- ارسالها
- 2,602
- امتیاز
- 39,165
- نام مرکز سمپاد
- فرزانگان ۲
- شهر
- کرج
- سال فارغ التحصیلی
- 1401
- مدال المپیاد
- Physics
- دانشگاه
- SUT
- رشته دانشگاه
- Physics
دقیقا قصد من از نوشتن این چند جمله این بود که ثابت کنم همه نمیتونن به همه عقاید احترام بزارن تو پرانتزم نوشته بودمدر مورد شاهین نجفی چیزی برای گفتن ندارم، اما:
متاسفانه نمیشه همیشه و همهجا توهین نکرد، چون همهی عقاید محترم نیستن.
آتئیست بودن یا صرفِ خداباوری (جدای از دیندار بودن یا نبودن)، یک مکتب فکری جامع یا «جهانبینی» نیست و فقط به یک موضوع خاص (خدا) مربوط میشه. ما نمیتونیم با صرف آتئیست یا خداباور دونستن یک نفر، از عقایدِش نسبت به سیاست، اقتصاد یا اخلاق و غیره اطلاع داشته باشیم. پس شاید عقاید دیگهیِ آتئیستها یا خداباوران محترم نباشه و «غیر قابل توهین بودن» بیمعنا بشه.
شاید «اخلاق» به مثابۀ اون اصول کلی و هنجارها تا حدودی در جوامع مختلف برقرار باشه؛ اما اگر بحث «فراخلاق» و نظریات مختلف این حوزه مطرح باشه، نحوۀ «احترام گذاشتن» هم متفاوت خواهد بود. برای مثال در اخلاق کانتی (وظیفهگرایی)، فرمول دوم امر مطلق عنوان میکنه که: «همواره دیگران را شی فینفسه بدان، نه (صرفِ) وسیلهای برای رسیدن به غایت.» در اینجا احترام به «انسانیت» مطرح هست، نه خودِ انسان. همچنین، اون واژۀ «صرف» خیلی مهمه؛ چون شاید در مواقعی از دیگران به عنوان «ابزار» برای رسیدن به اهداف استفاده کنیم؛ اما اگر مطلقاً و صرفاً چنین باشه و اصلاً ارزشی برای انسانیت اونها قائل نباشیم، فعلی غیر اخلاقی (از دید کانتی) انجام دادیم. البته، موضوع از منظر فایدهگرایی کاملاً تغییر میکنه؛ چرا که در فایدهگرایی به پیامدهای افعال و «غایات» اهمیت داده میشه. (دقیقاً برعکس وظیفهگرایی) افراد میتونن از همدیگه به عنوان ابزار و وسیله استفاده کنن تا به «بیشترین فایده* برای بیشترین افراد» برسن.
* [به معنای پیامد خوب؛ مثل خوشبختی، دارایی، زیبایی، راحتی و سلامتی که همگی «فایده» هستن]
احترام به عقاید با احترام به انسانها (به خاطر انسانیت اونها) و همچنین، آزادی عقاید متفاوته. مجموعاً میشه محترم بودن یا نبودن یک عقیده رو با بررسی دلایل اون عقیده، اخلاقی بودن («اخلاق» به معنای جامع) و تعمیمپذیری بررسی کرد. چه بسا احترام به برخی عقاید، توهین و اهانت به شعور و فهم انسان باشه. کسی که ادعای «احترام به همۀ عقاید» رو داره، وقتی به ابوبکر بغدادی هم برسه همچنان احترام میذاره!؟ چرا راه دور بریم، عقاید صدام چطور!؟ خیلی از عقاید دقیقاً نقطۀ تضاد هم هستن و به نوعی دارن به هم توهین میکنن. پس شاید بد نباشه قید «همه» برداشته بشه. [یا نگیم به «هیچ» عقیدهای نباید توهین کرد]
+ معمولاً وقتی از احترام به عقاید دفاع میشه، منظور «احترام به عقیدۀ من»ه!