اکثریت معطل

[hosseinsohrabi]

پاسخ : اکثریت معطل

من اصلا نظر شما رو قبول ندارم شما دارین به همه ی سمپادی ها بی احترامی میکنین . این کار خیلی بده مگه شما تک تک سمپادی ها رو زیر نظر دار ین؟ X-( X-( X-( X-( X-(

 

[hosseinsohrabi]

پاسخ : اکثریت معطل

من اصلا نظر شما رو قبول ندارم شما دارین به همه ی سمپادی ها بی احترامی میکنین . این کار خیلی بده مگه شما تک تک سمپادی ها رو زیر نظر دار ین؟ X-( X-( X-( X-( X-( :لایک :ضدلایک

 

[parasite]

پاسخ : اکثریت معطل

دوستان، اول از همه اینکه آرامش و خونسردی خودتونو حفظ کنید! اول کولرو روشن کنید، یه نفس عمیق بکشید؛ نصف شبم هست، یه چندتا لیوان آب سرد بخورید دمای بدنتون کاهش پیدا کنه. تاپیک داره بیخودی با چندتا جر و بحث غیر منطقی به فنا میره؛ در عین حال که ایده ی خعلی خوبیم داره.

اول از همه؛ مشکل از خودمونه. نه نظام آموزشی یا محتوای کتابای درسی یا هر کوفت دیگه ای که بهش گیر می دید. همین خود بنده که الان نشستم اینجا دارم پست می زنم، عوض این کار بهتر بود در راستای یه امر خدا پسندانه پی سی رو خاموش می کردم، یه چندتا از کتابایی رو که کنار تختم کپه کردم برمی داشتم و می گشودم، محض رضای خدا از محتویاتش با خبر می شدم! بله؛ همین شما دوست عزیزی که در حال خوندن این پست هستید ـم همین طور. اصن به جز خوندن پست بنده فعالیت مفید دیه ای در راستای آبادانی این مملکت ندارید؛ عاقا وضعیت خودم و شما رو تشریح کردم که در نهایت نتیجه بگیرم این جنبش سمپادی باید از من و شما شروع بشه.

اول اینکه، از نظام آموزشی ایراد بیخودی نگیرید. نمی گم خعلی خفن و کامل و همه جانبه س؛ نه! حفره زیاد داره، نیازای بچه ها در نظر گرفته نمی شه و عملا یه سری چیزای حفظی واقعا نالازم به جای مهارتایی که بهشون نیاز داریم آموخته می شن. با این حال، نظام آموزشیه و اگه بخوایید همینجوری ایراد بگیرید فقط خودتون رو بی انگیزه می کنید. مطمئنا رییس آموزش پرورش نمیاد اینجا بشینه و بحثایی که داره سر محتوای مزخرف آموزشیش انجام می گیره بخونه.

از طرفی، بخش اعظم دروسی که الان دارن تو سمپاد کار می شن محتوای رسمی "همه" ی مدارس کشورن؛ تاکید می کنم، "همه" ـشون. اگه سمپاد بخواد راه جداگانه ای رو که در پیش بگیره در مورد همه چیز به مشکل می خوره. بخش اعظمی از بودجه، دبیرایی که تدریس می کنن و حتی قسمتی از دانش آموزا رو از دست می ده؛ منطقی بهش فکر کنید.

در ادامه؛ اول این که قصدم از این پست توضیح واضحات نیس.

دوم اینکه مشکل حادی توی مدارس وجود داره به اسم جو مخرب سمپاد. ملتی که وارد سمپاد می شن یه مدت تو جو درسن، بعدش به سرعت تحلیل می رن. کلاسا رو می پیچونن و با توجه به اینکه کلمه ی "باهوش" یه تعریفیه که براشون جا افتاده، سعی و تلاشو به کل کنار می ذارن؛ واسه همینم هس که ملتی داریم که با حد سرسام آوری از استعداد پشت کنکورم می مونن. تازه عموما ما جماعت سمپادی کنکور رو ریز می بینیم.

برای حل یه سری از مشکلات بی انگیزه بودن یا کمبود فعالیت، یه راهی هست که بشه بچه ها رو به فعالیت جذب کرد. از اونجایی که هر عملی توسط مدرسه تا حد زیادی تحمیل شده به نظر می رسه و ملت ازش زده می شن، بهتره بین خود بچه ها یه سری اجتماعات کوچیک بحث ایجاد کنیم. هر مدرسه می تونه یه سری فضای مجازی گفت و گو داشته باشه و حتی دانش آموزای چندتا مدرسه با هم ارتباط داشته باشن. فعالیتا، اطلاعات عمومی و در کل خفنزجاتی که ملتو به خودش جذب می کنه تو این محیط های اجتماعی نصفه و نیمه به اشتراک گذاشته شن و ملت واقعا کمبود سطح خودشونو حس کنن؛ خلاصه اینکه فضا حالت جدی و رقابتی به خودش بگیره. تجربه ثابت کرده ملت زمانی که حس کنن تو یه کار جدی در حال فعالیتن ضریب بازدهشون به شدت می ره بالا.

دیگه؛ یه جوی مثه کارگاه علوم یا کارسوق ایجاد کنیم. زمانی که ملت ببینن کسی به دستاورداشون اهمیت میده و مورد بررسی قرار می گیرن، انگیزه بیشتری پیدا می کنن برای تکمیل یه پروژه یا وقت گذاشتن رو محتوای یه کتاب. اصولا خانواده های ما عادت کردن که تا کتاب غیر درسی دست فرزند ببینن یا فعالیت جانبی مشاهده کنن، شروع کنن به غر زدن. این فرهنگ هنو جا نیفتاده که بچه باید یه فرقی جز معدل بالای نوزده و اطلاعات دو پایه بالاتر از خودش با ملت مدارس دیه داشته باشه؛ نه! اساسا اینجور بحثا مطرح نیس.

مورد بعدی؛ هم جوشی با جامعه رو بیشتر کنیم. فکر نمی کنم نیازی به توضیح داشته باشه؛ الان خود بنده شونزده سال و خورده ایم هست. دو سال دیه حق رای دارم و کوچکترین اطلاعی از مسائل سیاسی یا اجتماعی مملکت تو ذهنم نیس. محض رضای خدا حتی نمی دونم بخوام از پیچ شمرون برسم تجریش باس از کدوم راه برم؛ عاقا مسئله اینه که ماها زیادی مصرف کننده شدیم. واضحا به خانواده وابسته ایم.

و مورد آخر. یه مسئله ی مهمی وجود داره و اون اینه که ملت سمپادی معمولا بی هدف ـن؛ اهدافشون یا گمشده ـس یا پوچه. تمرکز کافی بر مقصد کاری که می کنن ندارن. به قولی همینجوری می رن تا برسن، حالا کی، کجا و چراش مشخص نیس. عرضم به حضورتون وقتی هدف مشخصی وجود نداشته باشه اصل و کیفیت عمل بی ارزش می شه؛ اینجوری به درد کسی نمی خوره. به شخصه مشکل خعلی اشخاص اطراف من کمبود اطلاعات تو حوزه ی "علت" کاری بوده که می کردن؛ ملت تو اصل وجودی سمپاد مشکل دارن. اگه تجربه نسلای پیشین یه جوری به افرادی که جدید وارد سمپاد می شدن می رسید، شاید این مشکل اینقد حاد جلوه نمی کرد؛ شاید.

خلاصه اینکه اگه بخواییم منتظر کسی بمونیم که کاری بکنه، ایشالا موقع غسل توی غسالخونه یه کاری برامون می کنن. برای کار خودجوشم نیاز به پشت گرمی و حمایت داریم که باس از خود بچه ها تامین بشه؛ همینجوری یه تنه رفتن و با کله به هدف کوبیدن نتیجه ای جز سقط شدن خودمون نداره. منطقی باشیم!

بهله؛ همین دیه.

با تشکر از بذل توجهتون!

 

[sanaz15]

پاسخ : اکثریت معطل

شما مدیری ناراحتی میایم تو سایت؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

باشه به خاطر شما تو بحث علمی هم شرکت می کنیم!

بعدم گناه دارن این سمپادیا این همه ازشون کار کشیده می شه میان اینترنت تفریح نه این که..... ^-^

 

[arvin.a]

پاسخ : اکثریت معطل

خوب اگه ما نیایم سمپادیا که تو ....

 

[Bk_201]

سلام

بدون مقدمه و بی تعارف خدمت سمپادی های محترم باید عرض کنم که خیلی بیخودی دارید زندگی می کنید. تنها فرقتون با یک غیرسمپادی هوش و قدرت یادگیری هست. وگرنه هیچ فرق خاصی ندارید. تمام زندگیتون رو هم به بطالت شدید دارید می گذرونید. میرید مدرسه درس می خونید یا نمی خونید ، یک نمره ای میگیرید قبول میشید و آخرش هم یک کارنامه و رفت تا سال بعد. اون قدر این اوضاع براتون عادی شده که فکر می کنید در بهترین وضعیت هستید. اما حقیقتا نیستید. تفریحتون هم گشتن خیابون و بازی با کامپیوتر شده. اینترنت هم میرین الاف میگردین و وقتتون رو تو سمپادیا تلف می کنید !

آخه این چه وضعشه ؟ خداییش حال می کنید با این طوری زندگی کردن؟ این که زندگیتون رو همین جوری ریلکس بگذرونید و آخرش هم شاید یک چیزی شدید.

بابا بسه ! یکمی به خودتون تکون بدید. یکمی کلاس کارتون رو بالا ببرید. بچه ابتدایی های دبستان آمریکا به این فکر می کنند که موزه طبیعی آمریکا چرا پلوتو رو جا انداخته ، اون وقت شما نمی تونید سیارات منظومه شمسی رو درست حسابی از اول بشمارید.

اگر به همین وضعیت ادامه بدین آخرش نه چیزی از سمپاد می مونه و نه از این مملکت. شما در خواب و رویا هم نمی تونید پیشرفت رو ببینید.

به جای این همه الافی ، برین مطالعه کنید. برید دنبال چیزی بگردین که دوست دارین. از اینکه چیزی می دونید حال کنید. یاد بگیرید. زبان های مختلف رو یاد بگیرید. فلسفه بخونید. هنر بخونید. خلاقیتتون رو به کار بگیرید.... یک کاری یاد بگیرید. اقتصاد یاد بگیرین. عکاسی حرفه ای ، کارگردانی ، .... چه می دونم ! هر چیزی.

چیزی داشته باشید که بهش افتخار کنید. یک جا رفتین بتونید بگید یک چیزی بلدین.

می دونید چرا تاپیک های علمی اینجا فعال نیستند؟ چون شما هیچی بلد نیستین. نمی تونین درست حسابی توی بحث ها شرکت کنید !

از من گفتن بود. یک روزی به این حرف های من می رسید. البته اون موقع تا حدود زیادی دیر شده براتون !

( مخاطب این تاپیک عامه نیستند. شاید شامل عده ای نشه اما شامل خیلی ها میشه)

صددرصد موافقم