تک فرزندی ، خوب یا بد ؟

[Zari78]

به نظرتون پدیده ی تک فرزندی و کم فرزندی ک الان یه دهه است باهاش مواجهیم ، چیز خوبیه ؟ برای سلامت بچه ، برای سلامت جامعه ، اصلا برای احساسات خود پدر و مادر خوبه ؟

من خودم یه تک فرزندم ‌ . ناشکری نمی کنم ولی فک میکنم اگر خواهر و یا برادر داشتم ، حالا از یکی تا ۳ ،۴ تا ، زندگی برام بهتر بود و روابط عمومیم بهتر بود ، چون از کوچکی رقابت صحیح رو یاد می گرفتم ، همیشه محبت مامان بابام صرفا مال من نبود ،(این فی نفسه چیز بدی نیست اما ممکنه با ورود ب جامعه ، بد باشه )
غیر از اینا ، ب قول یه دوستی ، این خیلی سخته ک آدم بدونه یه احساسی وجود داره ، و خیلیها تجربه اش کردن و شما برات مثل یه غار ناشناخته میمونه .
+ این شخصی تره اما من چون تو فامیلمون دختر کم بوده ، تقریبا با روحیات دخترها آشنا نیستم ، اگر یه خواهر داشتم احتمالا موقع ازدواج یا برخورد با خانوم ها سر کار دید بهتری از جنس مخالف داشتم .
+ این ک ب قول یکی از دبیر هامون ، فرض کنید یه بچه داشته باشید و اونو بزرگ کرده باشید و الان مثلا ۲۰ سالش هست و شما پیر تر از بچه داری هستین .، ب هر دلیلی ، اون بچه بمیره ،چقدر تحمل این قضیه و این وضعیت برای پدر و مادر تک فرزند سخت تره تا کسی ک چند تا بچه دیگه هم داره ؟



شما بگید ، شما ک خواهر یا برادر داشتید آیا از وضعیتتون راضی هستید ؟ و شما هم ک مثل من تک فرزندید ، از وضعتون راضی هستین ؟

اگر کاملا شرایط بعد ازدواج دست خودتون باشه ، حاضرید چند تا بچه بزرگ کنید ؟!

من هم خواهر دارم هم برادر
کاملا هم راضی هستم
به نظرم اگه تک فرزند بودم خیلی بد بود
توی درس ها به هم کمک میکنیم
تو کارهای خونه
تنها نیستیم
وکلی خوبی های دیگه که تک فرزند ها ندارن
ولی الان خداروشکر خیلی راضیم

 

[mhmmdshirazi]

خب خیلی سوال کلی ای هست!! ولی به عنوان یک تک فرزند برای من خوب بوده
چون باعث شده بتونم با آدمای دیگه زیاد تر ارتباط برقرار کنم و روابط اجتماعی خوبی داشته باشم. (همه اش هم از اینجا شروع شد که خب آدم تنهاست)
ولی الان که مثلا دارم اپلای می‌کنم می‌رم می‌گم شاید اگه تک فرزند نبودم و مامان بابام تنها نمی‌موندن بهتر بود

 

[Mahsa Bkrn]

به نظرم بستگی داره از چه دیدی بهش نگاه شه
خیلی ها اولین چیزی که مطرح میکنن تنها موندن بچه از کودکی تا بزرگسالی به نظرم هر آدمی تنها محسوب میشه ما نمیتونیم بگیم که حتماً اگر شخصی دارای خواهر و یا برادر باشه این تنهایی از بین میره...و این که چرا یه عده فکر میکنن تک فرزند در تنهایی خودش بزرگ میشه و در آینده فردی غمگین و گوشه گیری میشه باور کنید تک فرزند ها مادر و پدر دارند، دوست دارند و...
مهم ترین نقش و بی شک والدین دارن که میتونن با تربیتی درست و رفتاری صمیمانه رابطه ای خوب با فرزندشون داشته باشند مطمئناً وقتی که فرزند حمایت پدر و مادر رو داشته باشه دیگ نیازی به حمایت خواهر و برادر نیست
دومین موضوع هم وضعیت اقتصادی و اجتماعی هستش شما تصور کنید خانواده ای که مادر و پدر هر دو شاغل باشند و به عنوان مثال با پایه حقوق 1.5 واقعاً 3میلیون کفاف یه خانواده 4نفره رو میده؟ (این از لحاظ اقتصادی البته خانواده های زیادی هم هستند که با مشکلات اقتصادی 3یا 4 فرزند دارند ولی با عشق امید در کنار هم زندگی میکنند)
و حالا اگر بخوام از دید خودم بگم واقعاً از کودکی تک فرزندی رو دوست داشتم دلیلش هم رابطه صمیمی با مادر و پدرم هست که هیچوقت حتی به این که خواهر و یا برادر داشته باشم فکر نکردم خب مطمئناً اگر هم داشتم باز هم خوب بود و خوش میگذشت ولی از این که ندارم حسرت نمیخورم
بازم میگم دیدگاه ها متفاوت دوستانی داشتم که واقعاً حسرت داشتن خواهر و یا برادر رو میخوردن
در کل بخوام بگم [جدا از شرایط اقتصادی] فرزند آوری نظر مادر و پدر مهمه و نمیتونیم بگیم که اون هایی که یک فرزند دارند اشتباه میکنن و یا بالعکس.

 

[Amir ruh]

سلام من به عنوان یه تک فرزند میگم که واقعا افتضاحه؛ من اگه دوست های کوچه ومحله ویا رفقای مدرسه یا فامیل ها نبودند از تنهایی دق میکردم و الان توی تیمارستان بودم

 

[wdr]

خوب نیس
چون بچه لوس میشه(همه محبتا سرش میریزه)
اعتماد بنفسش ممکنه کم بشه(همه توقعات سرش میریزه که قاعدتا نمیتونه همشو براورده کنه)
ممکنه منزوی و اجتماع گریز بشه
از خانه و خانواده دور بشه(چون دوستاش همه خارج خونه قرار میگیرن)
اگر خدایی نکرده طوریش بشه، پدر و مادر نابود میشه(همین باعث میشه خود بچه هم همیشه دست به عصا راه بره و حتی تو ایندش تاثیر بذاره...مثلا دوس داره بره یک شهر و کشور دیگه ولی نمیتونه بخاطر پدر و مادرش)
بعدا مسئولیتش زیاد میشه وقتی بزرگ بشه و بخواد از پدر و مادرش مواظبت کنه

 

[mohad_z]

مهم ترین نقش و بی شک والدین دارن که میتونن با تربیتی درست و رفتاری صمیمانه رابطه ای خوب با فرزندشون داشته باشند مطمئناً وقتی که فرزند حمایت پدر و مادر رو داشته باشه دیگ نیازی به حمایت خواهر و برادر نیست

به عنوان کسی که ۱۴ سال تک بچه بوده، مامان من بهترین همبازیم بود و من دختر خاله هم‌سن داشتم دم به ثانیه پیش هم بودیم و... اما همیشه دلم یه خواهر میخواست و قطعا هیچ کس جای خواهرم نمیشد و نمیشه.
مامان من جدا و به جرات قدری ک با من بازی میکرد و وقت میذاشت برای خواهرم وقت نذاشته، با وجود حمایت کامل من معتقدم همچنان تک فرزندی خوب نیست!

 

[Baran_K]

آخر همه ی اینا برمیگرده به شرایط بزرگ کردن پدر و مادر،مدیریت شون
اینکه چه فضایی توی خونه ایجاد می کنن

 

[MmmSampadi]

والا من تک فرزندم واقعا دوس داشتم خواهر و برادر داشته باشم بیشتر خواهر دردسرش کمتره ( شاید البته مطمئن نیستم(: ببینید تک فرزندی به من کمک میکنه ساعت ها بشینمو فکر کنم و کسی بهم گیر نده راحت درس بخونم اسایش داشته باشم همین دیکه

 

[Karenn]

(نظر سنجی خیلی باحاله بیشتر از اینکه ما تک فررندا نگران خودمون باشیم سایرین نگرانن)
من مخالفم
چون تمام تمرکز خانواده رو تو قرار میگیره
و بر خلاف انتظار نه تنها لوس نمیشه بلکه باید یه جنگجو تملم عیار بار بیای تا بتونی خواسته های خودتو از مادر و پدرت مستقل کنی

 

[MmmSampadi]

تک فرزندم و کاملا تنها در خانواده و اقوام نه اینکه بچه نداشته باشن ماشالله زیاده ولی حوصلشو ندارم الان که تک فرزندم خیلی فضای آرومیه خونه و میتونم با آرامش فکر کنم و درس بخونم ولی قطعا خواهر و برادر داشتن خیلی خوبه یه چیزی گفتی خیلی جالب بود اینکه اگه خواهر داشتی میتونستی شناخت بیشتری از دخترا داشته باشی باهات موافقم خیلی چیز جالبیه در کل تنهایی چیز خیلی خوبی نیست گاهی لازمه ولی انسان موجود اجتماعی هست و نمیتونه زیاد تنهایی رو تحمل کنه که ما کردیم دیگه ):