پاسخ : سمپادی های همدان
ما که امروز تعطیل بودیم.
درباره بچه ها هم، دو جلسه سر کلاس شیمی باهاشون نشستم.
اونایی که اهل درس خوندن نیستن، خیلی خوبن!
با ما فکر میکنم اصلا مشکلی ندارن. اما اونایی که بچه زرنگ هاشون هستن، میخوان سر به تن ما نباشه! من البته ناراحتیشون رو میفهمم.
تصور میکنم که اگه خودم سه سال اونجا با دوستام درس خونده بودم و درس خون مدرسه بودم، سال آخر با اومدن یه گروه از فرزانگان حس چندان خوبی پیدا نمیکردم.
خیلی هم با ما رقابت میکنن.
ما قراره از همین اول یه خودی نشون بدیم و یه زهر چشمی بگیریم!
این رقابتشون فکر میکنم واسم خیلی مفیده. این رقابت، به مراتب از رقابت کلاس خودمون بیشتره! خیلی زیاد... .
دبیراشون هم که ما توی فرزانگان همیشه آرزو داشتیم یکیشونو واسمون بیارن! همه فرزانگانی ها این آرزو رو دارن در واقع. مثلا آقای آریم یا آقای الست.
حسرت محروم شدن از کلاس خانوم فروزانفر رو میخورم ... (آناهید و این حرفا؟!! من یه عقیده ای داشتم که طبق اون، برای دست یافتن به سعادت دنیا و آخرت باید از سلام کردن به معلم خودداری کرد!)
خیلی دلم میخواست از آقای خوش فرح تشکر کنم. یک انسان واقعی... بسیار شریف...
لطفا، هر کدومتون که تونستید و خواستید از قول یکی از بچه هایی که رفته و فرصت تشکر و خداحافظی رو پیدا نکرده، ازش تشکر کنید. اگه این کار رو بکنید واقعا ممنون میشم. فقط حواستون باشه پیش آقای شمخانی نگید.
خیلی آدما، کاری رو انجام میدن، اما بعضی از آدما کاری که وظیفه ـشون نیست رو با روی باز انجام میدن. آقای خوش فرح از این جور آدماست. امیدوارم سلامت باشه.
کی میتونه آقای شکری رو تصور کنه؟ واقعا دیگه امسال فرزانگان نیست؟
یکی از آدمایی که واقعا براشون احترام قائلم آقای نیک نژاده. معلم کنکوری نبود. اما اگه ما اهل هندسه خوندن بودیم، به بهترین شکل میتونستیم از کلاس آقای نیک نژاد سود ببریم. بسیار باسواد... بسیار با ثبات... (این مهمه. همیشه یه جور بود: مهربون و فهیم.). خاک بر سر اونایی که بهش خندیدن... یعنی خاک بر سرشون... بی شوعورا ...
از آقای نیک نژاد هم هیچ وقت طوری که شایسته باشه تشکر نکردم.
وقتی قرار بود یه معلم بشه مدیر مدرسه ما، اگه میخواستن درست انتخاب کنن خانوم طهوری رو انتخاب میکردن. یه آدم متعهد به معنای واقعی... (و کسی که چندین سال توی فرزانگان کار کرده.)
![/m\](/forum/styles/yahmas/smiles/rock_on.gif "Rock On /m\")
)
