ستاد روحیه دهی به دانش اموزان مجهول الآینده=)

ولی اینجا جایی که بچه هایی که کنکور/المپیادو رد کردن بیان به ما دم کنکور/المپیادیا امید بدن که تموم میشه. مام بیایم غر بزنیم.
نه اینکه متوسطه یکی ها بیان برا خودشون پند و اندرز بزارن
 
وقتی به این فک میکنم که باید تا قبل اواسط دی باید ۶۵۰ صفحه رو بخونم و از هر فصل هم کلی تمرین حل کنم قلبم به درد میاد...:(
کاش حداقل درس مدرسه نبود یا دیگ حداقل تکلیف نمیدادن

پ.ن: البتکه بگم که دارم المپ میخونم
 
روزشمار المپ رو تو گوشی نگاه کرده آه میکشد
طبیعیه حس میکنم تو هیچ کدوم از مباحث خوب نیستم یا نه؟
 
به عادتای آزاردهنده‌مون فکر کردین؟ اون حسه میگه اشکال نداره هر طور هست دلم می خواد انجامش بدم. ینی به نظرم اگه عادت بشه مهم نیست چی کاره. حالا عادت چه طوری ساخته میشه؟
 
یه چیزیم که تو این دوسال بهش پی بردم اینکه به جای اینکه انرژیتونو رو درس مدرسه خالی کنید رو المپیادای باارزش تمرکز کنید جزو بهترینا تو معدل باشید ولی بدونید معدل به هیچ دردی نمیخوره...
ولی اتفاقا معدل مهمه المپیاد و اینا به هیچ دردی نمیخوره
خیلی خوشم اومد یه نفر گفته بود آینده مون به موندن بین چهار گزینه مربوطه

معدل مهم ترینه المپیاد اینا گفتم که به هیچ دردی نمیخورن
کسی درسو واس علم و دانشش نمیخونه
میخونه بره امت بده نمره بگیره رشته رو برداره کنکور بده در بیاد یعنی زندگی شده همین
بخاطر شغلش موفقیتش و هر کوفتش که شده میخونه

طرف میخواد پزشکی قبول شه دینی دبیرستان به چه دردی میخوره؟
درس خوندن فقط برا معدله تمام
 
ولی اتفاقا معدل مهمه المپیاد و اینا به هیچ دردی نمیخوره
خیلی خوشم اومد یه نفر گفته بود آینده مون به موندن بین چهار گزینه مربوطه

معدل مهم ترینه المپیاد اینا گفتم که به هیچ دردی نمیخورن
کسی درسو واس علم و دانشش نمیخونه
میخونه بره امت بده نمره بگیره رشته رو برداره کنکور بده در بیاد یعنی زندگی شده همین
بخاطر شغلش موفقیتش و هر کوفتش که شده میخونه

طرف میخواد پزشکی قبول شه دینی دبیرستان به چه دردی میخوره؟
درس خوندن فقط برا معدله تمام
حداقل بگو دبیرستانو برا کنکور میخونم اخه چرا معدل ...؟؟ :)) :-"

البته با حرف های دیگه تون هم هم نظر نیستم :D
 
ولی اتفاقا معدل مهمه المپیاد و اینا به هیچ دردی نمیخوره
خیلی خوشم اومد یه نفر گفته بود آینده مون به موندن بین چهار گزینه مربوطه

معدل مهم ترینه المپیاد اینا گفتم که به هیچ دردی نمیخورن
کسی درسو واس علم و دانشش نمیخونه
میخونه بره امت بده نمره بگیره رشته رو برداره کنکور بده در بیاد یعنی زندگی شده همین
بخاطر شغلش موفقیتش و هر کوفتش که شده میخونه

طرف میخواد پزشکی قبول شه دینی دبیرستان به چه دردی میخوره؟
درس خوندن فقط برا معدله تمام
چقدر احساسی :| اتفاقا درس خوندن فقط برای معدل نیست تو آزادی انتخاب کنی المپیاد یا کنکور کسی تورو مجبور نکرده کنکور بده :)
 
ولی اتفاقا معدل مهمه المپیاد و اینا به هیچ دردی نمیخوره دلیل منطقی‌تون برای این حرف چیه؟ و یه مثال بزنید لطفا.
خیلی خوشم اومد یه نفر گفته بود آینده مون به موندن بین چهار گزینه مربوطه

معدل مهم ترینه المپیاد اینا گفتم که به هیچ دردی نمیخورن معدل در حدی لازمه که تو بتونی تو سمپاد بمونی و بتونی تو مقاطع بالاتر تحصیل کنی. البته اگه هدفی فراتر از معدل داشته باشی!!!
کسی درسو واس علم و دانشش نمیخونه شما کسی‌و ندیدین که برای علم و دانش بخونه.
میخونه بره امت بده نمره بگیره رشته رو برداره کنکور بده در بیاد یعنی زندگی شده همین
بخاطر شغلش موفقیتش و هر کوفتش که شده میخونه. سیستم همینه ولی اکثرا (نمی‌گم همه) المپیاد رو اول بخاطر علاقه و میل به دونستن بیشتر انتخاب می‌کنن!

طرف میخواد پزشکی قبول شه دینی دبیرستان به چه دردی میخوره؟ پس چه فرقی داره که دینی‌ رو 20 گرفته باشه یا با 17 جمعش کرده باشه؟؟؟؟؟
درس خوندن فقط برا معدله تمام معدل برای چیه؟(نمی‌گم لازم نیست ولی این همه اصرار برای چیه؟ :/) تماااام!

+ اگه ممکنه یه تعریف درست از المپیاد به من بدید.
 
میگم که یه سوال
بگید که از دانش آموزی در بیایم
فشار (حداقل از نوع روحیش) تو دوران دانشجویی کمتره
 
با سلام
به شدت تو این پروژ هستم
کسی هست میتونه پیام بده
تا جایی ک بتونم براتون وقت میذارم
 
میگم که یه سوال
بگید که از دانش آموزی در بیایم
فشار (حداقل از نوع روحیش) تو دوران دانشجویی کمتره
نمیشه گفت
منطقی باشیم فشار های دوران دانشجویی کاملا فرق میکنه
چون اون موقع فقط خودتی و خودت
ممکنه یه وقتی مجبور باشی با تمام مشکلاتت تنهایی رو ب رو شی ولی خوبیش اینه ک مستقل تری، خودت ب طور کامل تصمیم میگیری و خودت مدیریت میکنی
همه دور و بری هات هم سن و سال خودتن ولی با افکار و شخصیت های متفاوت با یه بازه اختلافی زیاد
 
آخه به کجا چنین شتابان؟

ما مجهول الآینده نباشیم هم کاری میکنن این حس بهمون دست بده!

سه ماه امتحان پشت سر هم، با هفده دبیری که انتظار بیست دارن و اگه بیست نگیری میان پیویت غر میزنن
بلافاصله آزمون جامع سمپاد که همه ازت انتظار بالای ۵۰ درصد دارن!

حالا هم زمزمه هایی به گوش میرسه از دوباره گرفتن آزمون قبل از عید!
اعلام هم شده تا خود سی اسفند باید بیایم کلاس،
اونم کلاسای نود دقیقه ای با ده دقیقه استراحت که رُس کمر و کتف و گردنو میکشه.
با دبیری که یه ضرب غر میزنه و مقایسه میکنه

کتف راست من تو این سه ماه به چنان دردی افتاد که دو بار رفتم دکتر و دکتر گفت هیچکاری نمیشه کرد! بیست درجه به انحنای کتف من اضافه شد، کی بهای اینو میده؟
پول عینکی که زودتر از موعد مجبور شدم عوض کنمو کی میده؟
دبیری که فرز یکو میکنه تو حلقم؟
یا مدیر سمپادی که دوباره آزمون میگیره؟
گناه کردم میخوام درس بخونم؟
گناه کردم میخوام این کشورو بالاتر ببرم؟


آدم حس میکنه راهش بیخوده و آینده ای که متصوره دست نیافتنی؛
اینجوریه که ما هدفمند ها هم یوقتایی مجهول الآینده میشیم‌..


مثل الان که همه بچه های هشتم شهید شکفته دپرسن....
 
یه چیزی هست می‌خوام بگم نمیدونم تلخه یا طنز
ولی هیچکس مجبور به هیچ کاری نیست حتی زندگی کردن:D:-"
انقد خودتونو واسه چهار تا امتحان عذاب ندید :/
 
یه چیزی هست می‌خوام بگم نمیدونم تلخه یا طنز
ولی هیچکس مجبور به هیچ کاری نیست حتی زندگی کردن:D:-"
انقد خودتونو واسه چهار تا امتحان عذاب ندید :/
منظورت رو درست گفتی ولی ب لفظ غلط
هیچ کس نمیتونه مجبورت کنه به کاری
تنها اجباری ک برای یه ادم وجود داره خواسته های خودشه
فقط میل شخصیه که این جبر رو ایجاد میکنه
 
آخه به کجا چنین شتابان؟

ما مجهول الآینده نباشیم هم کاری میکنن این حس بهمون دست بده!

سه ماه امتحان پشت سر هم، با هفده دبیری که انتظار بیست دارن و اگه بیست نگیری میان پیویت غر میزنن
بلافاصله آزمون جامع سمپاد که همه ازت انتظار بالای ۵۰ درصد دارن!

حالا هم زمزمه هایی به گوش میرسه از دوباره گرفتن آزمون قبل از عید!
اعلام هم شده تا خود سی اسفند باید بیایم کلاس،
اونم کلاسای نود دقیقه ای با ده دقیقه استراحت که رُس کمر و کتف و گردنو میکشه.
با دبیری که یه ضرب غر میزنه و مقایسه میکنه

کتف راست من تو این سه ماه به چنان دردی افتاد که دو بار رفتم دکتر و دکتر گفت هیچکاری نمیشه کرد! بیست درجه به انحنای کتف من اضافه شد، کی بهای اینو میده؟
پول عینکی که زودتر از موعد مجبور شدم عوض کنمو کی میده؟
دبیری که فرز یکو میکنه تو حلقم؟
یا مدیر سمپادی که دوباره آزمون میگیره؟
گناه کردم میخوام درس بخونم؟
گناه کردم میخوام این کشورو بالاتر ببرم؟


آدم حس میکنه راهش بیخوده و آینده ای که متصوره دست نیافتنی؛
اینجوریه که ما هدفمند ها هم یوقتایی مجهول الآینده میشیم‌..


مثل الان که همه بچه های هشتم شهید شکفته دپرسن....

من جای شما باشم تو متوسطه اول حتی کارنامه مو هم نمیگیرم
چه برسه به اینکه نگران امتحان باشم
فقط سعی کن پابه ات تو درسای اصلی قوی بشه اگه میخ ای بری ریاضی فیزیک ریاضیت
اگه تجربی زیست و فیزیک ریاضیت
و شیمی در هر دو حالت
انسانی ام عربیت
مفهومی بخون و درست اد بگیر
سعی کن مهارت جدید کسب کنی کتاب بخونی و خوش بگذرونی
اصلا نه به انتظار معلم اهمیت بده نه به نمره
 
یه چیزی هست می‌خوام بگم نمیدونم تلخه یا طنز
ولی هیچکس مجبور به هیچ کاری نیست حتی زندگی کردن:D:-"
انقد خودتونو واسه چهار تا امتحان عذاب ندید :/

چرا اجباره و از اه وحشتناکی هم اجبار میکنن.

من جای شما باشم تو متوسطه اول حتی کارنامه مو هم نمیگیرم
چه برسه به اینکه نگران امتحان باشم
فقط سعی کن پابه ات تو درسای اصلی قوی بشه اگه میخ ای بری ریاضی فیزیک ریاضیت
اگه تجربی زیست و فیزیک ریاضیت
و شیمی در هر دو حالت
انسانی ام عربیت
مفهومی بخون و درست اد بگیر
سعی کن مهارت جدید کسب کنی کتاب بخونی و خوش بگذرونی
اصلا نه به انتظار معلم اهمیت بده نه به نمره
ببین داری حرف خوبی میزنی...

ولی فقط حرفه!

این دبیرا، این مدرسه، ما که بچه های خودشون نیستیم! ولی اگه رتبه بیاریم اسم اونا رو میگن
این دبیرشون بود
این هدایتشون کرد.


و فشار روانی ای که روی ماست رو زیاد میکنن تا درس بخونیم امتحان بدیم

شب آزمون سمپاد دبیر عربی پیوی همه بچه ها رفته بود و این پیام رو داده بود که کپی میکنم:

اگر ضریب عربیت رو بالای ۷۰ نزنی دوری دوم قبولت نمیکنن سمپاد


همین. همین و بس. و من ساعت دوازده شب که اینو دیدم پاشدم با اینکه حفظ بودم عربی خوندم.

و اونقدر می ترسیدم از این کا زیر ۷۰ بزنم، ۵۰ زدم!


میفهمی چی میگم کارن؟
این فشارو وارد میکنن تا درس بخونیم و از اونا تقدیر بشه!
ما داریم آینده اونا رو میسازیم، و چیزی که از خودمون میسازیم یا مشت دختر افسرده کج و کوله ست...
فکر میکنیم در راه هدفمونه...
ولی در راه هدف اوناست!
 
چرا اجباره و از اه وحشتناکی هم اجبار میکنن.


ببین داری حرف خوبی میزنی...

ولی فقط حرفه!

این دبیرا، این مدرسه، ما که بچه های خودشون نیستیم! ولی اگه رتبه بیاریم اسم اونا رو میگن
این دبیرشون بود
این هدایتشون کرد.


و فشار روانی ای که روی ماست رو زیاد میکنن تا درس بخونیم امتحان بدیم

شب آزمون سمپاد دبیر عربی پیوی همه بچه ها رفته بود و این پیام رو داده بود که کپی میکنم:

اگر ضریب عربیت رو بالای ۷۰ نزنی دوری دوم قبولت نمیکنن سمپاد


همین. همین و بس. و من ساعت دوازده شب که اینو دیدم پاشدم با اینکه حفظ بودم عربی خوندم.

و اونقدر می ترسیدم از این کا زیر ۷۰ بزنم، ۵۰ زدم!


میفهمی چی میگم کارن؟
این فشارو وارد میکنن تا درس بخونیم و از اونا تقدیر بشه!
ما داریم آینده اونا رو میسازیم، و چیزی که از خودمون میسازیم یا مشت دختر افسرده کج و کوله ست...
فکر میکنیم در راه هدفمونه...
ولی در راه هدف اوناست!

کاملا میفهمم ما همه تو سمپاد درس خوندیم و وضیعت اکثر سمپادا اینه
مهم تصمیم و عکس العمل توعه
چی میشه اگه تو یه درس بیوفتی به نظرت؟
هیچی
سال هشتم یکی از بچه های کلاسمون مطالعات و افتاد الان معدلش ۱۹ عه
فرق منی که اون سال مطالعات رو ۲۰ شدم و اونی که زیر ۱۴ شد چیه؟ (ا نظر شخصیتی و اینا نمیگما)
فرقش اینکه اون تونست فلان کتاب خوب و اون سال بخونه من نه
شباهتش چیه جفتمونم دیگه به اون نمره ها اهمیت نمیدیم
 
چرا اجباره و از اه وحشتناکی هم اجبار میکنن.


ببین داری حرف خوبی میزنی...

ولی فقط حرفه!

این دبیرا، این مدرسه، ما که بچه های خودشون نیستیم! ولی اگه رتبه بیاریم اسم اونا رو میگن
این دبیرشون بود
این هدایتشون کرد.


و فشار روانی ای که روی ماست رو زیاد میکنن تا درس بخونیم امتحان بدیم

شب آزمون سمپاد دبیر عربی پیوی همه بچه ها رفته بود و این پیام رو داده بود که کپی میکنم:

اگر ضریب عربیت رو بالای ۷۰ نزنی دوری دوم قبولت نمیکنن سمپاد


همین. همین و بس. و من ساعت دوازده شب که اینو دیدم پاشدم با اینکه حفظ بودم عربی خوندم.

و اونقدر می ترسیدم از این کا زیر ۷۰ بزنم، ۵۰ زدم!


میفهمی چی میگم کارن؟
این فشارو وارد میکنن تا درس بخونیم و از اونا تقدیر بشه!
ما داریم آینده اونا رو میسازیم، و چیزی که از خودمون میسازیم یا مشت دختر افسرده کج و کوله ست...
فکر میکنیم در راه هدفمونه...
ولی در راه هدف اوناست!
گندش بزنن اين سمپادو كه گند زد به زندگيمون
سر چيا استرس به خرج ميدادم كه الان وقتى بهشون فكر مى كنم ميبينم اكثرا هيچ ارزشى نداشت

اينو به عنوان يه برادر به همتون ميگم:نه نمره نه اين درسا نه هيچكدوم از اين نظرات معلما هرگز ارزش زندگيتونو ندارن،زندگيتونو به خاطرشون تلخ نكنيد.ميدونم كه ميگيد اره اين حرفى كه ميگم مگه ميشه ادم استرس نگيره و با اين وضع؟اره قبول دارم،اما زندگى شما ها ارزش هيچكدوم اينا رو نداره.در نهايت همه اينا تموم ميشن،اين دوازده سال ميره اما تو ميمونى و زندگى كه واسه خودت ساختى،روحى كه تو اين سالا پرورش دادى و روانى كه باهاش حركت كردى.
و در نهايت،وقتى داغون ميشى از درون و بيرون،هيچكدوم از اون نمرات و استرس ها به كارت نميان و ميفهمى كه هيچ چيزى برات به ارمغان نياوردن.فقط تو موندى و يه زندگى از دست رفته و يه روح داغون

اينو كاملا برادرانه نوشتم،قسم ميخورم هيچكدوم از اينا ارزش زندگيتونو ندارن،واقعا ندارن
 
موندم درس خواندن تو راهنمایی رو انقد سخت در نظیر بگیرید چطور برای سالهای کنکور دووم میارید؟:)):D
برید دنبال علاقتون به زور نگید می‌خوام دکتر شم گاهی اونقدر بهتون گفتن که دکتر شو که خودتونم باورتون شده پزشکی رو دوست دارید پزشک شدن بسی خرخوانی و تحمل میخواد هر کس نتوان بید
 
+ در راستای حرف بالایی اضافه کنم
که واقعا اگه پزشکی دوست ندارید نرید تو رشته
چون در آینده وقتی وارد سختی رشته میشید مردم گناه نکردن که تاوان بی علاقگی شما رو بدن
 
Back
بالا