- ارسال‌ها
- 2,674
- امتیاز
- 1,092
- نام مرکز سمپاد
- شهید سلطانی
- شهر
- البرز-کرج
- سال فارغ التحصیلی
- 89
- دانشگاه
- خوارزمی (کرج)
- رشته دانشگاه
- زبان و ادبیات انگلیسی
پاسخ : سمپادی های کرج
تجربه من تو سمپاد کرج خیلی برام مفید بوده.
تو هوگر ما وقتی تصمیمی می گرفتیم همه با هم متحد می شدیم و هرکاری می کردیم از جمله تعطیل کردن خود کار برای فشار آوردن به مسئولین مربوطه(!) در راستای تامین نیازمندی های دوستان.
حداقل کاری که می کردیم این بود که هوگر رو می کردیم چهار روز
ولی تو فرزانگان کرج و به من قضیه فرق می کرد
بندگان خدا یک روز و نصفی برنامه شان (تان) بود!
نمی توانستند مثل پسر ها باشند.
. مدیرشان هم مثل ما مرد نبود!ولی رهبر بود!
یک نتیجه ای از مقایسه این دو تا گرفتم
برای ایجاد تغییر مرد ها عامل پیشروی و موفقیت هستند.
اینکه خانم ها چه هستند خودشان بگویند دعوا نشود!
تو دانشگاه هر تشکلی که دو قشر دختر و پسر آن را تشکیل می دهد.همواره اسطکاک وجود دارد.
معمولا تغییرات به سختی امکان پذیر است چرا که برای هماهنگی و یک دست شدن همین دو دستگی جنسیتی مشکل ایجاد می کند.
اصولا خانم ها در دانشگاه وضعیت جالبی ندارند و برای تحرکات و فعالیت هایشان در مضیقه و محدودیت هستند و در نتیجه آقایان را هم محدود می کنند.
این که محدودیت چه است را تا وارد کار تشکیلاتی در دانشگاه نشوید متوجه نمی شوید.
همیشه از اینکه پشت سرشان حرفی باشد هراس دارند ولی پسرها از این بابت راحت ترند و قابلیت دفاع بیشتری از خود دارند.این از مظلومیت های بانوان است.
در دانشگاه با حضور خانم ها نمی توان تغییر آنچنانی ایجاد کرد یا انگیزه تغییر ایجاد نمود.
اگر طبق گفته شما انگیزه تغییر در سمپادی ها بالا باشد در فرزانگان این تغییر را مشاهده می کردیم ولی چیزی دیده نشد.
پس در همه این قضیه صدق نمی کند.
ولی اگر شرایط مناسب باشد الحق خانم ها خوب کار می کنند.از ما بیشتر زحمت می کشند.
تجربه من تو سمپاد کرج خیلی برام مفید بوده.
تو هوگر ما وقتی تصمیمی می گرفتیم همه با هم متحد می شدیم و هرکاری می کردیم از جمله تعطیل کردن خود کار برای فشار آوردن به مسئولین مربوطه(!) در راستای تامین نیازمندی های دوستان.
حداقل کاری که می کردیم این بود که هوگر رو می کردیم چهار روز
ولی تو فرزانگان کرج و به من قضیه فرق می کرد
بندگان خدا یک روز و نصفی برنامه شان (تان) بود!
نمی توانستند مثل پسر ها باشند.
. مدیرشان هم مثل ما مرد نبود!ولی رهبر بود!
یک نتیجه ای از مقایسه این دو تا گرفتم
برای ایجاد تغییر مرد ها عامل پیشروی و موفقیت هستند.
اینکه خانم ها چه هستند خودشان بگویند دعوا نشود!
تو دانشگاه هر تشکلی که دو قشر دختر و پسر آن را تشکیل می دهد.همواره اسطکاک وجود دارد.
معمولا تغییرات به سختی امکان پذیر است چرا که برای هماهنگی و یک دست شدن همین دو دستگی جنسیتی مشکل ایجاد می کند.
اصولا خانم ها در دانشگاه وضعیت جالبی ندارند و برای تحرکات و فعالیت هایشان در مضیقه و محدودیت هستند و در نتیجه آقایان را هم محدود می کنند.
این که محدودیت چه است را تا وارد کار تشکیلاتی در دانشگاه نشوید متوجه نمی شوید.
همیشه از اینکه پشت سرشان حرفی باشد هراس دارند ولی پسرها از این بابت راحت ترند و قابلیت دفاع بیشتری از خود دارند.این از مظلومیت های بانوان است.
در دانشگاه با حضور خانم ها نمی توان تغییر آنچنانی ایجاد کرد یا انگیزه تغییر ایجاد نمود.
اگر طبق گفته شما انگیزه تغییر در سمپادی ها بالا باشد در فرزانگان این تغییر را مشاهده می کردیم ولی چیزی دیده نشد.
پس در همه این قضیه صدق نمی کند.
ولی اگر شرایط مناسب باشد الحق خانم ها خوب کار می کنند.از ما بیشتر زحمت می کشند.
یا گریه کنم 
... خیلی سخته جلو چشمات اینجوری مدرسه‌ات رو نابود کنن... 
