نظرتون چیه زنا هم یه نظری تو کار کردن خودشون داشته باشن؟
عاقا مگ زندگی مشترک نیس اسمش خوب باید همه کارا تقسیم شه دگ ب نظرم هم باید کارای خونه تقسیم شه هم کار بیرون D:
ولی زندگی اینجوریم ی کم سخت میشه ادما میتونن باهم زندگیشونو بسازن و اینه ک باعث میشه ادما تصیمیم بگیرن ازدواج کنن چون نیاز دارن به حمایت های دو طرفهخب من خودم تا وقتی به سطحی از استقلال مالی نرسم که بتونم زندگی خودمو خیلی خوب بچرخونم ازدواج نمیکنم
الان دنیای کار جوری شده که بخشی از شخصیت ادم با کار شکل میگیره
قطعا اون موقع که بتونم و پولش رو داشته باشم که یکیو استخدام کنم کارای اشپزی و مرتب کردن خونه م رو هر از گاهی انجام بده و پول اینو داشته باشم که بتونم هر از گاهی برم مششاوره ی روانشناس واسه رها شدن از تنش های شغلم
اون موقع میتونم به فکر بچه دار شدن باشم
تا تازه بعدش بتونم شرایطم رو مدیریت کنم.
خیلی مسئله ی یه جوریه...
شوهر من به کار من نباید نگاه کنه
به توانایی مدیریت من باید نگاه کنه
یکی هم مثل من نیست...یه مامان ور دلشه بچه رو نگه میداره خونه دخترشو مرتب میکنه غذا درست میکنهو خب دخترش راحت به کار و زندگی شخصیش میرسه
یه نفر هم هست بیکار بیکار
با خونه ی نامرتب
غذای نا آماده
بچه ی بی تربیت
باید ادم ببینه چقدر میتونه اوضاع اطرافش رو مدیریت کنه
بله پستتون رو خوندم ولی مامان من ب خاطر شرایطی ک اون موقع داشت ک نمیخوام بازگو کنم نمیرفت سرکار ولی باور بفرمایید ک من فقط کلاس اولو مادرم میبردم مدرسه و بعد از اون همیشه خودم رفتم و اتفاقا مهد کودکم رفتم و کم نبودن دور و برم کسایی ک مادراشون هیچ وقت شاغل نبودن و خودشون همیشه میرفتن مدرسه . به نظرم بهانه تراشی ذهن شماست این قسمتش...میشه واقعا؟
اگر پستم رو کامل خونده باشین من سعی کردم یه نمونه ی واقعی از خودم مثال بزنم. ولی ایا زنی که از صبح تا حداقل 5-6 بعدظهر بیرون خونه باید باشه، میرسه سر بچه هاش باشه؟ یا باید بیاد خونه فکر شام باشه و بعدشم زود بخوابه که فردا زود بیدار شه؟
ولی اون قسمت تقسیم کار رو باید بگم تقسیم دقیقا ینی اینکه وقتی رسیدن خونه هر دو با هم اشپزی کنن و این خودش ی نوع تفریحه چون اشپزی کردن از کاراییه ک ذهن رو اروم میکنه و اینکه خوب تقسیم کار اینجوری کلا...
قبل از اینکه همسر و مادر و یا هرچیز دیگهای باشه یه انسانه و خودش در اولویتهالان یه سوال
دقیقا کجای حرفم اشکال داره دیس لایک می دین؟
دیدم ک گفتم با مردای قدیم کاری ندارم ولی زوجایی ک اطرافمن اکثرا اینجورین البته شرایط اقتصادی ام روز این موضوع تاثیر گذاشته و ملموس تر کرده این قضیه رو...میگم دیدگاه ها واقعی نیستن و بیاین بحث کنیم برای همین چیزاس
آیا شما مردی دیدین که هر روز ظرف بشوره تو خونه؟ من دیدم!! پدر خودم(البته بعد بازنشستگیش!)
اما اونم نهایت کاری که میکنه همین ظرف شستنه! و معمولا هم 1 ماه میشوره یه ماه خسته میشه! ماه بعد دوباره میشوره!خخخ
مردها اصولا اهل کار خونه نیستن!
بعد شما میگین باهم رسیدن خونه اشپزی کنن؟
مردی که از سر کار میاد خونه رو باید با لیفتراک بلند کنی از روی مبل! همین که بهت نگه واسم چایی بیار، واسم اب بیار، شامو بیار همینجا بخورم باید جشن بگیری!!
منظورم اینه که قبل از اینکه در قبال خانواده مسئول باشه در قبال خودش مسئوله که دنبال کار و پیشرفت خودش باشه و نتیجه n سال درس خوندنشو بگیره یا به عنوان یه فرد نقشی بیرون از خونه داشته باشههمه ی ما قبل هر چیز دیگه ای انسانیم ولی قرار نیست انسانیتمون رو تو ی انجام وظایفمون دخالت بدهیم
قبل از اینکه همسر و مادر و یا هرچیز دیگه ای باشه یه انسانه و خودش در اولویته
منطقی نگاه کنیم خودش، با احساس مادرانش نگاه کنیم بچهشبعد از بچه دار شدن چی؟
بین خودش و بچه اش اولویت کدومه؟ (حداقل زیر 18 یا اصلا 15 سال)