مشاعره واژه‌نما

[majn0_0n]

آن چه زر می‌شود از پرتو آن قلب سیاه
کیمیاییست که در صحبت درویشان است

مست بگذشت و نظر بر من درویش انداخت
گفت ای چشم و چراغ همه شیرین سخنان

 

[F.a.e.z.e.h]

مست بگذشت و نظر بر من درویش انداخت
گفت ای چشم و چراغ همه شیرین سخنان

دیشب صدای تیشه از بیستون نیامد
شاید به خواب شیرین فرهاد رفته باشد

 

[majn0_0n]

دیشب صدای تیشه از بیستون نیامد
شاید به خواب شیرین فرهاد رفته باشد

شمه ای از داستان عشق شورانگیز ماست
این حکایت ها که از فرهاد و شیرین کرده اند

 

[Sariii_m]

شمه ای از داستان عشق شورانگیز ماست
این حکایت ها که از فرهاد و شیرین کرده اند

بشنو از نی چون حکایت میکند
از جدایی ها شکایت میکند

 

[F.a.e.z.e.h]

بشنو از نی چون حکایت میکند
از جدایی ها شکایت میکند

چه کرده‌ام که مرا مبتلای غم کردی؟
چه اوفتاد که گشتی ز من جدا ای دوست؟
کدام دشمن بدگو میان ما افتاد؟
که اوفتاد جدایی میان ما ای دوست

 

[Sariii_m]

چه کرده‌ام که مرا مبتلای غم کردی؟
چه اوفتاد که گشتی ز من جدا ای دوست؟
کدام دشمن بدگو میان ما افتاد؟
که اوفتاد جدایی میان ما ای دوست

من ندیدم دو صنوبر را با هم دشمن
من ندیدم بیدی سایه اش را بفروشد به زمین
رایگان می بخشد نارون شاخه خود را به کلاغ

 

[majn0_0n]

من ندیدم دو صنوبر را با هم دشمن
من ندیدم بیدی سایه اش را بفروشد به زمین
رایگان می بخشد نارون شاخه خود را به کلاغ

من خود دلم از مهر تو لرزید وگرنه
تیرم به خطا میرود اما به هدر نه

 

[F.a.e.z.e.h]

من خود دلم از مهر تو لرزید وگرنه
تیرم به خطا میرود اما به هدر نه

نه من آنم که زلطف و کرمت چشم بپوشم
نه تو آنی که کنی منع گدا را زنگاهی
در اگر باز نگردد نروم باز بجائی
پشت دیوار نشینم چو گدا بر سر راهی

 

[Hyazinthe]

نه من آنم که زلطف و کرمت چشم بپوشم
نه تو آنی که کنی منع گدا را زنگاهی
در اگر باز نگردد نروم باز بجائی
پشت دیوار نشینم چو گدا بر سر راهی

عشق بر یک فرش بنشاند گدا و شاه را
سیل یکسان می‌کند پست و بلند راه را

 

[Aynazi]

عشق بر یک فرش بنشاند گدا و شاه را
سیل یکسان می‌کند پست و بلند راه را

شاه نشین چشم من تکیه‌گه خیال توست
جای دعاست شاه من بی‌تو مباد جای تو

 

[Hyazinthe]

شاه نشین چشم من تکیه‌گه خیال توست
جای دعاست شاه من بی‌تو مباد جای تو

عجز و قدرت نشود مانع بی‌ باکی عشق
خانه شاه و گدا در ره سیلاب یکیست

 

[Aynazi]

عجز و قدرت نشود مانع بی‌ باکی عشق
خانه شاه و گدا در ره سیلاب یکیست

روزها گر رفت گو رو باک نیست
تو بمان ای آنکه چون تو پاک نیست

 

[Hyazinthe]

روزها گر رفت گو رو باک نیست
تو بمان ای آنکه چون تو پاک نیست

روزها فکر من این است و همه شب سخنم
که چرا غافل از احوال دل خویشتنم

 

[riri]

روزها فکر من این است و همه شب سخنم
که چرا غافل از احوال دل خویشتنم

من که واژه نما بلد نیستم ولی ...
شب تاریک و بیم موج و گردابی چنین حائل
کجا دانند حال ما سبکباران ساحل ها ؟

 

[صآبا]

من که واژه نما بلد نیستم ولی ...
شب تاریک و بیم موج و گردابی چنین حائل
کجا دانند حال ما سبکباران ساحل ها ؟

گوهر عشق که دریا همه ساحل بنمود
آخرم داد چنان تخته به طوفان که مپرس

 

[riri]

گوهر عشق که دریا همه ساحل بنمود
آخرم داد چنان تخته به طوفان که مپرس

دوستان عیب من بیدل حیران مکنید
گوهری دارم و صاحب نظری می جویم

 

[صآبا]

دوستان عیب من بیدل حیران مکنید
گوهری دارم و صاحب نظری می جویم

 دوستان به که ز وی یاد کنند
دل بی‌دوست دلی غمگین است

 

[riri]

 دوستان به که ز وی یاد کنند
دل بی‌دوست دلی غمگین است

دل بی جمال جانان میل جهان ندارد
هر کس که این ندارد حقا که آن ندارد

 

[.π.]

دل بی جمال جانان میل جهان ندارد
هر کس که این ندارد حقا که آن ندارد

مرا عهدیست‌ با جانان که تا جان در بدن دارم
هواداران کویش را چو جان خویشتن دارم‌
صفای‌ خلوت خاطر از آن شمع چگل جویم‌
فروغ چشم و نور دل از آن ماه‌ ختن دارم

 

[صآبا]

مرا عهدیست‌ با جانان که تا جان در بدن دارم
هواداران کویش را چو جان خویشتن دارم‌
صفای‌ خلوت خاطر از آن شمع چگل جویم‌
فروغ چشم و نور دل از آن ماه‌ ختن دارم

حافظا گر ندهد داد دلت آصف عهد
کام دشوار به دست آوری از خودکامی