لطفا کمی واقعگرا باشید.
من منکر مشکلات نیستم و خیلی از مشکلات رو قبول دارم.
افتضاحاتی که یه سری مسئولین مثل روحانی و رفسنجانی و ... به بار آوردند هم نمیخوام توجیه کنم.
حتّی رهبر مملکت هم مشکلات رو انکار نکرده. (رک بیانیه گام دوم)
عذر میخوام، وظیفه رهبر انکار نکردنِ مشکلاته؟ ایشون با این همه اختیاراتی که داره صرفا میتونه "انکار نکنه"؟
کسی که سیاست های کلی نظام رو تعیین میکنه مطمئنا میتونه جلوی این "افتضاح بار آوردن" هارو تا حد زیادی بگیره!
فقر انواعی داره . فقر مطلق داریم، فقر نسبی داریم و ... . طبق آمارها، به صورت کلّی، فقر در ایران رو به کاهش هستش. البته با اومدن روحانی، کمی شیب صعودی پیدا کرده که إن شاءالله با رفتنش بهتر بشه.
کدوم آمار ها دقیقا؟
کاهشِ قدرت خرید مردم؟ کاهشِ میزان رضایت نسبی از زندگی؟ کاهش فجیع رفاه؟ اینا نشون دهنده ی کاهش فقرن؟
روحانی خدا نیست که بتونه تنهایی وضعیت اقتصادی کشور رو تغییر بده. این عادتِ مسخره که همه چی رو میندازید تقصیر یه نفر و کل صورت مسئله رو پاک میکنید اصلا کار جالبی نیست!
در بحث پولی شدن آموزش هم دارید اغراق می کنید. حتّی بسیاری از مدارس و دانشگاه های ایران دولتی هستند. اون دسته از مدارسی هم که نیمه دولتی هستند، مثلا مدارس هیأت امنایی، پولی که می گیرند، در یک سال، حدودا 100 هزارتومن و شاید کمتر باشه.
تو یه شهرِ کوچیک و خیلی ضعیف، مدرسه دولتیِ ما، 1 میلیون و 500 هزار شهریه ثابت داره. به علاوهی کلی پول که وسط سال به بهونههای مختلف میخوان.
و تا جایی که خبر دارم شهرهای بزرگ هزینهی تحصیل به مراتب خیلی بیشتره. یه دوستی داشتم که میگفت شهریه ثابت فرزانگان قم حدود 10 میلیون تومنه. و خب واقعا هم بعید نیست!
هزینه تحصیل فقط تو حوزههای علمیه معنی نداره. جایی که به طلبهها حقوق ثابت هم میدن!
هزینه آموزش تو ایران زیاده، و کیفیت آموزش به صورت احمقانه ای پایین.
احتمالا تنها مزیتی که سیستم آموزشی ایران داره (تقریبا)رایگان بودنِ دانشگاه های دولتیه. که بازم پرهزینه بودنِ هزینه 12 سال تحصیلات ابتدایی سنگینی میکنه و وضعیتِ به نسبت پایینی نسبت به کشور های قوی داریم. به علاوه، همین دانشگاه های آمریکا و اروپا هم خیلی دانشجوی بورسیه دارن همیشه!
در بحث پولی شدن بهداشت هم اغراق کردید. الآن بیمارستان های تامین اجتماعی، حدود 12 میلیون نفر رو به طور رایگان پوشش می دهند. پول بیمه ی تامین اجتماعی مگه چقدره؟! برای اقشار کم بضاعت مثل کارگران ساختمانی حدود ماهی 50 هزارتومن هستش. چندتا کشور دنیا چنین بیمه ای ارائه می دهند؟!
مابقی مردم هم اکثرا بیمه سلامت دارند و از یک تخفیف، هرچند کم بهره مند هستند.
نظام بیمه ای که تو ایران هستش، تو خیلی از کشورهای دنیا نیست. مثلا همین آمریکا که خیلی ها سنگش رو به سینه می زنند، چنین بیمه ای وجود نداره.
تاحدودی موافقم.
که البته کیفیتِ پایین خدمات تو بیمارستان های تامین اجتماعی اصلا قابل قبول نیست. اگه قراره مردم بیمه باشن، باید به دردشون بخوره یا نه؟
تقریبا همه قبول دارن که مراجعه به پزشک تو مطب شخصی خیلی خدماتِ بهتری نسبت به بیمارستان های دولتی داره!
به علاوه، قرار نیست تو هر بحثی بگیم آمریکا فلانه ما فلانیم پس ما خوبیم. چرا کشور دیگه ای رو مثال نمیزنید؟ کیفیت بالای درمان تو کشور های اروپایی طبیعتا مثالِ بهتری برای سیاست های درمانیِ مناسبه!
یا اصلا، جدای از این بحث ها، این همه خدمات عمومی و خانه های بهداشت و درمان در روستا کم چیزیه؟!
ریشه کن شدن بسیاری از بیماری ها و بهداشت عمومی کم چیزیه؟! هنوز خیلی از کشورها نظام واکسیناسیون ایران رو ندارند؟!
توریسم درمانی برای کشوری که تا چند سال پیش دکتر وارد می کرد ، کم چیزیه؟!
بهتره خودمون رو با تانزانیا مقایسه نکنیم.
درسته که ایران نسبت به خیلی کشورها از نظر بهداشت و درمان خیلی بهتره، ولی بازم وقتی خودمون رو کشور های توسعه یافته مقایسه میکنیم واقعا عقبیم!
به علاوه، بهداشت و درمان فقط با سرخک و دیفتری و کزاز سنجیده نمیشه! درسته که واکسیناسیون تو ایران خیلی قوی انجام میشه و از این بیماری ها جلوگیری میشه، ولی بازم تو خیلی از بیماری ها تو جهان صاحب مقامیم!
آمار مجزایی برای این مورد در جایی ندیدم.
اگر سراغ دارید بفرمایید.
شما یک موجودِ دارای قدرت بینایی+تعقل هستید.
جنگل خواری، خشک شدن دریاچه ها، آلودگی های رودخانه ای، ریزگرد ها، آلودگی هوا، کاهش گونه های زیستی، شکار غیرمجاز، آلودگی دریاها و دریاچه ها، عقیم شدن خاک های کشاورزی، و خیلی از مشکلات محیط زیستی دیگه، کاملا واضح هستن. نگید که همش شایعست و دارن بزرگ نمایی میکنن!
کجای دنیا اینطور با محیط زیست رفتار میشه؟
شیطانِ بزرگ نیست که به مردم دستور میده این رفتارهارو نشون بدن. وظیفه ی دولته که به مردم "یاد بده" چطور رفتار کنن. فرهنگ سازی و آموزش، باید از سطحِ بالای قدرت شروع شه. یعنی از دولت! مسخرست که همه چی رو تقصیر مردم بندازیم.
به علاوه، هیچ نظارتی روی این تخریب ها نیست. برخورد محکمی نمیشه. هیچ راهکاری اجرا نمیشه. محیط زیست و حفاظت از اون، هیچ وقت جزو سیاست های مهم دولت نبوده!
بحث میزان در آمد کارگر رو همینجوری نمیشه سنجید.
هرکشوری سطح قمیت و تورّم خاص خودش رو داره. برای اینکارها هم شاخص های خاص خودشون رو دارند که من دقیقا نمی دونم. برای مثال، ممکنه تو یه کشوری مثل ایران یه کارگر به راحتی صاحب خونه بشه، امّا تو یه جایی مثل مریلند آمریکا، استاد دانشگاه تو کمپ مسافرتی زندگی می کنه.
برای دیدن این نمونه ها میتونید به این سایت مراجعه کنید:
http://kharej2025.com/
https://fa.euronews.com/2018/08/28/...n-buy-in-europe-with-his-minimum-wage-per-day
این سایتی که دادید اصلا قابل اتکا نیست.
گذشته از اسمِ خنده داری که داره، محتوای بچگانه ای هم داره.(اخباری که منتشر کرده به قدری احمقانه هست که نشه روش بحث کرد!)
تمامِ مطالب سایت در راستای تخریب آمریکا و حمایت از نظام جمهوری اسلامیه. طبیعتا سایتی که اینطور متعصبانه و با جبهه فعالیت میکنه، محتوای قابل اعتمادی هم منتشر نخواهد کرد!
این مواردی هم که نام بردید، یه چیز عادیه.
چند میلیون ساختمان به اسم مسکن مهر ساخته میشه، حالا چنددرصد مشکلات توش عادیه.
حدود 150 سد ساخته اند، که بعضی هاش تو دنیا کم نظیره. حالا یکی دوتا مورد داره.
"چنددرصد مشکلات"؟ جدی؟
نمیدونم چی بگم. تصوری از مسکن مهر ندارید واقعا.
مشکل آب شرب+ مشکل گاز رسانی+ مشکل برق+ مشکل خدماتی مثل مدرسه و بیمارستان+ مشکل سازه ها و کیفیت فوق العاده پایین ساختمان ها+ مشکل عدم امنیت+ هزاران مشکل دیگه. حتی اگه اخبارِ خود صداسیمای ایران رو هم دنبال کنید میفهمید چه وضعیت غیرقابل قبولی دارن این شهرک(!؟) ها.
به علاوه، ضربه ای که این ساختمان سازیِ "رایگان" به اقتصاد کشور زد واقعا کم نظیر بوده!
سدسازیِ ایران فقط از نظر استحکامه که تو دنیا بی نظیره! برای ساختن یک سد خیلی عوامل دیگه ای لازمه به جز "محکم بودن".
خیلی از سد های ایران فصل به فصل خشک میشن. مگه یکی از اهداف سدسازی ذخیره آب نیست؟ یعنی این حجمِ بالای هزینه ها همینجوری واسه ساختنِ یه سازه ی محکم بوده و هیچ فایده ای نداره؟ حالا این که بخوایم بگیم "ما خیلی خوبیم ما سد های محکمی میسازیم" یه بحث دیگست.
به علاوه، سدسازی یکی از فعالیت هایی هستش که تو چند سال اخیر گرایش خیلی کمتری بهش بوده.
https://www.isna.ir/news/95121509982/7-اشتباه-نابخشودنی-در-سدسازی
این متن فکر کنم مفید باشه.
برای کشوری که در مسیر پیشرفت قرار داره، این چیزا عادیه.
مگه تمدّن غرب یه شبه به اینجا رسید؟!
اونا 300 سال وقت داشتند تا خودشون رو به اینجا برسونند.
ایران دقیقا طبقِ چه معیاری در مسیر پیشرفت قرار داره؟ روز به روز سیاست های اجتماعیِ احمقانه ای وضع میشه. روابط بین المللمون ضعیف تر میشه. اقتصادمون رو به زواله. وضعیت معیشتی داره بدتر میشه. سرعتِ پیشرفت های علمی داره کم میشه.
و هممون به عینه میبینیم که مردم چقدر دارن بااطلاعات تر، ولی احمق تر و چیپ تر میشن! من به شخصه اصلا خوش بین نیستم به آینده ی ایران. و فکر نکنم افرادِ زیادی باشن که آینده ی روشنی برای کشور ببینن.
ببخشید من متوجه نشدم. دارید از ابتدایِ تشکیل یه کشور بررسی میکنید قضیه رو؟
خب خوبه. ما 2600 سال وقت داشتیم تا خودمون رو به یه جایی برسونیم!
ببینید، وقتی و ایران آمریکا و اروپای 1979، و بعد 2019 رو مقایسه میکنیم،
ایران چه از نظر سیاست های بین الملل و چه از نظر اقتصادی و معیشتی و حتی چه از نظر فرهنگ، به طور مسخره ای از دنیا عقب مونده!
تو هرکدوم از این کشورهای ابرقدرت مثل آمریکا و فرانسه و انگلیس و ... هم برید، کلّی از مشکلات بلکه بدترش وجود داره. نه تنها در گذشته بلکه همین الآن.
چندماه پیش تو آمریکا سیل اومد. هنوز خیلی از امکانات ابتدایی شون وصل نشده.( اینو سندرز، نامزد دموکرات آمریکا(برای انتخابات بعدی) چند روز پیش گفته) یا مثلا ژاپن، همین ماه پیش سیل اومد. شما برید حجم سیل، تلفات و خدمات دولت رو با ایران مقایسه کنید و خودتون مقایسه کنید که خدمات و امکانات و .... در ایران بهتره یا ژاپن.
نه منبع دادی، نه استدلال درستی کردی.
نمیدونم چی بگم حقیقتا.