مشاعره

[riri]

میخانه اگر ساقی صاحب‌نظری داشت
می‌خواری و مستی ره و رسم دگری داشت

تا شدم حلقه به گوش در میخانه عشق
هر دم آمد غمی از نو به مبارک بادم

 

[صآبا]

تا شدم حلقه به گوش در میخانه عشق
هر دم آمد غمی از نو به مبارک بادم

من آن خزان زده برگم که باغبان طبیعت
برون فکنده ز گلشن به جرم‌ چهره زردم

 

[riri]

من آن خزان زده برگم که باغبان طبیعت
برون فکنده ز گلشن به جرم‌ چهره زردم

من مانده ام مهجور از او، بیچاره و رنجور از او
گویی که نیشی دور از او در استخوانم می رود

 

[صآبا]

من مانده ام مهجور از او، بیچاره و رنجور از او
گویی که نیشی دور از او در استخوانم می رود

دل می‌رود ز دستم، صاحبدلان خدا را
دردا که راز پنهان، خواهد شد آشکارا