاشقی و استرس هایی که ممکنه از طرف دوستان یا حتی خانواده بهتون وارد شه هم بشه.
البته به قول شما "فقط به کنکور فکر کردن" که غیر ممکنه. ما ها داریم زندگی می کنیم و هر لحظه ممکنه به مسائل اطرافمون واکنش نشون بدیم، ناراحت بشیم یا فکر کنیم دربارشون... کاملا طبیعیه. من فقط میگم که اون مسائلی که بیشتر درد دارن رو سعی کنیم کمتر فکر کنیم بهشون.
اون قدرا هم سخت نیست، چون بعدا متوجه میشید که توی سال کنکور به اندازه کافی سرگرم هستید که وقت زیادی برای فکر کردن به سایر مسائل باقی نمونه.
تقریبا کل قضیه همونه که بالا گفتم. باید چیزای اضافی که همیشه در حال حمل کردن با خودتونید رو خیلی راحت بذارید کنار. با مسائل اطرافتون راحت تر کنار بیاید، توجه نکردن رو یاد بگیرید.
شاید بعضیا بگن که ما سر امتحان به این چیزا فکر نمی کنیم و این حرفا...
اینطور نیست. حتی اگه فکر می کنید که سرامتحان حواستون به امتحانتونه، احتمالا دارید اشتباه می کنید. علاوه بر اون، شما باید تمرکز کردن رو یاد بگیرید. با فکر نکردن به اضافات، ناخودآگاه دارید به نحوی تمرین تمرکز هم میکنید. یه بارهم گفتم که منظور از این "اضافات" ممکنه یه شخصی باشه، لطفا عاشق شدن رو هم به زمان خودش موکول کنید.
اینجوری سر امتحان هم خیلی راحتترید، پیش اومده برام که میگم.
به این فکر کنید که هدفی که روبروتونه خیلی خیلی مهم تر از اونه که بخواید با فکر کردن به چیزای بی اهمیت تر به خطرش بندازین. اون طرف هم اگه آدم معقولی باشه خودش تا بعد کنکور براتون صبر میکنه.
به نقل از Beyond the Sky :
آیا رتبه ء 61 آوردن سخته؟ تا چه حد به هوش و تا چه حد به خوندن ربط داره؟
شما می تونید طراح کنکور بشید.
جدی بهش فکر کنید.
سخته، معلومه که سخته. اما قضیه اینه که هیچ کدوم از ما تا الان کارای سخت کم انجام ندادیم. زندگی ما خالی از مشکل نیست، روزی هزار تا مشکل برای هر کدوممون هست که بعضیاشون واقعا به این راحتی ها حل نمیشن. شما فکر کردین رتبه ی خوب آوردن توی کنکور از
همه ی اینا سختتره؟
احتمالا از خیلیاشون سخت تره، ولی از بعضیاشون هم نه. من و شما بدون اینکه خبرداشته باشیم تو زندگیمون از پس مشکلاتی بر اومدیم که احتمالا از رتبه ۱ شدن توی کنکور هم سخت ترن.
چرا متوجه شون نشدیم؟ خب اول اینکه مجبور بودیم اون مشکلا رو حل کنیم. شاید زندگی مون به اونا بستگی داشته، برای غلبه به اونا هم طبعا کسی بهمون آفرین نمی گفته.
رتبه ی خوب آوردن تو کنکور خب خیلی پر زرق و برق تره، و طبیعتا همینم باعث میشه خیلی کار خفنی به نظر بیاد، و دور از دسترس.
از این سوال "هوش یا خرخونی" متنفرم یعنی.
شاید چون هیچ وقت جواب درست و حسابی نداشتم براش.
ولی خب یه روایتی از یه آدم خیلی خفن المپیادی هست که گفت: "هوش مثل عرض از مبدأ ه، تلاش مثل شیب خط." ^-^ تفسیر و ایناش دیگه با خودتون.
)
![/m\](/forum/styles/yahmas/smiles/rock_on.gif "Rock On /m\")
و واقعا هم از خودم ناراضي ام....
جدیدا به این نتیجه رسیدم تو فیزیک خنگم 
:) 
